2018
|
|
Ez da, ordea, nire kasua. Arazo horrek, hau da, euskara eta lan munduaren arteko harremanen kontu horrek, kezkatzen nau, baina ez dut argi ikusten ba ote
|
dudan
nik deus horren gainean errateko. Batez ere, badelako jende anitz (Patxi bera, ikusten dudanez, eta gobernuko ardura dutenak, administrazioetan erantzukizuna dutenak, eta abar) kontu honi itzuli bat baino gehiago eman diotenak.
|
|
Ez nien inoiz esan eta ez zuten jakin. Ikasita nengoen nire bikoiztasunari buruz, arrazoiz deitu uste
|
dudan
nire nortasun erdibikoiztu honi buruz, isilik egoten.
|
2020
|
|
Hitz batera biltzeko: uste duzun baiño zinkiago maite
|
dudan
nere Elsa ikusteko itxaropena ez dut erabat galdua.
|
2021
|
|
Nik dakidala behintzat, eta hortaz zeharo ziur nago, Lazaroren izena ezertarako behin ere aipatu ez nuen ditxosozko saria jasotakoan. nire gurasoentzat eta gaur egun senar
|
dudan
nire orduko piano irakasle nagusiarentzat izan zen bakar bakarrik. Luzarori zegokionez, izena ere ez zitzaidan burutik pasatu une hartantxe.
|
|
Lotsak nago, ikaragarri hestu hartuta, ni azken urteotako luzarotarrik omentsuena benetan izaten baldin banaiz, horrek Luzaroren alde batere onik adierazten ez duela esateko. Isiltzen naiz inolako zergatirik ez eman nahian, nekatuta nago eta gorazarrearen eguneko gorabeherez hitz egin eta gero atzetik kuxkuxean
|
dudan
nire senarrarekin inoiz baino bakarkiago egon nahiago nukeela konturatzen naiz.
|
|
Ez da lehenengo aldia nirekin amorratu eta gero, bat batean, eta batez ere hiru egunez ia ia tutik elkarri esan gabe egon ostean, ezer gertatu ez balitz bezala jokatzen duela. Hortaz, badakit nik ederto zelan jokatu behar
|
dudan
nire aldetik; nik ere ezer gertatu ez balitz bezala. Badirudi dena esanda dagoela, nik erabaki bat hartu nuen, nire motiboak nituen, berak ez ditu konpartitzen, barru barruraino zauritzen naute berarengan dudan konfiantza falta agerian utzi baitute, baina, ez dio ezer egin, hori izan da nire jokabidea naizen bezala naizelako, berak bazekien, nirekin ezkondu aurretik, oso neska berezia nintzela, bitxi samarra, horrexegatik ere maitemindu omen zen.
|
|
Bazen garaia zu berriro ikusteko! Esaidazu, motel, zertarako gura
|
dudan
nik zurea bezalako bizikleta kaskar bat.
|
|
Hâkimek denda itxi eta bere ohiko irribarre zabal eta goxoaren indarrez kalean gorantz ia herrestan narama. Hâkimek jantzi du bere larruzko jaka beltza, oraintxe bertan berak takian potian hitz egiten dizkidan Saladinen gerlarien sare begi beltzak bezalakoa begintadu zaidana; hain harro eta seguru noa-eta Islamen gauzei buruz maisu
|
dudan
nire lehengusuaren laguntza jaso orduko, kruzadu beldurgarri eta odolzale baten modukoa neritzon agure burusoil potolo bizardunarengana.
|
|
Arratsaldeko zazpiak eta laurden inguru, banabil ezin sinesturik, eta agian apurtxo bat atsekabeturik ere,, nahiz eta kale gorrian ia ordubete zain egon, oraindik hemen bainauzue tinko tinko, Kikeren zorioneko bezeroari ataurre horren goialdeko etxebizitza bat erakustearren, dagoeneko etxean eta batez ere bainuontziko ur epelean murgildurik goxo goxo egon beharrean, Alde Zaharreko kale kantoi ilun eta lohi batean dar dar eta asper asper zeharo eginda. Baina, hau al da bene benetan txiki txikitandik ezagun
|
dudan
nire hiriko Alde Zaharra. Aitortu beharrean nago, behin baino gehiagotan eta batez ere kartzelatik irten eta gero arrotz samar sentitzen naizela, gehienbat ondoko kaleetan denda arruntak zein lehen begiratu aspertuan ondo asko bereizten ez diren bestelako establezimendu batzuk ireki berri dituzten Senegal, magrebiar edo hispanoamerikar jatorriko jabe eta bezero etorkinetako bat nire aldamenetik pasatu eta bere aurpegia ez antzemandakoan.
|