|
2010
|
|
|
Eta eskua zabalik nator, negoziatzeko eskua zabalik, negoziazio prozesua irekitzeko eskua zabalik, uste baitut Ganbera honek ezin diola inola ere ezezkoa eman Eusko Legebiltzarrari, aldez aurretik negoziatu egin behar dela onartu gabe. Negoziatzeko eskua zabalik gatoz eta espero dut, bihotzez espero, ez diozuela esku honi muzin egingo
|
egunaren
amaieran bototara jotzen dugunean.
|
|
2018
|
|
|
Gerlako eszenak marrazten zituen bertan: gizonak urduri, borrokan hasi baino lehen; leher eginda,
|
egunaren
amaieran; jaten eta denbora pasa dominoan... Beste batzuetan, zaurituen aldamenean irudikatzen zituen gizon horiek, erorien buruei eusten edo hil zorian zeudenen ezpainetara belarria hurbiltzen, haien azken hitzak entzute aldera.
|
|
2019
|
|
|
Saltxitxa kopuru txiki bat gorde du 7 blokekoentzat.
|
Egunaren
amaierako sirena hotsak etenarazi dio bere lan obsesiboa: ahaleginean saiatzen da janari zati guztiak tamaina berekoak izan daitezen.
|
|
|
–Galdetu berriz
|
egunaren
amaieran, erantzun dio Lalek keinuka.
|
|
|
Horietako batean, azkenurren heldu da.
|
Egunaren
amaieran, bizirik irauten dutenek hildakoen gorpuak hartu eta atzera esparrura eraman dituzte. Laleri barkatu egin diote lan hori, baina egun bateko indultua besterik ez dela jakinarazi diote.
|
|
2021
|
|
|
Hausnarrean igarotako
|
egunen
amaiera, barne kezkak lore
|
|
|
Egun, alabaina, Wagnerren txangoa berregin nahi izanez gero,
|
egunaren
amaieran berak ikusi zuen Muraschg herrixka argazkien bitartez ekarri genuke irudimenera nahitaez, urtegi erraldoi batek urperatu zuelako xx. mendeko berrogeiko hamarkadan. Wagnerrek lasaitua hartu zuen han jendea berriro aurkitzean; guri, ostera, ezinegona sortzen digu lekuak, urtegiarengatik, hain zuzen.
|
|
2022
|
|
|
Sukaldetik irteten gara; baratzeko lanak egitera goaz.
|
Egunaren
amaierarako, benetan goseturik gaude. Ur mordoa edaten dugu.
|
|
|
Eta hor izan zen, jauna, istorioaren puntu horretan, abuztu hasiera horretan, dagoeneko onartua nuenean ezen nire urdaileko sutea herri honetatik joateko idea bazterrean uzteagatik ordaindu beharreko prezioa zela, uste izaten hasi nintzena baietz, mundua akabatzera doala. Hain nirea den barre hori, lehen
|
egunen
amaieraz hitz egiten entzutean irteten zitzaidan hori, jada ez zitzaidan irteten, jada ez nuen nire barruan aurkitzen. Baina, egia esan, munduaren amaierak ez zuen batere zerikusirik izan Estebanen mila heriotzekin, ez Javierren bat bateko kariñoarekin, ez istripuaren ondoren Marco mantso mantso geratu izanarekin, zezen izateari utzi eta umetan bezain zaurgarri, ez Catalinak, Miguelekin izandako desamodioaren ondoren, berriz ere orbana tapatu izanarekin, ez, gure etxearekin zuen zerikusia, basoarekin, basoarekin, uste izatearekin ezen, izatez, Nora zela nire mundu amaiera eta bera berez mundu amaiera bat.
|