2020
|
|
Kapitulu honetan eta aurrekoetan ikusitako datuek eta egindako analisiek argi uzten dute Hego
|
Euskal
Herriko ongizate erregimena mediterranearra dela, hau da, sexistena den ereduan barneratzen dela, nahiz eta eredu kontserbadoreen eta liberalen ezaugarriak ere barneratu.
|
|
Administrazio publikoaren esku hartzea oso nabarmena da haur gazte (%86, 1) zein hala nola emakumezkoentzat (%70, 6) eskainitako plaza proportzioan. Hala ere, kontuan izanik adineko pertsonentzako plazak %73, 9 direla, eta horietatik %63, 3k titulartasun pribatua dutela, argi dago Hego
|
Euskal
Herriko ongizate erregimena Espainiaren berbera dela.
|
|
Hego
|
Euskal
Herriko ongizate ereduan, erakunde publikoen papera mugatua da ongizatea sortzerakoan, eta gainontzekoa merkatuaren eta lan ez ordainduaren esku, hau da, emakumeen esku, uzten du: Hego Euskal Herrian emakumeek lan ez ordaindua (erakunde publikoek bere gain hartzen ez dutena) merkantilizatzeko aukera izango dute beren klase sozio-ekonomikoaren arabera, I. eta II. kapituluetan ikusi bezala.
|
|
Azken datuen arabera, EAEko biztanleriaren %12, 1 eta NFEko biztanleriaren %12, 6 pobrezia edo gizarte bazterketa arriskuan dago (17,4 Iparraldean), eta %21, 7 EB (Eurostat, 2018). Baina Hego
|
Euskal
Herriko ongizatearen oinarrian produktibitate zehatz bat dago, hau da, desoreka sozio-ekonomikoak arintzeko sisteman baino gehiago lan errentetan oinarri duen ongizatea da indarrean. Merkatuan oinarritzen da ongizatea, lan indarra saldu behar duzu ongizatea lortzeko (nahiz eta salmenta horrek ez duen ongizatea bermatzen); ondorioz, merkantilizazioa handia da.
|
|
Ildo horretan, kualifikazio handiko enplegua, eta batez ere, inolako kualifikaziorik ez duen enplegua indartuko dela aurreikustekoa da. Ondorioz, Hego
|
Euskal
Herriko ongizate eredua lan errentetan soilik errotuta mantenduz gero, desoreka sozioekonomikoen hazkundea emango da. Gizarte babesa birformulatzeko premia nagusituko da.
|
|
Gure patriarkatu liberala ezaugarritzeko, Europako beste herrialde eta ongizate erregimenekin alderatuko dugu, horrela Hego
|
Euskal
Herriko ongizate erregimena definitu ahal izango dugu (bigarren helburua). Hori egiteko, gure erregimenak duen (des) merkantilizazio eta batez ere (des) familiarizaio maila kontuan hartuko dugu.
|
|
Euskal demokratizazioa zabaltzeko, emakumeen desfamiliarizazioa merkantilizazio prozesutik at egin litzateke, baina ikusiko dugu, Hego
|
Euskal
Herriko ongizate erregimena dela-eta, emakumeen desfamiliarizazioa merkatilizazioaren bidez lortzea oso zaila dela, emakumeen merkantilizazioak ez baitakar emakumeen desfamiliarizazioa, ezta ongizatea ere (soldata duina, etxebizitza, erabakimena, hezkuntza, osasuna, autonomia, parte hartzea?) egungo gizarte neoliberaletan.
|
|
Ipar
|
Euskal
Herriko ongizate erregimena Frantziar estatuaren berdina da: ongizate erregimen kontserbadorea.
|
|
...tasunera, langabeziara eta gizarte bazterketara bideratutako gizarte babesean, eta kontuan izanik horiek gizarte babesaren proportzio txikiena irudikatzen dutela, gizarte babeseko atal guztiei eskainitako babes sozial eta publikoa kontuan hartuta, eta, zer esanik ez, familia eta seme alabak zaintzeko emandako diru publikoaren urritasuna lehen lerroan jarriz, behin behinean ondoriozta dezakegu Hego
|
Euskal
Herriko ongizate erregimena mediterranearra dela eta Espainiar estatuaren sailkapen berean kokatzen dela.
|
|
Emakumeak aspaldi sartu ziren merkatuan, baina haien merkaturatzeak ez ditu etxeko eta zaintza lanetatik askatu. Tartean, III. kapituluan ikusiko dugun moduan, estatuak eta oro har erakunde publikoak patriarkalak direlako, eta Hego
|
Euskal
Herriko ongizate erregimena mediterranearra dela argudiatuko dugulako, datuak eskuan izanda.
|
|
HEGO
|
EUSKAL
HERRIKO ONGIZATE ERREGIMENA
|
2023
|
|
Hego
|
Euskal
Herriko ongizate eta zaintza erregimenak eredu familiarista eta mediterraneotik edaten du, eta gaur gaurkoz, eredu hori trantsizioan dagoela esaten bada ere, horren gailentasuna agerian uzten da literaturan (Emagin, 2020; Rodriguez Cabrero eta Marban Gallego, 2013; Ranci eta Pavolini, 2015). Ekonomia feministak bere aldetik, agerian utzi du bereziki Mendebaldeko gizarteek bizi duten zaintza krisi eta eskasia (Perez Orozco, 2006).
|