2005
|
|
|
Denak
amildu ziren itsasorantz, labarraren azkeneraino jaitsia zen artzainaren oihuak ziren, eta gu motelago. Batek edo bik min hartu zuten orkatila arroketan bihurrituta.
|
2014
|
|
|
Denetik
amildu da sabaitik. Igeltsua, adreilu zatiak, hondakinak.
|
|
Gaur da eguna, baina dugu atera. Azken egunak desastre hutsa izan dira, eta atzo jaitsi ginenean
|
dena
amilduta zegoen tunelean. Lasaitasuna eta ardura agintzen dizkiogu geure buruari.
|
|
|
Dena
amiltzen ari da eta Faltan botatzen zaitudalako.
|
2015
|
|
Dena itzuli da hastapenera.
|
Dena
amildu da amaierarantz.
|
|
Negua iritsi da, berriro, suspentserik handienarekin giza irudimena zigortzera. Eta dena abaildu da zulo beltzera, dena amaitu da,
|
dena
amildu da maldan behera.
|
|
Eta dena abaildu da zulo beltzera, dena amaitu da,
|
dena
amildu da maldan behera.
|
|
Eta dena abailtzen da zulo beltzera, dena amaitzen da,
|
dena
amiltzen da maldan behera.
|
|
Gero
|
dena
amildu da unibertsoarentzat lipar laburra izan den astinduan. Pausatu da ilargi gorena estatua zurien gainean, pausatu da ilargi gorena sastraken geometriaren gainean eta, erloju kosmikoaren aginduz, kotxe beltzak iritsi dira, zipres ilunen artetik argi bortitzak distirarazirik.
|
|
|
Denok
amildu gara.
|
|
|
Denok
amildu gara.
|
2016
|
|
...iezta genezake gizartearen gaineko pentsamendu kritiko eta alternatibo teoriko eta praktiko paradigmatiko eta integralena dela gaur egun. Bereziki azken hamarkadetatik hona, eta bereziki ideologia eta errelatu hegemonikoak hauts bihurtu eta gero, Maialen Lujanbiok berriki adierazi bezala," gure gizartearentzako feminismotik dator alternatiba sinesgarri bakarrenetakoa, eta ez bakarrik beste ia
|
dena
amildu denerako heldulekua" (1). Hain zuzen, feminismoaz baino feminismoez hitz egitea da egokiagoa, eta ugaritasun hori, orain arteko pentsamendu nagusietan ez bezala, feminismoak bere bertute handientzat du.
|
2018
|
|
|
Dena
amiltzen bada ez dut dena erabaki oraindik.
|
2019
|
|
Oker larria, baina ez bakarra, denetako eta betiko Lisboako Setioaren Historia horren azken orria orbanduko duena, gainerakoan tuba burrunbariz, danborren hotsez oparo hornitua, hainbeste liluramendu erretorikoz hornitua, soldadu osteak paradan formatuak, horrelaxe irudikatzen ditugu, infanteak eta zaldunak oina lurrean, ikur nazkagarriaren jaitsierari eta ikur kristauaren zein lusitanoaren eraikitzeari begira, ahots bakarraz oihu egiten dutela Gora Portugal, ezpatarekin ezkutuen kontra danbatekoak emanez, algara militar kementsuaz, eta ondoren erregearen aurreko desfilea, erregea bere oinekin zanpatzen ari da, mendekatzaile, mairuen odolaz gain, musulmanen ilgora, eta hau da bigarren okerra, burugabekeriarik gorena, bandera hori ez baitzen sekula Lisboako hormen gainean jaso, zeren, historialariak jakin lukeen bezala, banderan ilgora jartzearena otomanoen inperioaren asmazioa izan baitzen, bi edo hiru mende geroago. Haatik, Raimundo Silvak boligrafoaren punta quina horien gainean pausatu zuen, baina berehala pentsatu zuen handik kentzen bazituen, eta haiekin batera ilgora ere bai, orri osoan lurrikara bat nabarituko zela,
|
dena
amilduko zela, uneko handitasunak merezi zuen erremate duinik gabeko historia izango zela, eta ikasgai hau oso egokia da jendeak ikas dezan zer nolako garrantzia duen lehen begi kolpeaz kolore bakarreko edo anitzeko oihal zatia baizik ez denak, hainbat modutara koloreztatuak diren irudi ebakiak ere badituena, irudi hauek izan daitezkeelarik gazteluak eta izarrak, edo lehoiak, edo adarbakarrak, ed...
|
2020
|
|
Badakigu dena suntsitua izan dela,
|
dena
amildua dela, etxe arroinatu batean garela. Baina egitekoa duguna hor da.
|
2021
|
|
Orain egin behar duzu, edo
|
dena
amilduko da.
|
2022
|
|
Gero
|
dena
amildu zen. Bera bakarrik geratzen da zutik.
|
2023
|
|
«Gure aitona amonen[...] hizkuntzaren laurdenik ere ez da ondokoetara pasatu[...] Bizimodu bat, hizkera modu bat, mila oroigarri eta ohituren berri,
|
dena
amilduko da betiko hutsaren bahean, ahal diren puskak jasotzen saiatzen ez bagara», dio Luis Villasantek Graziano Anduagaren ipuin eta bertsoekin osatutako Aitonaren uzta liburuko Sarbidea n. 1961ekoa da Villasanteren testua, panoraman ez zegoen poz kanpaiak entzuteko motiborik.
|
|
«[...] Hizkuntzaren laurdenik ere ez da ondokoetara pasatu[...]
|
Dena
amilduko da betiko hutsaren bahean, ahal diren puskak jasotzen saiatzen ez bagara». Villasanteren hitzek zentzu betea zuten 1961ean.
|
|
|
Dena
amiltzen ari zaie.
|