|
2009
|
|
|
esan nion, eta burua zuri gelditu zitzaidan. Nik ez dakit zer gertatu zitzaidan, hain nengoen nora ezean, bihotza bularretik ihesi, txori galdu bat iduri, harik eta buruz ikasitako poemaren azken
|
bi
lerroak gogora etorri eta lerro haietan iparra aurkitu nuen arte: –mientras exista una mujer hermosa,/ ¡ habrá poesía!?
|
|
|
‘Zu... ’ esan nion, eta burua zuri gelditu zitzaidan. Nik ez dakit zer gertatu zitzaidan, hain nengoen nora ezean, bihotza bularretik ihesi, txori galdu bat iduri, harik eta buruz ikasitako poemaren azken
|
bi
lerroak gogora etorri eta lerro haietan iparra aurkitu nuen arte: ‘mientras exista una mujer hermosa,/ ¡ habrá poesía! ’; ‘Ni neskame berria naiz:
|
|
2010
|
|
|
nigan halako hotzikara bortitz bat eragiteko, hanketako giharrak segundo batez elbarritu zizkidana, harik eta neure burua, jakin ez nola, kanporako bidean ikusi nuen arte, halabeharraren eskuari edo helduta, Helenarekin topatzeko, haragiaren loregabetasunetik loretasunerainoko tartean; edo agerpen batez mintzatu behar ote dut, zeren, neska ikusi nuèn mementoan halaxe iruditu baitzitzaidan?; lorategiko mahaia garbitzen ari zen, trapu bat eskuan, grazia handiarekin, arin bezain kementsu; neska saiheska zegoen, eta hasieran ez zen konturatu; eta ni hari begira, Helena, bi edo hiru segundoren buruan, konturatu zen arte, baita nigana jiratu ere jarraian; neskame jantzita zihoan eta printzesa bat iruditu zitzaidan!;. Zu?? esan nion, eta burua zuri gelditu zitzaidan, hain nengoen nora ezean, bihotza bularretik ihesi, txori galdu bat iduri, harik eta buruz ikasitako poemaren azken
|
bi
lerroak gogora etorri eta lerro haietan iparra aurkitu nuen arte: –mientras exista una mujer hermosa,/ ¡ habrá poesía!?
|
|
|
Eta orduan, kanpora atera nintzen; nerabea nintzen, eta bizinahiaren haziak —tuberkulosiaren negu gorriak zafratua izan ondoren, udaberriaren irrikan behar nituen bihotz buruak eta gorputz arimen osagai guztiak, berezko erreakzio batean— noizbait lehertu behar zuen nire haragian: ...saiheska zegoen, eta hasieran ez zen konturatu; eta ni hari begira, Helena, bi edo hiru segundoren buruan, konturatu zen arte, baita nigana jiratu ere jarraian; neskame jantzita zihoan eta printzesa bat iruditu zitzaidan!;" Zu..." esan nion, eta burua zuri gelditu zitzaidan, hain nengoen nora ezean, bihotza bularretik ihesi, txori galdu bat iduri, harik eta buruz ikasitako poemaren azken
|
bi
lerroak gogora etorri eta lerro haietan iparra aurkitu nuen arte: " mientras exista una mujer hermosa,/ ¡ habrá poesía!";" Ni neskame berria naiz:
|