|
2010
|
|
|
okerrena zen Domingok bere helburua lortu zuela, antza, Helenak tonu berezi bat erabili baitzuen bere esaldian, zeina, hotzean, mespretxuzkotzat ere har baitzitekeen?. Horiek gauzak dituzu, Domingo???, baina ahoskatzerakoan nekez, tonuak beste kutsu bat ematen baitzion, inondik ere, hitzen esanahi ustez mespretxuzkoari, mirespen eta esker onaren artekoa: tonuak bihurtzen zituen hitz haiek maitasunezko, hitz batean, edo maitasunaren ertzeko, maitasunezkoak izan ezean; ni Helenaz maiteminduta nengoen bezala ote
|
zegoen
Helena Domingoz?; hain zen handia nire min hura, non neure mina bakarrik ikusten bainuen, antza, guztirako eskubidea ematen zidana, baita neure anaia minaren ikuspuntutik juzgatzeko ere: hantxe Domingo, nik maite nuèn neskaren barre algarak lapurtzen ari zitzaidana!; hantxe Domingo, barre algarak ez ezik, neskaren balizko muxuak lapurtzen ari zitzaidana!; hantxe Domingo, neure ametsetako neska lapurtzen ari zitzaidana!; zer egin nezakeen, baina, egoera hartan?; ezer ez!; artean bai bainuen zentzu gutxieneko bat, esaten zidana ezin nintekeela sukaldean sartu eta anaiaren kontra oihuka hasi, barregarri geratu nahi ez banuen:
|
|
|
Ama eta etxeko neskameak, beraz, kontu harekin zebiltzan, Helena haiengana iritsi zenean, tximista baino azkarrago;. Eta zu non
|
zeunden
Helena. Eta non duzu kapela?
|
|
|
Halaxe zihoazkidan, bada, egunak, Helena buruan neukala Helenaren berri jakin gabe, harik eta, hilabete pasatuta gero, Rakeli neure galdera egin nion arte, bihotzetik hitzak bero ateratzen zitzaizkidala, buruz hozten ahalegindu arren: . Zer moduz
|
dago
Helena?;. Zer da hau, guztiok batera galdetzen didazuela. Etxekoandreak galdetu dit lehen orduan.
|
|
|
okerrena zen Domingok bere helburua lortu zuela, antza, Helenak tonu berezi bat erabili baitzuen bere esaldian, zeina, hotzean, mespretxuzkotzat ere har baitzitekeen —" Horiek gauzak dituzu, Domingo..." —, baina ahoskatzerakoan nekez, tonuak beste kutsu bat ematen baitzion, inondik ere, hitzen esanahi ustez mespretxuzkoari, mirespen eta esker onaren artekoa: tonuak bihurtzen zituen hitz haiek maitasunezko, hitz batean, edo maitasunaren ertzeko, maitasunezkoak izan ezean; ni Helenaz maiteminduta nengoen bezala ote
|
zegoen
Helena Domingoz?; hain zen handia nire min hura, non neure mina bakarrik ikusten bainuen, antza, guztirako eskubidea ematen zidana, baita neure anaia minaren ikuspuntutik juzgatzeko ere: hantxe Domingo, nik maite nuèn neskaren barre algarak lapurtzen ari zitzaidana!; hantxe Domingo, barre algarak ez ezik, neskaren balizko muxuak lapurtzen ari zitzaidana!; hantxe Domingo, neure ametsetako neska lapurtzen ari zitzaidana!; zer egin nezakeen, baina, egoera hartan?; ezer ez!; artean bai bainuen zentzu gutxieneko bat, esaten zidana ezin nintekeela sukaldean sartu eta anaiaren kontra oihuka hasi, barregarri geratu nahi ez banuen:
|
|
|
Ama eta etxeko neskameak, beraz, kontu harekin zebiltzan, Helena haiengana iritsi zenean, tximista baino azkarrago;" Eta zu non
|
zeunden
Helena. Eta non duzu kapela?
|
|
|
Halaxe zihoazkidan, bada, egunak, Helena buruan neukala Helenaren berri jakin gabe, harik eta, hilabete pasatuta gero, Rakeli neure galdera egin nion arte, bihotzetik hitzak bero ateratzen zitzaizkidala, buruz hozten ahalegindu arren: " Zer moduz
|
dago
Helena?;" Zer da hau, guztiok batera galdetzen didazuela. Etxekoandreak galdetu dit lehen orduan.
|
|
2021
|
|
|
Aspalditik
|
zegoen
Helen etxe berrian pasatuko zuen lehen gau honen zain. Egurrak tximinian sutan zeudela, argia dizdizka animalia buruen begi kristalezkoetan, ametsari ongietorria eman nahi zion etxe berrira.
|