|
2001
|
|
|
Sar gaitezen beste auzi batean. Hau ere lehen esana
|
dago
baina ez dut uste kalterik egingo duenik berriz esateak. Euskal literatura diogunean, ikaragarrizko nahas mahas bat datorkigu gogora.
|
|
2002
|
|
|
Josu R sendoa zen berez, azken aldian pixka bat gizenduta
|
zegoen
baina.
|
|
2003
|
|
|
Eta makina izateaz asperturik, jendetu naiz, ikasteko eta ikusteko, are gehiago ikasteko eta ikusteko. Gerla guztien aurka
|
zaude
baina ez al duzu zure bihotzaren barneko zokotto batean gerla berezi bat, bereziki hain zuzen, sustatzen duzuna?
|
|
|
Besteek ez. Hutxek nahiagoko zuen
|
kartzelan
egon baina ez zuen hauturik. Hiriburuko ostatuan Pierrak Txarli aurkeztu zion, Bozekin hitz egiteko xedea zeukan ATEko arduradunetarik bat, omen.
|
|
2008
|
|
|
Bi album potolo atera zituen telebista ondoko armairutik eta argazkiak ikusten hasi ginen. Leihoak itxirik
|
zeuden
baina hala ere entzun zitekeen beheko kaleko autoen zarata. Euria ari zuen kanpoan.
|
|
|
Urrunean galtzen diren trenbideen atzetik argitzen du eguna, eta hiria eraldatu duten beirazko eraikin berriek eguzki izpiak biderkatzen dituzte. Bere gorputza nekatuta
|
dago
baina gogoa esna dauka, ametsen mundutik oso hurbil. Yinyek bizi nahi duen lekutik urrun.
|
|
|
" Iritzia aldatuko zuen baina, badaezpada, berriro pasatuko naiz Gorkitik". Eta Lou ez
|
dago
baina, horko mahaian bakarrik eserita dagoen gizon burusoil hori, despistatu itxura duen gizon hori, Lourekin zegoen lehenengo gau hartan. Arak ordura arte ez badu guztiz ulertu zer gertatu zen elkarrekin egon ziren bi egun haietan, Sagran Gorkin eserita ikusi duenean, eta, gero, bost eta erdietan Lou Ostbanhofen jaso dutenean, azalpen gutxi du.
|
|
|
–Ez
|
dago
bainarik. Beharbada okertu egin naiz zurekin, eta haiekin egon zinateke.
|
|
2009
|
|
|
Gau hartan urre koloreko lamezko mantel baten gainean ari ziren afaltzen, parpaila arrosarekiko tapete batez estalia bera, biei ezin zatarragoa iruditzen zitzaiena. Modan
|
zegoen
baina. Darioren eskuin aldean Elinor zegoen eserita, Philippe Wardesen alarguna.
|
|
|
Beste inork ez zeukan halako botererik. Non
|
zegoen
baina?
|
|
|
horra gaurko gizartearen ezaugarrietariko bat. Gaur milioi bat hiztun izatetik gertu
|
dagoen
baina izatera iristen ez den hizkuntzak ahalegin handiak egin behar ditu muga horren aurrean ez makurtzeko.
|
|
|
Eta umore on! Merkatuan apenas
|
dagoen
baina, merke merkea da...
|
|
2010
|
|
|
Artikulu batzuk generamatzala esan zien Josuk, eta oso harrera ona egin ziguten. 1980 urtea zela ziur
|
nago
baina hilabetea ez dakit, urria izango zen ziur aski, zeren nire artikulua Apocalypse Now Francis Ford Coppolaren azken filmaz baitzen, urte hartan Zinemaldian ikusitakoa, eta Zinemaldia irailean egiten zen orduan ere. Elixabetek, artikulua irakurri baino lehen, filma zer iruditu zitzaidan galdetu zidan eta gustatu egin zitzaidala ihardetsi nion.
|
|
|
Hobe izango zen taxia hartu eta hotelera itzultzea. Mozkortuta
|
zegoen
baina normaltasun itxurak egiteko arazorik gabe. Goizeko sei eta erdietan iritsi zen hoteleko gelara.
|
|
|
Maria Fernanda bikinia jantzita ageri zen toreroarekin. Danielak imajinatu zuen bezala, ondo
|
zegoen
baina zeukan adina salatzen zuen argazkiak. Beste aldizkari bateko albistea klikatu eta futbolari famatu batek Arco arte feriari egin zion bisitaz ematen zuen informazio laburra aurkitu zuen.
|
|
|
Seguritate kontrola pasatu zuenean, Ameliarekin batera gurasoak ikusi zituenean, negar egiteko gogoa etorri zitzaion eta amaren besarkadaren gerizpe luzean malko trinkoak isuri zituen. Bat batean ume sentitu zen berriz, dena behar zuela, laguntza guztiak zirela eskergarri, etxekoenak, batez ere zauriak oraindik itxi gabe
|
zeudela
baina gaitza atzeraka zihoala eta etxeratzea ez zela erabaki okerra izan. Amak esan zion ekipaia gutxi ekarri zuela, esanez bezala laster bueltatuko zen beldur zela, baina alabak kargarik handiena barruan zeramala erantzun zionean, gaia aldatzera egin zuten.
|
|
|
Robertok zainzuriak ekarri zizkigun platerean jarrita. Xingar lamina lodiegia ote zen zalantzan zebilela jakinarazi zigun, uste zuela ia puntu egokian
|
zegoela
baina dosiekin ez zegoela oraindik erabat ziur. Zainzuriak plantxan zeukan tentetasunari samurtasuna ematen zion gantzak eta piku purearekin ukitutxo gozoa erantsi nahi ziola.
|
|
|
Menta hori sabeletik gaizki dabilenarentzako. Goxoa
|
zegok
baina batere gabe askoz hobea egongo zuan.
|
|
|
–Aldrebes. Beste bi urteko kontratua daukat eta gustura
|
nago
baina... Lehenbailehen jakinarazi nahi nizun, proiektuak ezin duelako nire mende egon.
|
|
2011
|
|
|
Orduan ulertu nuen mundua itsua eta ankerra zela, eta horretan behintzat, neure senak ez zidan iruzur egin. Nire bihotza borondate onez gainezka
|
zegoen
baina inork ezin zion igarri, inork ezin zuen ulertu nigandik jalgi nahi zuen hizkuntza misteriotsu hura. Neure amak ez ninduen ulertzen.
|
|
|
Gurutze, eraztun, koroa, eta abarren nola halako irudiak ateratzen dira inoiz uretatik. Beste hainbat joko ere
|
badaude
baina guk horiek guztiak baino nahiago genuen areto izoztu hartan talde guztiak gauero gauero praktikatzen genuena.
|
|
|
Beheko solairuan goardiak zeuden eta lehenbiziko pisorat joan zen. Patio bat
|
bazegoen
baina handik salto egiteko arrisku sobera... Arropak idortzeko lokarri batzuk zeuden eta haietatik zintzilikatuz salto egitea erabaki zuen.
|
|
|
Guardia Zibila ere
|
bazegoen
baina hauentzat kontrabando gaia ez zen lehentasuna. Kontrabando kontuetan, karabineroek espresuki laguntza eskatzen bazieten, orduan errefortzu gisa lagunduko zieten, baina salbuespen modura egiten zen.
|
|
|
Mugak zehazturik gelditu ziren, marra egina
|
zegoen
baina marra politikoa zen. Bertakoentzat dirua irabazteko modu bat.
|
|
2012
|
|
|
Galok ahaztuta zeukan zer sentitzen zen ur garbitan sartzean; hotza
|
zegoen
baina gardena zen. Igurtzi eta igurtzi egin zuen gorputz osoa, ahal zuenik eta indartsuen, nekatuta gelditu arte, zokondorik ezkutuenetako zorriak ere behingoz desagerrarazteko asmoz.
|
|
|
Bestalde, karlisten guda amaitu gabe zegoen. Borrokaldiak Katalunian kokatuta
|
zeuden
baina Euskal Herrian ere berriz sortzeko arriskua zegoen. 1840ko urtea giltzarri bihurtu zen Euskal Herriko erakundetze publikoaren arloari dagokionez.
|
|
2019
|
|
|
–Ez
|
dago
bainarik. Sinetsi, eta kito.
|
|
|
–Ez
|
dago
bainarik. Leku honetatik irten eta elkarrekin biziko ginela promes egin nizun.
|
|
|
Karmenen alboan, beste irudi bat altuagoa, ilea paje estiloan moztua, gorputza karratua eta irribarre bat. ane. Aneren alboan beste irudi bat Aneren oso antzekoa, altuera eta janzkerari
|
dagokienez
baina ilekizkurra. alizia. Agustin ez zen inon ageri.
|
|
|
Egoera honetan egon naitekeen bezain ondo, guztiz samindua nagoen aurpegia jartzen saiatu naiz. Samindua
|
banago
baina Merzedesek nire samina ikustea nahi dut?. Zer moduz zaude zeu?
|
|
|
Goizegi bi musuak emateko. Pixagurak
|
nago
baina ez ditut bakarrik utzi nahi. Neuk esan nahi diot Aneri nor den Otto.
|
|
2020
|
|
|
Itxura guztien arabera, liburutegi hura ezin hobeto ordenatuta zegoen. Tapa gogorreko liburuak, beste garai bateko kartoi sendo haiekin eta tituluak goiko aldean letra urre koloreekin, aspaldiko usadioari jarraiki, kristalez babestuta
|
zeuden
baina ez zuten sarrailarik; horrenbestez, bat zabaldu, parean zeukan aurrenekoa, eta liburu bat atera zuen.
|
|
|
Connellek halako harkortasun bat nabaritzen du haren espresioan, Connellen sentimenduei buruzko informazioa biltzen ari balitz bezala, elkarri egiten aspaldi ikasia duten zerbait, hizkuntza pribatu batean hitz egitea bezala. Connellek berotzen sentitzen du aurpegia Marianne begira
|
dagokiolarik
baina ez ditu begiak apartatu nahi. Berak ere informazioa jasotzen du Marianneren aurpegitik.
|
|
|
Connellek zurrut bat egiten du edalontzitik. Garagardoa hotza
|
dago
baina edalontziak giro tenperatura du. Arrats hartara arte Connellek ez zuen jakin nola jokatuko zuen Mariannek inoiz unibertsitatean harekin topo egiten bazuen, baina orain ez bide zegoen dudarik, jakina horrela jokatuko zuela.
|
|
2021
|
|
|
â³ Bai, hori da: biruxa dago eta gorputz bat gaixotzen da, eta beste gorputz batean ere
|
badago
baina hori ezta gaixotzen. Ze esan nahi du horrek?
|
|
2022
|
|
|
...az noiz arduratuko zain, nire kasuaz, nire kasua zoro infektatuaren kasua da, eta gero jela, eskularruak eta azterketaren hoztasuna, harraskagailua eta medikuaren hitzak, guneari buruzko esplikazioa, nik aldizkari medikuek erakusten dutenaren bitartez baizik irudikatu ez nezakeen hori, eta dena ongi dagoela ematen duela esango dit, uteroaren lepoak ez duela anomaliarik ageri, beharbada gorri samar
|
dagoela
baina besterik gabe, eta gero galdetuko dit egunean zenbat bezero ikusten ditudan, sei zazpi, egunaren eta umorearen arabera, senaren kontrakoari une horretan diodan erresistentzia preziatuaren arabera, eta esango dit emaitzak astebete barru izango ditudala, telefonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni l... Eta inguruan ditudan gizonen kohortearen artean badira medikuak ere, osasun gaietan jakintsu diren horietakoak, horiek nire sexuaz arduratzen dira, beren buruaz seguru, zientziari eta tresneria ginekologikoari guztiz emanak dira zernahiri bezain arin, eta ni ohean bezeroekin etzanik, edo diban batean keixuka, edo irakasleen belaunetan kulunkan, gora begira etzanik ni larrubizirik eta sabaiari begira, hankak zabalik, oinak burdina zuriko euskarrietan ditudala, ia larrubizirik, medikua nitaz noiz arduratuko zain, nire kasuaz, nire kasua zoro infektatuaren kasua da, eta gero jela, eskularruak eta azterketaren hoztasuna, harraskagailua eta medikuaren hitzak, guneari buruzko esplikazioa, nik aldizkari medikuek erakusten dutenaren bitartez baizik irudikatu ez nezakeen hori, eta dena ongi dagoela ematen duela esango dit, uteroaren lepoak ez duela anomaliarik ageri, beharbada gorri samar dagoela baina besterik gabe, eta gero galdetuko dit egunean zenbat bezero ikusten ditudan, sei zazpi, egunaren eta umorearen arabera, senaren kontrakoari une horretan diodan erresistentzia preziatuaren arabera, eta esango dit emaitzak astebete barru izango ditudala, telefonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni lasai nagoela honenbestez, puta zirrikitua normal dudalako, hein batean lanez gainezka besterik ez, gorritasuna da lekuko, baina ez, hitzordu bakoitzaren amaieran aurretik esana didatena berriz esateko eskatzen baitiet, izan zintzo sendagile jauna, nola da posible ni normal egotea, hiltzeko zorian nagoela tematsu esaten ari natzaizu, eta nola izan liteke normala nire sexua, enkontru sare baten barruan galdurik dago ezagutzea posible ez den neurriraino, eta horrela nire sexuaren zorigaitzetik nire buruaren zorigaitzera igarotzen gara, eta hobeko duzu zorigaitzak zenbait pilularen bidez arindu, automatismo eta autista klaska horietan ez berriz erortzeko, pilulak behar ditut, batzuk egunez pizteko eta beste batzuk gauez lo egiteko, asko behar ditut, zeren nirea bezalako berriketari eustearen indarrez azkenean oreka biokimikoa galdu egiten da, baina hori ere ez da inoiz gertatuko, gertatu ezin litekeena da, baina gertatu ezin litekeen hori guztia aurreikustearen indarrez sinapsien puntan daukat heriotza, ez dakit horiek nola isilarazi, eta zinez esaten dizut burmuin hau ez dudala nirea, nire amarena da, zeren zahartzean haren larbaren tamaina hartu du, beherantz hazi da altxapeka eta lurrari atxiki zaio amak baino hobeto egiteko beldurrez, horra, ez da amak baino hobeto egin behar, batez ere hura bere txikitasunak hiltzen badu, era horretara baliteke amak bere burua haur batek gainditua ikustea, zeinari konpainia leiala eskatu baitzion aita putatik putara zebilen bitartean, beraz ni baino lehen ama sendatu litzateke, bestela ez dut uste gauza batere efikaza izango zenik, aski litzateke amaz behin bakarrik pentsatzea nire burua atzera amarena izateko, lehenago ere esana dudala uste dut, bizkarrean eta besoetan daramat ama, lepotik zintzilik eta nire oinetan mataza eginik, aldi berean diren eta ez diren era guztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta amak bere karga pisua uzteko azalerarik izango ez zukeen unean bera ez beste izango zatekeen pertsona bihurtuko nintzatekeen, dudarik gabe hilik nengokeen baina egina nukeen balentria, inoren alaba ere ez izatea, amari panpina kentzeko garaia zatekeen, bai, amak kaiolako txoriak bezalakoak dira, baten bat behar dute aurrean kantuan hasiko badira, horra zergatik egoten diren luzaroan ispiluaren aurrean beren buruei begira, eskuetako orban ilunak kontari, beren zorigaitza kontu kontari aurrean auditorio bat balute bezala, auditorio horrek haiekin batera negar egin balu bezala, herriko puta izatetik kargugabetu balituzte bezala, eta elkarri begiratzen diote begiradaren bat bereganatzeko eta seguru egoteko begirada horiek beti hortxe izango dituztela betiere ezkutatu nahi izaten dituzten zimurren historietan pausatzeko prest, elkarri begiratzen diote berdin baten konpainia izateko eta batak besteari esateko zein krudela den bizia, inor ez denean ere ikusiak izateko exigentzia inposatzen dute, bata besteari esaten diote kaiolako bizi hauxe dela egin ahal duten bakarra, zeren denborarekin handik lekutzeko behar den indarra galdu dute eta gaurgero bizia ez dago murruetako izerdi artean hazten diren kakalardoen mikrokosmoan baizik.
|
|
|
...ztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta amak bere karga pisua uzteko azalerarik izango ez zukeen unean bera ez beste izango zatekeen pertsona bihurtuko nintzatekeen, dudarik gabe hilik
|
nengokeen
baina egina nukeen balentria, inoren alaba ere ez izatea, amari panpina kentzeko garaia zatekeen, bai, amak kaiolako txoriak bezalakoak dira, baten bat behar dute aurrean kantuan hasiko badira, horra zergatik egoten diren luzaroan ispiluaren aurrean beren buruei begira, eskuetako orban ilunak kontari, beren zorigaitza kontu kontari aurrean auditorio bat balute bezala, auditorio horrek haiekin bat... Eta inguruan ditudan gizonen kohortearen artean badira medikuak ere, osasun gaietan jakintsu diren horietakoak, horiek nire sexuaz arduratzen dira, beren buruaz seguru, zientziari eta tresneria ginekologikoari guztiz emanak dira zernahiri bezain arin, eta ni ohean bezeroekin etzanik, edo diban batean keixuka, edo irakasleen belaunetan kulunkan, gora begira etzanik ni larrubizirik eta sabaiari begira, hankak zabalik, oinak burdina zuriko euskarrietan ditudala, ia larrubizirik, medikua nitaz noiz arduratuko zain, nire kasuaz, nire kasua zoro infektatuaren kasua da, eta gero jela, eskularruak eta azterketaren hoztasuna, harraskagailua eta medikuaren hitzak, guneari buruzko esplikazioa, nik aldizkari medikuek erakusten dutenaren bitartez baizik irudikatu ez nezakeen hori, eta dena ongi dagoela ematen duela esango dit, uteroaren lepoak ez duela anomaliarik ageri, beharbada gorri samar dagoela baina besterik gabe, eta gero galdetuko dit egunean zenbat bezero ikusten ditudan, sei zazpi, egunaren eta umorearen arabera, senaren kontrakoari une horretan diodan erresistentzia preziatuaren arabera, eta esango dit emaitzak astebete barru izango ditudala, telefonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni lasai nagoela honenbestez, puta zirrikitua normal dudalako, hein batean lanez gainezka besterik ez, gorritasuna da lekuko, baina ez, hitzordu bakoitzaren amaieran aurretik esana didatena berriz esateko eskatzen baitiet, izan zintzo sendagile jauna, nola da posible ni normal egotea, hiltzeko zorian nagoela tematsu esaten ari natzaizu, eta nola izan liteke normala nire sexua, enkontru sare baten barruan galdurik dago ezagutzea posible ez den neurriraino, eta horrela nire sexuaren zorigaitzetik nire buruaren zorigaitzera igarotzen gara, eta hobeko duzu zorigaitzak zenbait pilularen bidez arindu, automatismo eta autista klaska horietan ez berriz erortzeko, pilulak behar ditut, batzuk egunez pizteko eta beste batzuk gauez lo egiteko, asko behar ditut, zeren nirea bezalako berriketari eustearen indarrez azkenean oreka biokimikoa galdu egiten da, baina hori ere ez da inoiz gertatuko, gertatu ezin litekeena da, baina gertatu ezin litekeen hori guztia aurreikustearen indarrez sinapsien puntan daukat heriotza, ez dakit horiek nola isilarazi, eta zinez esaten dizut burmuin hau ez dudala nirea, nire amarena da, zeren zahartzean haren larbaren tamaina hartu du, beherantz hazi da altxapeka eta lurrari atxiki zaio amak baino hobeto egiteko beldurrez, horra, ez da amak baino hobeto egin behar, batez ere hura bere txikitasunak hiltzen badu, era horretara baliteke amak bere burua haur batek gainditua ikustea, zeinari konpainia leiala eskatu baitzion aita putatik putara zebilen bitartean, beraz ni baino lehen ama sendatu litzateke, bestela ez dut uste gauza batere efikaza izango zenik, aski litzateke amaz behin bakarrik pentsatzea nire burua atzera amarena izateko, lehenago ere esana dudala uste dut, bizkarrean eta besoetan daramat ama, lepotik zintzilik eta nire oinetan mataza eginik, aldi berean diren eta ez diren era guztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta amak bere karga pisua uzteko azalerarik izango ez zukeen unean bera ez beste izango zatekeen pertsona bihurtuko nintzatekeen, dudarik gabe hilik nengokeen baina egina nukeen balentria, inoren alaba ere ez izatea, amari panpina kentzeko garaia zatekeen, bai, amak kaiolako txoriak bezalakoak dira, baten bat behar dute aurrean kantuan hasiko badira, horra zergatik egoten diren luzaroan ispiluaren aurrean beren buruei begira, eskuetako orban ilunak kontari, beren zorigaitza kontu kontari aurrean auditorio bat balute bezala, auditorio horrek haiekin batera negar egin balu bezala, herriko puta izatetik kargugabetu balituzte bezala, eta elkarri begiratzen diote begiradaren bat bereganatzeko eta seguru egoteko begirada horiek beti hortxe izango dituztela betiere ezkutatu nahi izaten dituzten zimurren historietan pausatzeko prest, elkarri begiratzen diote berdin baten konpainia izateko eta batak besteari esateko zein krudela den bizia, inor ez denean ere ikusiak izateko exigentzia inposatzen dute, bata besteari esaten diote kaiolako bizi hauxe dela egin ahal duten bakarra, zeren denborarekin handik lekutzeko behar den indarra galdu dute eta gaurgero bizia ez dago murruetako izerdi artean hazten diren kakalardoen mikrokosmoan baizik.
|
|
|
Eta inguruan ditudan gizonen kohortearen artean badira medikuak ere, osasun gaietan jakintsu diren horietakoak, horiek nire sexuaz arduratzen dira, beren buruaz seguru, zientziari eta tresneria ginekologikoari guztiz emanak dira zernahiri bezain arin, eta ni ohean bezeroekin etzanik, edo diban batean keixuka, edo irakasleen belaunetan kulunkan, gora begira etzanik ni larrubizirik eta sabaiari begira, hankak zabalik, oinak burdina zuriko euskarrietan ditudala, ia larrubizirik, medikua nitaz noiz arduratuko zain, nire kasuaz, nire kasua zoro infektatuaren kasua da, eta gero jela, eskularruak eta azterketaren hoztasuna, harraskagailua eta medikuaren hitzak, guneari buruzko esplikazioa, nik aldizkari medikuek erakusten dutenaren bitartez baizik irudikatu ez nezakeen hori, eta dena ongi dagoela ematen duela esango dit, uteroaren lepoak ez duela anomaliarik ageri, beharbada gorri samar dagoela baina besterik gabe, eta gero galdetuko dit egunean zenbat bezero ikusten ditudan, sei zazpi, egunaren eta umorearen arabera, senaren kontrakoari une horretan diodan erresistentzia preziatuaren arabera, eta esango dit emaitzak astebete barru izango ditudala, telefonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni lasai nagoela honenbestez, puta zirrikitua normal dudalako, hein batean lanez gainezka besterik ez, gorritasuna da lekuko, baina ez, hitzordu bakoitzaren amaieran aurretik esana didatena berriz esateko eskatzen baitiet, izan zintzo sendagile jauna, nola da posible ni normal egotea, hiltzeko zorian nagoela tematsu esaten ari natzaizu, eta nola izan liteke normala nire sexua, enkontru sare baten barruan galdurik dago ezagutzea posible ez den neurriraino, eta horrela nire sexuaren zorigaitzetik nire buruaren zorigaitzera igarotzen gara, eta hobeko duzu zorigaitzak zenbait pilularen bidez arindu, automatismo eta autista klaska horietan ez berriz erortzeko, pilulak behar ditut, batzuk egunez pizteko eta beste batzuk gauez lo egiteko, asko behar ditut, zeren nirea bezalako berriketari eustearen indarrez azkenean oreka biokimikoa galdu egiten da, baina hori ere ez da inoiz gertatuko, gertatu ezin litekeena da, baina gertatu ezin litekeen hori guztia aurreikustearen indarrez sinapsien puntan daukat heriotza, ez dakit horiek nola isilarazi, eta zinez esaten dizut burmuin hau ez dudala nirea, nire amarena da, zeren zahartzean haren larbaren tamaina hartu du, beherantz hazi da altxapeka eta lurrari atxiki zaio amak baino hobeto egiteko beldurrez, horra, ez da amak baino hobeto egin behar, batez ere hura bere txikitasunak hiltzen badu, era horretara baliteke amak bere burua haur batek gainditua ikustea, zeinari konpainia leiala eskatu baitzion aita putatik putara zebilen bitartean, beraz ni baino lehen ama sendatu litzateke, bestela ez dut uste gauza batere efikaza izango zenik, aski litzateke amaz behin bakarrik pentsatzea nire burua atzera amarena izateko, lehenago ere esana dudala uste dut, bizkarrean eta besoetan daramat ama, lepotik zintzilik eta nire oinetan mataza eginik, aldi berean diren eta ez diren era guztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta amak bere karga pisua uzteko azalerarik izango ez zukeen unean bera ez beste izango zatekeen pertsona bihurtuko nintzatekeen, dudarik gabe hilik nengokeen baina egina nukeen balentria, inoren alaba ere ez izatea, amari panpina kentzeko garaia zatekeen, bai, amak kaiolako txoriak bezalakoak dira, baten bat behar dute aurrean kantuan hasiko badira, horra zergatik egoten diren luzaroan ispiluaren aurrean beren buruei begira, eskuetako orban ilunak kontari, beren zorigaitza kontu kontari aurrean auditorio bat balute bezala, auditorio horrek haiekin batera negar egin balu bezala, herriko puta izatetik kargugabetu balituzte bezala, eta elkarri begiratzen diote begiradaren bat bereganatzeko eta seguru egoteko begirada horiek beti hortxe izango dituztela betiere ezkutatu nahi izaten dituzten zimurren historietan pausatzeko prest, elkarri begiratzen diote berdin baten konpainia izateko eta batak besteari esateko zein krudela den bizia, inor ez denean ere ikusiak izateko exigentzia inposatzen dute, bata ...az noiz arduratuko zain, nire kasuaz, nire kasua zoro infektatuaren kasua da, eta gero jela, eskularruak eta azterketaren hoztasuna, harraskagailua eta medikuaren hitzak, guneari buruzko esplikazioa, nik aldizkari medikuek erakusten dutenaren bitartez baizik irudikatu ez nezakeen hori, eta dena ongi dagoela ematen duela esango dit, uteroaren lepoak ez duela anomaliarik ageri, beharbada gorri samar
|
dagoela
baina besterik gabe, eta gero galdetuko dit egunean zenbat bezero ikusten ditudan, sei zazpi, egunaren eta umorearen arabera, senaren kontrakoari une horretan diodan erresistentzia preziatuaren arabera, eta esango dit emaitzak astebete barru izango ditudala, telefonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni l...
|
|
|
Eta inguruan ditudan gizonen kohortearen artean badira medikuak ere, osasun gaietan jakintsu diren horietakoak, horiek nire sexuaz arduratzen dira, beren buruaz seguru, zientziari eta tresneria ginekologikoari guztiz emanak dira zernahiri bezain arin, eta ni ohean bezeroekin etzanik, edo diban batean keixuka, edo irakasleen belaunetan kulunkan, gora begira etzanik ni larrubizirik eta sabaiari begira, hankak zabalik, oinak burdina zuriko euskarrietan ditudala, ia larrubizirik, medikua nitaz noiz arduratuko zain, nire kasuaz, nire kasua zoro infektatuaren kasua da, eta gero jela, eskularruak eta azterketaren hoztasuna, harraskagailua eta medikuaren hitzak, guneari buruzko esplikazioa, nik aldizkari medikuek erakusten dutenaren bitartez baizik irudikatu ez nezakeen hori, eta dena ongi dagoela ematen duela esango dit, uteroaren lepoak ez duela anomaliarik ageri, beharbada gorri samar dagoela baina besterik gabe, eta gero galdetuko dit egunean zenbat bezero ikusten ditudan, sei zazpi, egunaren eta umorearen arabera, senaren kontrakoari une horretan diodan erresistentzia preziatuaren arabera, eta esango dit emaitzak astebete barru izango ditudala, telefonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni lasai nagoela honenbestez, puta zirrikitua normal dudalako, hein batean lanez gainezka besterik ez, gorritasuna da lekuko, baina ez, hitzordu bakoitzaren amaieran aurretik esana didatena berriz esateko eskatzen baitiet, izan zintzo sendagile jauna, nola da posible ni normal egotea, hiltzeko zorian nagoela tematsu esaten ari natzaizu, eta nola izan liteke normala nire sexua, enkontru sare baten barruan galdurik dago ezagutzea posible ez den neurriraino, eta horrela nire sexuaren zorigaitzetik nire buruaren zorigaitzera igarotzen gara, eta hobeko duzu zorigaitzak zenbait pilularen bidez arindu, automatismo eta autista klaska horietan ez berriz erortzeko, pilulak behar ditut, batzuk egunez pizteko eta beste batzuk gauez lo egiteko, asko behar ditut, zeren nirea bezalako berriketari eustearen indarrez azkenean oreka biokimikoa galdu egiten da, baina hori ere ez da inoiz gertatuko, gertatu ezin litekeena da, baina gertatu ezin litekeen hori guztia aurreikustearen indarrez sinapsien puntan daukat heriotza, ez dakit horiek nola isilarazi, eta zinez esaten dizut burmuin hau ez dudala nirea, nire amarena da, zeren zahartzean haren larbaren tamaina hartu du, beherantz hazi da altxapeka eta lurrari atxiki zaio amak baino hobeto egiteko beldurrez, horra, ez da amak baino hobeto egin behar, batez ere hura bere txikitasunak hiltzen badu, era horretara baliteke amak bere burua haur batek gainditua ikustea, zeinari konpainia leiala eskatu baitzion aita putatik putara zebilen bitartean, beraz ni baino lehen ama sendatu litzateke, bestela ez dut uste gauza batere efikaza izango zenik, aski litzateke amaz behin bakarrik pentsatzea nire burua atzera amarena izateko, lehenago ere esana dudala uste dut, bizkarrean eta besoetan daramat ama, lepotik zintzilik eta nire oinetan mataza eginik, aldi berean diren eta ez diren era guztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta amak bere karga pisua uzteko azalerarik izango ez zukeen unean bera ez beste izango zatekeen pertsona bihurtuko nintzatekeen, dudarik gabe hilik nengokeen baina egina nukeen balentria, inoren alaba ere ez izatea, amari panpina kentzeko garaia zatekeen, bai, amak kaiolako txoriak bezalakoak dira, baten bat behar dute aurrean kantuan hasiko badira, horra zergatik egoten diren luzaroan ispiluaren aurrean beren buruei begira, eskuetako orban ilunak kontari, beren zorigaitza kontu kontari aurrean auditorio bat balute bezala, auditorio horrek haiekin batera negar egin balu bezala, herriko puta izatetik kargugabetu balituzte bezala, eta elkarri begiratzen diote begiradaren bat bereganatzeko eta seguru egoteko begirada horiek beti hortxe izango dituztela betiere ezkutatu nahi izaten dituzten zimurren historietan pausatzeko prest, elkarri begiratzen diote berdin baten konpainia izateko eta batak besteari esateko zein krudela den bizia, inor ez denean ere ikusiak izateko exigentzia inposatzen dute, bata ...ztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta amak bere karga pisua uzteko azalerarik izango ez zukeen unean bera ez beste izango zatekeen pertsona bihurtuko nintzatekeen, dudarik gabe hilik
|
nengokeen
baina egina nukeen balentria, inoren alaba ere ez izatea, amari panpina kentzeko garaia zatekeen, bai, amak kaiolako txoriak bezalakoak dira, baten bat behar dute aurrean kantuan hasiko badira, horra zergatik egoten diren luzaroan ispiluaren aurrean beren buruei begira, eskuetako orban ilunak kontari, beren zorigaitza kontu kontari aurrean auditorio bat balute bezala, auditorio horrek haiekin bat...
|
|
|
Ofizialak ere andreak bezain aztoratua zirudien; soldaduari entzuten
|
zegoen
baina ezer ulertu gabe; halako batean, irribarre batek argitu zuen haren aurpegi zurbila.
|
|
|
Handik ordubetera, Lucilek Benoît sarrarazi zuen Maie basora ematen zuen ate txiki berdetik. Jada ateri
|
zegoen
baina haizeak zakar jotzen zuen oraindik ere.
|
|
|
Umeak oihuka zebiltzan, pozarren. Chefa harrotasunez bere praketan kabitzen ez zela
|
zegoen
baina, disimulatzeko, noizean behin bekokia zimurtu eta serio serio esaten zien:
|
|
|
Niri iruditzen zaidana da han hemenka solte dauden animaliek, azalera osoan murtxikatuz, zuhaitz eta zuhaixken hedapena eragozten dutela. Ondorioz, mendiak berde
|
daude
baina altuerako landaredirik gabe; beroak edo haizeak jotzen dutenean, itzalik gabe.
|
|
2023
|
|
|
Marimatrakak zion aitorlekutik zurrungak entzun, eta sartu egin dela. Kapilaua barnean
|
zagon
baina ahoa zapiz lotua, Otsemearen alkandora soinean eta, azpian, Jainkoak guarda, amak munduratzean bezain larrugorri...
|
|
|
Pentsa, ekainaren 30ean, San Martzialetako egun handian, bertako langileak far westeko herrietan bezala kalean festa, tiro eta zurrut zebiltzan bitartean, kanpoko langileok lanera joan behar izaten genuen. Eta, hala ere, pozik egon behar txintik esan gabe, zeren gure izerdia merke
|
baitzegoen
baina bizitza garesti.
|
|
|
Sartzerakoan herritarrak botatako laino sarea esan eta Anjel Lertxundik esan dio: " Eguraldi epela
|
dago
baina zail biderik ez du izango", hots, ez dela luzaroko izango, euritara joko duela. Beste herritarrek baietz esan diote buruarekin eta Anjelek esan du une honetan areto batean baino, nahiago lukeela arbola baten gerizean egon, aiduraz gozatuz, aire goxo goxoa.
|