|
2006
|
|
|
Aldaketa hori sentsorearen
|
buruak
atzemanik, entzute eta ikuspen alarma aktibatzen du gasa eguratsean hautematen duen une berean, hots, horren kontzentrazioa arriskutsu bilakatu aurretik.
|
|
2007
|
|
|
Baina bere baitan, sinesteak, du agintea:
|
buruak
atzemandako datu horietatik ateratako balizko ondorioa daustea. Ondorio hori ez da inoiz guztiz zientifikoa, gure buruak datu guztiak atzematerik ez duelako eta, beraz, ustearen izaera honek berarekin dakar arrisku handia, nahikoa mugatua baita.
|
|
2010
|
|
|
—Izan ere —dio bere artean—, ze balio luke neure
|
burua
atzematea?
|
|
2017
|
|
|
Eta hori ere cogitoa dela bitarte atzematen dut: begiratua izatea da norbere
|
burua
atzematea ikuspegi ezagutezinen objektu ezezagun gisa, bereziki baliozko ikuspegiena. Baina ikuspegi horiek, hain zuzen, lotsaren eta harrotasunaren bidez beraien sendotasuna onartzen dudanarekin batera, diren horixe izaten jarraitzen dute niretzat:
|
|
2018
|
|
|
Haien artean badira 8 ezagunagoak: Tibhirineko zazpi fraideak bahituak izan ondoan haien
|
buruak
atzemanak izan dira zenbait aste berantago, 1996ko primaderan. Ber urte beltzean erailak izan dira ere Pierre Claverie, Oraneko apezpikua eta bere gidari musulmana.
|
|
2019
|
|
|
Batera zein bestera, hauxe eskatzen dio gizonak emakumeari: gizonak bere
|
buruarengan
atzeman ezin duen guztia izan dadila, izatedunaren barnealdea ezereza baino ez baita, eta, bere burua iristeko, objektu batean proiektatu beharra baitauka. Emakumea goren saria da gizonarentzat, zeren eta gizonaren apoteosi bera baita emakumea, gizonak haragiz goza dezakeen forma arrotz batean.
|
|
|
Desafioak potlatch baten tankera har dezan, hau da, lehia ekonomiko baten tankera har dezan, eta horretatik abiaturik ondasun pribatuak erreibindika ditzaten aurrena buruzagiak eta gero klaneko kideek, ezinbestekoa da gizonak jatorrizko beste joera bat izatea: esana dugu, aurreko kapitulu batean, izatedunak ez duela lortzen bere
|
burua
atzematea alienatuz baino; figura arrotz baten bitartez aurkitu nahi du bere burua munduan barrena, eta bere egiten du figura hori. Totemean, manan, okupatzen duen lurrean, klanak bere existentzia alienatua aurkitzen du; norbanakoak, komunitatetik bereizten denean, inkarnazio singular bat eskatzen du:
|
|
2020
|
|
|
–Berarekin egon eta gero infinituraino errepikatzen nituen berak esandakoak, bere keinuak. Neure
|
burua
atzematen nuen tarteka jendartean nengoela, lankideekin txolarte batean edo laneko orduetan bilera batean, hark bezperan esandako zerbait ahopeka errepikatzen, eta ezagutzen nindutenek kezkaturik begiratzen zidaten. Egun horietan bozkario moduko batek ninderaman airean bezala, harik eta berriro itxaroteko jarrera gailentzen zitzaidan arte?, jarraitu zuen, baina negar zotin batek hautsi zion berriro ere jarduna.
|
|
2021
|
|
|
Orduan aitak emaztea segarekin hil, eta iltze batetik zintzilikatzen du ate aurrean. Batzuetan neure
|
burua
atzematen dut kanta horren hitzak ahapetik esaten, eta orduan herrialde osoa agertzen zait aurrean, urtaro haietako zapore bereziarekin, haizearen ufako izoztuarekin eta ezkilen hotsarekin.
|