|
2007
|
|
|
Oesterreicher ek (1981), pentsamendu frantsesaren eragin handia Herder eta Humboldt-engan aitortu arren1109 Baina, dio? historiografiak autore bakoitzean bere ekarpen berria azpimarratu ohi du eta hala egiten da Humboldt-ekin ere1110 Eta guztiz berria, pentsamendu frantsesaren aldean, Herder eta Humboldt-en historizismoa da, ideia itxuraz berdinak ere?
|
dio
Foucault ez baliatuz, balio arras ezberdinekoak bihurtzen dituena1111 Bestalde, Herder-ekiko Humboldt-en harremana ukatzearren, Aarsleff ek testuen erabilera interesatua egiten du (kasu batzuetan manipulazio zatarreraino) 1112 Azkenik, barne eboluzio neketsu jarraituaren axolarik batere gabe, Humboldt-en 1820 ideiak bat batean 1800ean kokatzen ditu, inolako justifikaziorik gabe1113; eta hori itxura samarrezkoa egitearren, pentsamendu humboldtiarraren aspektu esentzialak axalkiro banalizatzen ditu1114 Ez dago inolako zalantzarik Humboldt-en ideia guztiek euren aurrehistoria dutela; hori «hizkuntzaren jeinuaren» puntuan bereziki ongi erakus daiteke.
|
|
2009
|
|
|
Hastapenaren izaera noblearen kontra, historiaren hastapena makurra, barregarria, aldrebeskeria dela
|
dio
Foucaultek:
|
|
|
Horregatik, honela
|
dio
Foucaultek:
|
|
|
Foucaultek, noski, onartzen ditu bereak bezala Nietzscheren zenbait postulatu. A verdade e as formas juridicas idazlanean honako hau
|
dio
Foucaultek:
|
|
|
Interpretazioa hil egingo zen, bidaia interpretatiboen amaieran, kausitua izatearen zain zegokeen ezkutupeko esentziaren baten arrastoak kausitzea posible zela sinestean. Honela
|
zioen
Foucaultek: " Interpretazioaren bizitza, ordea, interpretazioak bakarrik daudela sinestea da.
|
|
|
Interpretazioak ez du bide amaierarik, mugagabeko eginkizun bilakatu da". Zeinahi interpretazio beste interpretazio bat baizik ez da,
|
zioen
Foucault nietzschetarrak; eta honela eransten zuen: "[...] ezagutza ez da zertan egiarantz zuzendua egon, ausazko elkarrekiko erlazio mugagabeen eszeptizismo eternora baizik".
|
|
2014
|
|
|
Sebastiano Timpanarokhori saiatzen du sozialismorako bere On Materialism obran8 Bestetik, MichelFoucaultek, History of Sexuality laneko zenbait puntutan «gorputzak eta horienplazerak» tratazen ditu egia anarkiko baten irizpideak bailiran, argitasun inozenteeta gordinak bailiran, gerora, goitik markatuak izango direnak kudeaketa bioteknikoetako estrategien bitartez9 Hala ere, bere gainontzeko lanean, ez da inondikinora adierazten gorputzean apelaziorako aukerarik egon daitekeenik. Aitzitik, honako hau
|
dio
Foucaultek «Nietzsche, Genealogy, History» saiakeran:
|
|
2018
|
|
|
Honela
|
dio
Foucaultek: «Gizonarengan [sic] ez dago ezer, ezta haren gorputzean ere, behar bezain egonkorra denik gizonak horretan oinarriturik bere burua ezagut dezan edo beste gizon [sic] batzuk uler ditzan» (153).
|
|
|
Nolabait esan liteke Zainketa eta zigorra n Foucaultek berridazten duela Nietzschek Moralaren genealogia n azaldutako barneratzearen doktrina, baina inskripzioaren eredura ekarrita. Presoei dagokienez?
|
dio
Foucaultek?, estrategia ez da izan haien desirak zapaltzera derrigortzea, ezpada haien gorputzak behartzea lege debekatzailea adieraztera, legea euren funtsa, estiloa eta halabeharra balitz bezala. Legea ez da modu literalean barneratzen, gorputzeratu egiten da, eta ondorioz ekoizten dira legea gorputzean eta gorputzaren bidez adierazten duten gorputzak; bertan legea agertzen da haien izatearen funtsa balitz bezala, haien arimaren zentzua, haien kontzientzia, haien desiraren legea.
|
|
|
Izan ere, legea guztiz agerikoa eta guztiz ezkutukoa da aldi berean, ez baita inoiz azaltzen menderatzen eta subjektibatzen dituen gorputzez kanpokoa balitz bezala.
|
Dio
Foucaultek:
|
|
2021
|
|
|
Existentziaren estetika hark izugarri hunkitu zuen Michel Foucault, greziarrak ikertzen ari zenean bere Sexualitatearen historia idazteko. Eman zuen azken elkarrizketan, behialako ideia horren lilurapean, honela
|
zioen
Foucaultek: " Deigarria egiten zait gure gizartean artea objektuei dagokien zerbait bihurtu izana, eta ez bizitzarekin eta gizabanakoekin lotutako zerbait.
|
|
2022
|
|
|
Esperientzia egin dezakegun espazialtasun ororen zero puntua da eta, aldi berean, materialki eta psikikoki eratzen gaituzten lotura guztiena. Eguzkiaren Hiria bezalakoa da nire gorputza; ez du lekurik, baina bertatik sortzen eta agertzen dira leku posible, erreal edo utopiko guztiak,
|
dio
Foucaultek ‘Gorputz utopikoa’ ri buruzko konferentzian.47 Horregatik ez dago espazioan baizik eta espazioa bera da, haren eskala eta dimentsio ugaritan. Baina orduan, nor naiz ni eta nola dakit ni ni naizela?
|