|
|
–Zirkunferentziaren biribiltasuna apurtzen duen puntua naiz, zirkunferentzian ez dagoelako dagoena: zure orezta bezalako akats bat naiz, beraz, eta
|
beste
mila akats ere banaiz, eta akatsik handiena zera dut, galderak egiten dizkiodala neure buruari, erantzunik ez dutenak.
|
|
|
–Zirkunferentziaren biribiltasuna apurtzen duen puntua naiz, zirkunferentzian ez dagoelako dagoena: zure orezta bezalako akats bat naiz, beraz, eta
|
beste
mila akats ere banaiz... eta akatsik handiena zera dut, galderak egiten dizkiodala neure buruari, erantzunik ez dutenak.
|
|
|
ez ezagutzea; atzerabiderik gabeko puntu hartara helduta, anai arreben begi hesia Teofilo Mariaren atzerakako pauso balizkoen eragozgarri zen?, alferrikakoa zen problema luzaroagoan ezkutatzen ibiltzea? nahiz eta barruko inertziak mutila hartara bultza zezakeen artean ere, zeren egiazko egia jakiteak, erdi itsua ez ezik,
|
beste
mila akats ote zituen zerak, orbetarren izen ustez garbia guztiz zikintzera irits zitekeenak??
|
|
|
begirada hark bazuen mendekotasunetik zerbait –anaia anaiari baimen eske balebilkio bezala, buruan zuena esateko–, baina bazuen, halaber, errebeldi puntu bat... distira moduko bat, alegia, bere baitan eguzkiaren dirdira zeramana, poxpolo batek bere baitan munduko sute guztiak eraman ditzakeen moduan; orduan, baina, Domingoren bakardadeaz jakitun balira bezala, laguntzan etorri zitzaizkion beste hiru anai arrebak –Damaso, Maria Bibiana eta Ada–, haren begiradarekin bat egiteko –bere ekinaldiaren porrotaren ondoren, zegoèn tokian ez balego bezala zegoen Gabino–, hirurek batera so egin baitzioten Teofilo Mariari; hauen soak, haatik, exijentziazkoak ziren eskarizkoak baino gehiago, orduantxe ulertu balute bezala ezen hirurek mende zutela hirurak noiznahi mende zituena; Teofilo Mariak, ondorioz, inguratua sentitu behar zuen, gutxitan bezala sentitu ere, bai kanpotik, lau begi parek begi hesi bat osatzen baitzuten, eta bai barrutik ere, estualdi hartara iritsita aitortu beharrean baitzegoen ezen auzi hartan zerbait arraroa gertatzen ari zela: ...rte erdiko zer hura –bere anaiatxoa, garbi esanda– ez ezagutzea; atzerabiderik gabeko puntu hartara helduta –anai arreben begi hesia Teofilo Mariaren atzerakako pauso balizkoen eragozgarri zen–, alferrikakoa zen problema luzaroagoan ezkutatzen ibiltzea... nahiz eta barruko inertziak mutila hartara bultza zezakeen artean ere, zeren egiazko egia jakiteak –erdi itsua ez ezik,
|
beste
mila akats ote zituen zerak... orbetarren izen ustez garbia guztiz zikintzera irits zitekeenak? – oinazpietan leize bat irekiarazi eta bertigoaren atarian jar baitzezakeen... Guztiaz ere, ongi bai ongi ulertu zuen Teofilo Mariak trantze estu hartatik pasatu behar zuela, egiak azkenean bere bidea aurkitu eta maldan behera baitzetorkion, ziztu bizian, ordura arte jarri izan zizkiòn oztopo guztien gainetik, zen bezalakoa baitzen egoera, geldiezina bezain atzeraezina, eta hala, keinu bat egitera mugatzen zela –begiak itxi eta burua bi aldiz jaitsi zuen–, aurrera egiteko baimena eman zion Domingori.
|