|
2015
|
|
|
2 Eta, batetik, arimaren barruan ziurtasun handia duela badirudi ere, batez ere Jainkoarekin bakarrean dagoenean, bestetik oso nahigabeturik dabil; izan ere, berak bihotz bihotzez maite duena iraintzeko deabruak engainatuko ote duen beldur da, gaizki esateek ez baitiote nahigabe handirik ematen, gehiago egin ahal balu bezala aitor entzuleak estutzen duenean izan ezik. Guztiei
|
bere alde
otoitz egin dezatela eske eta eske ari da eta Haren Maiestateari beste bide batetik eraman dezala erreguka, bide hori oso arriskutsua dela eta hala egiteko esaten diotelako; hala ere, bide horretan on handia aurkitu duenez gero, eta zerura daraman bidez hauxe dela irakurri, entzun eta Jainkoaren aginduetatik dakienez gero, nahita ere, ezin du alde batera utzi desira hori, eta Jainkoaren eskuetan ... Eta desira hori alde batera ezin utzi izateak ere nahigabetu egiten du, aitor entzuleari ez diola obeditzen iruditzen zaiolako; engainatua ez izateko erremedio bakarra obeditzean eta gure Jauna ez iraintzean datzalakoan dago; eta, horrela, uste du, berak dakiela, zati zati egingo balute ere ez lukeela egingo bekatu arin bat; eta nahigabe handia hartzen du, oharkabean halako askotan erortzea ezin saihestu dezakeela ikusiz.
|
|
|
Gehiago ziurtatzearren, teologo batengana, Diego Cetina josulagun gazteagana, jo zezala gomendatu zioten. Teresak hala egin zuen eta aita Cetinaren eskariz, idatziz jarri zituen
|
bere
otoitz egiteko era eta Jainkoagandik, ustez, hartzen zituen mesedeak:
|
|
|
Teresak bere esperientziak aztertzeko eta egoki azaltzeko egiten dituen ahaleginak, bere ariman zer gertatzen zen zehatz mehatz aditzera eman beharragatik dira, zentsoreen eta Inkisizioaren arreta piztea saihestearren. Gainera, beldurra zuen bere bizipen mistikoen aurrean; horregatik, nahi zuen
|
bere
otoitz era ongi ulertzea; argi egin nahi zuen barne esperientzia haietan. Gaizki ulertua ez izateko ardura horretatik dator haren hizkuntzaren gardentasuna, eta ahalegin horri zor zaio, hein batez, kritikoek azpimarratzen duten haren idazkien bikaintasuna.
|
|
|
9 Gauza hauengatik eta hauen antzeko beste batzuengatik, oso komenigarri da ahizpa bakoitzak hitz egin dezan argi eta garbi priorearekin
|
bere
otoitzari buruz, eta honek kontu handiz begira ditzala ahizpa haren izaera eta perfekzio maila, aitor entzuleari dei egin diezaion, kasua hobeki ulertzeko, eta berarentzat berariaz aitor entzulea hautatzeko, ohiko aitor entzulea halako gauzetarako nahiko ez balitz. Kontu handia izan bezate honelako gauzak ez komunikatzeko, oso Jainkoarenak badira ere, eta mirarizko mesede ezagunak badira ere?, kanpokoekin, ezta isilik egoteko zuhurtasunik ez duten aitor entzuleekin ere, hau oso garrantzitsua delako, uste duten baino garrantzitsuagoa, eta ez dezatela batzuek besteekin ere erabil.
|
|
|
Eta egun batzuk igaro ziren. Beti zihoan bizituz haren desira, bere amari ezer esaten ausartzen ez bazen ere; eta, beharbada, bera zen lanak ematen zizkiona
|
bere
otoitz santuen bidez.
|
|
|
Doluminak eman eta kontsolatu egiten du familiako baten heriotzagatik.
|
Bere
otoitzak eta bere mojenak eskaintzen dizkio.
|
|
|
3 Ikusten badu, esan biezaio ahizpa San Bartolomek goraintzi asko bidaltzen dizkiola eta poz handia hartu zuela haren agurgarritasuna berarekin gogoratu zelako; arren eskatzen diola
|
beraren alde
otoitz egiteko Jainkoari, berak, pobre eta ezereza izan arren, halaxe egiten baitu; eta berorren karitateari ere gauza bera eskatzen dio, eta ez utzi egin gabe zor dionagatik, oso maite baitu. Gera bedi Jainkoarekin, eta egin beza Haren Maiestateak oso santua.
|
|
|
4 Berorri eskatzen diot, erregu egin diezaiola Haren Maiestateari beraren aintza eta ohorerako izan dadila, eta hau horrela gertatzen bada, zenbat eta gehiago sufritu, hobe da; eta ez geratu haren jauntasun txit argiaren eta berorren osasunaren berri niri eman gabe; eta egia da, zenbat eta monasterio gehiago, hainbat mendeko gehiago izango dituela haren jauntasun txit argiak Jainkoari
|
beraren alde
otoitz egiteko. Haren Maiestateak gorde dezala behar dugunez.
|
|
|
Elena Quiroga anderearen abitu hartzea.
|
Bere
otoitzak eskaintzen dizkio.
|
|
|
–guk barkatzen dugunez?; jada egina dagoen gauza bezala, esan dudanez. Eta arretaz erreparatu honi, hau da, Jainkoak arima bati esan dudan kontenplazio osozko otoitzaren mesedea egiten dionean, hortik asmo sendoaz irtengo ez balitz eta, aukera izanez gero, egitez beteko ez balu, edozein irain, denik eta astunena balitz ere, barkatuz eta ez irain izena duten huskeria hauek soilik, halakoa ez dadila asko fida
|
bere
otoitzaz; izan ere, Jainkoak hain goiko otoitzaz Beregana eraman duen arimari ez zaizkio iristen irainak eta berdin dio estimatua izan edo ez. Ez dut esan zuzen, ez dio berdin, askoz ere pena handiagoa ematen baitio ohoreak desohoreak baino, eta asko jostatzeak eta atsedenak pena handiagoa lanaldiek baino.
|
|
|
4 Bada, lehenik badakizue bakarrean izan behar duela irakasten duela Haren Maiestateak; horrela egiten zuen
|
Berak
otoitz egiten zuen guztian, eta ez bere premiagatik, guri irakastearren baizik. Dagoeneko hau esana dago, ezin dela era batera hitz egin Jainkoarekin eta munduarekin, horixe besterik ez baita errezatzen aritzea eta beste aldetik hitz egiten dutena entzuten egotea, edota etor daitezen pentsamenduetan murgiltzea haiei eragozpenik jarri gabe; aldarte txarreko tarte batzuetan izan ezik, batez ere malenkonia duen pertsona bada?
|