|
2004
|
|
|
Eta badakit, halaber, Jainkoa sinesten ez duten batzuk lasai aski bizi direla, Jainkoa sinesten duten beste batzuk urduri eta tormentaturik bizi diren bezala, kontraesana dirudien arren. Aurreko batean, berriz, irratiz emandako elkarrizketa batean, Xabier Lete poeta kantariak aitortzen zuen Jainkoa balego bezala bizi zela bera, eta
|
bere
jarrera hura ekintza poetiko bat bezala erreibindikatzen zuela: halako zerbait esaten zuen, buruz ari bainaiz.
|
|
2005
|
|
|
Bai, pixkanaka etxeko lanetan inplikatu behar zuen senarra, egun batean mahaia prestatzen, hurrengoan sukaldeko eta geletako zorua eskobatzen, eta hurrengoan platerak eta garbitzen, zergatik ez? Ez al zen, bada,
|
bere
jarrera hura justiziazkoa. Gurasoek gerra galdu zuten, bai, baina berak egingo zuen etxe barruan iraultza!
|
|
2008
|
|
|
ikusteko irrikak edo bultzatuta. Kontua da, baina, Natividadek ez zuela bekatu hura ikusten, kalonje jaunari luzatu ziòn bekatu zerrendan ez zion aipu txikienik ere egin bederen?, ahizparen aurkako
|
bere
jarrera hura bekatutzat hartzen ez zuen seinale.
|
|
|
...n neurrian, ez zuen Elizako hierarkia ontzat hartzen, baina, kontraesana badirudi ere, ontzat hartzen zuen emazteak eta bi alabek kalonje jaun bat, jauregira noiznahi etortzen zena, aita espiritualtzat hartu izana, sinetsia baitzegoen, bestalde, Espainiako gizartearen aldaketak pixkakakoa behar zuela eta ez bat batekoa, justiziaren eta ordenaren arteko hautua egitekotan ordena aukeratuko baitzuen,
|
bere
jarrera harekin Goetheren eskolakoa zela erakusten zuela, eta kontserbadore hutsa, ondorioz, nahiz eta, gutxi batzuetan, bere egiten zuen aurkako jokabidea ere, iraultzailea ere izan baitzitekeen, eskandalu eragilea, agian, hobeto, bere eskutik sortutako iskanbilak eta kalapitak lotuagoak baitzeuden gizartearen aurkako kritika azaleko bati sakoneko bati baino?, markes jaun andereek halako harreman sinbiotiko bat landu zuten, baita espazio berri bat sortu ere, elkarrenganako begirunea eta gutxieneko konfiantza oinarri zituena, halako moldez, non, bakoitzak bere bizimodua egiten zuen arren, markesa anderea noiznahi biltzen zen bere lagun amabirjinazaleekin, eta markes jauna bere adiskide min batekin, kontsula bera, urte luzeetan Ameriketan ibilitako pentsalari askea?, beti aurkitzen baitzuten, haatik, tarteren bat beren maitasun sinbiotikoa azaltzeko?
|
|
|
Kontzientzia inkontzientearen paradoxa baita bekatu ez den bekatua bekatu balitz bezala ikustea, eta bekatu dena bekatu ez balitz bezala, nork bere burua ahalik eta hobekien –ahalik eta apainen– ikusteko irrikak edo bultzatuta. Kontua da, baina, Natividadek ez zuela bekatu hura ikusten –kalonje jaunari luzatu ziòn bekatu zerrendan ez zion aipu txikienik ere egin bederen–, ahizparen aurkako
|
bere
jarrera hura bekatutzat hartzen ez zuen seinale.
|
|
|
...n neurrian, ez zuen Elizako hierarkia ontzat hartzen, baina, kontraesana badirudi ere, ontzat hartzen zuen emazteak eta bi alabek kalonje jaun bat, jauregira noiznahi etortzen zena, aita espiritualtzat hartu izana, sinetsia baitzegoen, bestalde, Espainiako gizartearen aldaketak pixkakakoa behar zuela eta ez bat batekoa, justiziaren eta ordenaren arteko hautua egitekotan ordena aukeratuko baitzuen,
|
bere
jarrera harekin Goetheren eskolakoa zela erakusten zuela, eta kontserbadore hutsa, ondorioz, nahiz eta, gutxi batzuetan, bere egiten zuen aurkako jokabidea ere, iraultzailea ere izan baitzitekeen... eskandalu eragilea, agian, hobeto, bere eskutik sortutako iskanbilak eta kalapitak lotuagoak baitzeuden gizartearen aurkako kritika azaleko bati sakoneko bati baino–, markes jaun andereek halako ...
|
|
2009
|
|
|
Txalo zaparrada berehalakoa izan zen, bai orduan eta bai osaba ilobek pieza bat jotzen zuten bakoitzean ere; Don Alfredok ere biziki txalotzen zituen txistulariak: txalotu aurretik, baina, baita txalotzerakoan ere, Gabinori so egiten zion aldizka, era adierazgarrian. Gabinoren begiak topatu zituèn aldi haietako batean, burua goratu eta beheratu zuen lauzpabost aldiz, keinu ezin nabarmenagoan?,
|
bere
jarrera harekin Gabinori esan nahi balio bezala: –Nik ere maite ditut hemengo ohiturak, zer uste duzu, bada?
|
|
|
esango zion Txarok, eta Adak erantzungo zion: . Santa Adda Kareninarena errazago izango zait, beharbada??, biak barrez hasten zirela; halako zerbait behar zuen Adak buruan, begiak ireki eta ixteari utzi, eta irri ezin zabalagoa egin baitzuen, barre txiki batzuk ere bai ondotik; handik gutxira, berriz, jaiki egin zen, indartsu eta kementsu, itxura batean, itxura baino gehiago ere bazen
|
bere
jarrera hura?, mundua jatera balihoa bezala; gosaltzera joan zenean, berehala egin zion amak galdera:
|
|
|
Gabinok ongi ikusten zuen zer esaten ari zitzaion arreba, ikasi ere, ikasi zuen une hartan, ausaz, esaldi batzuk horma eskalaezin bihur zitezkeela, inork ahoskatu ahala?, baina hargatik, beharbada, are amorru handiagoa sentitzen zuen, haren urduritasunak eta haren ezinegonak ez zuten besterik adierazten?, amaren aurkakoa ez ezik, bere buruaren aurkakoa ere izan zitekeena, lehenengo ezintasunari lotutako beste ezintasun guztiei, bakardadearen hoztasunari, baita lagunari egindako nolabaiteko traizioari ere? aldez aurretik antzeman balie bezala; esan nahi baita
|
bere
jarrera hari eutsi ziola Gabinok hurrengo egunean ere, amarekiko urruntasunean eta gero eta bakardade handiagoan, ia ezer jan gabe; gero, oherakoan, ama bakarrik belaunikatu zen salbea errezatzeko, bezperan bezala; bezperan ez bezala, baina, zeinean semeak guztiz eman baitzion bizkarra amari, begiak itxita zituèn harrizko estatua bat iduri, bi aldiz jiratu zuen Gabinok burua, bazirudien bakardad... –Ez, aita!
|
|
|
halaxe izango zen, halaxe zen?, haren begiek ikusia ezpainen etengabeko mugimenduek berresten zutenez; gero, begiak jaso, zabaldu. Gabinoren harridura nabaria zen, zerbaitek biziki hunkitu zuen seinale?, eta, lauzpabost segundoren buruan, ezkerretara jiratu zuen burua, leihoari begira jartzeko; leihoaren bestaldean udazkena zen eta euria ari zuen; kanpoan ez ezik, baina, Gabinoren barruan ere euria ari zuen, antza, begiak jiratu eta bizpahiru segundoren buruan, kanpoko errealitatea barrukoari ere eraginka, ausaz? negarrez hasi baitzen; Gabinok minutu eskas batean iraun zuen
|
bere
jarrera hartan, malkoak xukatu eta berriro testuari begira jarri zitzaion arte; esan nahi baita Gabinok berriro ekin ziola irakurketari, baina, hunkialdia eta malkoak iraganak zirelako edo, beste bat izan zen haren erreakzioa, bat batean irri baten itzala, itzal bat baino gehiago ere bai, argitik gehiago baitzuen irri hark itzaletik baino, malenkoniaren ertzetik sortua bazirudien ere?... nabarmendu baitzitzaion aurpegieran; triste zegoen Gabino, dudarik ez, baina harrotasunaren hegalak, poema hura ispilu bat zen, azken batean, egilearen barrua ez ezik, Gabinorena ere islatzen zuena, baita Gabino egilearen mailan ipintzen ere, ondorioz, hein batean bai bederen?
|
|
|
Hartaz mintzatzen zen Gabino bere egunerokoan. Arrazoi haiekin batera, baina, azpitik ez ote zuen beldurra ere
|
bere
jarrera haren eragile. Gabinok, izan ere, ariman bezalaxe, gorputzean ere nabaritu behar zituen mugimendu batzuk, gainditutzat jo zitekeèn tuberkulositik aparte mutil normala zen fisikoki?, plazeraren atarian jartzen zutenak.
|
|
|
Domingoren begiak, baina, ez ziren menderatuaren begiak, ausaz, ez azpiratuarenak, ezta ardiaren begi etsi itzaliak ere; aitzitik: makurtu gabeko argiaren distira zuten, eguzki bertikalarena,
|
bere
jarrera hura ez baitzen, beharbada, apaltasunezkoa, eta harrotasunaren hariek zuzentzen baitzuten, apika, eszena hura, Domingo, azalean gauza bat aditzera eman arren, lekuko inozo batek apaltasunaren irudikotzat hartuko zituen seguruenik, bai haren hitzak eta bai haren masail eskainia ere?, sakonean beste bat esaten ariko balitz bezala, koadro osoaren kontrastean bigarren planoan geratzen zèn be... lekuko; inork ez zuen ñabardura hura ikusteko posibilitatea, ikusleak urrunegi zeuden?, baina desafiatzaileak bai, hark ikusi zuen?
|
|
|
herensugearen orroak bezainbatekoak izango ziren, menturaz, etorkizunean? herensugea bezain indartsua izango zen seinale, jauregiaren otso etsai guztiei aurre egiteko eta haiek urrun mantentzeko adinakoa; harekin batera, baina, Domingok ohartua behar zuen
|
bere
jarrera hark hunkitu eta alaitu egiten zuela bere anaiatxoa, halako eran, non, izebaren esaldia entzun ahala: –Hiru egunetan hil behar zuen, baina urte erdia beteko du laster??, honela esan baitzuen, izebak besoetan zuèn haurra bere besoetan hartu eta goratzen zuela:
|
|
|
Domingok zera ikusi du???, erreflexu baldintzatuak baldintzatua, nahiz eta anai arreben arteko giroa nekez gerta zekiokeen Damasori arazo iturri; edo zalantza bat zuelako isildu zen, besterik gabe, hiruzpalau segundoko isilunera eraman zuena, zalantzak sorrarazten ziòn nora eza zuzentzeko asmotan; edo ez zuen zalantzarik, eta Damaso beldur zen: hots, Damasok ongi baino hobeto zekien buruan zuèn galderaren erantzuna, eta beldurraren ondorioak atzeratu nahian zebilen
|
bere
jarrera harekin, auskalo.
|
|
|
Jainkoak eskaintzen ziòn abagunea, ez gaizki egindakoari erremedioa jartzeko, gaizki eginak ez baitzuen erremediorik, baina bai bere damuzko zama arintzeko, ikuspegi moral batetik Reginarentzat berebiziko garrantzia izan zezakeena, garai bateko portaera eskasa orduko portaera guztiz bestelakoarekin garbi zezakeelakoan, Jainkoaren begien aurrean bere burua berrerosteko saioan; Regina, azkenik, bere egiteko hari ekiteko prest zegoen, bai baitzirudien ezen Villalbako markesa andereak urtebete lehenago egin ziòn bisitak guztiz biziberritu zuela? horregatik egoskortu zen, beharbada,
|
bere
jarrera hartan: Regina enean primeran zainduko dut nik mutila, izan beza berorrek konfiantza nirekin?
|
|
|
Kristoren aurpegia? esan zion Gabinori behin batean?, eta bazirudien ezen
|
bere
jarrera hura indar iturri gertazen zitzaiola, Maria Bibiana etengabe ibiltzen baitzen gaixo batengandik beste batengana, haien beharrei eta haien eskariei lotuta, ordu bakoitzari beste ordubeteko etekina ateratzeko gai zèn emakume nekagaitza iduri.
|
|
|
Oroitzapen hartatik etorri zitzaion Domingori, ausaz, elizetara sartzeko ohitura, inor edo ia inor egoten ez zenean, hori bai?, baita Elizarekin hautsi zuenean ere, espazio sakratu haiek lurraren eta Jainkoaren sabeltzat hartuko balitu bezala, halako eran, non oroitzapen hartatik baitzetorkion, halaber, hainbat taldekideren aurkako
|
bere
jarrera hura. Chaplin ezizenekoarekin bakarrik mintzatzen zen gai haietaz, denborarekin konfiantzazko adiskide min izango zuenarekin?, zera esatera bultzatzen zuena:
|
|
|
amarena, ordea, desberdina izan zen; Domingo eta amaren arteko besarkada, izan ere, alde bakarrekoa izan zen; esan nahi baita Domingok besarkatu zuela ama, eta ez amak Domingo, itxura batean? besarkadaren atarian gertatutakoari erreparatzea besterik ez zegoen hartaz ohartzeko, noiz eta Domingok aurrez aurre ikusi baitzuen ama,
|
bere
jarrera harekin pertsona galdu bat zirudiena, begiak ere, betinguru zurrunean irri arrastorik ez. Domingoren norabidean jarriak baitzituen, bai, baina haratago begira aldi berean, fokatze oker nabarian; besoak, berriz, eroriak baino eroriagoak zituen, adimena galtzen duenean galtzen baititu pertsonak begiak eta besoak?
|
|
|
desbideratzea lortu zuen arte; Adaren poza!; hura, baina, beste poz bat zen, harrokeriak eragindakoa eta ez musikak; Ada, ordea, ezin zen luzaz bere buruarekin gezurretan aritu: ez al zen
|
bere
jarrera hura, bada, musika, bere maite leial garbia eta bere guztia, prostituitzeko modu bat?; arrazoi ote zuen, bada, Damasok, zeinak behin baino gehiagotan esan izan baitzion ekintzarik ustez hotsandikoenen ezkutalekuetan aterpetzen zirela sarri askotan apoak eta sugeak?; non geratzen zen Domingok amets zuèn gizartea, anaitasunean eta askatasunean oinarritua, eta non geratzen ziren udaberriak, non tximeletak, non txoriak eta non Gabinoren globoak, Adak ere bere egiten zituenak?
|
|
|
Domingok bazekien, beharbada, era batean zein bestean, anaiak asko sufritzen zuela, intziri haiek –ggrrrññññ eta ggrrrññññ– ez baitzuten beste ezertarako biderik zabaltzen, baina, errealitate hura jasanezina egiten zitzaion neurrian, beste bat asmatzen zuen, eta hala, anaiaren intziriak haren balizko boterearekin lotzen zituela, imajinatzen zuen zer nolakoak izango ziren intziri haiek haurra gizontzean, bozgorailu batek auskalo zenbat aldiz anplifikatuak: herensugearen orroak bezainbatekoak izango ziren, menturaz, etorkizunean... herensugea bezain indartsua izango zen seinale, jauregiaren otso etsai guztiei aurre egiteko eta haiek urrun mantentzeko adinakoa; harekin batera, baina, Domingok ohartua behar zuen
|
bere
jarrera hark hunkitu eta alaitu egiten zuela bere anaiatxoa, halako eran, non, izebaren esaldia entzun ahala: " Hiru egunetan hil behar zuen, baina urte erdia beteko du laster...", honela esan baitzuen, izebak besoetan zuèn haurra bere besoetan hartu eta goratzen zuela:
|
|
|
aurkariak huts egiteko irrika, behin edo behin eraman zuena aurkariaren jarrera bera hartzera... saio haietako batean Gemma Lertxundi zangotrabatzera, alegia; nabarmena izan zen, esate baterako, biek ala biek –Adak eta Gemmak– bi ahotsetako konposizio bat abestu behar izan zutenekoa, elkarri zirika –notak segundo hamarren batean luzatuz edo segundo hamarren batean moztuz, edo tonua erarik sumaezinenean igoz edo jaitsiz–, harik eta Adak Gemma pentagramaren bidetik –nolabait esatearren– desbideratzea lortu zuen arte; Adaren poza!; hura, baina, beste poz bat zen, harrokeriak eragindakoa eta ez musikak; Ada, ordea, ezin zen luzaz bere buruarekin gezurretan aritu: ez al zen
|
bere
jarrera hura, bada, musika –bere maite leial garbia eta bere guztia– prostituitzeko modu bat?; arrazoi ote zuen, bada, Damasok, zeinak behin baino gehiagotan esan izan baitzion ekintzarik ustez hotsandikoenen ezkutalekuetan aterpetzen zirela sarri askotan apoak eta sugeak?; non geratzen zen Domingok amets zuèn gizartea, anaitasunean eta askatasunean oinarritua, eta non geratzen ziren u...
|
|
|
Adaren ondotik, Damasok eta Maria Bibianak besarkatu zuten Domingo, irribarretsu, eta gero, amak: amarena, ordea, desberdina izan zen; Domingo eta amaren arteko besarkada, izan ere, alde bakarrekoa izan zen; esan nahi baita Domingok besarkatu zuela ama, eta ez amak Domingo, itxura batean... besarkadaren atarian gertatutakoari erreparatzea besterik ez zegoen hartaz ohartzeko, noiz eta Domingok aurrez aurre ikusi baitzuen ama,
|
bere
jarrera harekin pertsona galdu bat zirudiena, begiak ere –betinguru zurrunean irri arrastorik ez– Domingoren norabidean jarriak baitzituen, bai, baina haratago begira aldi berean, fokatze oker nabarian; besoak, berriz, eroriak baino eroriagoak zituen, adimena galtzen duenean galtzen baititu pertsonak begiak eta besoak... horregatik besarkatu zuen hain sutsu eta indartsu Domingok, besark... " Galduta zaude, ama, baina nik besarkatu egiten zaitut, besarkada honetan zure izatearen puska bat besterik berreskura ez badezaket ere, molekula bat, atomo bat...", jakin zekien arren besarkada hartatik nekez gera zitekeela ezer, min bihurtutako absentziaren presentzia izan ezean.
|
|
|
Oroitzapen hartatik etorri zitzaion Domingori, ausaz, elizetara sartzeko ohitura –inor edo ia inor egoten ez zenean, hori bai–, baita Elizarekin hautsi zuenean ere, espazio sakratu haiek lurraren eta Jainkoaren sabeltzat hartuko balitu bezala, halako eran, non oroitzapen hartatik baitzetorkion, halaber, hainbat taldekideren aurkako
|
bere
jarrera hura –Chaplin ezizenekoarekin bakarrik mintzatzen zen gai haietaz, denborarekin konfiantzazko adiskide min izango zuenarekin–, zera esatera bultzatzen zuena:
|
|
|
...entzat berebiziko garrantzia izan zezakeena, garai bateko portaera eskasa orduko portaera guztiz bestelakoarekin garbi zezakeelakoan, Jainkoaren begien aurrean bere burua berrerosteko saioan; Regina, azkenik, bere egiteko hari ekiteko prest zegoen, bai baitzirudien ezen Villalbako markesa andereak urtebete lehenago egin ziòn bisitak guztiz biziberritu zuela... horregatik egoskortu zen, beharbada,
|
bere
jarrera hartan: Regina enean primeran zainduko dut nik mutila, izan beza berorrek konfiantza nirekin... harik eta Izagirre doktoreak esan zion arte:
|
|
|
Sendategiko ardura nagusia moja komunitate batek zeraman, eta Maria Bibiana bat gehiago izaten saiatzen zen, halako eran, non gaixoetako bat, egun batean, sor Piedad deitzen hasi baitzitzaion, sendategiko gaixoen artean berehalako arrakasta izan zuèn izengoitia; Maria Bibiana, bestela, ebanjelioko aginduei lotuz, Jainko sufritzailearen irudia ikusten ahalegintzen zen hurko gaixoaren baitan –" Asko dira gaixoen aurpegiak, baina gurutzeak aurpegi bakarra du: Kristoren aurpegia" esan zion Gabinori behin batean–, eta bazirudien ezen
|
bere
jarrera hura indar iturri gertazen zitzaiola, Maria Bibiana etengabe ibiltzen baitzen gaixo batengandik beste batengana, haien beharrei eta haien eskariei lotuta, ordu bakoitzari beste ordubeteko etekina ateratzeko gai zèn emakume nekagaitza iduri.
|
|
|
Gabinoren begiei erreparatuz gero, goitik behera eta behetik gora zihoazela igar zitekeen, baita ezkerretik eskuinera eta eskuinetik ezkerrera ere, joan etorri ia sumaezinetan, poema hura behin eta berriro irakurtzen ariko balitz bezala, bi aldiz, hiru aldiz, lau aldiz: ...einale–, eta, lauzpabost segundoren buruan, ezkerretara jiratu zuen burua, leihoari begira jartzeko; leihoaren bestaldean udazkena zen eta euria ari zuen; kanpoan ez ezik, baina, Gabinoren barruan ere euria ari zuen, antza, begiak jiratu eta bizpahiru segundoren buruan –kanpoko errealitatea barrukoari ere eraginka, ausaz– negarrez hasi baitzen; Gabinok minutu eskas batean iraun zuen
|
bere
jarrera hartan, malkoak xukatu eta berriro testuari begira jarri zitzaion arte; esan nahi baita Gabinok berriro ekin ziola irakurketari, baina, hunkialdia eta malkoak iraganak zirelako edo, beste bat izan zen haren erreakzioa, bat batean irri baten itzala –itzal bat baino gehiago ere bai, argitik gehiago baitzuen irri hark itzaletik baino, malenkoniaren ertzetik sortua bazirudien ere– n... forma bat, Gabinok bere baitatik at aurkitu zuena eta bere ederrean begiets zezakeena; formaren edertasuna, minaren ontzia betetzen zuèn isurki mingotsetik prezipitatutako eta hondora jalkitako ezti tanta bat balitz bezala; gero, forma multiforme hartan –bost ziren lerroak eta bost ziren haizeak– zirrararik zirraratsuena eragin ziòn azpi formarekin topatu –perla bat ere izan zitekeen, edo errubi bat–, eta hiru bider xuxurlatu zuen Gabinok esaldi bera:
|
|
|
Hartaz mintzatzen zen Gabino bere egunerokoan. Arrazoi haiekin batera, baina, azpitik ez ote zuen beldurra ere
|
bere
jarrera haren eragile. Gabinok, izan ere, ariman bezalaxe, gorputzean ere nabaritu behar zituen mugimendu batzuk –gainditutzat jo zitekeèn tuberkulositik aparte mutil normala zen fisikoki–, plazeraren atarian jartzen zutenak.
|
|
|
Domingoren begiak, baina, ez ziren menderatuaren begiak, ausaz, ez azpiratuarenak, ezta ardiaren begi etsi itzaliak ere; aitzitik: makurtu gabeko argiaren distira zuten, eguzki bertikalarena,
|
bere
jarrera hura ez baitzen, beharbada, apaltasunezkoa, eta harrotasunaren hariek zuzentzen baitzuten, apika, eszena hura, Domingo, azalean gauza bat aditzera eman arren –lekuko inozo batek apaltasunaren irudikotzat hartuko zituen seguruenik, bai haren hitzak eta bai haren masail eskainia ere–, sakonean beste bat esaten ariko balitz bezala, koadro osoaren kontrastean bigarren planoan geratz... inoiz ez bezalako energiarekin zegoen –energia negatiboa nahi bada, porrotaren ondorioz, baina energia, azken finean, beste energia mota batean transformatzeko gai–:
|
|
|
Domingok zera ikusi du..." –, erreflexu baldintzatuak baldintzatua, nahiz eta anai arreben arteko giroa nekez gerta zekiokeen Damasori arazo iturri; edo zalantza bat zuelako isildu zen, besterik gabe, hiruzpalau segundoko isilunera eraman zuena, zalantzak sorrarazten ziòn nora eza zuzentzeko asmotan; edo ez zuen zalantzarik, eta Damaso beldur zen: hots, Damasok ongi baino hobeto zekien buruan zuèn galderaren erantzuna, eta beldurraren ondorioak atzeratu nahian zebilen
|
bere
jarrera harekin, auskalo.
|
|
|
Txalo zaparrada berehalakoa izan zen, bai orduan eta bai osaba ilobek pieza bat jotzen zuten bakoitzean ere; Don Alfredok ere biziki txalotzen zituen txistulariak: txalotu aurretik, baina, baita txalotzerakoan ere, Gabinori so egiten zion aldizka, era adierazgarrian –Gabinoren begiak topatu zituèn aldi haietako batean, burua goratu eta beheratu zuen lauzpabost aldiz, keinu ezin nabarmenagoan–,
|
bere
jarrera harekin Gabinori esan nahi balio bezala: " Nik ere maite ditut hemengo ohiturak, zer uste duzu, bada?
|
|
|
...k, beharbada, are amorru handiagoa sentitzen zuen –haren urduritasunak eta haren ezinegonak ez zuten besterik adierazten–, amaren aurkakoa ez ezik, bere buruaren aurkakoa ere izan zitekeena, lehenengo ezintasunari lotutako beste ezintasun guztiei –bakardadearen hoztasunari, baita lagunari egindako nolabaiteko traizioari ere– aldez aurretik antzeman balie bezala; esan nahi baita
|
bere
jarrera hari eutsi ziola Gabinok hurrengo egunean ere, amarekiko urruntasunean eta gero eta bakardade handiagoan, ia ezer jan gabe; gero, oherakoan, ama bakarrik belaunikatu zen salbea errezatzeko, bezperan bezala; bezperan ez bezala, baina, zeinean semeak guztiz eman baitzion bizkarra amari, begiak itxita zituèn harrizko estatua bat iduri, bi aldiz jiratu zuen Gabinok burua –bazirudien bak... " Ez, aita!
|
|
2010
|
|
|
Aitak, beraz, bere jarrerari eusten zion, baina bazegoen
|
bere
jarrera hartan, bai, aldaketarik. Aita, izan ere, beti izan zen etxeko aginpidea, etxekooi tokia eta maila esleitzen zizkiguna, toki guztien gaineko tokia, piramidearen erpin mugigaitza?
|
|
|
Bibik esaten zidanez, egongelan eseri eta leihotik begira geratzen zen, urrunera, apenas keinurik egin gabe, begiradak, zinez, urrun hartara eramango balu bezala, baserriko eta haurtzaroko sutondora, beharbada, non suak piztutako ametsak suak erraustu baitzizkion banan banan?, bertan bakartzeko. Orduak ematen zituen
|
bere
jarrera hartan, inguruarekiko eta bizitzarekiko interesa galdu balu bezala. Lanetik itzultzen ginenean, kontatzen genizkion Teok eta biok hango eta hemengo gorabeherak, laborategiko analisiek gure altzairuaren kalitatea berretsi dute; Ferrocarriles tik sekulako eskaria izan dugu, bost milioi pezeta ingurukoa??, alferrik?
|
|
|
Aitak, beraz, bere jarrerari eusten zion, baina bazegoen
|
bere
jarrera hartan, bai, aldaketarik. Aita, izan ere, beti izan zen etxeko aginpidea, etxekooi tokia eta maila esleitzen zizkiguna, toki guztien gaineko tokia —piramidearen erpin mugigaitza— eta maila guztien gaineko maila beretzat harturik.
|
|
|
Bibik esaten zidanez, egongelan eseri eta leihotik begira geratzen zen, urrunera, apenas keinurik egin gabe, begiradak, zinez, urrun hartara eramango balu bezala —baserriko eta haurtzaroko sutondora, beharbada, non suak piztutako ametsak suak erraustu baitzizkion banan banan—, bertan bakartzeko. Orduak ematen zituen
|
bere
jarrera hartan, inguruarekiko eta bizitzarekiko interesa galdu balu bezala. Lanetik itzultzen ginenean, kontatzen genizkion Teok eta biok hango eta hemengo gorabeherak —laborategiko analisiek gure altzairuaren kalitatea berretsi dute; Ferrocarriles tik sekulako eskaria izan dugu, bost milioi pezeta ingurukoa... —, alferrik... harik eta, beste egun batean, Bibik aurkitu zuèn bezala aurkitu zuen arte, sofan alde batera etzanda, perlesiak jota, ezker alde osoa paralizatuta.
|
|
2013
|
|
|
Izango al zuen, bestela esanda, porrot hura leuntzeko, baita, leuntzearen leuntzeaz, ugazabaren borondatea apurka apurka irabazita?, garaipen ere bihurtzeko aukerarik noizbait? Egia da, lankideari paparretik oratzeko erabakian, Dionixiok burua galdu zuela eta, alde horretatik, bera zela errudun bakarra, baina egia da, halaber, lankidearen aurkako
|
bere
jarrera hartan, ugazabaren iritzia hartu zuela lehenik eta behin aintzakotzat, don Zeledonio kexatu ez zitzaion, bada, lankideaz, bezperan, hura berandu iristen zelako?!?, nagusiak nekez susma bazezakeen ere. Baina zer, berak. Dionixiok?
|
|
|
Bere erabaki hartan, muturreraino eraman nahi izan ote zuen hilarekiko errespetua, sentipen altruista bat nagusi?; edo bikiei zeharkako mezu bat bidali nahi ote zien
|
bere
jarrera harekin?: –Mutilak:
|
|
|
Bere erabaki hartan, muturreraino eraman nahi izan ote zuen hilarekiko errespetua, sentipen altruista bat nagusi?; edo bikiei zeharkako mezu bat bidali nahi ote zien
|
bere
jarrera harekin?: " Mutilak:
|
|
|
Izango al zuen, bestela esanda, porrot hura leuntzeko, baita, leuntzearen leuntzeaz –ugazabaren borondatea apurka apurka irabazita–, garaipen ere bihurtzeko aukerarik noizbait? Egia da, lankideari paparretik oratzeko erabakian, Dionixiok burua galdu zuela eta, alde horretatik, bera zela errudun bakarra, baina egia da, halaber, lankidearen aurkako
|
bere
jarrera hartan, ugazabaren iritzia hartu zuela lehenik eta behin aintzakotzat –don Zeledonio kexatu ez zitzaion, bada, lankideaz, bezperan, hura berandu iristen zelako...! –, nagusiak nekez susma bazezakeen ere. Baina zer, berak –Dionixiok– xehetasun haren berri ematen bazion...?
|
|
2014
|
|
|
Bai, egia da berak. Felisak? garbitasunarekiko obsesio hura zuela, baita
|
bere
jarrera hark jendilaje hura arbuiatzera zeramala ere, baina bere ezinikusi maniatiko hark, eskuak egunean hogei aldiz bai garbitzera zeramanak, ez ote zuen aterabideren bat?
|
|
|
Egia da Felisak ez ziola era hartan bere sakoneko problemari aterabide bat eman, hurkoarenganako nazka sentitzea lotsagarria zen kristau batendako, eta nazkak bere hartan zirauen bere baitan?, baina egia da, halaber, Felisak bere ahalmenen neurrian egin ziola problemari buru. Zer gehiago egin zezakeen, bada, baldin eta zikinkeriaren aurkako
|
bere
jarrera hura berezkoa bazuen. Bertze ikuspuntu batetik, gainera, duintasunak ez al zuen, duintasun izateko, garbitasun gutieneko bat ezinbertzeko aurrebaldintza?
|
|
2019
|
|
|
Bigarren egunean, are sendoagotu zuen
|
bere
jarrera hura. Hasteko, Guggenheim museoaren diapositiben giroan murgildu zen.
|