|
2005
|
|
|
Marx pentsalari oso handia da. Alde handia
|
dago
Marxen, Leninen eta Maoren artean.
|
|
2009
|
|
|
Inoizko zabalduen
|
daude
Marxen ideiak. Erreparatu, bestela, Europa hau eta gure(?) finantza sistema eraiki eta kudeatzen ari diren lepazuriei, nola ari diren merkatu libretik libratu (komuneko zentzuan) nahirik.
|
|
|
Ez
|
dago
Marxengan klaseen teoria sistematikorik, zirriborro eten bat soilik baizik, bukaturik gabeko kapitulu baten aidean29 Kapitulu hori, ordea, dagokion lekuan dator. Klaseak ez dira produkzio harremanetan soilik, fabrikan kapitala/ lana buruz buru determinatzen.
|
|
2010
|
|
|
Itsu itsuan sinesten dut sozialismo berri baterantz goazela, baina ez sozialismo orokor baterantz, tokian tokiko errealitateari erantzuten dion sozialismo baterantz baizik. Bukatu da arazo bat
|
dagoenean
Marxen manuala errepasatu eta aplikatzea. Horrek ez du balio.
|
|
|
Nietzsche, baina, nerabe indibidualista erresumindu bat zen, bere nahi nahitsuan baizik sinesten ez zuena eta bere nahiaren araberako supergizon bat asmatu zuena, kristautasunaren artaldeko espirituaren aurkakoa eta bere kasakoa, irrazionala eta amorala, bizi indarra beste giza balioen gainetik jartzen zuena, Marinettik manifestu futuristan aldarrikatutakotik ez oso urruti. Nietzschek, beraz, iraultza indibiduala proposatzen du, burgesiaren eta balio burgesen aurka; nire supergizonak, aldiz, sinetsia
|
bainago
Marxen doktrinari Nietzscheren kontzeptua eransteko moduan gaudela?, iraultza soziala, ez karitatean eta barkamenean oinarritua, justiziazko justizian baizik, kapitalismoaren eta burgesiaren esplotazio harremanen eredua deuseztatzea eta hankaz gora jartzea helburu. Nietzschek, bere supergizonari buruzko planteamenduan, ale aukeratu batzuen aldeko apustua egiten du; nik proposatzen dudana, aldiz, gizarte osoaren aldekoa da, Marxek eta Engelsek urratutako bidetik, proletarioen eskutik, alegia?, gizon guztiak supergizonak izateko deituak baikaude?
|
|
|
Marxek problema ekonomikoa universal bihurtu zuen, eta oker teorizatu zuen horren konpontzean paradisua iragarri zuenean. Baina Marx da usuraren ikertzailerik inportanteena orain arte, eta usura (joera akumulativoa)
|
dagoenean
Marxen estudioak ezin laga daitezke albo batera, zeren fenomeno horren konprenitzea marxismoak teorizatu baitu ondoen, nik hutsuneak deskubritu badizkiot ere (jatorrizko kausaren estudiorik ez dute marxistek, eta nik bai). Nire teoria ere marxismoaren ondoren eraikia da, eta marxismoa ezagutuz, marxista ez den arren, materialista dialektikoa ez den arren (nik marxismoan teorizatutakoari galdetzen diot ea zergatik kultura batzuk jozen duten joera akumulativora eta zergatik besteek ez, eta marxistek ez dakite horri erantzuten, eta nik bai; honela erantzuten dut, joera metatzailearen kausa nagusia privazio ekonomikoa da.
|
|
|
Nietzsche, baina, nerabe indibidualista erresumindu bat zen, bere nahi nahitsuan baizik sinesten ez zuena eta bere nahiaren araberako supergizon bat asmatu zuena, kristautasunaren artaldeko espirituaren aurkakoa eta bere kasakoa, irrazionala eta amorala, bizi indarra beste giza balioen gainetik jartzen zuena, Marinettik manifestu futuristan aldarrikatutakotik ez oso urruti. Nietzschek, beraz, iraultza indibiduala proposatzen du, burgesiaren eta balio burgesen aurka; nire supergizonak, aldiz —sinetsia
|
bainago
Marxen doktrinari Nietzscheren kontzeptua eransteko moduan gaudela—, iraultza soziala, ez karitatean eta barkamenean oinarritua, justiziazko justizian baizik, kapitalismoaren eta burgesiaren esplotazio harremanen eredua deuseztatzea eta hankaz gora jartzea helburu. Nietzschek, bere supergizonari buruzko planteamenduan, ale aukeratu batzuen aldeko apustua egiten du; nik proposatzen dudana, aldiz, gizarte osoaren aldekoa da, Marxek eta Engelsek urratutako bidetik —proletarioen eskutik, alegia—, gizon guztiak supergizonak izateko deituak baikaude... baita Internazionalaren himnoaren hotsean buruzut desfilatzeko ere, Iraultzaren eta Anaitasun Unibertsalaren Egun Handian:
|
|
2015
|
|
|
Euskarak eta euskal kulturak zituen hutsuneak bete nahian, hiru astean behin liburu bat argitaratzeko jomuga ezarri zioten beren buruari haiekin harremana izan zuen Mario Onaindiaren arabera. Kartzelan
|
zegoelarik
Marxen testuen hainbat itzulpen idatzi eta, azkenean, Louis Bonaparteren" Brumaire" aren hamazortzia argitaratu zioten Lurrekoek. Hark dioenez, hastapeneko euforia hori itzalirik, oso gorabeheratsua izan zen Lurren argitaraldia harik eta 1973an taldea desegin zen arte.
|
|
2017
|
|
|
Katalogoan begiratu dut eta Asier Mendizabal da bere izena. Otxarkoagako Plaza Gorrian (Balendin Enbeita. Urretxindorra, rena da plaza berez)
|
dauden
Marx eta Leninen bustoen istorioa kontatzen zuen. Erregimen komunista desegin zelarik, Madrilgo enbaxada sobietarrean zeuden bi busto horiek Parla izeneko udalerrira eraman zituen bertako auzo elkarteak, han jartzeko asmoarekin, eta udalak debekatu zienean hasi ziren mugitzen Otxarkoagako Pa Ya konpartsakoak, urteak baitzeramatzaten Bukaresteko plaza batean zegoen Leninen irudiaren atzetik.
|
|
2018
|
|
|
Hor Federicik burgesia eta kapitalismoa nahasten ditu zentzu handirik gabe. Manifestu Komunista n bezala, burgesia klase iraultzailea zelakoan
|
zegoen
Marx. Izan ere, burgesiak ordena feudal zaharra irauli eta suntsitu zuen, eta halaxe irakur daiteke manifestu ospetsuan; baina horrek ez du esan nahi kapitalismoarekin aurreneko faseetan hedatutako indarkeria umotu ahala desagertuko zenik.
|
|
2019
|
|
|
Halere, politika feministek erakutsi digute ezin dugula onartu Marxek lanari eta klase borrokari buruz duen ikusmoldea eta, funtsezkoagoa dena, uko egin behar diogula Marxen lan publikatu guztiak zeharkatzen dituen ideia horri, hots, esaten duena kapitalismoa ezinbesteko urrats bat dela edo izan dela giza emantzipazioaren historian, bai eta ezinbesteko aurrebaldintza bat ere gizarte komunista baten eraikuntzan. Hori argi eduki behar dugu; izan ere, egiaztatuta
|
dago
Marxen ideia hau kontu handiz hartzekoa dela, alegia, kapitalismoaren garapenak langilearen autonomia eta gizarte lankidetza areagotzen dituela eta gisa horretan bere buruaren desagerpenerantz lan egiten duela dioen ideia.
|
|
|
Selma James14 eta Leopoldina Fortunati; 15 bestetik, Maria Mies16 eta Ariel Salleh17 ekofeministak—, Marxek ez du beti bere metodoa erabiltzen, ez behintzat erreprodukzioaren eta genero harremanen auziari dagokionean, eta, hortaz, kontraesan ageriko bat
|
dago
Marxen pentsamenduaren erdigunean. Lanaren esplotazioa giltzarritzat jotzen du aberastasun kapitalista produzitzeko, baina teorizaziotik kanpora uzten ditu lan indarra produzitzeko funtsezkoak diren jarduera eta gizarte harreman batzuk, hala nola sexu lana, ugaltzea, umeen zaintza eta etxeko lanak.
|
|
|
Izan ere, mundu berri bat sortu beharrean, galdu egingo genuke gizarte berri bat eratzeko nahitaezkoa den autoeraldatze prozesua, eta berreraiki egingo genituzke injustizia instituzionaleko kasurik krudelenaren aurrean ere geldirik egotera garamatzaten baldintzak. ...baten forma enbrionarioa" osatzen dutela, lurretik —eta ez estatutik— datorren botere bat adierazten duena eta lankidetzan eta erabakiak hartzeko molde kolektiboetan oinarritzen dena, ez hertsapenean.75 Alde horretatik, komunen espiritua bat dator Audrey Lorde n ideiarekin, esaten baitu" nagusiaren erremintek ez dute sekula nagusiaren etxea eraitsiko"; 76 uste dut bizirik
|
egonez gero
Marx ere bat etorriko litzatekeela horretan. Zeren eta antolamendu kapitalistaren sexismoak eta arrazakeriak eragindako triskantzei denbora gutxi eman arren eta proletarioen subjektibotasunaren eraldaketari arreta txikia eskaini bazion ere, Marxek ulertu zuen iraultza bat behar dugula, ez bakarrik kanpotik ezarritako mugez askatzeko, baita barneratutako ideologia eta harreman kapitalistez askatzeko ere —" urteetako kraka hori guztia", berak esan bezala—," gizartea berriz eraikitzeko gai" izan gaitezen.77
|
|
2022
|
|
|
Argi
|
dago
Marxen Klase borroka Frantzian en idazleen oso bestelako irakurketa egiten dela. Marxek landu nahi duen galdera da nola ote den posible garaile izan den iraultza batek aste gutxitan huts egitea.
|