|
2001
|
|
|
Alderdi abertzaleek inmobilistatzat jotzen dute Ipar
|
Euskal
Herriko klase politiko ahaltsua. Gaur gaurkotz, Herriko Etxe nagusietako auzapezak uzkur agertzen dira abertzale mundutik haratago doan Euskal Departamenduaren eskaeraren aitzinean.
|
|
2005
|
|
|
Aldizkari elkartrukeei esker Revista Espainian zehar ere zabaldu zen, eta halaber atzerriko euskal kolonietan harpidetzak ireki zituen. Irakurle gehienak
|
Euskal
Herriko klase ertain eta altukoak zirela dirudi, hiri eta herri handietako posizio oneko biztanle ikasiak. Harrera, nahiko ona izan bide zuen aldizkariak, une hartan merkatuan zegoen euskal kultur aldizkari bakarra izateak lagundurik (non Iruñeko Revista Euskara k ez zituen harpidetzek onartzen).
|
|
2009
|
|
|
Jonek desagerturik daramatzan bost hilabete hauetan erakunde publikoak eta klase politikoa isilik mantendu dira. Azken egunetan informazio berriak plazaratu dira eta honek pentsatzera garamatza
|
Euskal
Herriko klase politikoan inork baduela informazio gehiago desagerketa honen inguruan. Erakunde eta alderdi politikoei desagerketa honen aurrean jarrera argi bat hartzeko eskaera egin nahi diogu.
|
|
|
Pertsona baten desagerpenaz ari gara, guda zikina indarrean dela adierazten duten gertaeren testuinguru batean. Arduraz jokatzea da eskatzen dioguna
|
Euskal
Herriko klase politikoari, instituzioei, kazetariei. Isiltasun honekin amai dezaten eta eskura dituzten baliabideak erabil ditzaten eskatzen diegu:
|
|
2012
|
|
|
Abertzaleok kezkatzeko arrazoi ugari dugu, nabarmena gure klase politikoaren inkonpetentzia izanik. Hots,
|
Euskal
Herriko klase politikoak ez duela inongo estrategiarik askapen nazionala burutzeko. Eskoziarrek beren ibilbide orri argiari jarraitzen diote, erreferendum erabakigarri batekin (2014 urtean) bukatuko duena.
|
|
2013
|
|
|
Errefuxiatuen komunitatea klandestinitatera bultzatua izan zen, alde batetik, eta Ipar Euskal Herriko jendartean zituzten harremanak moztuak izan ziren. Bonba eta tiroketen ondorioz, beldurra eta izua zabaldu zen, eta Ipar
|
Euskal
Herriko klase politikoa eta jendartearen parte bat pentsatzen hasi zen arazoaren iturria iheslariak zirela.
|
|
|
fetitxe filologikoak eratzen duen historia nazionalista. Historia nazionalista honek
|
Euskal
Herriko klase eta talde sozialen arteko gatazkaren muina ardatza alboratu egiten du, mezu antihistoriko eta burgesaren alde: –nazio bat euskaraz idazten hasi eta mendeen buruan euskarazko testugintza normalizatua sortzera ailegatzen da?.
|
|
2014
|
|
|
Euskal kultura ezer baldin bada, herritarra dela esan behar.
|
Euskal
Herriko klase agintariek eta gainhartzaileek erdal kulturaz baliatu izan dira, euskal kultura zapaltzeko. Klase herritarrek bakarrik salbatuko dute, bada, euskal kultura, beren nortasuna baieztatzeko eta beren burruka aurrera eramateko bide bezala erabiliz.
|
|
2015
|
|
|
Baionan ez ezik, Parisen, Bruselan eta Lovainan ere baziren taldeak. ETAren ildo ideologikoa bideratzeko asmotan zebiltzan, irtenbide bat eman nahi zioten
|
Euskal
Herriko klase borrokari komunismoaren bidetik. Ez zeuden inolaz ere ados makoetara bidalitako gutunak zioenarekin, eta. Batasuna?
|
|
2017
|
|
|
Gerla bera eta gerlaren ondotik izan ziren ospakizun eta diru laguntzak funtsezkoak izan ziren. Eskualduna (ren) ikertzeak balio digu Ipar
|
Euskal
Herriko klase zabal baten iritzia ezagutzeko. Apezek idazten zuten, nagusiki, eta beraz asma dezakegu zein zen gizartean eragin handia zuen sektore horrek zabaltzen zuen mezua, astekaritik harago.
|
|
2018
|
|
|
Falta izan zaigula, behin edo behin, nazio ikuspegia klase ikuspegiaren gainetik ezartzeko abilezia. XX mendeko poeta handiaren arabera,
|
Euskal
Herriko klase dirudunak beregain hartu beharra zuen langile klasearen euskarazko alfabetatzea (gogoratu behar da honela jokatu zutela Finlandiako agintariek, XIX mendean). Horren ordez, bere alabei ukatu egin zitzaien euskaraz ikasteko aukera, eta Eako kaleetan irri egiten zieten haien aita gorria zelako.
|
|
2019
|
|
|
3
|
Euskal
Herriko klase agintariek, burgesiak eta apaizeriak beregana dezaten, euskara laborarien eta arrantzaleen hizkuntza baino ez den artean gaur egun dena izango baita, patois bat, desagertzera kondenatua horrenbestez, patois guztiak bezala, hizkuntza literarioekin edo hizkuntza nobleekin lehiatu ezinik.
|
|
|
Irakasleei bidalitako zundatze baten bidez, haiek eraiki duten corpusaren itxuratze bat marraztu da.Ipar
|
Euskal
Herriko klaseetan lantzen diren autoreak, nagusiki maskulinoak eta hegoaldekoak direlaagertzen da. Bi faktore horiek eragina ukanen dute ikaslearen formakuntzan estereotipoak etaulermen arazoak sortuko eta bermatuko dituelako.
|
|
|
Horregatik, Hirugarren Munduko hainbat herriren Nazio Askapenerako Frontearen eredua bere eginez, Branka ren ustetan behar beharrezkoa da eragile abertzale guztiak batzea Euskal Herriaren independentziaren alde eta estatu zapaltzaileen esplotazioaren kontra borroka egiteko. Horretarako,
|
Euskal
Herriko klaseen arteko elkarlana proposatzen du, eta burgesia txikiak koordinazio lana egitea. Fronte horretako eragile guztiek gutxieneko egitasmo bat onartu lukete:
|
|
2020
|
|
|
Ezin hondatuzko kemena nerabezarotik obratzen ibilita, Etxamendiren militantzia politikoko urteak latzak izanen direla uler daiteke. Etxamendik gogorki salatuko du herria hitzik gabe uzten duen Ipar
|
Euskal
Herriko klase politiko eta erlijioso mota bat. Aldi berean, eskatzen zaion guztia jasaten duen herria ere kritikatzen du, haren kontserbadurismoa irmoki gaitzetsiz.
|
|
|
Euskal Herria, parte azpiratua izaki, ezinbestez irudikatu behar da osotasun gisa estatuen aurrean (eta horretarako erabili da herri etniko prepolitiko eta agonikoaren irudia). Eta, aldi berean, euskal herriak parte gisa jokatu behar izan du irudikatutako
|
Euskal
Herriko klase arteko borroketan. Bietan Euskal Herria irudikatzeari eutsi dio, batez ere, ezkerreko separatismoak; bietan, gainera, singulartasun bereizgarria lantzen (eta, horregatik, unibertsalera jokatuz).
|