|
2003
|
|
|
Mairuen demboran ere etzan arquitu Españian fedea galtzeco orain bezin peril aldian: cer aditzen da
|
egun
oro, onelaco eliza arrobatu, ta erre duela; forma consagratuac artu ta calera bota dituztela, Sacerdote il edo gaizqui tratatu duela, lantzaz josi duela; Sagrarioco ate santua puscatu, copoi sagradua quendu eta tabernara ardoa neurtutzeco ta edateco eraman duela; baita  ¡ O gauza beldurgarria! Eta bear bada Herege amorratuac eguin izango  etzuena!
|
|
2010
|
|
|
Ahalegindu nauk Magdalenari buruan sartzen egoera honek ez duela ez buru eta ez hankarik, baina alferrik duk, beretzako sakratua delako birjintasunaren kontua, alegia, ezkondu arte ate hori ez duela inork irekiko. Nik, berriz, ez diat ulertzen eta, gainera, adin honetan pasatzen den
|
egun
oro galdutako eguna iruditzen zaidak, errekuperatu ezinekoa. Zerbait pentsatu beharra zeukaat, beraz, epe hau laburtzeko edo, ahal bada, indarrik gabe uzteko.
|
|
|
Goizetik, ordea, oraindik azken koxka atzeratzen dabil eguzkia. Halere,
|
egunak
oro har, dozena erdi bat minutu irabaziak ditu dagoeneko. Hurrengo egunotako hego bafadatxo horiek, ilberriaren elur beldur handirik gabe, gardulora horiak laster tentetuko ditu, hartaratuak zeuden joan deneko eguzki goxotan eta.
|
|
2019
|
|
|
Erauntsi komandokoek memorian zeuzkaten erakundearen eskutxoek bildu informazioak. Jomuga,
|
egun
oroz, bere egoitzatik ateratzen zen zortziak eta bostetan, bila etortzen zitzaion bi txofer bizkartzainekin auto beltz batean sartzeko. Machado kalearen 24 zenbakien espaloian jarri zuten bonba autoa Felix, Marian, Patxi eta Pierrek.
|
|
|
Auzoko lankide ohi baten eta Kontxiren bisitak zituen
|
egun
oroz Asunek. Ezbehar latzaren irudiak urruntzen zihoazkion, baina zauria berean zeukan, sutan bezala, oroimen minbera eta laban kamuts.
|
|
2020
|
|
|
–Bai, bai Leandra,
|
egun
oro bortxatzen zen eta biolatzen da munduan. Berein, berein eta azkena noiz?
|
|
2023
|
|
|
...ncesc eta Margarida ezkonduko baziren, eta iraulia egin zuen Margaridaren hiru laurdeneko bihotzak, baina bere horretan segitu eta zera esan zuen Joanak, Francesc eta Margarida ezkonduko baziren, eta Margaridak pentsatu zuen Jainkoak arras maite zuela ezkontzeko gizon hura eman behar bazion!, baina Joanak segitu zuen esanez Francesc eta Margarida ezkonduko baziren, etxean eta bizirik iraungo zuten
|
egun
orotan kontu eta mantendu zituzketela, osasunean nahiz eri, amaginarreba eta ama, bera hain xuxen, eta ezkon-arreba eta ahizpa, Blanca hain xuxen, eta jaten eta edaten eman zieketela mantenurako, eta oinetakoak eta soinekoak janzteko, eta lur eman zieketela, ahanzturaren tenorea heltzean. Eta Margaridari begiratu zion Francescek, geldi geldia eta isilik betiere, bihotza iraulia oraindik ere, burua makur eta eskuak altzoan, eta hautatu egin zuen.
|