2001
|
|
Honela, Platonek bereizketa bat finkatzen du: alde batetik adierazlea
|
legoke
eta bestetik esanahia (adierazitakoa). Hain zuzen, bereizketa horren babesean hartzen du rapsodak garrantzi kultural gorena.
|
2005
|
|
Humboldten arabera hemen" esentziala dena" falta da, alegia," eginkizunaren orokortasunaz" jabetzea: " Hizkuntza guztiak, edonola eta edonon aurki daitezkeen hizkuntz aztarna guztiak, elkarren artean konparatu behar ditugu eta, egiaz, printzipio berberen arabera" 157 Hizkuntza bat bera ere ez dago sobera, ze hutsalena dirudienak ere beti erakuts diezaguke zerbait giza-izakiari buruz, alegia, haren baitan bakarrik
|
dagoen
eta beste hizkuntzetan aurkitzen ez dugun zerbait. Horrela, bada, ondare linguistiko osoa" ahalik eta konpletoen bildu" behar dugu eta, honekin batera," hizkuntza guztiak pentsagarriak diren analogiaren arau guztien arabera konparatu" 158 Era honetan burututako ikerketak, azken batean, garbi du hizkuntza ez dela gizakiarentzako tresna hutsa baizik eta, aldi berean, beronen jardueraren" kausa" eta" efektua".
|
2006
|
|
Nire ustez, zenbaitetan Hume ez da oso zorrotza gogo egoeren mundua deskribatzen duenean. Gogo egoera mota bat da minez
|
egotea
eta beste bat Jon etortzea nahi izatea. Agian lehenengoari uka diezaiokegu eduki errepresentatzaile intentzional bat, baina bigarrenari eduki errepresentatzailea ukatzeak okerra dirudi.
|
2008
|
|
Baina zenbait kasutan, badirudi forma edo esentzia modu partikularrean erabilita dagoela; adibidez: Sokratesen esentziaz hitz egiten duenean, badirudi forma edo esentzia Sokratesi soilik
|
dagokiola
eta beste inori ez. Esentziak bigarrenak direla argudia liteke, baina Aristotelesek inongo kasutan bereizten ditu bi forma mota haiek, eta benetan bi kasuetan termino berbera erabiltzen du.
|
2017
|
|
Edozein kasutan, bere baitarako izatea bikoiztu egiten da: alde batetik, bere buruaren transzendentzia da; beste alde batetik, Beste baten transzendentziaren faktikotasunari
|
dagokio
eta Beste baten iragazitik existitzen da. Bestea agertzearekin batera, bere baitarako izatearen transzendentzia, orduan, ‘transzendentzia transzenditua’ da, eta, beraz, begirada dela bitarte, bere baitarakoak bere izatea alienazio gisa bizi du, bere izatearen ihes, lapurketa, desitsaste eta suntsipen gisa.
|
|
Bestearen begirada hori bat batean agertzen da distantzia mundura datorreneko zera bezala, distantziarik gabeko presentzia baten baitan. Atzera egin dut, nire munduarekiko presentzia distantzia gabeaz gabetuta
|
nago
eta Bestearekiko distantzia batez hornituta: horra atetik hamabost pausora nagoela, leihotik sei metrora.
|
2022
|
|
Horrek dakar, diskurtsoa den heinean, filosofia bizimodu bati lotuta egotea nahitaez. Esateko modu bat da filosofia, norberari
|
dagokion
eta besteekin erlazioan den bizimodu bat eskatzen duena. Izenak zuzentzea, zioen Konfuziok, mundua berriz ordenatzea da.
|