|
2001
|
|
|
Bestalde, oinezkoek francisca k erabiltzen zituzten. Franciscaderitzon aizkora, aizkora asimetriko jaurtikaria da7 Oinezkoen
|
beste
arma karakteristikoa scramasax a da, hau da, aho bakarreko ezpata laburra.
|
|
|
e)
|
Beste
arma batzuk ere berreskuratu ohi dira merobingiarren hilobietan: gezi puntak, sastagaiak edota ezkutu unboak, esate baterako.
|
|
2002
|
|
|
Gerra bitartean, albistea
|
beste
arma bat da, tiroek adina hildako sor ditzakeena. Hala ere, ez gaitezen maximalista eta fatalista izan:
|
|
|
Informazioa ez da altxor publiko eta soziala. Informazioa
|
beste
arma bat da gizarte kontrolgintzan.
|
|
2008
|
|
|
Gisasolak bere armak berreskuratu bazituen ere, 1848ko apirilaren 29an
|
beste
arma batzuk gelditu zituzten Madrileko aduanan. Oraingo honetan ez zen argitu auzia nola bukatu zen.
|
|
2009
|
|
|
Hau da, zenbat eta liburu zaharragoa izan, hainbat eta ideologikoagoa izateko arrisku handiagoa dutela gerrari buruzko lanek. Gerra denboran etagerraoste goiztiarreko 36ko gatazkaren gaineko historia produkzioa, esan genezakeborrokan
|
beste
arma bat gisa erabiltzeko pentsatuta idatzi zela, bakoitzak berealdearen arrazoiak babesteko edo, kontrara esanda, etsaiaren indarrei erasotzeko.Horrek ez du esan nahi aldi horretan, gerrako urteetatik 60ko hamarkadara bitartean, gaiari buruz ez zela lan estimagarririk idatzi. Ezta gutxiago ere.
|
|
2011
|
|
|
Nortasun paranoidea duenak ez du onartuko terapeutak harremanen kontrola har dezan, haren erasoaren beldur izango baita. Talde terapia ere ez da aholkatzen paziente paranoidearekin, bere puntu ahulak agertzeak
|
besteei
armak ematen dizkiela uste baitu. Terapiari konfiantzaz heldu behar badio, hertsapenik gabeko eskualde moduan bizi behar du terapia (Benjamin, 1996).
|
|
2013
|
|
|
Jarraian, Estatuak kontrolatzen zituen Arriba (1935) bezalako egunkarietatik, Iruñean argitaratzen zen Jerarquía (1937) eta Donostian erredakzioa zuen Vértice (1937) aldizkarietatik, Escorial (1940), Arbor (1944) eta zenbait arkitekturabuletin lagun (Reconstrucción eta Revista Nacional de Arquitectura kasu), Espainia berrian garatu eta ezarri beharreko kultura nazional beraren ikuspegi ia absolutu eta, halaber, mugatua definitu zen. Argitalpenak Estatu totalitarioaren zerbitzura zegoen
|
beste
arma bat balira bezala ulertu ziren4 Haietan zenbait arkitekto, artista, artekritiko, idazle eta politikarik urte batzuk lehenago Gimenéz Caballerok agertu zituen ideiekin bat zetozenak plazaratu zituzten (Bonet, 1981; Cabrera, 1998; Cirici, 1977; Díaz Sánchez eta Llorente, 2004; Llorente, 1995; Ureña, 1982). Horien guztien iritziz, gerraurreko abangoardiako artea kaotikoa, dekadentea, indibidualista, mekanizatua, atzerritarra eta gizatasunik, publikorik, historiarik eta errorik gabekoa zen.
|