|
2000
|
|
|
Azkenengo atalean (hamazazpigarrenean) historia
|
biek
bat egiten dute, eta eleberriaren askaera eskaintzen zaigu; ordurako, ordea, irakurleak narrazioaren berreraikitze prozesu propioa eraman behar izan du aurrera, atal batzuetan eta besteetan Egañak tantaka eskaini dion informazioa bilbatuz. (Zaldua, Iban:
|
|
2003
|
|
|
Lehenengo, beharrizanak bultz eginda, Bizkaiko eta Gizpuzkoako idazleen Lorategiak emon nituan, multikopia apal eta lotsorrez, Derioko Seminarioan (1965, 1967). Gerotxuago, Ermuko batzar haretan euskaltzale lagun batzuk eskatuta, aurreko
|
biok
bat egin, zerbait osotu, eta Euskal Idazleen
|
|
2005
|
|
|
Bikote gaztea, berez edo uda beroko eguzkiaren eraginez baltzaranak biak, ule kizkur luzeduna neska, patila luzeduna mutila. Izan be,
|
biak
bat egiten dituan besarkadatik askatu daitezanean konturatuko da bikotearen itxuraz.
|
|
|
Errealitatea da, orain arte, giristinoen familiak eta herritarrenak,
|
biek
bat egiten zutela. Orain aldiz, herriaren gehiengo handiarekin deus ikustekorik ez duen zatiketa administratibo bat da parropia.
|
|
|
Ala hitzez, ala obraz, ezin ukatua da Jesusek zoriona, lur honetako zoriona, hedatu duela bere inguruan, beste bat ere hitzemanez, zerukoa, ogi gaineko erreximeta bezala, bainan lehena ukatu gabe. Beste hura oraingoaren segida bezala agertzen da edo oraiko hau beste haren abiapuntu bezala,
|
biek
bat egiten dutela.
|
|
2009
|
|
|
Lorentza Ametzagakoak, XX. gizaldiko Jatabeko zanatene egilerik ezagunenak, Aita Gurea errezatzen zuen. Beti ere gaixoarekin batera,
|
biek
batera egiten zuten otoitz.
|
|
2012
|
|
|
Neguko solstizioarekin batera, biak ziren gau santuak, mirarizkoak, mitoz eta erritoz beteak. Elizak horiekin
|
biekin
bat egitera ekarri zituen Jesukristoren jaiotza (abenduak 24) eta San Joan Bateatzailearena (ekainak 24).
|
|
2018
|
|
|
Eta nola demontre gertatuko zen bizi berririk sortzea, galdegiten zion beti bere buruari Elbak, urteetan bizi izan bazen etxerako presarik, ez ordurik eduki gabe.
|
Birik
baten egin ohi zuen, atzo joan eta bihar etorri, eta bestalde, itzultzean, ez zuen esan nahi, derrigorrez egon behar zela bera prest eta gogoz senarrarentzat. Augustok ez zuenez larru kontuetan baizik besterik pentsatzen, beste ezer munduan ez balitz bezala, oheko asuntoa eskatzen zion ailegatuaz batera.
|
|
|
Eskibel izan zuela geroztik denbora emangarria eta adiskiderik maiteena, bere bizitzara Edhen agertu arte bai behintzat, gogoratu zitzaion.
|
Biek
batera egiten zutela brioan ospa, askatasunaren bila. Akordatzen zen, arnasestuka iristen zirela gailur batera, mundu itogarriaren beste aldean zegoen tontorrera, beretzat sentimendu ederren zirrara sorlekura, eta nola handik begiratuta ikusten zuten mendi tartean zegoen harana, erreka uraren abestiz alaiturik eta ezkongai lorez jantzirik bizi zen bailara.
|
|
|
Bataren negarrak bestearen negarrarekin bat egin zuen uholde negargarrian. Bizitzako korrontearen jarioak kulunkaturik, maitale
|
biak
bat eginik gelditu ziren dirdiratsu, elkarri begira amoretsu.
|
|
|
Ortusantuko kaperan, haurra azkenekoz ikusteko atautea zabaldueran entzun zen karraskadak, umearen gorpuaren gainean, eskuetan zeraman dalia zuri erramiletea, eta euren bien, ama semeen argazkia zuri beltzean lagatzen zituen bitartean, arteragoko udazkenetan, elkarrekin jauziak egiteko
|
biek
batera egiten zituzten orbel piloak eta euren gainera saltatueran sikuaren sikuaz entzuten zen kris krasaren soinua gogorarazi zizkion. Handik aurrera, ordea, lurperatua izango zenez gero Egun handira arte, lur hezean eta hotzean, nahiz eta losazko gordelekuan, ez zutela gehiago orbel metarik egingo ongi zekien.
|