|
2004
|
|
|
Horregatik, janzkera haren erranahi ilunak are beldur handiagoa eman zidan. Aitak egunkari tolestu bat zeraman eskuan eta niri begira gelditu zen, diosalik egin gabe, eta une izugarri batez susmatu nuen sekula ez ninduela agurtuko, sekula ez zidala
|
berriz
ere hitz eginen. Bakarrik geldituko nintzela berriro.
|
|
|
Aita leihora hurbildu eta, errezela baztertuta, kanpora begira gelditu zen.
|
Berriz
ere hitz egin zuenean, haren ahotsa ez zen lehen bezain sendoa:
|
|
|
antza zenez, ez zegoen oso seguru nire erantzunaz.
|
Berriz
ere hitz egiten hasi zitzaidanean, haren ahotsa nabarmen indartuago zegoen.
|
|
|
Gero hamaika aldiz nola ikusi izan duen arratsaldeko argia itsasorantz alde egiten eta joaten. Gure artean berak bakarrik jakin duen moduan,
|
berriz
ere hitzen doinu eta erritmoarekin espazio uhinak daki zabaltzen, paisaiak, mendiak, haizeak arboletan. Aitaz gomutatzen da, haren solasaren ederraz, edozein gaitan berritasuna sortzeko zuen graziaz.
|
|
2013
|
|
|
Gaurtik aurrera, turu eta buru zurekin. Liburutegian esan dizut, badakizu, ez nizula
|
berriz
ere hitz egingo, eta ikusiko duzu nola dakidan hitzari atxikitzen. Ez dit niri atseginik ematen beren eginkizunak betetzen ez dituzten alabekin berba egiteak.
|
|
2017
|
|
|
Abiada betean, bideratu eta salto egiten dut, gora. Airean,
|
berriz
ere hitza: –txoria?.
|
|
|
Iñakik te gehiago zerbitzatu du bere edalontzian, beste eskukada bat palomitaz jabetu bidenabar. Bere ahoan azkena desagertu den arte ez du
|
berriz
ere hitz egin.
|
|
|
–Hire gain?,
|
berriz
ere hitz horiek! Ai zer zimikoa!
|
|
2019
|
|
|
Samariar onak agurea pultsuz jaso, behingoz zutik jarri, ziztuan jaistearekin eta erorikoarekin mugitutako turbantea bere tokira itzuli, eta esan zuen, Utzazu hori orain, goazen harresira fedegabeen anabasa ikustera, alabaina, hitz hauek gaiztoz esan ez direnez, azalpen bakarra almuedanoaren itsutasuna amaurosia izatean datza, hau da, begiratzen ari zaigu, alegia, begiak gu gauden tokirantz iltzaturik dauzka eta ezin gaitzake ikus, hau tristura, nekez sinets liteke gardentasun eta garbitasun horiek guztiak, azken finean, erabateko opakutasunaren azala baizik ez izatea. Almuedanoak eskuak altxatu eta begiak ukitzen ditu, Nik ez dut ikusten, baina, eta une hartan gizonak ezagutzen du, Jakina, almuedanoa zara, eta urrutiratzeko keinua egiten du, nahiz berehalakoan keinua zuzendu, Ez du axola, zatoz nirekin harresira, neronek kontatuko dizut zer gertatzen den, hau bezalako jarrera ederrei geuk karitate kristaua deitzen diegu, honek berak adierazten du
|
berriz
ere hitzak noraino dauden ideologikoki desbideratuak.
|