2008
|
|
3/ TABERNARIA
|
eta
GIDARIA
|
|
AGURTZANEk orain arte erakutsi duen tenplea apurtu
|
eta
negarrez hasiko da. Horretan atea kolpe batez ireki eta KEVIN sartuko da bulegora.
|
|
AGURTZANEk orain arte erakutsi duen tenplea apurtu eta negarrez hasiko da. Horretan atea kolpe batez ireki
|
eta
KEVIN sartuko da bulegora. KEVINek ezusteko galanta hartuko du.
|
|
KEVIN. Barkatu, kanpoan zinela uste nuen. Entxufe bat konpontzeko esan didate
|
eta
...
|
|
KEVINek barrura egin
|
eta
trasteak ateratzen hasiko da.
|
|
AGURTZANE Pelloren izena entzunda hunkitu
|
eta
eseri egiten da.
|
|
AGURTZANE. Pasatuko da. Lehenago ere izan ditut honelako buruko minak, baina hau gertatu berria da
|
eta
...
|
|
KEVIN.
|
Eta
oraindik aspirinak ez dizu eraginik egin.
|
|
KEVIN. Pentsatzen aritu naiz
|
eta
–etxetik alde egingo dut.
|
|
KEVIN.
|
Eta
neu ere bai zurekin, baina honek ez du zentzu handirik. Alex eta Mirari ez daude eta... orain aita ere ez...
|
|
KEVIN. Eta neu ere bai zurekin, baina honek ez du zentzu handirik. Alex
|
eta
Mirari ez daude eta... orain aita ere ez... Onena dela uste dut.
|
|
KEVIN. Eta neu ere bai zurekin, baina honek ez du zentzu handirik. Alex eta Mirari ez daude
|
eta
... orain aita ere ez... Onena dela uste dut.
|
|
AGURTZANE. Agurrak ez ditut atsegin.
|
Eta
aspaldi honetan hori bakarrik entzuten dut: –Agur?.
|
|
KEVIN moztuta, hurbildu egingo zaio
|
eta
eskutik heldu gero.
|
|
KEVIN. Semetzat hartu nauzu
|
eta
zu ere niretzat ama?
|
|
Ez pentsa betiko galduko gaituzunik. Gainera orain baduzu nahikoa lan Asierrekin
|
eta
Endikarekin.
|
|
AGURTZANE.
|
Eta
zuk, zer asmo duzu. Hemen geratuko zara?
|
|
Elkarri goxo begiratu
|
eta
gero besarkada estuan bilduko dira.
|
|
Bazkal ordua da
|
eta
mahaira bilduak daude denak. Ez da giro.
|
|
GERMAN. Hirurogei urte betetzeko
|
eta
zer nahi duzu, lapurren atzetik korrika jarraitu, hogei urte bazenitu bezala?
|
|
ABEL. (harrokeriz) Lapurra harrapatzeko burua behar duk, seme,
|
eta
nik burua oso sano zaukaat oraindik.
|
|
KANDIDO isilik egon da orain arte, ABELen
|
eta
GERMANen arteko elkarrizketa adi entzunez.
|
|
KANDIDO.
|
Eta
, zer giro dago. Muruak eta Enbeitak bertan jarraitzen al dute?
|
|
KANDIDO. Eta, zer giro dago? Muruak
|
eta
Enbeitak bertan jarraitzen al dute?
|
|
ABEL. Ez, Lukas. Hori ez da piura inorentzat
|
eta
gutxiago ertzainburu batentzat.
|
|
IKERNE
|
eta
JOANA irribarrez, gauza bera esan dielako beraiei.
|
|
ABELek
|
eta
NAIAk alde egin eta isiltasuna berriz ere. GERMANek tarteka ALIZIAri begiratuko dio, baina ALIZIAK kasurik ez..
|
|
ABELek eta NAIAk alde egin
|
eta
isiltasuna berriz ere. GERMANek tarteka ALIZIAri begiratuko dio, baina ALIZIAK kasurik ez..
|
|
ALIZIA. Aukera ona iruditu zait
|
eta
alokatzea erabaki dut. Hemendik aurrera Bogan biziko gara.
|
|
ALIZIA. Familia osoa. Zuen aita, zuek hirurok
|
eta
neu.
|
|
ALIZIAk laguntza eske edo, besteei begiratuko die baina inork ez du ezer esango. KANDIDOk edalontzia hartu
|
eta
daukan ardoa zurrupada bakarrez edango du.
|
|
Hondoratuta dago. ANDONI sartuko da
|
eta
zuzenean beregana joko du.
|
|
KANDIDO isilik. Gero ANDONIri begiratu
|
eta
–.
|
|
KANDIDO minez lehertuko da
|
eta
ANDONI kontsolatzen saiatuko da.
|
|
KANDIDO entzuten ari dena ezin sinetsi. Lehenengo bati
|
eta
gero besteari begiratuko die.
|
|
KANDIDO. Baina ostia, errepidetik bota gintian
|
eta
!!
|
|
|
Eta
orduantxe istripua eragin zuen GIDARIA sartuko da.
|
|
TABERNARIak zer datorkion sumatuta, barratik irten
|
eta
GIDARIA kanporatzen saiatuko da.
|
|
GIDARIA. (Harrokeriz) Baina ze letxe? Hau toki publikoa duk
|
eta
eskubidea diat hemen egoteko!
|
|
KANDIDOk aulkitik jaiki
|
eta
bularretik helduz GIDARIA barraren aurka jarriko du.
|
|
ANDONI azkar erreakzionatu
|
eta
biak askatzen saiatuko da.
|
|
KANDIDO. (Andoniri
|
eta
Germani) Utzidazue! Berak hil dik Olga!!
|
|
GERMAN
|
eta
KANDIDO kafe bana hartzen ari dira Atxurin.
|
|
KANDIDO. Kanposantura joateko gai ez
|
eta
tabernan geratu ninduan. Andoni iritsi zuan orduan.
|
|
Andoni iritsi zuan orduan. Handik gutxira hi,
|
eta
gero bera. Dios!!
|
|
KANDIDO. Ez German. Arrazoi dik Aliziak, nahikoa
|
eta
sobera egin duk. (Animatuago) Gainera, Aliziak esperantza izpi bat eman zidak.
|
|
KANDIDO. Hutsetik has gaitezkeela esan zidak.
|
Eta
hori baduk hasiera bat.
|
|
KANDIDO. Alde egin
|
eta
dena pikutara bidaltzekotan egon nauk. Eta orain begira!
|
|
KANDIDO. Alde egin eta dena pikutara bidaltzekotan egon nauk.
|
Eta
orain begira! (pausa) Dena den, zaila izango duk neskek ni berriz onartzea.
|
|
Orain garrantzitsuena Alizia duk.
|
Eta
berak eskua luzatu zidak... Bogak ere aurrera egiten lagunduko ziguk.
|
|
ALIZIA. Esan dizuet: aukera paregabea zen
|
eta
ez nuen inor aurreratzerik nahi.
|
|
IKERNE.. Aukera paregabea? etxe hau uztea
|
eta
toki ezezagun batera joatea. Mesedez, ama!
|
|
ALIZIA. Zergatik ez? Iragana atzean utzi
|
eta
aurrera egin behar dugu.
|
|
ALIZIA. Bada garaia geure kabuz zerbait egiten hasteko
|
eta
osaba German bakean uzteko.
|
|
JOANA.
|
Eta
zeri begira dago Kandido. Ez al da ertzaina?
|
|
JOANA. Ez ama! Urteetan ez da gutaz arduratu
|
eta
orain bizitza izorratu nahi digu. Doala popatik!!!
|
|
Hau esan
|
eta
JOANA badoa ate danbatekoa emanez. ALIZIAk IKERNEri begiratuko dio laguntza eske, baina IKERNEk ez du ahorik zabalduko eta bere gelara doa.
|
|
Hau esan eta JOANA badoa ate danbatekoa emanez. ALIZIAk IKERNEri begiratuko dio laguntza eske, baina IKERNEk ez du ahorik zabalduko
|
eta
bere gelara doa. ALIZIA bakarrik, negar malkoak gertu.
|
|
RAKEL
|
eta
KEVIN etxean sartzen ari dira.
|
|
KEVINek lasaitu ederra hartuko du. RAKElek gero, ordenagailuko mahaira hurbildu
|
eta
orri bat erakutsiko dio.
|
|
RAKEL. Tori. Hor dituk lan txandak
|
eta
ordutegiak. Eta orain bai, orain serio ari nauk.
|
|
Hor dituk lan txandak eta ordutegiak.
|
Eta
orain bai, orain serio ari nauk.
|
|
KEVIN segundo batzuez serio jarri bada ere, bat batean aldatu
|
eta
irribarre zabala erakutsiko du.
|
|
RAKEL. (papera hartu
|
eta
astinduz) Ez Kevin. Amaitu dituk txantxak.
|
|
KANDIDOk
|
eta
ANDONIk ezustean elkar ikusiko dute kale izkina batean. Aurrez aurre daude eta elkarri begiratzea beste aukerarik ez dute.
|
|
KANDIDOk eta ANDONIk ezustean elkar ikusiko dute kale izkina batean. Aurrez aurre daude
|
eta
elkarri begiratzea beste aukerarik ez dute. KANDIDOk gaitzitu aurpegia jarri eta aurrera joko du.
|
|
Aurrez aurre daude eta elkarri begiratzea beste aukerarik ez dute. KANDIDOk gaitzitu aurpegia jarri
|
eta
aurrera joko du.
|
|
KANDIDOri odolak gora egingo dio
|
eta
jiratu ondoren gorrotoak hitz egingo du bere ahotik.
|
|
KANDIDO. Hamar urte pasatu ditiat zuloan hire erruz,
|
eta
sentitzen duala diok?. Madarikatua!!
|
|
Errazena egin huen: besteei sinetsi
|
eta
mutu geratu.
|
|
KANDIDO. (Jota) Adiskideak gintuan
|
eta
hik, hik ez hidan sinetsi.
|
|
Hau esan
|
eta
KANDIDO badoa, ANDONI jota utzita.
|
|
ABEL ikusiko dugu metro batzuk atzerago. Eztabaidaren azken zatia ikusi du
|
eta
ANDONIrengana joko du.
|
|
Ez du aurpegi onik. Atea ireki
|
eta
KAR sartuko da arrapaladan.
|
|
KAR. Keai, patroi! Itsasoratzeko pronto gaudek
|
eta
baimenak sinatu behar dizkidak di da batean!
|
|
KAR harrituta geratuko da
|
eta
ezer esan gabe paperak mahai gainera jaurti eta alde egiten hasiko da. GERMANEk hobeto pentsatu eta dei egingo dio.
|
|
KAR harrituta geratuko da eta ezer esan gabe paperak mahai gainera jaurti
|
eta
alde egiten hasiko da. GERMANEk hobeto pentsatu eta dei egingo dio.
|
|
KAR harrituta geratuko da eta ezer esan gabe paperak mahai gainera jaurti eta alde egiten hasiko da. GERMANEk hobeto pentsatu
|
eta
dei egingo dio.
|
|
KARek mutur beltz jiratu
|
eta
begira geratuko zaio. GERMAN zutitu eta hurreratu egingo zaio.
|
|
KARek mutur beltz jiratu eta begira geratuko zaio. GERMAN zutitu
|
eta
hurreratu egingo zaio.
|
|
KAR. Tira, lasai. Jakin diat hire anaiarena
|
eta
arraina lehorrean bezala egoteko modukoa duk.
|
|
KAR. (eseriz)
|
Eta
zer espero huen. Hamar urte ez dituk debalde pasatzen, batez ere neskamotz horientzat...
|
|
GERMAN. Ez?
|
eta
gogorra dun hori ume batentzat. Baina Kandidok ere gorriak pasatu ditin barruan eta orain honi buelta eman behar!
|
|
eta gogorra dun hori ume batentzat. Baina Kandidok ere gorriak pasatu ditin barruan
|
eta
orain honi buelta eman behar! Ez dun bidezkoa!
|
|
KAR.
|
Eta
Aliziak zer ziok. Zer moduz zagok?
|
|
ANDONI
|
eta
ABEL banku batean eserita daude. ANDONI etsita.
|
|
ANDONI.
|
Eta
egia bada?
|
|
ANDONI.
|
Eta
Kandidok arrazoi badu. Behar adina ikertu ez nuelako errugabe bat giltzapetu bagenuen?
|
|
ABEL. Ez estutu heure burua. Ertzain ona izan haiz beti
|
eta
nik ondo zakiat ez zela halakorik gertatu.
|
|
ABEL. Baina hi ezin hobea haiz hire lanean. Beraz, ahaztu kontu horiek
|
eta
ez zigortu hheure burua, konforme?
|
|
ANDONI. Badakit.
|
Eta
zinez eskertzen ditut zure hitzak.
|
|
ABEL.
|
Eta
orain zer. Joango al gara eztarri hauek gozatzera?
|
|
ABEL
|
eta
ANDONI altxa eta alde egiten hasiko dira.
|
|
ABEL eta ANDONI altxa
|
eta
alde egiten hasiko dira.
|
|
argazki markoak, apaingarriak... GERMAN sartuko da, baina ALIZIAk ez ikusiarena egin
|
eta
bizkarra emanez gauzak batzen jarraituko du. Isiltasuna mingarria bihurtuko da.
|
|
Isiltasuna mingarria bihurtuko da. GERMANek mahai gaineko apaingarri bat hartu
|
eta
egoera aldatu nahiko du.
|
|
GERMAN.
|
Eta
azkenean zentroko hoteltxo batean pasatu genuen gaua. Bai... ibai ertzean paseatzen ibili ginen luze, eskutik helduta...
|
|
ALIZIAri gero
|
eta
jasanezinagoa egingo zaio egoera.
|
|
GERMAN. (goxotasunez)
|
Eta
goizaldean izozki bat jan behar zenuela tematu zinen. Ederki kosta zitzaigun bat lortzea.
|
|
ALIZIA. Ez.
|
Eta
ez dut gogoratu nahi.
|