|
2008
|
|
|
zabalduko ez zituen, bada, baldin eta orduantxe egin bazuen bere bizitzako aurkikuntza, hitzezko jolasak ere bere zerua duela ziurtatzera eraman zuena, baina ez nolanahiko zerua, zeru koloretsurik koloretsuena baizik, mila ostadarrek zeharkatua! Eta ez hori bakarrik, zeren, pasadizo hark jolaserako biderik jostalariena irekitzeaz gain, berandu gabe ikusi baitzuen Beñardo Orbek bere
|
burua
bide hartan barrena, lau anaiek Pitxitaren kontura gogotik barre egin ondoren doi, noiz eta izebak esan baitzuen:
|
|
|
zabalduko ez zituen, bada, baldin eta orduantxe egin bazuen bere bizitzako aurkikuntza, hitzezko jolasak ere bere zerua duela ziurtatzera eraman zuena, baina ez nolanahiko zerua, zeru koloretsurik koloretsuena baizik, mila ostadarrek zeharkatua! Eta ez hori bakarrik, zeren, pasadizo hark jolaserako biderik jostalariena irekitzeaz gain, berandu gabe ikusi baitzuen Beñardo Orbek bere
|
burua
bide hartan barrena, lau anaiek Pitxitaren kontura gogotik barre egin ondoren doi, noiz eta izebak esan baitzuen:
|
|
2009
|
|
|
arrakastarik izan ezean, baina, ez al zen neurririk onena eta burutsuena gauzak bere hartan uztea eta erretiratzea?; ederki ohartzen ziren hartaz ikastetxeko mutilik mutirienak, noizean behin Damaso zirikatzen zutenak, zu ere ibiliko zinen etxeko neskamearekin zirrika, alproja hori!?, harik eta masailak koloreztatzen zizkioten arte, bi pipermorro gorri iduri: gertaldi haiek, baina, bihotzaren nora ezeko ibilaldi haiek, beraz?, ez zioten hartutako erabakia baizik berresten,
|
buruaren
bidea hobestera zeramana, bihotzarena bazter utzita; atsegin zuen Aristotelesen mundua, ikastetxean urtebete lehenago ikasteari ekin ziona?, eta atsegin zuen Aristotelesen Jainkoa, halako zerbait behar baitzuen Hark, jainkorik izatekotan: zerbait helezina, ezin irudika zitekeena, inola ere, irudi antropomorfiko baten bidez; atsegin zuen matematika, nola gozatzen zuen logika matematikoaren zehaztasunarekin, pieza bakoitza bere lekuan, bizitzan ez bezala!?
|
|
|
arrakastarik izan ezean, baina, ez al zen neurririk onena eta burutsuena gauzak bere hartan uztea eta erretiratzea?; ederki ohartzen ziren hartaz ikastetxeko mutilik mutirienak, noizean behin Damaso zirikatzen zutenak –zu ere ibiliko zinen etxeko neskamearekin zirrika, alproja hori! –, harik eta masailak koloreztatzen zizkioten arte, bi pipermorro gorri iduri: gertaldi haiek, baina –bihotzaren nora ezeko ibilaldi haiek, beraz–, ez zioten hartutako erabakia baizik berresten,
|
buruaren
bidea hobestera zeramana, bihotzarena bazter utzita; atsegin zuen Aristotelesen mundua –ikastetxean urtebete lehenago ikasteari ekin ziona–, eta atsegin zuen Aristotelesen Jainkoa, halako zerbait behar baitzuen Hark, jainkorik izatekotan: zerbait helezina, ezin irudika zitekeena, inola ere, irudi antropomorfiko baten bidez; atsegin zuen matematika –nola gozatzen zuen logika matematikoaren zehaztasunarekin, pieza bakoitza bere lekuan, bizitzan ez bezala! – eta atsegin zuen xakea, logikaren mugimendua eta mugimenduaren logika batzen zituen jokoa zen neurrian; arrazoiaren mundu haren kontrastean, baina, bihotzarenak bihotza zuen zentro, orain erritmikoki orain arritmikoki mugi zitekeena, deserosotasuna eta ezegonkortasuna noiznahi sortuz, aski baitzuen bihotzak, antza, azkartze edo moteltze ezohiko bat –desfase soil bat, beraz– lekuan zeudèn piezak lekutik erauzi eta lekuz kanpo uzteko, oreka gutxieneko baten jabe zena desorekaren ur arreetan murgilaraziz:
|
|
2015
|
|
|
On Kixote da irakurlea, ez Cervantes, askoz ere urrutiago doa On Kixote Cervantes baino. Sortzaileek ere badituzte noski beren eromen arriskuak, beren
|
burua
bide ezin arraroagoetatik sartzera derrigortu behar izaten dute, muturreraino eramatera sarritan. Haatik, sortzailearen ausardia irakurlearena ez bezalakoa da, urduriagoa, ezinegonagoa, betizuagoa, eta eragile legez komenigarri izaten zaio maiz haserrea, iraina, gatazka.
|
|
2018
|
|
|
–
|
Burua
bidean galdu gabe iristea komeni da, jaulkitzen du Ebanek, hatz erakuslea zoruan zibatuz.
|
|
2019
|
|
|
Ez ziren han elkartu gurutzatuak eta erregea, han behean elkartuko ziren, estuarioaren beste aldean, baina Raimundo Silvak bilatzen duena, honek esanahirik badu, ikusizko ukigarritasun inpresio bat da, definitzen ez dakien zerbait, bera, oraintxe bertan, etsaien siluetei eta euren ezpaten dirdirari so dagoen borrokalari mairu bihur zezakeen zerbait, kasu honetan,
|
buruko
bide ezkutu batetik barna jasotzea espero dezakeen zerbait, narrazioak falta duen datua, Ez biribil hori eman eta gero gurutzatuen aldentzearen zio erabatekoa. Haizeak Raimundo Silva bultzatzen du, behin eta berriz, merloiei heltzera behartzen du oreka ez galtzeko.
|
|
2020
|
|
|
|
Burua
bidetik goratuta, Esnazuko lehen etxeak ditu jada begien aitzinean. Senak aginduta, ordea, nahiago izan du oihanetik atera gabe jarraiki Baigorri aldera.
|
|
2021
|
|
|
Ahaleginak egiten zituen, arrakasta gutxirekin, atearen bestaldeko gela ikaragarriak ahazteko. Haien irudiak bere
|
bururainoko
bidea egiten zuen batzuetan. Hautsa lodi lodi egongo zen orain, armiarma sareak zintzilik txoko eta altzari guztietan.
|
|
2023
|
|
|
Esango nuke eskuak ezarri zizkidala, eskuak neure larruazalaren arrasean ibili zituela. Oinetatik
|
bururaino
bideari berrekin zionean, sauna batean sentitu nintzen, baina izerditu gabe. Eta oraingoan eten bat egin zuen ukalondo barrenean, nik ezertxo ere esan ez nion arren, hain zuzen ere lo jantziarekin estalia nuen kateterraren aldean.
|