|
2015
|
|
|
Egia hau da: su ematen diotenean arkabuz batetik pilota irteten den bezain azkar, jaikitzen dela barrualdean hegaldi bat (ez baitakit beste zer izen eman diezaiokedan), zaratarik egiten ez badu ere, hain mugimendu argia egiten du, non ez baitaiteke izan inola ere gure irudipena; eta, uler dezakeen guztirako, beretik erabat irtenda, gauza handiak erakusten zaizkio; eta bere
|
burua
berriro senera datorrela sumatzen duenean, irabazi handiekin da eta lurreko gauzak hain gutxitzat ditu ikusi dituenen ondoan, non zaborra iruditzen baitzaizkio; eta geroztik samin handiaz bizi da lurrean, eta ez du ikusten ontzat izan ohi zituen gauzetatik interesgarri zaionik. Jaunak joatekoa den lurraren zertxobait erakutsi nahi izan diola dirudi, bide latz honetako nekeak igaro ditzan, atseden hartzera nora doan jakinik, Israel herrikoak agindutako lurraldera bidali zituztenek seinaleak eraman zituzten bezala.
|
|
|
haren hegaldia goragotik da. Eta ezin dizuet ase irrika hau azken egoitzara arte, eta orduan ere Jainkoak nahi beza ni horretaz gogoratzea edota idazteko aukera izatea; izan ere, hasi nintzenetik orain arte ia bost hilabete igaro dira; eta
|
burua
berriro irakurtzeko eran ez dagoenez gero, nahasian joango da guztia eta, beharbada, gauza batzuk bi aldiz esanak. Nire ahizpentzat denez gero, ez du asko axola.
|
|
|
Nire izaerarentzat mingarriago gertatzen zen mesedeak jasotzea, erru larrietan erori izan nintzenean, zigorrak jasotzea baino; halako erru batek uste dut, egiaz, gehiago desegiten, nahasten eta nekatzen ninduela gaixotasun askok beste probekin batera baino. Izan ere, azkeneko hau merezi nuela ikusten nuen eta hala neure bekatuengatik zertxobait ordaintzen nuela iruditzen zitzaidan, hori guztiori ere gutxi izan arren, bekatuak ugariak zirelako; baina neure
|
burua
berriro mesedeak jasotzen ikustean, lehenago jasotakoak hain gaizki ordaindu ondoren, hori sufrimendu mota ikaragarria zen niretzat, eta uste dut Jainkoaren nolabaiteko ezagutza eta maitasuna duten guztientzat ere hala izango dela, eta hau bertutezko izaeragatik atera dezakegu. Hemen ziren nire negarrak eta nire haserrea zer sentitzen nuen jabeturik, berriro erortzeko bezperan neure burua ikusirik, nire erabakiak eta nahiak orduan, une hartan, diot?
|
|
|
Hau eskatzen diot soilik: gure fraide oinutsekin izan ezik, albait traturik gutxien izaten saia daitezela (moja horiek eta berorren agurgarritasunak berorien arimak tratatzeko, esan nahi dut); ez garrantzirik eman noizbait haien falta sumatzeari; hobe dugu geure
|
buruak
berriro igarotako trantze batean ez ikustea. Mojaren batek fraide batengandik beste batengana alda nahi balu, ez biezaio ken aukera hori.
|