2009
|
|
behar zuen arren; baina Regina ez zen hartaz harritzen jada, bai baitzirudien ezen, bere ohiko naturalezari, egunerokotasunari lotua eta borondateak eta senak eraikia? beste naturaleza bat gainjarri zitzaiola, hagitzez ere ilunagoa eta menderagaitzagoa, ez
|
baitago
bestela ulertzerik nola sentitu zen hain noragabetuta, bere lekuan egoten zekièn emakumeak bere lekua guztiz galdu balu bezala; arratsalde hartan, adibidez, mila aldiz esan zion Jaunari onartzen zuela bere patua, fiat, fiat eta fiat?, baina esan orduko pizten zitzaizkion kontrakoa ziotèn ahotsak, bere baitaren baitaz jabetzen zirenak, patua onartu bezain laster onartuko ez balu bezala, haurrak?... antz handiagoa baitzuen benetako, haurrarena?
|
|
Zergatik ezinbestean? Bai baitzirudien ezen Domingok amore eman zuela, bai, baina amore eman orduko berriro matxinatzeko, ez
|
baitago
bestela ulertzerik nola Domingok ez zion Teofilo Mariari istantean erantzun, honen haserreak eta agindu estuak, erregea beti errege eta soldadua soldadu!, eskatzen zioten bezala; aldiz, erantzuna hiruzpalau segundotan luzatu zuen, bere buruarekin oso ados ez zegoen seinale; Domingok, izan ere, beti jasan izan zituen anaiaren gehiegikeriak kutsu militarreko jolas haietan, amen, amen eta amen, ordura arte bai behinik behin, baina zergatik segitu behar zuen ardirik otzanenaren jarrera hartan?
|
|
sistole diastoleen erritmoan, sistoleak argi, diastoleak itzal, harik eta, Adaren hatzak Teofilo Mariaren masaila ukitu zuèn une berean, argiak itzala jan zuen arte? ez
|
baitago
bestela ulertzerik nola hantxe desegin zitzaion Adari barne tentsioa, betartean irri ezin zabalagoa loratzen zitzaiola, umeek eguzkiari beren marrazkietan ipintzen diotenaren antzekoa.
|
|
Egoera hartan semearen ahotik hitz haiek entzuteak, hitzei lotuta, ez al zen mutila irri misteriotsu itxurako bat ere egiten ari?? eder bezain hunkigarria behar zuen Reginarentzat; aldi berean, baina, odolaren matxinada nabaritu zuen, sabelaren erdigunean doi, ez
|
baitago
bestela ulertzerik amak semeari segidan zuzendu zizkiòn hitzak:
|
|
Nahi gabe atera zitzaion" zera" hura, buruan" haurra" edo" semea" edo" Benjamin Maria" behar zuen arren; baina Regina ez zen hartaz harritzen jada, bai baitzirudien ezen, bere ohiko naturalezari –egunerokotasunari lotua eta borondateak eta senak eraikia– beste naturaleza bat gainjarri zitzaiola, hagitzez ere ilunagoa eta menderagaitzagoa, ez
|
baitago
bestela ulertzerik nola sentitu zen hain noragabetuta, bere lekuan egoten zekièn emakumeak bere lekua guztiz galdu balu bezala; arratsalde hartan, adibidez, mila aldiz esan zion Jaunari onartzen zuela bere patua –fiat, fiat eta fiat–, baina esan orduko pizten zitzaizkion kontrakoa ziotèn ahotsak, bere baitaren baitaz jabetzen zirenak, patua onartu bezain laster onartuko ez balu bezala... errukizkoa ote zen, edo kontu eske zebilkion senarra, besterik gabe?
|
|
Egoera hartan semearen ahotik hitz haiek entzuteak –hitzei lotuta, ez al zen mutila irri misteriotsu itxurako bat ere egiten ari? – eder bezain hunkigarria behar zuen Reginarentzat; aldi berean, baina, odolaren matxinada nabaritu zuen, sabelaren erdigunean doi, ez
|
baitago
bestela ulertzerik amak semeari segidan zuzendu zizkiòn hitzak:
|
|
...haren eskutik, hatza eraman zuen anaiaren masail handitura, gero eta hurbilago, Adari bihotza gero eta azkarrago zebilkion bitartean, orain bere borondatearen menera eta orain izuarenera –orain jabe eta orain desjabe– sistole diastoleen erritmoan, sistoleak argi, diastoleak itzal, harik eta, Adaren hatzak Teofilo Mariaren masaila ukitu zuèn une berean, argiak itzala jan zuen arte... ez
|
baitago
bestela ulertzerik nola hantxe desegin zitzaion Adari barne tentsioa, betartean irri ezin zabalagoa loratzen zitzaiola, umeek eguzkiari beren marrazkietan ipintzen diotenaren antzekoa.
|
|
Zergatik ezinbestean? Bai baitzirudien ezen Domingok amore eman zuela, bai, baina amore eman orduko berriro matxinatzeko, ez
|
baitago
bestela ulertzerik nola Domingok ez zion Teofilo Mariari istantean erantzun, honen haserreak eta agindu estuak –erregea beti errege eta soldadua soldadu! – eskatzen zioten bezala; aldiz, erantzuna hiruzpalau segundotan luzatu zuen, bere buruarekin oso ados ez zegoen seinale; Domingok, izan ere, beti jasan izan zituen anaiaren gehiegikeriak kutsu militarreko jolas haietan, amen, amen eta... Esan nahi baita Domingok ez zuela, beharbada, azken gehiegikeria hura aurreko guztiak bezala sentitu... izan ere, ez baitzen besteak bezalakoa izan, ausaz, edalontzi betea gainezka ipintzen duen ur tanta beste ur tanta guztiak bezalakoa ez den bezala; edo gauzak ez ziren guztiz horrela, beharbada, Teofilo Mariak zapaldu izan zuen bakoitzean Domingok beti sentitu izan baitzuen anaiaren kontra altxatzeko odol bultzada hura, bere berezko errebeldiak eragindakoa, balizko altxatze hura, gero, berak bere buruari zuzendutako hitz hutsetan geratzen bazen ere:
|