|
2000
|
|
|
Eta negarra ere franko. Hainbesteraino, non batzuetan ez bainekien bata edo bestea
|
egin
nahi nuen (haur denboran, barre zein negar kasik aldi berean egiten nuenean, ongi oroitzen dut amonak honela esaten zidala: " Negar eta barre, kaka berde").
|
|
2003
|
|
|
Baina ez dakit zer dela eta kontatu dudan hau guztia. Beharbada Luziari buruz hitz egin nahi nuelako, baina ez dakit Luziari buruz zer dela eta hitz
|
egin
nahi nuen.
|
|
2005
|
|
|
Adelak buruz buru begiratu zidan, ea zer
|
egin
nahi nuen nik.
|
|
|
Eta orain hau egina nuen: motorraren galgak laxatu, ea bazterra jo eta garbitzen zen; neure kabuz
|
egin
nahi nuen justizia, edo, areago, mendekua behar nuen, ez soilik Adelari egin zionagatik, baita haur txikia nintzela etxeordean egin zidanagatik ere. Orain, urrundik, pentsatzen dut ez nuela hala jokatu behar.
|
|
2006
|
|
|
–Zuregatik
|
egin
nahi nuen. Urtebetetzea behar bezala ospatu ez genuenez...
|
|
|
Korrika
|
egin
nahi nuen, ihes egin handik, betiko desagertu, baina galdua nuen buruaren eta gorputz atalen arteko sinkronizazioa. Ezin nituen bihotzaren taupadak kontrolatu, ezta besapetik beherako izerdi tanta lodiak ere.
|
|
|
Aitor dut negar egiteko zorian nengoela. Handik alde
|
egin
nahi nuen, baina eragozpen txiki bat neukan: ikaztegiko giltza sarrailan utzi zuen ikazkinak, eta ezin nuen inora joan giltza atean eta ikaztegia zabalik utzita.
|
|
2008
|
|
|
Negar
|
egin
nahi nuen. Ezin nizun begietara begiratu, ezin zintudan ukitu ere egin.
|
|
|
Isilune haren eten puntu haiek puntu eta paragrafo berri bihurtzeko ezin hobea. " Kaixo, ama" alai batez hartu nuen telefonoa, eta barrea atera zitzaidan, emozio kontrasteen euforia akaso, negar
|
egin
nahi nuen arren. Hegazkin istripuetatik bizirik ateratzen direnak barrez jaisten dira hegazkinetik, euforia post traumatikoaren sintometako bat da, pasatutako emozio gogorrak nolabait kanpora atera nahia edo.
|
|
2009
|
|
|
Gero hemezortzi urte bete nituen; kondenatuta nengoen erlojugile izatera. Nik alde
|
egin
nahi nuen hiri basati hartatik, eta, batez ere, ez nuen nire familia berriro ikusi nahi. –Hitz egokien bila hasi zen Dario.
|
|
|
Atzetik lasterka irten nintzaion eta autobusaren geltokian harrapatu nuen; ez zitzaidan ateratzen kontsolamenduzko hitzik; berak burumakur jarraitzen zuen, orein zaurituaren antzera. Animatu
|
egin
nahi nuen, zure hitzak zuzenak ez zirela adierazi, poemak ederrak zirela, ahaleginean jarraitu behar zuela, baina nire eztarria lehor zegoen, oasirik gabeko basamortu bat bezala.
|
|
|
Nik beldurra eta gozamena biak batera sentitzen nituen: inon baino hobeto nengoen han, eta aldi berean ihes
|
egin
nahi nuen; baina nora eta nola ihes egin handik?
|
|
2010
|
|
|
Ordea, ikastetxe hartan irakasle gehienak oso abertzaleak izan arren, inor ez zen konturatu urte askotan ahaidetasun hartaz. Perturri buruz hitz
|
egin
nahi nuen berarekin, jakingura handia bainuen, baina aldi berean pentsatu nuen berak ez zuela ziur aski batere gogorik izango. Ez nekien nola hasi naturala izan zedin, eta lotsa handia ematen zidan, zeharo berria bainintzen institutuan, eta ez nuen konfiantzarik.
|
|
|
Peio: Ha harma... zer
|
egin
nahi nuen hunekin!... Ah bai, basa ahuntz ihizira banoak, entzun diat basa ahuntzek ere eritasuna garraiatzen ahal zutela...
|
|
|
Euskadirantz abiatu baino lehen Poliziaren deia hartu nuen, gaztea atxilotu zutela esanez. Haren kontra salaketarik
|
egin
nahi nuen galdetu zidaten. Ezetz esan nien, ez nuela salaketarik egingo.
|
|
2011
|
|
|
Erdizka baizik ez nuen ulertzen. Lo
|
egin
nahi nuen, baina elkarrizketa hark adi nindukan. Marcelle argala trikotatzen ari zen, altzairuzko orratzen txilin hotza entzuten nuen haren hitzekin batera.
|
|
|
Eta, hala ere, haren begiradaren sarean harrapatua sentitzen nintzen. Bertan goxo
|
egin
nahi nuen Neska adierazten ari zitzaidan estimuan.
|
|
|
esan behar dizkiodan guztiak idatzitakoan, tori, aita, karpeta hau, horixe esango zioat. Baina esan nahi nizkizun guztiak idazten hasi nintzen ia une berean,
|
egin
nahi nuenari buruzko augurio malapartatu bat balitz bezala, zure buruaren galerak sekulako abiada hartu zuen, medikuek galera kognitibo oso azkarra diagnostikatu zizuten, eta hara non gaur ez zaren zure semeak esan nahi dizkizunak hartzeko gauza, hara non nik irakurri behar dizudan idazten joan naizena.
|
|
|
Baina ez dakit zergatik kexatzen naizen: larrutan
|
egin
nahi nuen berarekin, ez besterik.
|
|
|
Sierras eta rodamientuak izaten ziren gehien bat. Bueno minon, nik Bilbaoko jefe hura ezagutu nuen eta erran zidan ia nik
|
egin
nahi nuen dena, bidaia osorik. 200.000 pezeta emanen zidala biajeko.
|
|
|
Ez zegoen telefono linearik; moztu egin zuten bonbardaketarekin. Ea lortzen zuten transmisioa konpontzea, nik Estatu Nagusiarekin hitz
|
egin
nahi nuen eta. Atsedenean egon zirenei txanda egiteko agindu nien eta lehenengo lerroetara abiatu ziren.
|
|
2019
|
|
|
Nik gauzak egiteaz hitz egiten nion: estudiatu
|
egin
nahi nuen, ez nuen egun guztia etxean sartuta pasa nahi. Baina berak beti esaten zidan ni ez nengoela ondo, etxean seguru nengoela.
|
|
|
Bueno, bale, Txetxurekin nenbilenean, bai. Harekin nenbilenean
|
egin
nahi nuen. Alegia, maitasuna egin nahi nuela berarekin.
|
|
2020
|
|
|
Ni zart egiteko asmoarekin nindoan, erabakita neukan ez nuela hartan erre nahi. Giroa ez zen onena inorentzat, baina nik nirea bilatzen nuen, eta nik ahal nuen arinen alde
|
egin
nahi nuen handik, eta, ahal banuen, urrezko ontzekin.
|
|
|
Denis, soldadu bizar peitua, hurbildu zitzaidan, Juanarena
|
egitea
nahi nuen gaztea.
|
|
|
Eta eserita egon ginen ordura arte. Hitz
|
egin
nahi nuen nik, honetaz eta hartaz, eta eskua elkarri eman, beldurra eta nerbioak eta emozioa elkarrekin pasa genitzan nahi nuen, eta erre egiten zuen berak, isilik, ohean luze, jantzirik eta aurpegia beso batez estalia, eta jaiki egiten zen, haren ondora hurbiltzen banintzen. Eta gaua egin zen halako batean, sekula ere ez du inork gaua iristea desiratu, nik orduan bezala.
|
|
2021
|
|
|
Zalantzan nenbilen Carola Prosperiren eta Victor Hugo eta Nick Carter-en istorioen artean: ez nekien ondo zer
|
egin
nahi nuen. Annie Vivanti ere ikaragarri gustatzen zitzaidan.
|
|
|
Ez nuen topatzen besterik esateko. Orduan bolada txar txarra hasi zen niretzat, eta denbora alferrik galtzen ematen nuen arratsaldea batere plazerik egiten ez zidaten hitzen artean, errudun ustez eta lotsaz eskolarekin zerikusia zuen guztian; behin ere ez zitzaidan burutik pasa ere egin lanbide okerra hautatu izana; nik idatzi
|
egin
nahi nuen, baina ez nuen ulertzen zer dela-eta ziren bat batean bihurtuak egunak hitzez hain idor eta urri.
|
|
|
–Gustatzen zitzaidan, eta suteen izurritea zela-eta lagundu
|
egin
nahi nuen. Urte haietan udak izugarriak izan ziren, etengabe jaso ohi ziren sute abisuak.
|
|
|
Hogei bat minutu besterik ez nuen behar Gasteiza sartzeko. Hegan
|
egin
nahi nuen, auzi hura amaitu, behingoz, baina zuhurtziaz jokatu eta abiadura mugen barruan eutsi nion.
|
|
|
Komunetara sartu nintzen, estalkia igota aurkitu nuen komun ontzi batera oldartu nintzen, baina ezin izan nuen botaka egin. Eta nik botaka
|
egin
nahi nuen, gero ehun urtez jarraian lo egin, anaiari bizitza izorratu niola ahaztu.
|
|
|
Zaborra zitzaizkidan. Gero, Trebiñu aldeko errepidean aurrera
|
egin
nahi nuen, sua eta barbakoak egiteko egokitu duten toki bat ezagutzen dut. Astelehen goiza izaki, pentsatzen nuen han ez zela inor ibiliko, baina, bestalde, abuztua denez, ezin ziur jakin talderik kanpatuta egongo zen ala ez, eta, egia esan... guztiaz nekatuegi nengoen eta ez nuen nahi ez familiak ez langileek ere nire mira luzaro izatea.
|
|
|
⣠Alegia: jakinduria hori politizatu eta amonarkia bat proposatzea zen nere burutazioa zerean... kabinetean Bizkarrarekin
|
egin
nahi nuen ixtori hortan. â³" Amonarkia"!
|
|
2022
|
|
|
Barrura sartu eta ikusi
|
egin
nahi nuen, baina ez neukan atea jotzeko adorerik. Aldendu egin nintzen poliki poliki kalearen alde eguzkitsutik, dendetako erakusleihoetako antzerki iragarkiak irakurriz bidean.
|
|
|
Orduan, goiz batean, jaitsi nintzen egongelara eta amari galdetu nion ea zer zen amonak egin zuen eta barkamenik ez zuen hori. Zeren ulertu
|
egin
nahi nuen, jauna. Eta berak esan zidan Jimena emakume gaiztoa zela, umetan huskeriengatik umiliatzen zuela eta aitona hil zenean hitz egiteari utzi ziola eta ez zuela hitz egin ezta gure ama nire ahizpa eriaz erditu zenean ere.
|
|
|
Marcok belarra uzten zidan, txikleak, barazkiak, gure janari dendan erosten zituen sobaoak, eta baita txahal txiki bat ere, utzi zidan, denborarik galdu gabe amak atzera bueltan eraman zuena, korrika. Nik ez nuen irten nahi, jauna, zeren ulertu
|
egin
nahi nuen, ulertu ea egia zen Norak ez zuela gehiago bizi nahi.
|
|
|
...nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan
|
egin
nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera ... Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu maitatua izan naizelako, barkatu hil dudalako, gezurrak esan ditudalako, jan ere dudalako, eta nire bezeroak eta nire psikoanalista bera ere nire isilaldiekin desafiatu baditzaket, gizonezkoekin ausarta eta lotsagabea ere izan baninteke, larba hutsa naiz emakumezkoen aurrean, horra zergatik ez dudan lagunik, alegia egiazkorik batere ez, horra zergatik nahiago dudan emakumezkoak tarte batera eduki, eta neure burua gizonezkoz inguratu eta lubakitu, bai, gorroto ditut emakumezkoak, eskura ditudan baliabideekin ditut gorroto, gogameneko bazter horretako indarrarekin, nire gorputz makurtuarekin eta barkamena eskatzen dien ahoarekin, gogamenean akabatu egiten ditut emakumeak.
|
|
|
Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu ...nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan
|
egin
nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera ...
|
|
2023
|
|
|
Ezin izan zizkidaten hegoak moztu horratik. Eta nik, neure onetik aterata, eroetxe hartatik hegan
|
egin
nahi nuen, seko erotu baino lehen, baina, alkondara hertsagarria soinean, hanka besoak ohera loturik, ezin nuen aire kirasdun hartan hegaldatu, eta garrasi ito batean lokartzen nintzen.
|
|
|
Eta, hurrengo egunetan, odolustuko nintzela uste nuen, foi horrÃvel, berehala gorritzen nituen as toalhas, sabeleko eta bizkarreko min jasanezinek eta sukarrak jota nengoen, eta nire aluari kiratsa zerion, eta bitartean txulo nazkarria oihuka, ea noiz hasi behar nuen berriz txorta lanean. Eta nik ospa, ihes, hegan
|
egin
nahi nuen zulo hartatik, mas não podia.
|
|
|
Gogotik egin nuen larrutan, eta larrutik ordaindu nuen, inon diren gaixotasun benereo guztiak harrapatu nituen, han denak, txulo, putero nahiz politikari, beren bost zakiletan baitzebiltzan bapo egin arte, eta ni ez azterketa mediko, ez atseden, psikotropikoz emokatuta, volta para o inferno: ...a ahaztuko infernuaren helbidea, etxe orratz zaharkituak zeruertzetik zintzilik, han igaro nuen lehen gauean zapo zaharrak baino itsusiagoak ziren hiru gizatxar mozkorrek gainkatu ninduten irainka, oraindik ere begien aurrean ditut haien begiradak, labanak bezain zorrotzak, gorputza sastakatu balidate bezala sentitzen nintzen, eta zulo hartan gau bat besterik igaro ez banuen ere, ospa, ihes, hanka
|
egin
nahi nuen, meu amor, baina putazainak labana lepondoan jarri eta garbituko ninduela mehatxu egin zidan obeditzen ez banuen, eta mugaldeko infernu hartan gelditu nintzen nire egoera berean zegoen munduko lau bazterretako puta saldo bat bezala.
|
|
|
Bidasoko belztura begietan, itzalen artean aztarrika, nire lagunaren silueta usteldua ikusten nuen taladrina orbanetan igeri. Eta isuri industrialez beteriko ur zikinen kiratsez enpo, Minhoko ur garden basatietara ospa, ihes, hegan
|
egin
nahi nuen. Oroiminez gogoratzen nuen Minho bazterreko belar bustiaren usaina, zeina udaberrian inguruko belaze guztietara hedatzen baitzen.
|
|
|
Baina nik ez nuen oso argi zer egin, eta ezertan hasi baino lehen atzeman ninduen, gainera, legearen atzapar luzeak. Rioko ihauterien bezpera batean, putazaleak gure favelan erleak erlauntzan bezala zebiltzala, atxilotu egin ninduten bazterrak nahasten ibiltzeagatik, eta apenas bainuen dirurik legearen zaindariak erosteko, bi egun eman nituen favelako komisaldegian jipoia jipoiaren atzetik, eta nik ospa, ihes, hegan
|
egin
nahi nuen goitika aritzen ziren chapadaz eta malucoz betetako ziega laiotzetik, baina, burdinazko barroteei buruaz jo eta jo arituagatik ere, ez nuen ezer lortu, polizien kolpeengatik jada hazita nituen begiak gehiago haztea eta aurpegia ubelduz betetzea besterik, eta hirugarren egunean, iluntzean, gizaseme portuges bat etorri zitzaidan bisitan ziega madarikatu hartara, itxura denez tratuak zitue... Ni bezalako emakume langileen beharrean omen zeuden Europan, neskame eta umezain lanetan aritzeko.
|