|
2008
|
|
|
Gibeleko minbiziko genomikako ikertzaile talde batek egin du azterketa, Todd Golub (Harvardeko Unibertsitatea) eta Josep Maria Llovet (Bartzelonako Unibertsitatea) zuzendari dituela. Biek aztertu zuten 1990etik 2001era bitartean Toranomon Hospital
|
de
Tokyon (Japonia) kirurgia jasan zuten 106 gaixoren material kontserbatua, eta emaitzak baliozkotu egin ziren 1994 eta 2005 bitartean Bartzelonako Hospital Clinic en (46), Mount Sinai School of Medicine n (92) eta Milcer National Institute n (96) operatutako 234 gaixoren laginekin alderatuta. Parafinaz kontserbatutako lagin historiko horietan 6.000 gene baino gehiagoren adierazpena aztertu zen, eta horien %90etik kalitate handiko datuak atera ziren.
|
|
2009
|
|
|
Iragan udazkenean, Felix Ortega pintore iruindarraren Corazon
|
de
Tokio izeneko erakusketara joan nintzen. Ortegak margotzen ditu.
|
|
|
Dendetara heldu da Isabel Coixeten Mapa de los sonidos
|
de
Tokio eleberria
|
|
|
Tusquets editorialak gaur jarriko du salgai Coixetek Mapa de los sonidos
|
de
Tokio filma grabatzeko idatzi zuen testua. Liburuan Wong Kar Wai zinegilearen giro iluna eta Haruki Murakami idazlearen pertsonaia bakartiak dira protagonista.
|
|
|
Mapa de los sonidos
|
de
Tokio
|
|
|
Mapa de los sonidos
|
de
Tokio
|
|
|
Filma Donostiako Zinemaldian aurkeztu zuten, lehiaketaz kanpo, eta harrera txarra izan zuen. Hala ere, Isabel Coixeten El mapa de los sonidos
|
de
Tokio eta Daniel Sanchez Arevaloren Gordos filmen artean hautatu dute Truebaren lana. Espainiarrak Oscar saria irabazi zuen 1994an Belle, poque filmarekin.
|
|
2010
|
|
|
Parisko Palais
|
de
Tokyo arte zentrora sartzen den bisitariak Pergola erakusketaren atala den Laith Al Amiri artistaren eskultura espektakularra aurkituko du sarreran bertan: zapata erraldoi bat, ia totem bat dirudiena.
|
|
|
Izan ere, Laith Al Amiri desagertu egin da. Eskultura berregiteko planoak eta argibideak bidali eta gero, urtarrilaren hasieratik Palais
|
de
Tokyoko komisarioek berarekin kontaktua galdu zuten guztiz. Hasieran mobilak seinalea ematen zion baina ez zuen erantzuten; egun gutxira, mobilak seinalea emateari utzi zion.
|
|
2013
|
|
|
Baina Paris eta han inguruan lan egiten duten artistak eta erreferentziak dira nagusi. Beatrix Enean ere Parisko Palais
|
de
Tokyoko laborategiko artisten kolektiboa dute gonbidatua. Palais de Tokyo arte garaikidearen munduan espazio ezagutua da, erreferentzia.
|
|
|
Beatrix Enean ere Parisko Palais de Tokyoko laborategiko artisten kolektiboa dute gonbidatua. Palais
|
de
Tokyo arte garaikidearen munduan espazio ezagutua da, erreferentzia. Erreferentzia izateko sortua, erreferentzialtasuna aldarri, eta erreferentzialtasuna eskuratua.
|
|
|
Laugarren puntu hau baina, aurkako bidetzat interpretatzen dut nik, hau da, utopiaren ondorio den distopia aurreikusten duen iritzia da. Cedric Priceren Fun Palace, Lacaton eta Vassal en Palais
|
de
Tokyo, Almudena Canoren Ahmedabad eko esku hartzeak edo azkenaldiko arkitektura gehienera hurbiltzeko ikuspegi kritiko bat aurkezten digu Richard Sennett pentsalari amerikarrak. NEW CAPITALISM, NEW ISOLATION.
|
|
2014
|
|
|
• Berriz. Una familia
|
de
Tokio. Gaur, 22:00etan, eta igandean, 19:00etan, kultur etxean.
|
|
2016
|
|
|
Ortziralean (5a), arratseko 8.30etan Bil Etxean zine kontzertua: " Gosses
|
de
Tokyo". Beren burasoen maneraz ez ados izanez, nola haurrek gose eta elearen greba egiten duten.
|
|
2017
|
|
|
Oriol Flores musika irakaslea da. Triz3ps, Sortuko dira besteak, Gozategi, Iker Lauroba, Charlie and the Colours, Amor
|
de
Tokyo, Izaro eta beste hainbat taldetan jo du, eta disko batzuk grabatu ditu talde horiekin.
|
|
2022
|
|
|
Felix Ortegaren obra soilek atondua da sarrera. Esaterako, zoruan jarririk da Corazón
|
de
Tokio (Tokioren bihotza) lanaren parte bat. Eskultura erpin zuzena da, zuri beltz antza, «piano teklatu bihurturiko zebra bide bat», artistak lanari buruz esan izan duenez.
|
|
2023
|
|
|
Coixet lehen aldiz izango da Urrezko Maskorra eskuratzeko lehian. Donostiako Zinemaldian aurkeztu zuen bere lehen lana, Demasiado viejo para morir joven (1988), Zuzendari Berriak sailean, eta geroztik Berlinen aurkeztu ditu bere film gehienak (Mi vida sin mí, 2003; Nadie quiere la noche, 2015; La librería, 2017..) —parte hartu du Cannesen (Mapa de los sonidos
|
de
Tokio, 2009) eta Venezian ere (La vida secreta de las palabras, 2005) —.
|