2015
|
|
2 Baina, ene Aita zerukoa, ez ote litzateke hobe desira hauek arima zure gozotasun gutxiagorekin
|
dagoenerako
uztea eta orain oso osoan Zutaz gozatzea. Oi ene Jesus!, hain da handia gizakien seme alabei diezun maitasuna, non guk Zuri egin diezazukegun zerbitzurik handiena haien maitasun eta irabaziagatik Zu uztea bailitzateke, eta orduan geure bihotzekoago zintuzkegu; izan ere, borondatea hainbeste asetzen ez bada ere, arima gozatzen dago Zuri poz ematen dizula ikustean, eta ikusten du lurreko pozak ez direla ziurrak, mundu honetan bizi garen bitartean, Zuk emanak badirudite ere, lagun hurkoaganako maitasunarekin batera ez badoaz.
|
|
uraska hura, hain leun eta bare, hau da, inolako mugimendurik gabe, betetzen zena baizik; hemen, berriz, iturburuak geldiarazi eta itsasoari beronen ertz mugetatik irteten uzten ez dion Jainko handi honek, askatu egin zituen uraska honetara ura zekarten iturburuak; eta oldar handiz hain olatu bortitza jaikitzen da, non goi goira jasotzen baitu gure arimaren ontzitxo hau. Eta itsasontzi batek ezin duenez, eta ez lemazainak ezta ontzia gidatzen dutenek ere ahalmenik ez dutenez olatuei aurre egiteko, oldar biziz badatoz, beraiek nahi duten lekuan
|
egoten
utz diezaioten, era berean, arimaren barruak are gutxiago izango du berak nahi duen lekuan gelditzerik, eta haren zentzumen eta ahalmenei egiteko aginduta dutena baino gehiago eginarazterik; kanpokoari, berriz, ez zaio hemen jaramonik egiten.
|
|
Gero, aitor entzuleak sartzen dionean, Jainkoak utzi egiten du zalantzan ibil dadin bere bekatuengatik halakorik gerta daitekeelakoan; baina ez sinetsiz,, beste gauza batzuei buruz esan dudanez? fedeko gauzetako tentaldi antzera baizik; izan ere, deabruak zalaparta sor dezake, baina ez arimak hartan sendo
|
egoteari
utzi; alderantziz: zenbat eta gehiago erasotzen dion, ziurrago geratzen da deabruak ezin dizkiola hainbeste ondasun eman pentsatuz; eta halaxe da, izan ere, hark ez baitu hainbesteko ahalmenik arimaren barruan; irudipenak bai eman ditzake, baina ez honelako egiaz, handitasunaz eta egintzez.
|
|
5 Lehenengoa, espirituzko zeregin honetan gutxien pentsatu eta egin nahi duenak, hark egiten du gehien; egin behar duguna da eskatu, pobre behartsuek enperadore handi eta aberatsaren aurrean egiten duten bezala, eta horren ondoren begiak jaitsi eta itxaron apal apalik. Hark bere bide ezkutuetatik entzuten digula dirudienean, orduan ona da isilik egotea, beragandik hurbil
|
egoten
utzi baitigu, eta ez da txarra izango adimenaren bidez lanik ez egiten saiatzea, ahal badugu, diot?. Baina Errege honek oraindik ez digula entzun eta ikusi ere ez gaituela ikusten uste dugunean, ez dugu inozoak izan behar, nahiko inozo geratzen baita arima hau lortzen saiatzean, eta irudimena askoz ere lehorrago eta, beharbada, urduriago ezer ez pentsatzeko egin duen indarraz, baina Jaunak nahi du eska diezaiogula eta pentsa dezagula beraren aurrean gaudela, Berak dakiela zer zaigun egoki.
|
|
Eman zidan nahasmenaz, ez dakit nola Jauna hartu ahal izan nuen, eta beldur handiaz geratu nintzen, pentsatuz Jainkoaren ikuskaria izanez gero, Haren Maiestateak ez lukeela utziko arima hartan zen gaitza ikusten. Jaunak berak esan zidan haren alde otoitz egiteko, eta sagaratzeko hitzek duten indarra uler nezan baimendu zuela, eta hitz haiek esaten dituen apaiza denik eta gaiztoenaizanda ere, ez ziola han
|
egoteari
uzten Jainkoak, eta baita bere onberatasun berdingabea ikus nezan ere, nola jartzen den bere etsaiaren esku haietan, eta dena nire eta guztien onerako.
|
|
Bata da apaltasun falta hain estali eta ezkutukoa, sentitu ere egiten ez dena. Eta nor izan daiteke ni bezalako harro eta miserablea, bizitza osoan pentsa daitezkeen penitentzia eta otoitz eta jazarpenetan sartua egon ondoren, bere burua oso aberats eta oso ongi ordaindua ikus ez dezanik, Jaunak San Joani bezala gurutzearen oinetan
|
egoten
utz diezaionean. Ez dakit zein burutan sartzen den horrekin ez poztea, nirean izan ezik, era guztitara galdu baitzuen irabazi behar zuen gauza hartan.
|
|
Hain handiak ikusten nituenez gero, konturaturik, ez nintzen ausartzen mesede eta atseginen desira izaten ere. Uste dut asko egiten zuela haren errukiak, eta egiaz erruki handia egiten zuen nirekinbere aurrean
|
egoten
uzteaz eta bere aurrera ekarriz; izan ere, Berak horretarako ardura hartu ezik, ez nintzatekeela etorriko ikusten nuen nik.
|
|
5 Nik ez dut inolako irabazirik aurkitzen gorputzeko ahultasun honetan, horixe besterik ez baita; duen alde ona, hasiera ona izan zuela. Dena dela, denbora hau ongi erabiltzeko izan dadila, hain denbora luzea beren baitan murgildurik egoteko erabili beharrean; askoz ere gehiago irabaz daiteke egintza bakar batekin eta Jainkoa gehiago maitatzeko borondatea sarri sarri iratzarriz, borondate honi geldi geldi
|
egoten
utzita baino. Horregatik aholku hau ematen diet ama prioreei eginahalak egin ditzatela liluraldi hain luzeak saihesteko; nire ustez, arimak agintzen diena ez egiteko, ahalmen eta zentzumenak ezindurik geratzeko bidea ematea baino besterik ez baita; eta honela, kontuz ibiliz ekarri ohi dioten irabazia kentzen diote.
|
|
Honelako biziera egiten eman zituen zortzi urte. Trentoko Kontzilio santua etorri eta eremutarren Ordenak murrizteko agindua eman zuenez gero, Erromara joan nahi zuen, horrela
|
egoten
utz diezaioten baimena eskatzera, eta nik hitz egin nionean ahalegin horretan zebilen.
|
|
5 Jakinaraz biezat nola dauden negozioak eta ea berorren aitatasuna poztu den San Jose etxea hain osatua ikustean eta zein ongi agertu zen jendearen aurrean egin zen jaian. Ni konturatu nintzen, eroso eta nolabaiteko atsedenez egoteko erakoa zenez gero, Jainkoak ez zidala han
|
egoten
utziko. Bedeinkatua izan bedi beti beti.
|
|
Nola ez zuen begiratu une hartan, deklarazio hori jadanik hemen baitzen? Hobe litzateke lasai
|
egoten
utziko balidate.
|
|
Badira Jainko maitasun txikiagoko beste su batzuk, edozein gertakarik itzaliko dituenak; baina beste hau ez, hau ez du itzaliko: itsaso bete tentaldi gainera baletor ere, ez dio garretan
|
egoteari
utziko tentaldi haien gain nagusitu gabe.
|