|
2006
|
|
|
Ez zegoen jenderik Tivolin eta zerbitzaria sarritan joan zi  tzaien ea
|
dena
ondo zihoan egiaztatzera. Norikok laster amaitu zituen burruntziak, baina Jamesonek ukitu gabe zeukan oilaskoa.
|
|
2008
|
|
|
Momentuz
|
dena
ondo doa beraz. Gogoko dut hiria, eta gogoz nago hemendik aurrera datozen hilabeteetarako.
|
|
|
Haurdunaldiaz ez du merezi gehiegi luzatzea.
|
Dena
ondo joan zen, adopzioaz ahaztu egin ginen bolada luze batez eta gure pentsamendu guztiak desiretatik beldurrerainoko tarte zabalean joaten ziren alderik alde, ziztu bizian joan ere, galderak han eta hemen utziz. Gai izango al ginen ondo zaintzeko eta hezteko?
|
|
|
Baina tira, bidaia gaizki hasi bazen ere, hortik aurrera
|
dena
ondo joan da. Gainera, aerofobia bat batean sendatu zait Jacky Chang i esker.
|
|
2009
|
|
|
nire bi maiteak! Egizu biei
|
dena
ondo joatea, ene Jainkoa!".
|
|
|
Pneumonia duzu.
|
Dena
ondo joango da, seguru nago; baina, altxatzen bazara, hamaika arrisku izango dituzu: abzesu bat birikan, bihotzak hutsegitea...
|
|
|
Bitartean, han zebilen Dario kalean barna, seinalearen zain. Orduan ere, orain bezala, leihoan argia ikusten zuenean, bazekien
|
dena
ondo zihoala, aldeko zutela zoria. Aitak ez zuen ezer ikusi; auzoek ez zuten txintik esan.
|
|
|
–Zu lasai,
|
dena
ondo joango da.
|
|
|
zure aita beste gizon guztiak bezalakoa zen, bazituen grinak, ahuleziak, denok bezalako egoa, besteok ez bezala mozorrotua agian, inozoak liluratu eta bereganatzen baitzituen; galdetu al diozu inoiz zeure buruari ea benetan hilik ote duzun ama, ez ote zuen ihes egin senarraren etengabeko desleialtasun" mistikoak" jasan ezinik, beharbada Aurovillen ere efeboak eta dontzeila samurrak limurtzen ibiliko zen yoghi zintzoa. ...no, eta ez dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda,
|
dena
ondo zihoan nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik... Gogamen lohia duzu, Sara, ez zara konturatzen haizeak nondik jotzen duen ere, zertarako landu ditugu hainbeste yoga liburu, honetarako?, ez duzu zipitzik ere ulertu; zeu zara, Ananda, ezer ulertzen ez duena, yoga liburuek ezin dituzte ezabatu sentimenduak eta giza grinak; horixe da, ordea, kontua, Sara, egoaren uholdeei eusteko sortua baita yoga; baina, Ananda, nola sinets ditzakezu oraindik horrelako asmakeriak, gertatu den guztia gertatu eta gero, zer uste duzu, liburu horiek maitagarrien ipuinak direla?, eta zure aita sentimendu ororen nagusi, ipotxen errege balitz bezala?; berriro iraintzen nauzu, Sara, eta nire aita ere bai, hura gizon betea zen, behin eta berriz erakutsi zuen hori; ez dizut esaten hala ez zenik, Ananda, baina hark ere zakil tentekorra zuen, ar gehienek bezala, eta neska eta mutil gaztetxoak atsegin zituen, pederastiaren mugaraino, eta ez dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda, dena ondo zihoan nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik da hori zikina, orgasmoak izatea, gozamenez eztanda egitea, zure sabelaren gainean lokartzea eta esnatzean zakila miazkatu eta berriro gure gaztetasunaren sua berpiztea, ekin, bizi, eta ez soilik zure zakila barruan dudala geldirik iraun, tantra meditazioan, otoitzean, eta garbiketa praktika amaigabeak eginez larrutan egin behar dugun bakoitzean, pentsatuz ez dakit zer eroriko zaigula zerutik, gauzarik ederrena balitz ere ez leukake zertan ito gure grina eta gure egoa, bai, egoa, Ananda, ni neu izan nahi dut, ego hutsa; zu zeu, Sara, zu zeu, zeurekeria horretan itoko zara, ez duzu ikusten lakioan erortzen ari zarela, ez duzu ikusten liluramenduaren infernura arrastatzen nauzula; eta gustura asko irristatzen zara nirekin batera, memelo alaena, baina onartu egin behar duzu, obsesionaturik bizi zara, naturalago jokatu behar dugu, normalago, Ananda, hainbeste nahasmen mistikorik gabe; nahasmen mistikoa diozu, milaka urtean milaka pertsona zintzok eta hainbat santuk ondutako jakintzari nahasmen mistikoa deritzozu; beharbada ez dira irakaspen okerrak, Ananda, agian dena egia da, baina gu hemen eta orain bizi gara, geure gurari eta ametsekin, eta ezin dugu amildegian behera bota geure nortasuna, ez iezadazu eskatu ni neu izateari uko egiteko, hori inoiz ez, izan ere modu ezkutu bat baino ez da emakumearen zapalkuntza puta hau luzatzeko, ulertzen, polit horrek?; zeu zara, Sara, ezer ulertzen ez duena, emakumearen zapalkuntza diozu benetako askatasun osoa eskaintzen ari natzaizularik, bai baitakit nora noan, behin izan nintzen-eta hantxe, Kailas mendian, nire izatearen gailurrik gorenean, nortasun oroz harago, eta gailur hura bion artean iraunkor bihur dezakegu, hantxe geratu betiko, eta handik euskal arraza berria hedatu mundura, eguzkiaren errainuen antzera, fida zaitez nitaz; erabili egin nahi nauzu, Ananda, igo zaitez zeu bakarrik mendi arraro horretara, behin han izan bazara berriro ere igoko zara, nahi duzun denbora guztian geratu, lagunduko dizute Iñigo eta besteek euskal zera horretan, eta ni hemen behean zain geratuko natzaizu, bihotz zabalik, ez zaitut gorroto, Ananda, nire bizitzako gauzarik onena zara, baina ezin dizut jarraitu amildegira; amildegi deitzen diozu gailurrari, burugabe horrek, baliteke bakarrik berriro igotzea lortzea, baina zuri loturik nago, zutaz maitemindurik, eta nuke bakarrik egin bidaia hori zurekikoa eten gabe, zu nire bizitzatik ezabatu gabe, eta ez zaitut galdu nahi, maite izan dudan emakume bakarra zara, eta bizitza osoan dudan bakarra; hori desira da, Ananda, hara; ez, Sara, maitasuna da; desira, Ananda, ego hutsa, niri aurpegiratzen didazun berbera.
|
|
|
Gogamen lohia duzu, Sara, ez zara konturatzen haizeak nondik jotzen duen ere, zertarako landu ditugu hainbeste yoga liburu, honetarako?, ez duzu zipitzik ere ulertu; zeu zara, Ananda, ezer ulertzen ez duena, yoga liburuek ezin dituzte ezabatu sentimenduak eta giza grinak; horixe da, ordea, kontua, Sara, egoaren uholdeei eusteko sortua baita yoga; baina, Ananda, nola sinets ditzakezu oraindik horrelako asmakeriak, gertatu den guztia gertatu eta gero, zer uste duzu, liburu horiek maitagarrien ipuinak direla?, eta zure aita sentimendu ororen nagusi, ipotxen errege balitz bezala?; berriro iraintzen nauzu, Sara, eta nire aita ere bai, hura gizon betea zen, behin eta berriz erakutsi zuen hori; ez dizut esaten hala ez zenik, Ananda, baina hark ere zakil tentekorra zuen, ar gehienek bezala, eta neska eta mutil gaztetxoak atsegin zituen, pederastiaren mugaraino, eta ez dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda, dena ondo zihoan nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik da hori zikina, orgasmoak izatea, gozamenez eztanda egitea, zure sabelaren gainean lokartzea eta esnatzean zakila miazkatu eta berriro gure gaztetasunaren sua berpiztea, ekin, bizi, eta ez soilik zure zakila barruan dudala geldirik iraun, tantra meditazioan, otoitzean, eta garbiketa praktika amaigabeak eginez larrutan egin behar dugun bakoitzean, pentsatuz ez dakit zer eroriko zaigula zerutik, gauzarik ederrena balitz ere ez leukake zertan ito gure grina eta gure egoa, bai, egoa, Ananda, ni neu izan nahi dut, ego hutsa; zu zeu, Sara, zu zeu, zeurekeria horretan itoko zara, ez duzu ikusten lakioan erortzen ari zarela, ez duzu ikusten liluramenduaren infernura arrastatzen nauzula; eta gustura asko irristatzen zara nirekin batera, memelo alaena, baina onartu egin behar duzu, obsesionaturik bizi zara, naturalago jokatu behar dugu, normalago, Ananda, hainbeste nahasmen mistikorik gabe; nahasmen mistikoa diozu, milaka urtean milaka pertsona zintzok eta hainbat santuk ondutako jakintzari nahasmen mistikoa deritzozu; beharbada ez dira irakaspen okerrak, Ananda, agian dena egia da, baina gu hemen eta orain bizi gara, geure gurari eta ametsekin, eta ezin dugu amildegian behera bota geure nortasuna, ez iezadazu eskatu ni neu izateari uko egiteko, hori inoiz ez, izan ere modu ezkutu bat baino ez da emakumearen zapalkuntza puta hau luzatzeko, ulertzen, polit horrek?; zeu zara, Sara, ezer ulertzen ez duena, emakumearen zapalkuntza diozu benetako askatasun osoa eskaintzen ari natzaizularik, bai baitakit nora noan, behin izan nintzen-eta hantxe, Kailas mendian, nire izatearen gailurrik gorenean, nortasun oroz harago, eta gailur hura bion artean iraunkor bihur dezakegu, hantxe geratu betiko, eta handik euskal arraza berria hedatu mundura, eguzkiaren errainuen antzera, fida zaitez nitaz; erabili egin nahi nauzu, Ananda, igo zaitez zeu bakarrik mendi arraro horretara, behin han izan bazara berriro ere igoko zara, nahi duzun denbora guztian geratu, lagunduko dizute Iñigo eta besteek euskal zera horretan, eta ni hemen behean zain geratuko natzaizu, bihotz zabalik, ez zaitut gorroto, Ananda, nire bizitzako gauzarik onena zara, baina ezin dizut jarraitu amildegira; amildegi deitzen diozu gailurrari, ...no, eta ez dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda,
|
dena
ondo zihoan nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik...
|
|
|
Antidepresiboak dira horientzat nolabaiteko bizi garantia, barru lasairako pasaportea. Pilulak eztarritik beherako bidea egitean baino ez dute entzuten"
|
dena
ondo joango da" dioen barne ahotsa. Eta" normaltzat" ditugun indibiduoak dira euretako asko, ez gara nahaste psikiko bereziki larriez ari.
|
|
2011
|
|
|
Izaki hura buztinez moldatu zuen, eta bizi arnasa emate aldera, hebreerazko Emet (egia) hitza grabatu zion bekokian. Hasiera
|
dena
ondo joan zen, baina Golema hazi ahala, gero eta indartsuago egin zen, bortitzagoa, eta jendea hiltzen hasi zen kontrolik gabe. Löw errabinoak izaki beldurgarri hura akabatzea erabaki zuen, eta horretarako, lehen hizkia ezabatu zion bekokitik, eta Met (heriotza) hitza utzita, buztin puska bizigabea bihurtu zuen berriro.
|
|
|
|
Dena
ondo zoak, esaten dit, eta nik ez dakit zer egin nukeen, barre karkaraka hasi edo Neska autotik bota.
|
|
|
Errepublika iritsi zenean bukatu ziren istiluak eta guk ez genuen arazorik izan.
|
Dena
ondo zihoan; soldata hobea eman ziguten eta zerbitzuak berdin jarraitzen zuten. Baina 1933an leku guztietan hasi ziren sesioak eta grebak.
|
|
|
Eta zeremonia batean egoten dira ofiziatzen duena eta egoten da ba eliztarrak, publikoa, nahi duzuna, eta hor kimika batek egon behar du, eta hor sortu behar da zerbait, kimika horrek funtzionatzen duenean,
|
dena
ondo doa, eta funtzionatzen ez duenean, dena gaizki doa, dena sakabanatua, jendea hotz geratzen da edo bazter geratzen da, zu ez zara gustura sentitzen, ez duzu sentitzen lortu duzunik nahi zenuena... Oso istorio polita da hori.
|
|
|
Azkenik, ezinbestekoa zaigu bizitzako lehen urteetan metatu ohi den kapital afektiboa: oinarrizko segurtasun psikologikoa, maitatua izatearen esperientzia funtsezkoa,"
|
dena
ondo joango da" dioen ahots barneratua.
|
|
2012
|
|
|
Murmurio nahasi zerratu batek hartu zuen hegazkinaren barrena, eta nork bere telefonoa belarrian zuela hasi ginen bidaiariok hegazkinetik irteten, halakoetan ohikoak diren solas nahiko berdinei lotuta:
|
dena
ondo joan zait, batere gorabeherarik gabeko bidaia izan da, hegazkina puntuan iritsi da, nekatuta nago eta etxera iristeko amorratzen...
|
|
2018
|
|
|
–
|
Dena
ondo doa, mein Führer. Berrogeita hamabigarren kaleko musikariak ere mausoleoa eraikitzen jarri ditugu.
|
|
|
Bikaina, ezta? Oso ideia ona iruditu zait, eta berehala jarri naiz martxan, eta zuri bidali dizut froga egin dezagun,
|
dena
ondo doala ikusteko...
|
|
|
Zorion osorik ez dago.
|
Dena
ondo zihoanean, gauzak ongi bideratzen ari zirenean, Heleneren kanporatzearen berria, mingarrietan mingarriena. Hala ere, horrek berak eraman du Lorea beren egitekoetara oraindik gehiago lerratzera, Helenerengan ikusi duen itxaropenak eta hari ezin huts eginak bihotz eman diote.
|
|
2019
|
|
|
–Bizirik eta onik gauden bitartean, esan zidan?,
|
dena
ondo joango da.
|
|
2020
|
|
|
|
Dena
ondo joango da, esaten dio Connellek. Egidazu konfiantza.
|
|
|
Gizon argia, jakintsua eta burgesa. Bere ardura nagusia,
|
dena
ondo joan zedila zelaian eta handik kanpo. Bartzelonan hotel bat zuen eta, beharbada horregatik, jan edan kontuak oso gustuko zituen.
|
|
2021
|
|
|
–Lasai, gizona, esan zidan Jonanek, barre pixka bat eginez?.
|
Dena
ondo doa. Tentsioa pittin bat altua daukazu, baina normala da horrelako mina jasan eta gero.
|
|
|
Maitasunak guztia gainditu dezake eta badakit nire maitasunak L. aldatu dezakeela. Badakit gurea lehen bezala izan daitekeela eta, behar duena ematen saiatzen banaiz,
|
dena
ondo joango zaigula.
|
|
2022
|
|
|
kafea, garagardoa, limonada... Beharbada
|
dena
ondo joango da, eta, egunen batean, Hubertekin etorriko naiz hona...".
|
|
|
Langabezia jausten zaigu gainera; prezioen garestitzea jausten zaigu gainera; porrota jausten da gure gainera. Eta
|
dena
ondo doanean, zer dator garaipenarekin. Oparotasuna, gizartearen erreformak... hori guztia albotik pasatzen zaigu!
|
|
|
Txantiloi batetik aterea izango bazina bezalaxe jokatzen hastea komeni zaizu: irribarrea ahoan, inguruko umeei begirada goxoak eskaini, parkeko neke aurpegidun amei ama izatea zeinen ederra den haurdunaldiak ematen dizun begirada distiratsuz transmititu, zeure buruari etorkizun hurbilean zu ez zarela horrelakoa izango behin eta berriz errepikatu, etxekoandre onaren eredu zarela jakinarazi (bikotekideari edo haren amari, batez ere, lasai egon daitezen,
|
dena
ondo joango dela erakutsi nahian, nahiz eta ziurgabetasun gehien zuk zeuk izan).
|
|
2023
|
|
|
Askoz ere arrakastatsuagoa izan ohi da prozesua, baldin eta denon lanketa egiten bada. Familia sisteman
|
dena
ondo joanez gero, haratago begiratu dezakegu, egoeraren sendagaia bestelako sistema batean edo kausa batean egon baitaiteke.
|