|
2002
|
|
|
Edozein kultur produkturen zientifikotasuna, sozialki ezagututako zientifikotasuna, azken batean? ez da eratortzen bere egiaren bame indarretik; alderantziz, haren indarra egiaren sinesmenean datza, egon
|
baitago
sinesmen bat egiarenitxura sortzen duena. Zientziak, hortaz, eraginkortasun sinboliko handia duenezagutza mota osatzen du, berez soziala den indarra eskuratzeko posibilitateadauka eta.
|
|
2003
|
|
|
Irudikapen sinbolikoen sistema horiek seinaleak, markak edo orientabideakdefinitzen dituzte, munduaren eta bizitzaren ulermena orientatzeko: bizitzaren hegalaldi ziurgabean noraeza existentziala saihesteko jendarteak sortzen dituen lurhartzeko pistaren argiak dira6 Zentzu horretan, garai eta testuinguru zehatz batean, indarrean
|
dauden
sinesmen eta bizimoduen adierazpena dira; legeak, ikur politikoak, lanerako irizpideak eta abar irudikapen sinbolikoen hizkuntza bidezko materializazioak dira. Hain zuzen ere, errepresentazio eta egintza markoak definitzekogiza artekota sunak duen sormenaren materializazioa:
|
|
2005
|
|
|
estrategia hauek arazoak konpontzera, balio etajarrerak aldatzera eta bilakaera pertsonala lortzera bideratuta daude. Honenatzean
|
dagoen
sinesmena hauxe da: pertsonak aldatuz gero, ondoren, erakundeak aldatuko dira.
|
|
2006
|
|
|
irudiok bizitzaren zentzu bateratua lortzeko aukera luzatu izan digute, gizakion ekintzen orientazioa eta koordinazioa ahalbidetuz. Baina, esan dugun legez, munduaren gaineko irudien arrazionalizazioak balio esferak bereizi egin ditu eta, ondorioz, arrazoiaren batasunean
|
zegoen
sinesmena hautsi egin du. Horrek zentzu galeraren amildegira eroan gaitu.
|
|
2007
|
|
|
Hala eta guztiz ere, garapenaren teoriaren ikerketa enpirikoak erakutsizuenez, seigarren estadioaren jatorrizko deskribapena ez zen artean egokia. Izanere, ikerketak frogatu zuenez, hasieran seigarren estadioan sailkatuta zeuden gizakibatzuei printzipio moral unibertsal nahitaezkoak
|
zeudelako
sinesmena motelduegiten zitzaien geroagoko fase batean.
|
|
2015
|
|
|
Alde batetik, garapena eta oparotasuna, edo/ eta ispiluaren bestaldean, pobrezia eta porrota, zer diren ulertzen eta azaltzen saiatu den heinean eta politika ekonomikoek nondik nora joan luketen azaltzen jarraitzen duen bitartean, Lur planetak eta bertan bizi den gizartearen zati handiegi batek baliabide natural ugari izanda ere, pobre eta etorkizun iluneko hortzmugan jarzen duen ideologia baten menpeko da. Ideologia hori, norbanakoaren aukerak goratuz, hau da, zer kontsumitu, zer ekoitzi, zenbat salerosi, nori, baliabideak nondik lortu eta abar, gizartearen askatasunarekin lotuta
|
dagoen
sinesmenarekin eskuz esku doan fedea bailitzan erabiltzen da oraindik ere. Paradoxa edo kontraesan sakon batean eroriak gara dagoeneko:
|