|
|
aitaren iraizkinak azaltzen ez ziren, bada, gainean egunkariaren bizpahiru ebakin zituztela, pixontziaren kakazko itsasoan hondoa jotako belaontzi patetikoak iduri!; zer burla zen hura, ordea?; hain nahigabetua zegoen Teofilo Maria ikuskizunarekin, non bizpahiru arnasaldi behartu, goragalearen adierazpide garbiak? egin baitzituen, usain txarrak edo
|
egoera
gaiztoak berak eraginda; esan nahi baita Teofilo Mariak aurpegi txarra zuela benetan: nola ez, bada, baldin eta guztiak hondamendiaren itxura hartu bazuen!; ez al zen, bada, pixontziko hura hondoratze bat miniaturan?
|
|
|
Zer hura pixontzi aulki bat zen, kendu eta jarri egin zitekeèn pixontzi bat zuena; zeudèn baldintzetan zeuden arren –oinak oin burdinei lotuta–, Teofilo Maria ongi moldatzen zen zeregin hartan, pixontzi aulkirantz pauso labur bezain sendoak emanez eta, behin hara iritsita, gorputza jiratu eta arazorik gabe eseriz; aitak, baina, bere urteak zituen –junturetan bere ajeak–, eta, hargatik edo, gehiago kostatzen zitzaion, halako moldez, non, lehenengo saioaren ondotik, semeari laguntza eskatzea erabaki baitzuen, obratu behar izaten zuen bakoitzean; eta semea aulkiarekin joan eta aitaren atzean jartzen zen, honek galtzak jaitsi, eseri eta bere egitekoa egin zezan; bukatuta gero, berriz, Teofilo Maria berriro hurbiltzen zitzaion aitari, bai hari besotik helduta laguntzeko, eta bai aulkia bazter batera erretiratzeko ere, pixontzia zaintzaileei eman ondoren, jakina, haiei oihu eginik, hustu eta garbi zezaten; egiteko haiek guztiak, horrenbestez, egoeraren eskasiaz mintzatzen zitzaizkion Teofilo Mariari, eta okasio hartan ez zen gutxiago izan... zeren, aitak bere obra hura obratu eta Teofilo Mariak pixontzia hartu zuenean zantzaileei emateko, arestian ikusi ez zituenak ikusi baitzituen honek: aitaren iraizkinak azaltzen ez ziren, bada, gainean egunkariaren bizpahiru ebakin zituztela, pixontziaren kakazko itsasoan hondoa jotako belaontzi patetikoak iduri!; zer burla zen hura, ordea?; hain nahigabetua zegoen Teofilo Maria ikuskizunarekin, non bizpahiru arnasaldi behartu –goragalearen adierazpide garbiak– egin baitzituen, usain txarrak edo
|
egoera
gaiztoak berak eraginda; esan nahi baita Teofilo Mariak aurpegi txarra zuela benetan: nola ez, bada, baldin eta guztiak hondamendiaren itxura hartu bazuen!; ez al zen, bada, pixontziko hura hondoratze bat miniaturan... eskuineko egunkarien itsas armada garaitezinarena, agian?; egia zen, bai, etxean ere erabiltzen zituztela inoiz egunkari puskak eginbehar hartarako, baina egia zen, halaber, ganbarakoa beste testuinguru bat zela, egunkari hura sinbolo sakratu bat bihurtzerainokoa; hara han, baina, sinboloa bera ere, kakaztua ezinbestean!, huraxe baitzen errealitatea:
|