|
2008
|
|
|
Bere apeta edo helburua bete balu bezala otzandu zen zakurra eta muturra lurraren pare zuela hasi zen ibiltzen.
|
Emakumea
isilik zihoan nire ondoan. Etxean nirekin zer gerta zitekeen, zer egin zezakeen pentsatzen arituko zen beharbada.
|
|
2011
|
|
|
|
Emakumea
isilik geratu da, beti bezala, otzan, eta logelatik dena entzun duen alabari malko batzuk irristatu zaizkio burkoraino: pentsatzen zuen, bai, ez zuela hark onartuko, beretzat existitzen ere ez zen gizonarengandik zetorkeen ezer; ezin ditu konprenitu, ordea, buru gogor horretan itsatsi diren herra eta ezinikusia.
|
|
|
Demagun jatetxetik atera eta elkarri begira geratu direla une batez, hain erabakigarriak izan ohi diren hitzen bila.
|
Emakumea
isilik dago, zain. Aktoreak aurrez aurre begiratu dio.
|
|
|
Oraindik ere ikusten nago aurpegi eder hura, zimurtua, oinazetua, ildokatua udazkeneko soro goldatu berri bat bezala. Beste
|
emakumeak
isilik zeuden.
|
|
2013
|
|
|
|
Emakumea
isilik gelditu zen, aditu berri zuenaz gogoeta iduri. Egiazki ari ote nintzen zerabilen segurki buruan.
|
|
2014
|
|
|
Hil zela esan nion, badira urte batzuk hil dela.
|
Emakumea
isilik geratu zen. Ni ere bai.
|
|
2015
|
|
|
esan nion bat batean.
|
Emakumea
isilik geratu zen, niri begira.
|
|
2017
|
|
|
Deklarazio horren ondoko etenetik atera liteke andreari zerbait esateko aukera eman nahi diola.
|
Emakumeak
isilik dirau.
|
|
2019
|
|
|
Azkenean, maite zuela aitortzen zion gizonak, bere onetik aterata.
|
Emakumeak
isilik aditzen zuen, harik eta, gizonak dena galdutzat jotzen zuelarik, erantzuten zion arte berak beti maite izan zuela, eta elkar besarkatzen zuten pixka batean. Eszena hori, gehienetan, parkeko aulki batean gertatzen zen, ilunabarrean.
|
|
|
Baina bigarren aldi horretan ere alferrikakoak izan ziren errabino handiaren hitzak. Bekatu egin zuen
|
emakumeak
isilik jarraitu zuen, eta ez zuen bere bidetik aldendu nahi.
|
|
|
Jauzi batez, Raimundo Silva zutitu da, aulkia, bultzada dela-eta, une batez balantzaka egon eta gero atzera erori da, bera jada pasabidetik barna dabil, ironia leun batez irribarre egiten duen eta Silva behatzen duen norbaiten aurretik, Nork esan behar zuen, adiskide laztana, holakorik gertatuko zitzaigunik, ez, ez erantzun, galdera erretorikoei erantzutea denbora alferrik galtzea da, hainbestetan ibili dugu gai hori, zoaz, zoaz, nik atzetik jarraituko dizut, nik inoiz ez dut presarik, egunen batean zurea izan behar duena, nirea ere izango da, ni naiz beti gero iristen den hura, zuk bizi duzun edozein une oroimenean gordetzen den arrosa lurrin bat zuregandik arnastuko banu bezala bizitzen dut, edo, hain poetikoki ez esatearren, zure ortuari eta baba zurietako platera, non zure haurtzaroa berriz jaiotzen den, eta zu ez zara konturatzen, eta esango banizu ez zenuke sinetsi nahiko. ...zen duena, eta horixe da nirekin daramadan guztia, hosto idorrak, zimelduak, haien artean ez da ahoratzeko ona den fruiturik, Bisita egitera joango natzaizu, Ez da munduan hori baino gehiago desio dudan gauzarik, eten egin zuen une batez, eta gero gaineratu zuen, Oraingoz, baina esan berriaz damuturik, edo batere egokia ez zela deliberaturik, zuzendu egin zuen, Barkatu, ez zen hori nire asmoa, eta
|
emakumeak
isilik segitzen zuenez, sekula ahoskatzerik pentsatu ez zituen hitz zuzen, egiatiak, berez eta ez intsinuaziozko jolas zuhur batez adierazkorrak ziren hitzak askatu zituen, Bai, horixe zen nire asmoa, horixe, eta ez dizut barkamenik eskatuko. Maria Sarak irri egin zuen, eta eztul txiki bat bota, Nire arazoa, egoera honetan, lehen gorritu behar ote nuen edo oraintxe gorritu behar ote dudan jakitea da, Gogoan dut behin lotsagorriturik ikusi zintudala, Noiz, Zure bulegoan zegoen arrosa ukitu nuenean, Emakumezkoak gizonezkoak baino aiseago lotsagorritzen dira, sexu ahulekoak gara, Biok gara sexu ahulekoak, ni ere lotsagorritu nintzen, Sexuen ahultasunaz asko dakizu, Nire ahultasunaz asko dakit, eta besterenaz ere pixka bat, baldin eta liburuek badakite hitz egiten dutenaz, Raimundo, Esan, Etxetik ateratzen ahal naizen bezain pronto zu ikustera joango naiz, baina, Zain naukazu, Hitz horiek onak dira, Ez dut ulertzen, Hor nagoenean ere, nire zain segitu duzu, eta ni ere zure zain egongo naiz, ez zuk, ez nik ere, biotako inork ez baitaki bestea noiz iritsiko den, Itxaron egingo dut, Laster arte, Raimundo, Ez zaitez beranduegi etor, Zer egingo duzu telefonoa eskegi eta gero, Kanpamentua jarri Porta de Ferroren aurrez aurre, eta otoitz egin Andredena Mariari mairuek ez diezaguten eraso gauaren isila profitatuz, Beldur al zara, Izu laborriak dardara batean nauka, Hainbesterako al da, Gerra honetara etorri baino lehen, ni proba zuzentzailea baino ez nintzen, nire ardura nagusia deleatur bat egoki trazatzea zen, eta gero egileari horren zergatia azaltzea, Badirudi telefono linean interferentziak daudela, Entzuten duzuna mairuen oihuak dira, almenetatik mehatxuka ari dira, Kontuz ibili, Ez naiz hain urrutitik etorri Lisboako harresien aurrean hiltzeko.
|
|
|
Une honetan zuzendari literarioa isildu zen, bat batean, konturatu bailitzan gehiegi mintzatzen ari zela, eta, beraz, partida hartan zuen jokoa ahultzen zela. Isilune bat izan zen, Raimundo Silvari iruditu zitzaion denbora horretan guztian zehar emakumeak ez ziola begirik gainetik kendu, Nor ote da, baina
|
emakumeak
isilik zirauen, horrek guztiak berarekin zerikusirik edukiko ez balu bezala. Beste alde batetik, bazirudien Produkzio burua, hitza kendu ziotelako erretxindua, zalantzarik gabe bide txarretik zihoan eztabaida horrekiko interesa galtzen hasia zela, Ergel hau ez da konturatu hau ez dela kasua aurrera eramateko modua, mintza eta mintza ari da, atsegin du bere buruari entzutea, Silvari triunfo guztiak ematen dizkio, Silva ezin hobeki pasatzen ari da, isiltasunak nola administratzen dituen ikustea baino ez dago, ezin izutuago egon luke eta baretasuna bera da.
|
|
|
Inaxiok harri zapal batzuk ekarri, eta beraietan esertzen dira hirurak.
|
Emakumea
isilik dago, begirada lurrean iltzatua, itxura batean bere gogoa oroitzapenek arrunt harrapatua, oroitzapen mingotsak, inondik ere?
|
|
|
Bekoz beko, bien aurpegiak hurbil, batak bestearen arnasa sentituz, begi haiek liluratu egin zuten Urko.
|
Emakumea
isilik zegoen, baina Urkori iruditzen zitzaion hurbiltasuna eskertzen ziola, eskatzen ziola... Sentitzen ari zena zer zen ez bazekien ere, lilura areagotzen ari zitzaion.
|
|
2020
|
|
|
Gutun bat bestearen atzean irakurri ditu emakumezko irrati esatariak predikari baten moduan. Bi
|
emakumeek
isilik jarraitu dute, nor bere pentsamenduetan murgilduta. Matildek guraizeekin kontuz ibiltzeko ohartarazi dio.
|
|
2021
|
|
|
Herbafitengandik zer espero duen galdetu dio emakumeari, beste hainbatetan galdetu duen bezala, gero lortu nahi duen hori lortuko duela esateko, horretarako ere balio dutela Herbafiteko irabiatuek.
|
Emakumea
isilik gelditu da. Ezpainaren gainean txokolatezko bibote bat marraztu zaio.
|
|
2022
|
|
|
Hiru
|
emakumeak
isilik gelditu ziren. Gizon biak aurrean zeuden oraindik, zutik.
|
|
2023
|
|
|
Aitziberrek zekien apurra kontatu ondoan,
|
emakumea
isilik gelditu da, gogoeten erdian sarturik bezala.
|