2002
|
|
Eta ez zekien nola aldendu hura handik. Harik eta, Soniak dendara bisita egin zion
|
beste
egun haietako batean, iritzia eskatu zion arte. Soniak esan zion:
|
2004
|
|
Baina, kontu kontari aritutako
|
beste
egun haietako batean –hamahiru hamalau urte izango nituen orduko–, beste datu bat eman zidan amonak, hormatik zintzilik zuèn Picassoren Gernikari so halaxe mintzatzen zitzaidala:
|
2009
|
|
eta etxekoekin bat egin balu bezala behingoz; baldin eta Nazariori zalantzaren bat geratzen bazitzaion, halere, Gabinok emango zion okasio hartan informazio zehatza, orbetarren egoera ezin hobeto definitzen zuena eta Nazario bere iritzian berresten zuena: informazio hura ez zen, haatik, Gabinoren begirada batetik jasotakoa izan, haren marrazki batetik baizik, anai arrebak beren koadernoetan marrazkiak egiten ari zirèn
|
beste
egun haietako batean: Teofilo Mariak aitaren fabrika marraztu zuen enegarren aldiz, Damasok ikasle bat, ikasmahaian zenbaki baten bigarren erroa kalkulatzen ari zena?
|
|
halako moduan, non, mihi puntara etortzen zitzaion bakoitzean Albertori jakinarazteko asmotan,, baina? bat ateratzen baitzitzaion Domingori barrutik, ahoa zabaldu ahala ixten zuen halakoetan?, zuhurtziak edo gutxieneko mesfidantza batek diktatua, sentimendu hartaz lotsa ez zen arren kontatzeak lotsa emango balio bezala, hartzailearen ikuspuntua beste bat izan zitekeelako edo; zenbat eta sekretua gehiago gorde, alabaina, orduan eta handitzenago zitzaion kanpora ateratzeko gogoa, harik eta,
|
beste
egun haietako bateko jolas garaian, eskolako patioan Albertorekin zegoela, minutu luzeetan egon zen, halere, esan ez esan?, mihitik joan zen arte:
|
|
Anai arrebetan Gabino geratzen zen, beraz, askotan burbuila batean bezala bizi zena, Nazario bera sarri askotan nora ezean utziz; Gabinok ere, baina, molde bereko begirada erakusten zuen, burbuila zulatu –nola pintatuko zituen globoak eta aingeruak, ikusi ez zuèn anaiatxoa hilzorian imajinatzen bazuen, sufritzen eta sufritzen! – eta etxekoekin bat egin balu bezala behingoz; baldin eta Nazariori zalantzaren bat geratzen bazitzaion, halere, Gabinok emango zion okasio hartan informazio zehatza, orbetarren egoera ezin hobeto definitzen zuena eta Nazario bere iritzian berresten zuena: informazio hura ez zen, haatik, Gabinoren begirada batetik jasotakoa izan, haren marrazki batetik baizik, anai arrebak beren koadernoetan marrazkiak egiten ari zirèn
|
beste
egun haietako batean: Teofilo Mariak aitaren fabrika marraztu zuen enegarren aldiz, Damasok ikasle bat, ikasmahaian zenbaki baten bigarren erroa kalkulatzen ari zena... eta gainerako anai arrebek ere halatsu; marrazki haietatik, ordea, bat zegoen guztiz desberdina; izan ere, Gabino etxeko marrazkilaria zen, batzuetan ezohiko marrazkiak egiten zituena, zailenak ere bai usu; marrazki hura, baina, errazen arteko errazena zen, beltzez margotu ez zuen, bada, orri zuria!; gero, neska mutilek, ohi bezala, marrazkiak elkarri erakusteari ekin ziotenean, Gabinori ez zion inork harridurazko iruzkinik ez jakin minak eragindako galderarik egin, hain zen –hain behar zuen– guztientzat marrazki hura esanahi garbikoa; eta Nazariok eta Reginak ere marrazkia ikusi, eta haiek ere ez zioten galderarik egin, ordurako ederki jakin balute bezala jakin beharrekoa, Regina enean haragia gau bihurtu zela, gaua bera ere –gau guztien gaua– haragi bihur zedin.
|
|
Domingo eta Alberto, beraz, mundu berezi bat konpartitzen hasiak ziren –Albertok garaitsu hartan utzi zion Altxor uhartea, Stevensonena–, balizko abenturak eta balizko hegaldiak oinarri zituena, eta zergatik ez, bada, sekretu hura ere Albertorekin konpartitu? ...bat ateratzen baitzitzaion Domingori barrutik –ahoa zabaldu ahala ixten zuen halakoetan–, zuhurtziak edo gutxieneko mesfidantza batek diktatua, sentimendu hartaz lotsa ez zen arren kontatzeak lotsa emango balio bezala, hartzailearen ikuspuntua beste bat izan zitekeelako edo; zenbat eta sekretua gehiago gorde, alabaina, orduan eta handitzenago zitzaion kanpora ateratzeko gogoa, harik eta,
|
beste
egun haietako bateko jolas garaian, eskolako patioan Albertorekin zegoela –minutu luzeetan egon zen, halere, esan ez esan–, mihitik joan zen arte:
|