2001
|
|
Honenbestez, Periklesen garaiko harrotasun horiek eta besteen gain
|
egotearen
kontzientzia ere krisian sartu ziren, etsipena nagusi zen garai bati bide emanez. Gerra bukatu ondoren botere hutsune asko izango dira, eta urte gutxiren bueltan botere aldaketa ugari izango da (demokrazia, oligarkia, berriro demokrazia...), garai ezegonkor eta gizarte egoera nahaspilatu batean sartuz.
|
|
kontzientzia ‘actus intellectus’ dela. Pentsatzen
|
nagoenaren
kontzientzia, ez da adimenaren ‘actus’ baten adimen berberaren ‘actus’ bikoitza. Bai, aldiz, adimenaren' actus’ bati buruzko ‘gogoaren’ ariketa bat.
|
|
Eta gogoa maitagogo izanik, ‘kontzientzia zuzena’ ez da esaera egokia, egiaduna, ‘kontzientzia bizia’ baino. Ez
|
dago-eta
kontzientzia okerrik. Kontzientzia bizia edukitzea, kontzientzia argia eta kementsua edukitzea da.
|
2009
|
|
giza harremanetan, ikusmolde etikoetan, ekologian, eta abar. Krisi barnean murgilduak
|
gaudela
kontzientzia hartzeak piztu dezake berriz ere, Bensaiden aburuz, komunismoaren mamua.
|
2011
|
|
Unibertso holografiko batean, hautemate guztiak lilura baino ez dira, irudi holografikoak baino ez, hantxe
|
dagoen
kontzientziarekiko eragin trukean gauzatuak; alabaina, lilura horiek, Pribram ek dioenez, hor dagoen zerbaitetan dute oinarri. Horrelakoxeak dira aurrez aurre ditugun dilemak modu esplikatuan agertzen zaigun unibertso batean, zeinaren jatorria beti esan ezineko zerbaitetan baitago, inplikaturiko zerbaitetan.
|
|
Baina modu estatikoan baino ez daiteke hori egin. Modu dinamikoan (energiaren paradigmatik, edo Shivaren dantzak adierazten duen horretatik), izan baden guztian proiektatuko litzateke; hots, errealean
|
legoke
kontzientzia, arrazoimenak bildu ahal ez izateko moduan. Osotasun dantza horretan, arrazoimenak zer edo zer hautematen du, eta ulergarri egiten du; kontzientziaren urak, berriz, ezkutuko ibai baten antzera, izan badena bustitzen eta biziarazten du, ez dakigu nola.
|
2017
|
|
Teoria klasikoak hizpidean daude giza organismo ikusi orok zerbaitetara igortzen duela aintzakotzat hartzen dutenean, eta zerbait hori dela bere probabilitatearen funtsa eta bermea. Baina erratzen dira igortze horrek existentzia bereizi bat adierazten duela uste izatean, edota pertzepziozko bere agerpenen atzean
|
legokeen
kontzientzia bat, noumenoa Empfindung kantiarraren atzean dagoen bezala. Kontzientzia hori era bereizian existitu edo ez, ikusten dudan aurpegiak ez du kontzientzia horretara igortzen; kontzientzia hori ez da ikusten dudan objektu probablearen egia dena.
|
|
Horrela, erantzunik baluke galdera metafisikoak: " Zergatik
|
daude
kontzientzi (ak)?". Baina, beste zentzu batean, aniztasun horren faktikotasunak erreduziezina dirudi, eta gogoa ulertzen baldin bada aniztasunaren gertakariaren abiapuntutik, desegin egiten da.
|
|
Gizakiak bere buruarekiko jarrera negatiboak har ditzake. Hain zuzen ere, orduan hartzen du gizakiak Ezereza bere izateari
|
dagokion
kontzientzia. Norbere buruarekiko jarrera negatibo edo gezurretakoari Sartrek asmo txarreko jarrera esaten dio, alegia," ez izatea naizena" esapideak labur dezakeena.
|
|
Halatan, begirada ez da inoiz bi ni bereiziren arteko bitartekoa, ez
|
dago
kontzientzien ko existentziarik: edo begiratzailea edo begiratua naiz, ‘balantzak’ batera edo bestera egin behar du.
|