|
2000
|
|
|
—Zertarako nahi ditut nik hire ahate filosofikoak, hitzaren hitzez deus ere erraiten ez dutenak, kua kua eta kua kua ez bada...? —eta
|
egun
osoan ibiliko zitzaidan kua kua eta kua kua, neure onetik ateratzen ninduen arte.
|
|
|
—Bizimolde erraza eta alferkeria ez dira onak, baina bizitzak, bertzenaz ere, badu behaztoparik aski, eta ez dago zergatik behaztopari behaztopa erantsi, ez sakrifizioari sakrifizioa. Zeren, sakrifizioa ona bada, nola anitzetan erraiten baitzaigu, bi sakrifiziok batek baino hobea behar bailukete; eta hiruk bik baino hobe; eta lauk hiruk baino hobe... eta, halatan, perfetasunaren erdiesteko, nola manatzen baitu Elizak,
|
egun
osoan ibili genuke sakrifikatzen. Ordea, erran ote zion Kristok zango batetik herren zenari:
|
|
2008
|
|
|
gonbita luzatu??(?) ongi baderitzozu,/ hara zer diodan: /
|
egun
osoan ibil/ gaitezke bertsotan?, eta Kaxkagorrik gonbita onartu zion arte:
|
|
|
Ez nuen uste odola hain epela zenik, kolega. Beharbada putena beroagoa da, ze
|
egun
osoan dabiltza txortan, sartu eta atera, eta horren eraginez?
|
|
|
Kaxkagorri harrituta zegoen; haren aurpegierak, haatik, harriduraren isla zenak, berehala egin zuen irri zabalera, Beñardok bertsoa amaitu bezain laster; gero, berriz, balkoitik erantzun zion –"(...) eskerrak eman behar dizkiat/ lehenengotik, jakina,/ hain izan zaidak hire etorrera/ ezusteko atsegina(...)" –; bi bertsolariak, jarraian, hamar bat bertsotako ekinaldian korapilatu ziren, harik eta Beñardok –dardara iraganeko kontua zen jada, burua gero eta bere lekuagoan– gonbita luzatu –"(...) ongi baderitzozu,/ hara zer diodan: /
|
egun
osoan ibil/ gaitezke bertsotan" – eta Kaxkagorrik gonbita onartu zion arte: "(...) primeran pasatu duk/ maisuaren proba;/ elkar hartuta, joango/ gaituk edonora".
|
|
2009
|
|
|
–Urdirotz andrea agertu den tokia oso urrun dago zuk S.O.S. Nafarroara deia egin zenuen lekutik.
|
Egun
osoan ibilita ere, ezinezkoa zitzaizukeen tarte hori egin, zure emaztea hil eta autora itzultzea.
|
|
2011
|
|
|
Eta honen iruzkinak ere halakoak izaten ziren, bakarrak bezain bakanak: maisua hil zutela jakin zuenean, baina,
|
egun
osoan ibili zen madarikatzen ahapeka, ez zagok eskubiderik, ez zagok eskubiderik??, hura lagun min zuen-eta.
|
|
|
Eta ni etxera joan, eta
|
egun
osoan ibili nintzen lelo harekin, pilotua izan nahi nuela eta pilotua izan nahi nuela, harik eta osaba Luis aspertu zitzaidan arte, erraten zidala:
|
|
2014
|
|
|
Zilarrezko hondartzetan, hipopotamoak eta kaimanak elkarren ondoan eguzkia hartzen. Urak, zabaldu ahala, zuhaitzezko uharte mordo batean zehar jariatzen ziren; ibai horretan basamortuan bezala galduko zenuen bidea, eta
|
egun
osoan ibiliko zinen hondar pilekin estropezuka, ubidea aurkitu nahian, harik eta liluraturik, behinola, oso urrunean, antza, beste bizialdi batean, apika, ezagutu omen zenituen gauza guztietatik isolatuta sentituko zinen arte. Noizik behin, iraganaldia atzera etortzen zitzaizun, zeure buruari une bat ere eskaintzeko ez duzunean gertatu ohi den bezalaxe; etorri, ordea, landare, ur eta isiltasunezko mundu harrigarri honetako errealitate nahastaileen artean txundimenez oroitzen duzun amets asaldagarri eta zaratatsu baten itxuran etortzen zen.
|
|
2015
|
|
|
Baina, beste ezer baino lehen, txorakeria zen Andrewrekin kezkatzea. Andrewren adinean, bera
|
egun
osoan ibiltzen zen mendian barrena, gaileta bat besterik ez poltsikoan, inor larritu gabe edo labarretik behera amildu zela pentsatu gabe. Eguraldiak eutsiz gero, egun pasa oinez joateko asmoa zuela esan zuen.
|
|
|
Emaztea umeekin kezkatzen zen, baina berarekin ez. Aspaldi, ezkon aurretik, pentsatu zuen, badian barrena begira, zuzi lore sorten artean zeudela,
|
egun
osoan ibiltzen zen oinez. Otordurako aski zuen ostatu bateko gazta eta ogia.
|
|
|
Inguru hura gustatzen zitzaion gehien, hango hura; hareazko muino haiek, ilunpetan itzaltzen.
|
Egun
osoa ibil zintezkeen arimarik topatu gabe. Ia etxerik ere ez zegoen, ezta herri bakar bat ere milia askotan.
|