Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 68

2004
‎Konbentzioko gerran gertaturikoa agian edo gero Napoleonek eragindakoa agian, Bibliaren eta historiaren kontakizunean kokatzen du. Etsaiak, erbestetik datozenez gero , euskaldunak beti borrokan egon ohi dira eta sekuentzia historikoa deskribatzen du: Anibal, Erromako Augusto eta erromatarrak, godoak eta mairuak.
‎Euzkadi jarri zion izena hark batasun horri. Horren lorratzetik etorri ziren, geroxeago, nazio ideiaren zabalkundea eta euskalgintza.
‎Nago, eta diodan hau frogagarri dela uste dut, Sabino Aranaren eragina ez ote dagoen bestelakoetan, hau da, berarekin hasi eta gerraurreko eta osteko lehen lehena horretara iristen dena. Bizkaian, edonondik begira dakiola ere, izenak borborka datoz . Behinolako Mikel Zaratek aranatarren giroko idazleak (5) deitu zituen horiek.
‎Baina, aldi berean, ez da garrantzi gutxiagokoa hizkuntzalaritzaren historian, oro­ korrean eta gurean, maila teorikoan nolako eboluzioa eman den eta ikerketetan nolako norabideak nagusitu diren, edota hizkuntzaz kanpoko faktoreen eragina zenbaterainokoa izan den jakitea. Puntu hauek guztiak argitzera dator egile bera beste artikulu batean (268), eta hemen, besteak beste, euskalaritzaren historiogra­ fiak planteatzen dituen zenbait arazoz jardutean, historialariaren gainetik hizkun­ tzalariak izan behar duen perspektiba subjektiboaz ari da. Aranaren kasuan, hain zuzen, alderdi horixe da berak nabarmentzen duena (269).
‎Hainbaten ustez, Aranak euskararen sailean egindako berrikuntzak oro, euskaldunak erdaldunengangik bereiztearren egin bide zituen, arrazakeriak era­ ginda edo. Hemendik zetorkiokeen , antza, ortografía, nahiz izendegia, nahiz Je­ xikoa berritzeko grina. Bereizkeriaren zama astuna bota izan zaio gainera.
‎Bestalde, Afrikan gutxi dira Rh negatiboa dutenak; asiar eta amerindiarren artean, berriz, ez da ezagutzen. Europara kanpotik etorritakoen artean, orobat, guztiak edo ia guztiak Rh positiboa dutenak dira. L. F. Cava­ lli Sforzak kontuan hartu beharreko datu genetiko bitxitzat dauka bere azter­ ketan agertzen den fenomeno hau, jadanik M. A Etcheverry medikuak bere garaian egindako aurkikuntza egiaztatzera datorrena.
‎(274) Cavalli Sforzaren mapa genetikoan beltzez markatuta dator euskal gune hori, alboan azalpen hipotetiko hau duela: < < En este caso el área dibujada en negro no es el origen de una ex­ pansión(...), sino que más bien indica las poblaciones preneolíticas residuales que no fueron com­ pletamente absorbidas por los neolíticos llegados del este> > (Ibid., 175.or.).
‎Arrazaren inguruko gogoeta orokor honen ondotik, gatozen Sabino Ara­ narengana, honen arrazari buruzkoa urratsez urrats mugatzera, harenari arra­ zakeri usaina dariola eta, haren heriotzaren mendeurrenean gainera datozkion kondenak ez baitira makalak eta, bidenabar, haren defentsan egindako ahale­ ginak ez alferrak (276).
‎Arrazaren inguruko gogoeta orokor honen ondotik, gatozen Sabino Ara­ narengana, honen arrazari buruzkoa urratsez urrats mugatzera, harenari arra­ zakeri usaina dariola eta, haren heriotzaren mendeurrenean gainera datozkion kondenak ez baitira makalak eta, bidenabar, haren defentsan egindako ahale­ ginak ez alferrak (276).
‎«Ellos y nosotros» artikuluan oso garbi adierazia datorren bezala , «maketo­ filoak», azken batean, politikoki eta ideologikoki «espainolistak» direnak di­ ra, euskal nazioaren kontra nazio espainolaren legea ezartzen dutenak. Na­ zioen arteko oposizioa da hor tartekatzen dena, baina diferentzia handi honekin:
‎Begiratu besterik ez dago Erdialdeko Europara eta au­ zo estatuetara zer gertatzen ari den ikusteko. Horregatik, gure inguruko poli­ tikari profesionalen eta intelektual organikoen diskurtsoak akademikotik baino askoz gehiago du hipokresia eta maltzurkeriatik, estatu botererik ez duen na­ zio batí inmigratuak bertakotzat hartzea eskatzen baitzaio, datozela Espainia­ tik edo nonahitik, inolako baldintzarik jarri gabe, hots, eskubide guztien jabe eginez, baina ez betebeharren erantzule. Diskurtso hori magrebtarrak itsasoan itotzen uzten dituen Espainiatik datorrenean, duintasun etikoari zor zaion be­ giruneak oinarrizkoenean huts egiten du.
‎Horregatik, gure inguruko poli­ tikari profesionalen eta intelektual organikoen diskurtsoak akademikotik baino askoz gehiago du hipokresia eta maltzurkeriatik, estatu botererik ez duen na­ zio batí inmigratuak bertakotzat hartzea eskatzen baitzaio, datozela Espainia­ tik edo nonahitik, inolako baldintzarik jarri gabe, hots, eskubide guztien jabe eginez, baina ez betebeharren erantzule. Diskurtso hori magrebtarrak itsasoan itotzen uzten dituen Espainiatik datorrenean , duintasun etikoari zor zaion be­ giruneak oinarrizkoenean huts egiten du. Eta hau larria da!
‎Geroztik Aranak Euskal Pizkundean izan zuen eraginaz mintzatzean, ge­ hienek iritzi bera ematen dute. Itziar Lakak hasiera hasieratik aitortzen du uka­ ezina dela Aranak euskalari eta euskaltzale batez ere, eragile gisa bizkaie­ raren erabilera idatzian izan duen eragina, eta hori, bere ustez, politikari abertzalea izatetik datorkio : «Arana hiperbizkaieraren garaiko euskaltzalea du­ gu, hain zuzen ere botererik eragingarriena lortu zuen euskaltzalea.
‎arra­ zarena, zehazki. Arana euskalariaz diharduten gehienek azpimarratzen duten tesia baita haren baitan hertsiki loturik datozela ideia politikoak eta teoria lin­ guistikoak, Euskal Pizkundean izan zuen eraginaz hitz egitera goazen hone­ tan, behartuak gaude Sabino abertzaleaz, euskalariaz eta euskaltzaleaz jardu­ tera.
‎Eta erabiltzen duenean, ez zentzu juridikoan, fisikoan baizik erabiltzen du (30). Eta bestea da, Katalunia, latín­ dar arrazatik datorrenez gero , Espainiako erregio bat besterik ez dela, bere so­ rreraz, izaera politikoaz, arrazaz, hizkuntzaz, historiaz eta izaeraz espainola delako. Iritzi hori sostengatuko du beti (31).
‎«euskerología» hitzen ordaina izango litzateke (49). Elhuyar hiztegian, zeine­ tan «euskalaritza» ez baitator baina bai euskalari, hau baskologoren baliokide­ tzat hartzen da, euskaralogoarekin berdinduz. Eta baskoa, hiztegi berean, eus­ kaldunari deitzen zaio, adiera zabalean, Euskal Herriko biztanleari, eta hertsian, euskaraz dakienari.
‎ikerketa arloaren egoe­ raz> >, ASJU, XXXI, 1997, 363 orr. E/ huyar hiztegian ez dator hitz hau, baina bai < < euska­ lari> >, erdarazko < < vascólogo» itzuliz.
‎Berriro Kanpionengana etorrita , esan dezagun Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino liburu honetan bertan berarekin ari dela, haren Gramá­ tika de los Cuatro Dialectos Literatos de la Lengua Euskera ri (1884) aitor­ tzen dion autoritateaz baliatzen dela Azkueren aurrean lagi hitza ere erabiltzen dela baieztatzeko orduan, hauxe dioelarik: «autor veracísimo que, al tratar del cambio de a en e cita este ejemplo» (64).
‎«autor veracísimo que, al tratar del cambio de a en e cita este ejemplo» (64). Berak herrian aita seme batzuei en­ tzuna, Kanpionek ez ezik, aita Uriarteren bertsoetan ere badatorrela gainera­ tzen du aita Akesolok (65). Hain anarkia handia aurkitzen den ortografiaren gainean, ordea, ez dira irizkideak.
‎Hitzaren zatirik oinarriz­ koena, hotsa da; hitzaren alderdi grafikoa, bigarren mailako zerbait da. Hemen­ dik dator bere arauaren formulazioa: «De un signo gráfico se debe, pues, decir, que representa a un sonido, pero no que se pronuncia de tal o cual manera:
‎Beraz, Aranak proposatzen duen sistema ortografikoan, prozesua hirukoitza da: lehenik, fonetika finkatu behar da, hotsen jatorrizko iturriak aztertuz eta, honela, fonetika eta etimolo­ giareren arteko lotura ezinbesteko bihurtuz; lehen urrats hori burutu eta gero, ez lehenago, letorke bigarren unea, arau ortografikoak alfabetoan eta hiztegi­ an zehaztearena; azkenik, hotsa zintzoki transkribatuko da ezarritako arau or­ tografikoaren arabera. Azkenean, prozesuaren bukaeran, Aranak hizkietara mu­ gatzen du balio fonetikoa (71).
‎Lehen premisa hori ontzat emanez gero, ondorioa logikaren emaitza hutsa da. Batasun ortografikoaren finkapena, ba­ da, etimologiari zein fonetikari hertsiki loturik dator Aranarenean, euskal hi­ tzen jatorriaz, hitzen alkarren arteko joskeraz, eta joskera hau egitean gerta­ tzen diren hots aldaketak aztertzen dituenean.
‎Remen haurrei irakurtzen irakasteko euskal alfabetoaz testu li­ buru baten antzeko zerbait prestatu beharrean aurkitzen baita, bere azalpenetan gramatikan ohikoak diren hitz teknikoak erabili beste biderik ez zaio geratzen. lrakurleak jakin dezan bakoitzaren esanahia, azkenean 117 inguruko hitz berri­ en zerrenda dakar taula batean (78). Lecciones de Ortografía del Euskera Biz­ kaino liburuan ere badator bertan agertzen diren beste 73 hitz berriz osatutako beste zerrenda bat ere (79). Oraindik askoz luzeagoa da Lenengo Egutegi Bis­ katarra n aurkitzen dugun neologismoen zerrenda, lehen bost hilabeteri buruz­ ko azalpenetan datorrena, batezbeste, 30etik gorakoa baita.
‎Zerrenda horien edukiaz, ordea, ohar batzuk egin beharrean gaude: lehe­ nik, zerrenda horietan agertzen diren zenbait hitz berri errepikaturik datozela ; bigarrenik, zerrenda horietako hainbat hitz erro beretik eratorrita osaturikoak dituela egileak; hirugarrenik, berak euskara zaharretik hartutakotzat dauzkanak ere tartekatzen dituela, hala nola arrotz (extranjero), uin (ola), itz (palabra), ler (pino), lats (arroyo), baita euskara zaharretik hartutakaoak ere, hauen ar­ tean andera (señora), gogo (espíritu), euzko (cada pueblo vasko), eskar (...
‎Pliegos Euskeráfilos eko bigarren lanean planteatzen du lehen aldiz eus­ kal alfabetoaren berrikuntza, horren eredu grafikoa aurkeztuz, zehazki kontso­ nanteetan. Bere euskal alfabeto berrituan bere aurreko tradiziotik zetozen hain­ bat kontsonante kentzen ditu, zehazki, e, h, j, f, q, x, baita beste hainbat zeinu ere (oh, ph, nh, rh, th, w), eta r, 1 eta t bikoiztuak tiletez ematen. H hizkia ere onartu zuen hori erabiltzen zuten euskalkien kasuan.
‎¡ Cantad, cantad cuanto que­ ráis, con sujeción a los inmutables principios de lo bello, y en la lengua que os enseñaron vues­ tras madres! > >(! bid., 81.or.). Sabino Arana bi hauei erantzutera dator berean eta, bidenabar, poesiari buruzko bere ideiak jaulkitzen ditu.
‎Bestalde, kasu jakin honetara etorrita , harentzat poesiak bere baitan ez du baliorik, hemen Arzaken kontra; hori batetik, eta, bestetik, oraingoan Kanpio­ nen kontra, aberrigintzako ez da bide eragingarria (94). Poesiak aberrigintzan izan dezakeen zeregina goraipatzen dutenei ihardesten die esanez, horretan denbora eman ordez, hobe dela giza kapitala hezkuntzan inbertitzea, euskal historia, legeak eta hizkuntza irakasten saiatuz (95).
‎Sabino Aranaren literaturaren ikuspegi hori giltz politikoen argitan uler­ tu beharrekoa da, politikariak balio estetikoak adina edo gehiago arrazoi praktikoak eraginda jokatzen baitu. Zentzu honetan, Aranarenak badu gaurko­ tasunik, seriotan galdetzea baita, euskal kasura etorrita , literaturaren garape­ nak XX. mendeaz geroztik zer nolako eragina izan duen nazio askapenean. Euskal Pizkundeak, Aitzol buru zela, fede itsua ezarri zuen 1936ko gerraurre­ ko literatur mugimenduan; posfrankismoko azken hamarkada hauetan bide za­ bala ireki izan zaio literaturari eta bere ugaritasunean lortu da, Madriletik pa­ sata, euskal idazle batzuk atzerriko hizkuntza batzuetan ezagutzera ematea ere itzulpenen bidez. Baina zer suposatu du literaturaren loraldi honek aberrigin­ tzaren gorakadan?
‎Beste aldizkariekin ere antzeko zerbait gertatzen da, euskararen presentzia oso testimoniala deJa. Dena den, ondoko tauletan ze­ haztuta datozen datuei begiratzen badiegu, Aranari euskal idazle deitzeko adi­ na arrazoi badela iruditzen zaigu (106).
‎Viiiasantek his­ toria hori argitaratu zuenean, artean Aranaren Obras Completas bilduma argi­ taretzeke zegoen, Sabindiar Batza k liburu bakarrean kaleratuak 1965eko da­ ta baitarama; eta Sendoa k hiru liburutan argitaratuak, berriz, 1980koa. Beraz, argitalpen horietan datozen datu guztiak ez zituen izan Viilasantek eta, neurri batean, ulertzekoa izan liteke Aranaz hain iritzi ezkorra ematea, zoritxar guz­ tien errudun bakar bera bailitzan. Baina arazoa are larriagoa agertzen da, or­ duan baino datu historiko gehiago eskura izanda, Aranaren aktak ez ezagutzea edota aintzakotzat ez hartzea eta, ondorioz, antzeko aurreiritziekin segitzea.
‎Será una amplia Liga patriótica abierta a todos los vascos de las siete provincias, cualesquiera que sean sus opiniones políticas o su categoría soci­ al, en la que entraría el euzkerálogo lo mismo que el aldeano iletrado, el rico armador de Bilbao lo mismo que el humilde pastor de las montañas de Zube­ roa» (122). Eta gero ohar batean hauxe zetorren : «El Comité provisional que tiene el cuidado de ocuparse del estudio de la lingüística del vasco, incumbe más bien a un grupo muy restringido de euzkerálogos» (123).
‎Aranaren dei horrek izugarrizko katramila sortu zuen bere ingurukoen ar­ tean, Batzarrerako atxikipen asko hasi baitziren etortzen Guilbeau jaunaren idazkaritzara. Hemendik dator idazkariaren kezka:
‎Aranaren dei horrek izugarrizko katramila sortu zuen bere ingurukoen ar­ tean, Batzarrerako atxikipen asko hasi baitziren etortzen Guilbeau jaunaren idazkaritzara. Hemendik dator idazkariaren kezka: «Antes de continuar los tra­ bajos en vista de la reunión de Fuenterrabia es urgente liquidar la cuestión de las 320 demandas de inscripción para el Congreso Vasco, dirigidas de Vizcaya (293), de Vergara (12) y de San Sebastián (15)» (131).
‎Ondoren Adema Zalduby lehendakariaren beste proposamen bat dator , zeinetan bost puntutan zehazten baitu nolako baldintzak bete behar dituzten arazo ortografikoez aritu behar dutenak. Honi beste kontraproposamen bate­ kin erantzuten dio Aranak.
‎tarekin. Ez zen adostasunik eman batzartuen artean, baina Aranak bere azalpenak ematerakoan, zenbait puntutan Kanpion eta bera bat etorri zirela esaten da (< < Los Congresos Ortográficos> >, La Patria, 21,; OC, III, 214I.orr.).
‎Testuinguru honetan kokatu behar da, batetik, Euskaltzaleak elkartea, Pri­ mo de Riveraren diktaduraren garaian sortua, 1926an, Arrasaten egindako Eus­ kal Egunaren ondotik. Elkarte hau, beste leku batean aztertua dugunez (157), Abadiak Lapurdin 1853an abiatutako Lore Jokoen tradizioari segida ematera zetorren eta 1920ko hamarkadan indartsuen Gipuzkoan ageri zen. Bizkaian, EAJ Aberrikoen bidetik, beste elkarte bat sortuko da, Euzkeltzale Bazkuna dei­ tua, eta Aranaren jarratzaile hertsienak izango dira hor kokatuko direnak.
‎Baina behetitzen batere arrazoirik gabe. Kan­ pionen ustez, herriek beren izena beraiei dagokien ezaugarri berezi batetik hartzen dute eta belaunez belaun eusten diote, nahiz elementu bereizgarri hori ez bat etorri adierazten duen errealitatearekin. lngalaterrari, adibidez, «anglo­ en lurra» izatetik datorkio izen hori, orobat, «frankoena» izatetik Frantziari, nahiz horien hizkuntzatik frantsesak ez dituen ehun hitz baino gehiago hartu. Nafarroa, era berean, Euskal Herriko beste herri gehienen antzera, hitz topo­ grafiko bat da, horixe soilki, etimologiaren aldetik honela zatitzen dena:
‎Baina behetitzen batere arrazoirik gabe. Kan­ pionen ustez, herriek beren izena beraiei dagokien ezaugarri berezi batetik hartzen dute eta belaunez belaun eusten diote, nahiz elementu bereizgarri hori ez bat etorri adierazten duen errealitatearekin. lngalaterrari, adibidez, «anglo­ en lurra» izatetik datorkio izen hori, orobat, «frankoena» izatetik Frantziari, nahiz horien hizkuntzatik frantsesak ez dituen ehun hitz baino gehiago hartu. Nafarroa, era berean, Euskal Herriko beste herri gehienen antzera, hitz topo­ grafiko bat da, horixe soilki, etimologiaren aldetik honela zatitzen dena:
‎(157) Iztueta, Paulo, Orixe era bere garaia, Etor Eusko Jaurlaritza, Donostia, 1991 (158) < < Sobre el nuevo bautizo del País Vasco», RIEV, I, 2, 1907,! 48 153.orr.
‎Fun­ tsean, eztabaida euzko eta era etimologien gainean da, zeinetatik eratortzen baitira euzkera eta erdera, hitzak honela elkartuta: euzko= vasko eta era= lengua o palabra, etimologiaren aldetik, euzko hitza eguzki tik letorkeelarik eta era, berriz, e/ e tik. Ondorioz, euzkera hitzak «lengua de la nación vaska», edo
‎(167) Esaldi asko datoz horrela formulatuta: < < Es dificil averiguar la etimología cierta de euzko.
‎Hiru: era edo ara atzizkiari dagokionez, dio, Azkuek esanahi bat baino gehiago eman dizkiola, lau bederen bai; hori batetik, eta bes­ tetik, Aranaren defentsan euzk era hitz konposatua edo elkartua dela frogatze­ ko, baieztatuko du era hitzak, ele tik datorrenez gero , berez duela esanahia, ez baita bere esanahia ez duen hitz osatzailerik. Eta nola era hitza ele tik da­ torrela frogatu ezinik ez dagoen metatesi fenomenoaren bidez, zeinaren arabe­ ra euskaraz sarritan gertatzen baita l hizkia r bihurtzea, zuzena logikoa da, horri lege etimologikoa aplikatuz, era (ele) kasu honetan hizkuntza dela on­ dorioztatzea.
‎Besteek, aldiz, hizkuntza arra­ zoiek zituzten gidari bakar. Horrela, berez linguistikoa zen arazoa politizatzen ahalengintzen diren gotzain nazionalista espainolistaren eta nazionalista jeltza­ leen erdian, esaten da bi ertz politizatu horiek politikoa eta kulturala gaindi­ tzera zetorrela , hain zuzen, euskalari sektore hori. Euskaltzale mulzo hau bider­ dian kokatuko da, beraz:
‎Mintegi horietan Ekonomia, Soziologia, Historia eta Filologiako gaiak harro­ tzen dira. Beraz, ikusten gatozenez , kultur mugimendu trinko eta antolatu bat dago hor lanean ari dena, Sabino Aranaren gerizpean Euskal Pizkundiari bere ekarpena egiten ari zaiona. Noski, beren bidetik.
‎Sarreran, Eus­ kal Pizkundearen eragile eta gidari teorikotzat Astarloa eta Aranaren izenak ai­ patzen dira (201). Eta lehen zenbakiko 10 orrialdean azken honen argazkia dator , oinean honako hau dioena:
‎(201) Gaztelaniaz dator hauen aurkezpena: < < Entre los precursores del actual renacimiento lingüístico, fue Astarloa quien con mayor profundidad de juicio asentó los fundamentos para la investigación euzkeralógica.
‎Horrelako sloganak sarritan agertzen dira aldizkarian. Hizkuntza­ ren erabileraz kezka bizia dago, eta horretaz jabetzea garrantzitsua da, haren gizarteratzea, baldin nonbaitetik, azken buruan hortik baitatorke .
‎Sabino Aranak, hain zuzen, hiru forma horietatik Lekeitioko «bijar» hobesten du eta, beraz, horrela ahoskatu eta idaztearen aldekoa agertuko da. Beraz, euskalki baten baitako batasunari eusteko orduan, lehenik fonetika dator eta gero ortografia.
‎Une horretan Euzkadi-ko «Euzkel atala» saileko arduraduna Orixe bai­ tzen, Kirikiñoren lekukoa hartu zuena, hain zuzen, honek bere sailetik Errole­ gi lankidea arrazoi ez linguistikoengatik isilarazi zutela idatzi zuelako (209), antisabinisten buruzagi deklaratu zuten eta, harrezkero, gerra pertsonala egin­ go diote. Jarraian adierazia dator arrazoia:
‎2.2.2 Euzkerea koen Orixerenganako zapuzkeria lehenagotik zetorrena zen, genitiboko «aren» eta «bere» erakusle eta izenordainen inguruan sor­ tzen den eztabaidan (212) zehazten dena. Aranazaleek Orixeri aurpegiratzen diote, besteak beste, «bera» formaren jatorrian «beu» forma aurkitzen dela esaten lehena Sabino Arana izanda (213), zergatik saiatzen den hari meritu­ ak kentzen.
‎« ¡ Tamala, danok bide orretaz ez ibiltia!», esango du (224). Zenbaki berean, Luis de Ga­ rairen beste erantzun bat ere badator , hau are luzeagoa (225). Honen ustez, as­ paldikoak dira euskarak mendez mende atzera egitearen zergatikoak, idazleak euskaraz idazten hasi aurretikoak (226) eta ez, inola ere, Euskal Pizkundeko belaunaldiari dagozkionak.
‎Azken batean, eta berriro hasierara gatoz , euskaltzaletasuna abertzaleta­ sunari loturik dator eta hor jokatzen du euskarak bere etorkizuna: «Sin éste (el patriotismo) no hay euzkera ni vida propia.
‎Azken batean, eta berriro hasierara gatoz, euskaltzaletasuna abertzaleta­ sunari loturik dator eta hor jokatzen du euskarak bere etorkizuna: «Sin éste (el patriotismo) no hay euzkera ni vida propia.
‎Sin patriotismo no hubiéramos tenido a un Kirikiño ni a la masa que le leía» (232). Antzeko ideia dator bes­ te pasarte honetan ere: «Dentro de la libertad de la patria está la vida del euz­ kera, pero esclava la patria el idioma no podrá vivir» (233).
‎«Misibus» delakoak bi zenbakitan emana (234). Bere aurrekoek modu batera edo bestera esana ez duten gutxi dator honen 26 orrialdeko lanean. Neologis­ moen arazoan, berak dioenez, hiru jarrera mota eman daitezke:
‎«Es deber del patriotismo hacer el Euzkera necesario para la vida> > (238). Euskara batua eta horrelakoak, hori ziurtatuta eta gero etorriko dira, herria eus­ karaz kulturizatuko denean, alegia (239).
‎Nolanahi ere, ez dira asmatutako hitz guztiak baztertzekoak, hala nola burdin bidea, lur sa­ garra, beribila, pirripitta, nahiz eta erabiliagoak diren treina, patata, atoa, oto­ buza, bizikleta. Euskal hitzak nondik datozen jakitea baino lehenagoakoa da
‎Hizkuntzaren osasunak eskatzen du mintzatua eta idatzia elkarren ondoan orpoz orpo joatea, beti ere herriak erabiltzen dituenari lehentasuna emanez, teatru, phesta eta erlijione ren lekuan antzoki, jai eta urkutz jartzen ibili gabe. Ez dago Gemikako Arbolan datozen hitzak arbola, bedeinkatua, mundua, fruitua, adoratu eta aldatzen ibili beharrik.
‎Kontraerantzuna hurrengo zenbakian dator , erbesteturik dauden Hegoal­ deko bosteko idazle talde batek izenpetua, zehazki Sebero Altube, Jesus Ma­ ria Leizaola, Zeferino Jemein, Telesforo Monzon eta Doroteo Ziaurritzek (243). Mindura agertzen dute Sabino Arana euskalariaren jakintza auzitan ja­ rri duelako, lehen transkribatu dugun hari buruzko esaldian erdi trufazko hi­ tzak erabiltzen baititu, hala nola «la bébue», «faire une trouvaille», «son ig­ norance».
‎aldeko euskalkietan, bi hitz erabili zituela, bata irakaslari irakasle profesiona­ la izendatzeko, eta irakasle, pedagogo profesionala ez den maisua izendatze­ ko. Bi hitz horiek, Pierre Lhanderen hiztegian oharrarazten den bezala, Harri­ et kalonjea 1878an egiten hasitako eskuizkribuzko hiztegian baitatoz , litekeena da Arana Goiriren lanak ezagutzea eta hortik hartuak izatea. Odolkiak ordai­ netan izaten direnez, Oxobiren esaera honekin ematen diote bukaera beren orri biko idazkiari:
‎(249) Zehaztuz etorri garen bezala, Azkue eta Sabino Aranaren arteko desadostasunak bis­ takoak izan ziren, ez bakarrik politikagintza eta hizkuntzalaritzan, baita euskal kulturgintzan ere, azken esparru honetan nor nori aurrea hartuko ibili baitziren: Sabinok Euskeldun Batzokija sortu­ ko du 1894an eta Azkuek Euskeldun Biltokia 1895ean; 1896an, bakoitzak bere aldetik bere orto­ grafi proiektua aurkeztuko du; Azkuek Euskelzale aldizkaria kaleratuko du 1897an, eta Sabinok, berriz, Euzkadi 1901ean (Jurgi Kintana, op., 25.or.).
‎Noski, haren nortasunari mirespena zioten, eta, aldi berean, zehazki eus­ kal ortografiaren arazoan beldurra ere bai, haren iritziak, bere esanekoen la­ guntzarekin, erabakien balantzari alde hatera eragin baitziezaiokeen. Hemen­ dik etorriko dira beste taldekoen erreserbak eta kontraerasoak. Dena den, ulertzekoa hau ere.
‎Jean Haritschelhar euskaltzainburuaren ezin etorriaz , niri dagokit gaur Euskaltzaindiaren ordezkari zuen aurrean izateko ohorea. Horregatik, beste ezerekin hasi baino lehen, gure egoitzara etorri zareten guztioi ongi etorri esan nahi dizuet bihotzez.
‎Jean Haritschelhar euskaltzainburuaren ezin etorriaz, niri dagokit gaur Euskaltzaindiaren ordezkari zuen aurrean izateko ohorea. Horregatik, beste ezerekin hasi baino lehen, gure egoitzara etorri zareten guztioi ongi etorri esan nahi dizuet bihotzez. Dakizuenez, Euskaltzaindia euskararen akademia da, eta beraz, gure zeregin nagusia hizkuntza aztertu eta bera gure gizarteko premia guztietarako egokitzea da.
‎Jean Haritschelhar euskaltzainburuaren ezin etorriaz, niri dagokit gaur Euskaltzaindiaren ordezkari zuen aurrean izateko ohorea. Horregatik, beste ezerekin hasi baino lehen, gure egoitzara etorri zareten guztioi ongi etorri esan nahi dizuet bihotzez. Dakizuenez, Euskaltzaindia euskararen akademia da, eta beraz, gure zeregin nagusia hizkuntza aztertu eta bera gure gizarteko premia guztietarako egokitzea da.
‎Eta hemen ere, dakusagunez, zozoak beleari ipurbeltz. Izan ere, aipaturiko zinegotzi horren ideologiakoek askoz ere gero­ ago eta lasai aski el Dia de la Raza jarri zutela kontuan izanda, ez dirudi Sa­ binoren jarrera bereziki gaitzestekoa zenik, gure foru Iegislazioa galtzean Biz­ kaiko erakundeetara hable en cristiano esaka zetozen administrazio eta irakaskuntzako funtzionario kanpotar eta inperialisten aurka, urteak pasa aha­ Ja, orduko testuingurua aldatzean, haren hitzak, Iekuz eta tokiz kanpoan, maiz gogorregi irudi dakizkigukeen arren. Edonola ere, ez ziren gozoagoak izan, dakigunetik, Rizal filipinarrak edo Marti kubatarrak espainol okupatzaileen kontra esandakoak.
‎Gogora dezadan, bidenabar, Sabinorentzat estatua publikoa eskatu zuen Iehenengoa, hain zuzen, Resurrección Maria Azkue izan genuela, Euskaltzain­ diaren fundatzaile eta hil arteko burua, Aranak «euskararentzat hainbat interes sortarazi eta hainbat irakurle berri lortzeagatik». Eta Azkue, apaiza izateaz gai­ nera, karlista izana zen, eta ideietan askotan ez zetorren bat Sabinorekin, bai­ na halere, haren merezimenduak ezagutu eta aitortzen zituen zintzoki, hark Eta ez zen eskandalizatu giro eta testuinguru berean bizi zirelako, hain zuzen. Eta orain, desorduan, haren aurka jo eta ke ari diren baskofobo batzuek hori ho­ beki jakin Iukete.
‎zitzakeen gauzak berak baino hobeki. Ondokoei egokitu zaigu berak proposa­ turiko bidea arteztu, birrnoldatu eta hobetzea, gure atzetik datozenek gurea zu­ zenduko duten bezalaxe, baina beti ere haren lana kontuan izanda, hark azpi­ marraturiko hutsuneak konpontzea helburu. Edonola ere, ene ustez, ez orduan, ez eta geroago ere euskaraz ezertarako arduratu ez zirenen jarraitzaile ideolo­ gikoak ez dira nor noiz eta orain, ehun urte geroago, Aranaren akatsak dema­ gogikoki salatzen jarduteko.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
Lehen forma
dator 16 (0,11)
etorri 6 (0,04)
datozen 4 (0,03)
datozela 3 (0,02)
etorrita 3 (0,02)
zetorren 3 (0,02)
badator 2 (0,01)
datorkio 2 (0,01)
datorrenez gero 2 (0,01)
datoz 2 (0,01)
etorriko 2 (0,01)
zetozen 2 (0,01)
Etor 1 (0,01)
badatorrela 1 (0,01)
baitator 1 (0,01)
baitatorke 1 (0,01)
baitatoz 1 (0,01)
datorren bezala 1 (0,01)
datorrenean 1 (0,01)
datozenek 1 (0,01)
datozenez gero 1 (0,01)
datozkion 1 (0,01)
etorriaz 1 (0,01)
etorritakoen 1 (0,01)
etortzen 1 (0,01)
gatoz 1 (0,01)
gatozen 1 (0,01)
gatozenez 1 (0,01)
letorke 1 (0,01)
letorkeelarik 1 (0,01)
zetorkiokeen 1 (0,01)
zetorrela 1 (0,01)
zetorrena 1 (0,01)
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
Konbinazioak (3 lema)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia