|
2010
|
|
|
Eta neurri guztiak, aitak soldaduari pistola kendu eta haren mugimendu guztiak blokeatu zituen? ez ziren aski izan, zeren, handik astebetera,
|
etxeko
atarian bakarrik zegoela, bost minutu lehenago ohi bezala ikusi nuen, bere baitan bildua, antza, zerumugari begira?, oilomobila martxan jarri, uhaskara abiatu, ertzetik uretara jauzi eta hantxe ito baitzen Heinrich. Ni etxean nengoen, eta Bergen negar zaunkek ohartarazi ninduten.
|
|
|
zurezko eta burdinazko beste Rosanna batekin egiten baitzuen amets Domingok, buruan beste ezer ez baleuka bezala; beste batzuetan, berriz, hiztegi entziklopedikoan ikasitakoa izaten nuen buruan: ...ndik urruntzen ninduèn guztiak lotzen ninduela haren heriotzarekin, Helenak eskuetan sagar bat jarri eta bihotzean muxu baten desioa piztu zidanetik gauzak erabat aldatu balitzaizkit bezala; horregatik, Helena hil ez zitzaidan arren, hilik balego bezala sentitzen nuen sarritan, maila batean bai behintzat, eta horregatik, gau asko eta askotan, haize freskoa hartzea komeni zitzaidàn aitzakiarekin,
|
etxeko
atarira bakarrik atera eta, etxeko txakurrekin pixka bat jolastu ondoren, izarrei begira jartzen nintzen, izar haietatik zein ote zen nire bihotzeko Helena, hau edo beste hau, hura edo beste hura, izar distiratsuenen atzetik betiere.
|
|
|
lepoko bat, esate baterako, Helenak egunaren hogeita lau orduetan lepotik zintzilik eraman zezakeena... nahiz eta gero eta konbentzituago nengoen nire susmo hura nire kontua zela, Domingok, lehenik eta behin, pilotu izan nahi baitzuen, ‘Rosanna’ izeneko hegazkina zuèn pilotuaren antzera, haren saioa eta hegaldia ikusi zuenetik —ni sendategian nengoen, eta ezin joan izan nintzen aerodromora, lastima...! — zurezko eta burdinazko beste Rosanna batekin egiten baitzuen amets Domingok, buruan beste ezer ez baleuka bezala; beste batzuetan, berriz, hiztegi entziklopedikoan ikasitakoa izaten nuen buruan: ...ndik urruntzen ninduèn guztiak lotzen ninduela haren heriotzarekin, Helenak eskuetan sagar bat jarri eta bihotzean muxu baten desioa piztu zidanetik gauzak erabat aldatu balitzaizkit bezala; horregatik, Helena hil ez zitzaidan arren, hilik balego bezala sentitzen nuen sarritan, maila batean bai behintzat, eta horregatik, gau asko eta askotan, haize freskoa hartzea komeni zitzaidàn aitzakiarekin,
|
etxeko
atarira bakarrik atera eta, etxeko txakurrekin pixka bat jolastu ondoren, izarrei begira jartzen nintzen, izar haietatik zein ote zen nire bihotzeko Helena, hau edo beste hau, hura edo beste hura, izar distiratsuenen atzetik betiere.
|
|
|
Heinrich, beraz, bere obsesio harekin zegoen, eta bere obsesio harekin jarraitu zuen. Eta neurri guztiak —aitak soldaduari pistola kendu eta haren mugimendu guztiak blokeatu zituen— ez ziren aski izan, zeren, handik astebetera,
|
etxeko
atarian bakarrik zegoela —bost minutu lehenago ohi bezala ikusi nuen, bere baitan bildua, antza, zerumugari begira—, oilomobila martxan jarri, uhaskara abiatu, ertzetik uretara jauzi eta hantxe ito baitzen Heinrich. Ni etxean nengoen, eta Bergen negar zaunkek ohartarazi ninduten.
|