Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 267

2000
‎Gainerat, komunitate tipi bat zen Urbiain, eta han gauzak errazago joan zitezkeen, zuhaurk ere erraiten zenuen bezala, Jainkoaren laguntzarekin. Eta, inguruetako gaixo eta erien begiratzeko, ospitale bat ere eraiki genezakeen komarka hartan, nola egin baitzuen Azpilkuetako Martinek bere herrian... baina, hark ez bezala, bizirik nengoela egin behar nuen nik hura, zeren jauregi aberats bateko seme eta gizonezko bakarra bainintzen, aita anaiak hil ondoren, eta baliabide guztiak izan nitzakeen, neure xedearen betetzeko, Jainkoaren laguntzarekin. Eta, entseiu hartan neure arartekotasunaz baliatzen nintzela, osaba Joanikot eta ama elkarrenganat biltzea erdietsiko nuen, eta haien eragina erabiliko nuen herriko jende guztien batzeko eta zoriontsu izaiteko, Jainkoaren laguntzarekin...
‎—erran nion, begi haien galderari ihardetsi nahian, urduri, zer erran ez nekiela, zeren hiruzpalau ideia korapilatu baitzitzaizkidan buruan, denak baterat, harik eta burutik mihirat jaitsi zitzaidan lehenari ekin nion arte—: Atzo, egin behar ez nuen zerbait egin nuen, baina, egin ere, egin behar nuen, nahiz eta, bertzalde, ez nuen egin behar, zeren... —eta orduan bai, guztiz egin beharrekoa egin nuen:
‎Bai, lehenbailehen egin behar nuen nik handik alde, bataz, Utopiako lurrak nituelako xede, eta, berriz bertzea, bistan zelako ezen ez nintzela kortsario izaiteko jaio, eta ezin nintekeelako, halatan, haiekin geratzeko eta haiekin bat egiteko tentazionean eror; izan ere, zer egiten nuen nik jende haien artean, honek esku galduaren tokian burdinazko gakoa erakusten zuela, horrek haragi hezurrezko zangoaren ordez zurezkoa ... Halako moldez, non baitzirudien ezen conditio sine que non a zela, kortsario on baten izaiteko, gorputza zauriz josia edukitzea, edo, bertzenaz, menbro inportant bat galdua —begia, konparazione, Alain Coup d’Œil ek bezala, edo belarria, bertze hainbatek bezala, edo besoa, edo zangoa, arestian erran bezala—, baina nehola ere ez behatz ezdeus guti balio bat, nola galdu bainuen nik Bretainiako kostan, behatzen artean lodiena bazen ere...
‎Eta, ondotik, zure hitzak etorri zitzaizkidan, jaun André, noiz eta Salamancan nengoela gomendatzen baitzenidan plazerren neurriz dastatzea, nahiz eta ohartarazten zenidan, haren jarraikian, ezen alferrikakoa zela nehori kontseiluen emaitea, gazteei bere batez, nor bere buruaren gainean baizik zentzatzen ez zelako... Eta, zure hitz haiek gogoan nituela, galdetu nion neure buruari zergatik egin behar nuen nik deus berezirik guztia alferrikakoa zenean, gero gerokoak. Eta kapitainaren irakaspenak nituen, finean, haizea bezalakoa izaiterat bulkatzen nindutenak, baina haizeak ez zuen araurik, eta nik, ordu arte izan nituèn arauen gainetik ibili nahi nuen engoitik, gero gerokoak...
‎Gose nintzen eta kapitainarekin hitz egin beharra nuen, osaba Joanikotek hartu erabakiaz mintzatzeko eta neure egoerari aterabide baten edireiteko, eta, hala, itxurak eta gehiegizko protokoloak bazterrerat utzirik, molderik sinple eta bakunenean ihardetsi nion:
‎Eta zeren, neure bide hartan barrena, lehenbizian batik bat, deliberatu bainintzen, denbora galdua reskatatu nahi banu bezala, neure buruarekin franko eta liberal izaiterat, ardi bat banintz bezala, goizeko guti jana —zeren eta ordu arte abstinentziak eta barauak izan bainituen arau— arratsaldeko betealdiaz berdin zezakeena. Eta hala abiatu nintzen, neure bakardadetik ihesi, bertze gorputz batzuen bila, zeren arau haiek hesiz hesi eta herstegiz herstegi inguratu izan baitzuten urte luzeetan ene kontzientzia eta nik hesietarik harat egin beharra nuen, ez itotzeko. Zeren, Montaigne mintzo zen bezala, baldin gorputzari atseginaren bide guztiak hertsi behar bazitzaizkion, nola erraiten baitzuten eliz gizonek eta kontseilu emaileek, zergatik ez genion aireari berari ere uko egiten eta hari bidea behaztopatzen eta hersten, zeren hats egitea ere bertze plazer bat baita?
‎argirik batere ez zela, lapurtzat hartu zaituela... Banekien gezurretan ari zela, baina zer egin behar nuen. Sinesten niolakoa, bertzerik ez.
‎Lanak prestakuntza saioetara agertzea eragotzi zidanez, jarraibideak idatzita zeuzkan orri batean. Hainbat aldiz irakurtarazia zidan, une bakoitzean zer egin behar nuen jakin nezan. Lehen sintoma sumatu orduko" Zentrokoak" jakinaren gainean jarri behar nituen eta gaztigatu, orobat," Taldeko" lagunei, ikuskizunaren lekuko izan zitezen.
‎Zertarako egin behar nuen Edurne horren guztiaren jakitun. Hari zegokionez, nire bisaiaren egoerak baizik ez ninduen kezkatzen, ez bainintzen noski itxura oneko, oraindik ezabatu gabeko kolpe zaharrei berria gehituta.
‎Zerbait egin behar nuen, fite egin ere. Gelako bertze muturrera bihurtu nintzen.
2001
‎Jakin egin behar nuen. Nire ama bigarren aldiz lapurtuko zidan gizona nor zen jakin behar nuen.
‎Ni haien atzetik. Disimuluan, gona eta soinekoak begiratzen zituzten bitartean, ni jertse batzuekin entretenitu nintzen eta, aldageletan sartzen zirela ikustean, pare bat praka eta alkandora zuri bat hartuta, han joan nintzen neu ere, zer egin behar nuen zehatz mehatz jakin gabe. Ondoko aldagelan sartu nintzen.
‎Ondo pasa nuen. Armendariz ahobero bat zen eta txorakeriak baino ez zituen esaten, baina nik barre egiteko beharra nuen eta horretarako behintzat primerakoa zen. Hanka sagarrak minbera sumatu arte egin nuen dantza.
2002
‎–Proba egin behar nuen, ño. Ez da inoiz jakiten.
‎–Zuekin guztiekin hitz egin behar nuen lehenago. Bilera honen zergatia azaltzeko.
‎Ez. Halako lanak hartuta, bueltatxo bat egin behar nuen gutxienez. Urguilu irainduak halaxe eskatzen zidan, gainera.
‎Arrazoi zuen. Zerbait egin behar nuen. Eta orduan egin behar nuen.
‎Zerbait egin behar nuen. Eta orduan egin behar nuen. Orduantxe.
2003
‎Neuk galdu nituen etxeko erleak. Eta ondo nekien zer egin behar nuen erlerik ez galtzeko. Edonork esango dizu hori.
‎Ez nion konturik egin, beraz, esan zuenari, adiago bainengokien ahotsaren xehetasun horri edo bere aurpegiko adierei, emakume batzuekin maiz gertatzen zaidan eran, eta, egia esan behar badut, ez nion sinetsi ere egin; zergatik sinetsi behar nion? Bi urte luze generamatzan gure literatura inarrosi zuen idazle horren atzetik eta dagoeneko ondo ikasia nuen gisa horretako" salatzaileak" gainetik kentzeko zer egin behar nuen: errespetu osoz tratatu.
‎Diskretuago egin behar nuen, ez behintzat beste honen aurrean.
‎Gogoan daukat horixe gertatu zitzaidala hamasei urte nituela. Erabaki egin behar nuen Zaragozako barnetegian jarraitu (COU egingo nuen, eta ondoren Filosofia) edo amaren etxean gelditu Donostian (COU hemen ere, baina Filosofiarik ez ordea, Magisteritza egin nuen).
‎Neskatoak ikasmahaien gainean, martirizatuak. Nik ere han egon behar nuen, sartu egin behar nuen. Beldur eta zalantzazko une baten ondoren autodefentsazko sena nagusitzen zitzaidan, ordea:
‎Ainhoarekin egin behar nuen froga ere egin dut, bada. Bai.
‎Eta niri ez eman eskerrik. Nik egin behar nuena egin dut, besterik ez.
2004
‎nondik nora joan eta abar. Adila eta Intisar izebekin edo osaba Islahrekin berba egin behar nuen bidaian jarri orduko; bagenekien aurretik norekin zegoen amona, baina momentu horretan ez nekien norekin egon zitekeen.
‎Ni ere apur bat hunkituta nengoen; ez zen harritzekoa, Nathanen damua ikusita. Baina gogorrarena egin behar nuen.
‎Bai, Irati ez da oso aldrebesa, baina nik ez diot itxura fisikoari hainbesteko garrantzirik ematen. Besterik gabe, agurtu egin behar nuen, eta hori izan zen guztia. Uler ezazu, Joana.
‎Gino ezagutu genian, eta Miguelek, zoro horrek, eskua eman zioan, esan zioan" itzela da zu ezagutzea", eta bueltako trena hartu zian. Galdetu zidaan nik zer egin behar nuen, eta nik erantzun nioan ez nekiela, hainbeste buelta mundutik tipo hau ezagutzeko, eta gero eskua emanda bueltako trena hartzea ere... Eta hemen geratu ninduan.
‎Dardarka ari banintzen ere, atsegin zitzaidan karrika mortu haietan barrena. Jendeen joan etorri etengabeak ez zidan taxuz pentsatzen utziko, eta nik hausnartu egin behar nuen. Buru hotzez hausnartu ere.
‎Buruari eragin nion, izu laborria uxatu nahiz. Pentsatu egin behar nuen.
‎Nire buruak ziztuan lan egiten zuen. Etxearen atzealdetik ihes egin behar nuen, ezinbestean. Guztiz beharrezkoa izanez gero, nengoen solairutik egin nezakeen jauzi.
‎Egia erratera behartzen baninduten, ordea, akabo. Lasaitu egin behar nuen, eta buruari hotz eusten saiatu. Ez zen kontu erraza.
‎Lantzaren Ahotsak erran zidan zer egin behar nuen.
‎Atera egin behar nuen gela hartatik.
‎Sakela barnean, hain tinko estutzen nuen pistola non min egiten baitzidan. Lasaitu egin behar nuen. Azken batean hiri erraldoi batean nintzela pentsatu nuen, inork inori erreparatzen ez dion inurritegi batean.
‎Haien logika zuloz josita bazegoen ere, logika bera arma bat zen, argi bat, menderatzen ninduen beldurraren kontra. Horixe egin behar nuen, gauza praktikoez pentsatu eta asaldurak saihesten saiatu. Orain arretaz pentsatu behar nituen nire hurrengo urratsak.
‎Hala ere, horrek ez zituen inkognita guztiak argitzen. Pentsatu egin behar nuen, sakon hausnartu kontu hari buruz. Bazen afera horretan ihes egiten zidan zerbait, hala sentitzen nuen.
‎Banekien, ordea, ezin niola atzea eman errealitateari. Eta, nengoen kinka larritik onik ateratzekotan, horixe egin behar nuen, buru belarri hausnartu. Eta, bai, hezur muinetaraino izututa banengoen ere, eromenaren mugetan banengoen ere, gela txukun hartan emaniko ordu luzeetan pentsatzeko astia izan nuen.
‎Okerrena zalantzak ziren. Zer egin behar nuen. Egia osoa aitortu aitari?
‎–Uste nuen etxera itzuliko zela zuzenean. Jarraitu egin behar nuen. Eta baten bat ikustera joan bada?
‎Hitzik gabe utzi ninduen, baina hitz egin beharra nuen, eta orduan esan nion:
‎Ez, ez nengoen mozkor, mozkorraren aurreko euforian baizik, burmuinetako neurona harien artean zirkuitulabur bat sortu zitzaidanean... Aurrera egin behar nuen, bai, aurrera eta aurrera, kosta ahala kosta!
2005
‎Gosalduta zatozte? Nik oraintxe egin behar nuen. Naroa sanek atseden hartu du, beraz?
‎–Kaixo, Aitor, norbaitekin hitz egin beharra nuen eta, hurbil nengoenez... Ez zaizu gaizki irudituko, ezta?
‎Bukatzen ari ziren, Itziar jantokiko azken platerak ekartzen ari zen. Hitz egin beharra nuen, Mateorekin hitz egin beharra nuen.
‎Hala ere ireki egin behar nuen, Monikari agindu nion. Pare bat hilabeteko epea emango nion neure buruari, eta, gauzak gaizki joanez gero, utzi egingo nuen, jatetxea saldu eta beste norbaiten jatetxean lanean jarri.
‎Zer egin behar nuen. Alegia, nola jokatu behar nuen gertakari kezkagarri honen ondoren?
‎Azken minutu haiek luzatzen ari nintzen, egin beharrekoari ezin niolako aurre egin; koldarra nintzelako. Baina egin egin behar nuen, Kixmiri agindu nion. Garbi ikusten nuen hura, baita Kixmik maite ninduela ere, nintzen bezala maite ninduela!
2006
‎Kasu hau polizia erretiratu baten obsesioa zen. Hil baino lehen egin behar nuen kontu bat. Zuk orain badakizu zure aitona ez zela hiltzailea.
‎Gu ondo. Zubiak itxita jarraitzen zuela oraindik, eta ea zer egin behar nuen gauean. Arraroa badirudi ere, ilunduta baitzegoen eta euria lehengo moduan, ordura arte bururatu ere ez zitzaidan egin, baina orduan zalantzarik gabe erantzun nuen:
‎Sekula ez nuen senargairik izan, eta muxuetatik harago pasatu gabe nengoen mutilekin. Hortaz, ulertuko duzu, ez nekien oso ondo zer egin behar nuen eskuan neukan tramankulu harekin. Astindu egin behar nuen, eragin, baina ez nekien zakarregi edo bigunegi ari nintzen, azkarregi edo motelegi.
‎Hortaz, ulertuko duzu, ez nekien oso ondo zer egin behar nuen eskuan neukan tramankulu harekin. Astindu egin behar nuen, eragin, baina ez nekien zakarregi edo bigunegi ari nintzen, azkarregi edo motelegi. Bestalde, lagunei entzunda nekien listuak lagundu egiten duela mugimendua.
‎Edo haren gainean egiten zenuen karikatura, hobeto esanda. Zer egin behar nuen. Han esaten zenituen guztiak sinetsi?
‎Ea ondo nengoen, galdetu zenuen. Ea botaka egin behar nuen. Ea beste ezer behar nuen, eta nik berriz barre, erantzuna baiezkoa zelako, jakina.
‎Deseginen nuen, bi eskuekin tiraka, ahalegin hori nire indarrez goitikoa izan ez balitz une hartan. Bertzalde, ez nituen bihiak barreiatu nahi lo egin behar nuen tokian. Patrikan altxatu nuen, hurrengo egunean bertzeen aitzinean hausteko asmoz.
2007
‎Ez nuen gehiegi pentsatu zer egin behar nuen. Ez bainuen uda pentsamenduetan joaterik nahi.
‎Beraz, elkarrenak ginen, eta hori maitasuna ez bada, ez dabil oso urruti. Ez nion esan, orduan, zer gaiztakeria leporatu zion amak, zergatik ibili nintzen dendan haren izen sakratua alferrik erabiliz eta bezeroak ernegaraziz; ez nion aipatu zer gertatu zen jabearekin eta zer egin behar nuen, handik aurrera, lanpostuari eutsiko banion. Musuka hasi nintzaion, orain aurpegian orain pijamaren gainean, orain ilean orain artilezko galtzerdietan.
‎Elisari begira geratu nintzen. Haren lasaitasunak nire onera ekarri ninduen eta pentsamenduaren labana zorroztu zidan, eta berehala jakin nuen zer egin behar nuen. Ezer ez.
‎Haurdun zegoen eta ez nuen bera kezkatzerik nahi. Baina, bestalde, zer egin behar nuen. Sekula ez nuen altzaririk erosi.
2008
‎Bere aurpegia, hitz haiek esaten ari zela, ez zen batere atsegina, eta nik banituen nire arrazoiak ezezagun hura oker zegoela pentsatzeko, baldin eta benetan ari bazen. Baina ez zela nire ardura pentsatu nuen, eta gainera zaila zen zer egin behar nuen erabakitzea. Ezezaguna ez zen ostatuko ate aurretik mugitzen, ertzetik zelata eginez saguaren zain dagoen katua bezala.
‎Nire pare parean, milia erdi bat baino gutxiagora, Hispaniola ikusi nuen belak zabalduta nabigatzen. Jakina, segurutzat eman nuen harrapatu egingo nindutela; baina hain nengoen akituta urik ezagatik, ia ez nekien zer egin behar nuen, poztu ala tristatu; eta, ondorio batera iritsi baino askoz lehenago, ustekabea nire buruaren jaun eta jabe zen, eta ez nintzen gai izan begiratzeko eta harritzeko baino.
‎Badakite muga batetik aurrera ez dituztela sentituko eta, erori beharra iristen bazaie, atseden hartuz bezala eroriko direla zerraldo, esan nuen. Ez nekien sendagilearen ahotik edo adiskide batenetik hitz egin behar nuen. Burua altxatu eta begiratu egin zidan, ni ondoan aurkitzeaz harriturik edo?.
‎Koadroaren detaileak zer pentsatua eman zidan. Nola egin behar nuen nobelaren kontakizuna. Nola hitz egin horren gertukoak nituenei buruz ni neu agertu gabe.
‎Nola hitz egin horren gertukoak nituenei buruz ni neu agertu gabe. Aitonari, aitari, amari buruz hitz egin behar nuen. Nire mundua eraman paperera.
2009
‎Banekien zer egin behar nuen: kolpetxo bat eman umearen bizkarrean, gaur portatu haiz esan eta etxera eraman bueltan, bere amaren ondora.
‎Ezkerretara, bainugela. Zer egin behar nuen. Belarria ateari itsatsi?
‎Esandakoak gainezka egiten zidala nabaritzen nuen. Zehazki egin behar nuena zer zen jakin gabe, zutitu eta bizardunari begira geratu nintzen. Txaketaren poltsikotik Davidoff kaxa atera eta eskuetan utzi nion.
‎Ordurako, ez nekien itsaserdian hondoratzen ari nintzen ala hondartzara hurreratuz, baina berdin zidan. Lo egin behar nuen.
‎Zer egin behar nuen. Aurrera, ala atzera?
‎edo sagarrazal edo beste frutazal baten gainean, amonaren batek irrist egin, erori, eta burua apurtuko zuela: zerbait egin behar nuen nik, baina, amona haiek hiltzen utzi baino lehen, bosgarren manamendua bainuen neure gainean, hari batetik zintzilik zegoen ezpata bat bezala: –Ez duzu hilko?!
‎Norbaitek Isidroren izena aipatuko zuen beldur nintzen. Zerbait egin behar nuen berandu baino lehen. Eta Santi hil ondoren egin nuen azkenean.
‎Ez nintzen ezbaian egon. Hainbat oren eginik nituen gogoetan, zer erran eta zer egin behar nuen. Boza gorritu nuen:
‎Hitzez hitz berritu zizkion gero bere nagusiari. Pessac ek baino areago, egin behar nuen galderaren erantzunak ematen zidan beldurra.
‎Egun batean amona bat ikusi nuelako irrist egiten patatazal baten gainean... handik aurrera, buru buruan sartu baitzitzaidan patatazal bakoitzean... edo sagarrazal edo beste frutazal baten gainean, amonaren batek irrist egin, erori, eta burua apurtuko zuela: zerbait egin behar nuen nik, baina, amona haiek hiltzen utzi baino lehen, bosgarren manamendua bainuen neure gainean, hari batetik zintzilik zegoen ezpata bat bezala: " Ez duzu hilko"!
2010
‎Jainkoa arazo bihurtu zitzaidanean, beraz, zuri bezalaxe, Damaso!?, besarkatu nuen ateismoa, Jainkoa bainuen nik arazo eta ez ateismoa, jende askori gertatzen zaionaren guztiz beste aldera. Zergatik egin behar nuen, bada, borroka, izaki batekin, zeinak ideia platonikoen izatea baitzuen eta zeinak izaterik ez baitzuen, ondorioz. Egia da gero, denborarekin, Gerhardek esaten zizkidanetatik, askatasunari buruzkoetatik, esate baterako, baita beste iritzi askotatik ere?
‎Lotarakoan, galdetzeko gogoa etorri zitzaidan, baina ez nintzen ausartu, Adari begiratu arren ezin eutsi izaten bainion haren begiradari. Zerbait egin behar nuen, barruak halaxe agintzen zidan, eta zazpigarren egunean aurkitu nuen irtenbidea, Caminito ren letra neureganatzea bururatu zitzaidanean. Ospitaleko beste erizain baten bidez lortu nuen.
‎Tartalo agertu zaizu? Edo Herensuge??; eta berak ezetz, ez zitzaiola ametsetan ez Tartalo, ez Herensuge eta ez zepelin beltzik agertu; ikusten nuena ikusten nuen nik, ordea, eta orduan, malko artean esan nion ez nuela bera hiltzerik nahi?; baina izeba gaizki zegoen, bai, eta zerbait egin behar nuen hiriburura itzuli aitzin; eta hala, gau hartan, oherakoan, belaunikatu eta, Ama Birjinari hiru agurmaria errezatu ondoren, amets bat eskatu nion Jainko ahalguztidunari, baita Jainkoak entzun ere, edo, amonari laguntzeko saioan, nik neuk asmatu ote nuen amets hura?, horixe ez baitakit zehatz mehatz?: amets hartan zerura zihoàn zepelin zuri bat ikusi nuen, amonaren arima zeramana, aingeru zuri batek gidatuta; eta amonari ametsa kontatu, eta hura pozezko negar batean urtu zen, eskerrik asko eta eskerrik asko?; handik egun gutxira hil zen, ni jada Regina enera itzulia nintzela?, irribarrez hil ere, osaba Ismael eta izeba Bittoriren esanetan?
‎Eta, gertatu berri zèn izugarrikeriari antzemanez edo, hankak dar dar jarri zitzaizkidan. Zerbait egin behar nuen, baina: leihora atera gutxienez?
‎Zergatik ez, baina, Jainkoa modu berdinean juzgatu, guztiahaldunak bere antzera eta irudira egin bagintuen? Zergatik ez zuen hatz bat bera ere mugitu Krakatoa sumendiaren leherketan, zeinak berrogei mila inguru pertsona hil baitzituen, geografia klaseetan ikasi genuenez, eta zergatik egin behar nuen nik lehoi artera, lehen kristauek bezala, neure bizia ere arriskuan jarriz?
‎amiltzera banindoa bezala: zer egin behar nuen nik, izan ere, Madril bezalako hiri handi batean, etxerik eta babesik gabe, eta zer, txakurrik gabe eta txakurrak eskaintzen zidàn euskarri psikologikorik gabe. Nik banekien zer ari zitzaidan esaten Mendi:
‎Batzordeko emaitzak ezagutarazi zirenean, Geu Gasteizko aldizkariari emandako elkarrizketa batean horixe nabarmendu zuen: . Zer egin behar nuen bada, piezak ezkutatu, norbaitek esan zidan bezala??.
‎Zer moduz joan da eguna? Ni hemen, albisterik gabe, badakizu, txikiak kaka egin du azkenean, hori behar zuen, horregatik zegoen amorrazioak jota, seguru, mokordo gogor eta beltz bat, gorde egin behar nuen baina azkenean bota egin dut; bestela, hemen, badakizu, albisterik gabe, zure amak deitu du, zure aitaren izeba ospitalen zela eta hura ikustera joan direla.
‎Hala ere, haien aztoramena kutsatu balitzait bezala, lehengo durduzatik izu ikarara igaro nintzen. Zerbait egin behar nuen. Alde egin behar nuen.
‎Zerbait egin behar nuen. Alde egin behar nuen. Hura ez zen leku segurua.
‎–Neuk ere ez dakit garbi baina, lehenengo lana egin behar nuen egunean kasualitate izugarri bat gertatu zitzaidan.
‎Dena dela, ez nuen alde hartatik zirikatu nahi. Informazio hura irentsi egin behar nuen, dijeritu.
‎Entzuna nago lurrikarak eta izaten diren lekuetan, txakurrak, segundo batzuk lehenago, urduri jartzen direla eta zaunkan hasten —zergatik ez, haien pertzepzio eremua eta gurea ez badira beti bat! —, eta ez dut dudarik halako zerbaiti antzeman ziola —ai, Galileok eta Giordano Brunok txakur bat lagun izan balute, Inkisizioak eragindako lurrikarei antzemateko...!, baina Elizak, heretikoak ez ezik, txakurrak ere kondenatuko zituzkeen orduan sutara, seguru baietz... —, txakurra negarrez hastearekin batera, lurrikara bat bezalakoa sentitu bainuen neure baitan, bertigo bat, oinen azpian nuèn euskarria bat batean desagertu eta hutsean zehar —neure hutsaren hutsean zehar— amiltzera banindoa bezala: zer egin behar nuen nik, izan ere, Madril bezalako hiri handi batean, etxerik eta babesik gabe, eta zer, txakurrik gabe eta txakurrak eskaintzen zidàn euskarri psikologikorik gabe. Nik banekien zer ari zitzaidan esaten Mendi:
‎Eta, gertatu berri zèn izugarrikeriari antzemanez edo, hankak dar dar jarri zitzaizkidan. Zerbait egin behar nuen, baina: leihora atera gutxienez...
‎Lotarakoan, galdetzeko gogoa etorri zitzaidan, baina ez nintzen ausartu, Adari begiratu arren ezin eutsi izaten bainion haren begiradari. Zerbait egin behar nuen, barruak halaxe agintzen zidan, eta zazpigarren egunean aurkitu nuen irtenbidea, Caminito ren letra neureganatzea bururatu zitzaidanean. Ospitaleko beste erizain baten bidez lortu nuen.
‎Jainkoa arazo bihurtu zitzaidanean, beraz —zuri bezalaxe, Damaso! —, besarkatu nuen ateismoa, Jainkoa bainuen nik arazo eta ez ateismoa, jende askori gertatzen zaionaren guztiz beste aldera. Zergatik egin behar nuen, bada, borroka, izaki batekin, zeinak ideia platonikoen izatea baitzuen eta zeinak izaterik ez baitzuen, ondorioz. Egia da gero, denborarekin, Gerhardek esaten zizkidanetatik —askatasunari buruzkoetatik, esate baterako, baita beste iritzi askotatik ere— bereizi eta urrundu egin nintzela, baina puntu hartan ez, ateo egin eta ateotzat baitaukat neure burua ordudanik.
‎Zergatik ez, baina, Jainkoa modu berdinean juzgatu, guztiahaldunak bere antzera eta irudira egin bagintuen? Zergatik ez zuen hatz bat bera ere mugitu Krakatoa sumendiaren leherketan, zeinak berrogei mila inguru pertsona hil baitzituen, geografia klaseetan ikasi genuenez, eta zergatik egin behar nuen nik lehoi artera, lehen kristauek bezala, neure bizia ere arriskuan jarriz?
‎Tartalo agertu zaizu? Edo Herensuge?"; eta berak ezetz, ez zitzaiola ametsetan ez Tartalo, ez Herensuge eta ez zepelin beltzik agertu; ikusten nuena ikusten nuen nik, ordea, eta orduan, malko artean esan nion ez nuela bera hiltzerik nahi...; baina izeba gaizki zegoen, bai, eta zerbait egin behar nuen hiriburura itzuli aitzin; eta hala, gau hartan, oherakoan, belaunikatu eta, Ama Birjinari hiru agurmaria errezatu ondoren, amets bat eskatu nion Jainko ahalguztidunari, baita Jainkoak entzun ere —edo, amonari laguntzeko saioan, nik neuk asmatu ote nuen amets hura?, horixe ez baitakit zehatz mehatz—: amets hartan zerura zihoàn zepelin zuri bat ikusi nuen, amonaren arima zeramana, aingeru zuri batek gidatuta; eta amonari ametsa kontatu, eta hura pozezko negar batean urtu zen, eskerrik asko eta eskerrik asko...; handik egun gutxira hil zen —ni jada Regina enera itzulia nintzela—, irribarrez hil ere, osaba Ismael eta izeba Bittoriren esanetan...
2011
‎Bolada luze batean, esate baterako, bi emakumerekin aldi berean ateratzeko zoria edo zorigaitza izan nuen, batzuetan zoria zela iruditzen baitzitzaidan eta hurrengoan kontrakoa, eta egoerak estutzen ninduen bakoitzean galdegiten nion Frisch i ea zer egin behar nuen, zein irtenbide ematen zidan; berak ere egoera hori ondo ezagutzen zuela erantzuten zidan eta, biak maite banituen, ahal nuen bitartean behintzat biekin jarraitzeko, bere ustetan gizakiak derrigorrezkoa baitu ihesbide bat bikotean bizi ahal izateko.
‎Larrugorri edo, areago, larruzuri geratu zen, mugitzen ausartu gabe. Haren gorputza desiragarria zen oraindik, baina hil egin behar nuen. –Etor hadi ohera!?
‎Gaizki egina. Ordubeteko hitzaldia egin behar nuen. Hurrenkera kronologikoa hobetsi eta ia ordu bi neramatzanean, ordea, iritsi berria nintzen 1999ra, Pasaia Blues era.
‎Goizean katu hura otzanago zegoen, Jainkoari esker; bestela ez dakit zer egin behar nuen hura eraman behar nuen lekura eramateko!
‎Zer egin behar nuen nik ligatu berri nuen nire panpoxarekin, ondoan karabina bat nuela. Akabo barreak, afari goxoak eta sexu apurrak.
‎ihes egin behar nuen
‎Julie Andrewsetik Mildred Nartwick era pasa nintzen, Decalzos por el parque n mozkortzen denean; lanpernak amaitu eta barrarainoko bideari ekin nion ordaindu eta lokartu baino lehen etxera iristeko asmoz. Nigana hurbildu zen morroskoa, banekien diskriminazio ekintza bat zela baina ziur nengoen ez nintzela gai izango nire burua nabarmendu gabe berarekin komunikatzeko, egin behar nuen bidea Mildredek pelikulan alabaren etxera iristeko ibili behar zituen bost solairuen pare, xanpainak kopetaldea lanbrotu zidan; sentsazio nahasgarria zen, oina halako indarrez pausora zergatik jaurti nuen ulertu ezinik, beste hiru txiki emanez, lehen pausoan kentzeko asmoa nuen baberoaz, eta bere jertseari heldu nion zutik mantentzeko, hotsen arabera gazteen barretxoak algara egin zire... Ojala politikoki ez zuzenagoa balitz mozkorrei barre egitea, hori ere banintzelako orduan.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia