|
2001
|
|
|
Izerditan. Sofako
|
bere
izkinan gero eta kuzkurtuago. Nahiz eta bi egun igaro diren honezkero Armendarizen etxean egon zenetik, beldurrak airean dabil oraindik ere.
|
|
2002
|
|
|
Txalupa batek hurbiltzen zituen boxeolariak zegokien borroka esparrura eta Joselu ere hala abiatu zen gimnasiotik ezagutzen zuen Toniorekin batera. Klubeko entrenatzaile nagusia
|
bere
izkinan izatearen segurantziaz ekin zion borrokari. Aitak emandako azken aholkua gogoratu zuen, irudika egik jendea hiri begira dagoela eszenatoki batean legez, aktore baten gisa joka egik, txukun txukun, dena pelikulan hartzen ari den kamera baten aurrean bahintz moduan, indarra baino inportantea baita dotorezia.
|
|
2009
|
|
|
plazak zituèn bankuetako batean, bankuko izkina batean? emakume gazte hura ikusi ez zuen, bada, begiak urmaelean zituela!; gauza haiek, baina, nobeletan eta pelikuletan bakarrik gertatzen ziren!; Domingok, gainera, saihetsetik ikusten zuen emakumea, primeran ikusten ere, hura
|
bere aldeko
izkinan eserita zegoelako; harantzago, banku berean, atso zahar bat zegoen, emakume gaztearekin zerikusirik ez zuena, antza, ez batak eta ez besteak ez baitzioten elkarri hitz egiten ez begiratzen; eguzkiak, bestalde, sonbreiruan jotzen zuen emakumea, halako eran, non, sonbreiruak proiektatzen zuen itzalaren ondorioz, aurpegia bi zatitan banatuta azaltzen baitzitzaion:
|
|
|
Neska mutilen iruzkinek barre txikiak eragin zizkioten Domingori, eta horregatik ere, menturaz –horregatik ere bai–, inoiz baino animatuago sentitu zen; barne ahots baten presentzia ere igarri zuen orduan, berak ere probatu behar zuela eta probatu behar zuela... baita probatu ere, handik segundo gutxira!; jolas bat zen –ongitxo zekien Domingok hori–, baina, halere, urduri bezala zegoen, tentazioan erori eta kanario zaintzaileari txartel baten eske joan zitzaionean; gero, zaintzaileak kaiolako atea ireki, kanarioak bere egitekoa egin, Domingok zaintzailearen eskuetatik txartela jaso, hari ordaindu, eta, lauzpabost segundora, mezua irakurtzeari ekin zion: ...ik ez oso urruti zegoèn beste plaza batera joan zenean, non urmael bat baitzegoen, zisne eta ahate batzuekin... plazak zituèn bankuetako batean –bankuko izkina batean– emakume gazte hura ikusi ez zuen, bada, begiak urmaelean zituela!; gauza haiek, baina, nobeletan eta pelikuletan bakarrik gertatzen ziren!; Domingok, gainera, saihetsetik ikusten zuen emakumea, primeran ikusten ere, hura
|
bere aldeko
izkinan eserita zegoelako; harantzago –banku berean– atso zahar bat zegoen, emakume gaztearekin zerikusirik ez zuena, antza, ez batak eta ez besteak ez baitzioten elkarri hitz egiten ez begiratzen; eguzkiak, bestalde, sonbreiruan jotzen zuen emakumea, halako eran, non, sonbreiruak proiektatzen zuen itzalaren ondorioz, aurpegia bi zatitan banatuta azaltzen baitzitzaion: goikoa –sudur betinguruak– gerizpean, eta behekoa –ezpain kokotsak– argitan; baina, argiaren eta itzalaren eremuak bereizten zituèn lerroa garbia zen arren, haien artean ez zegoen hausturarik, eta bai jarraipen bat, ez fisikoa baina bai beste era batekoa –jarraipen metafisiko bat, beharbada–, bi eremuak misterioaren haloak bildu balitu bezala; Domingok ikusten zuèn fotogramak, beraz, gehiago zuen irrealetik errealetik baino; une hartan, gainera, fotogramaren bazterretik urmaeleko zisne bat eta bizpahiru ahate agertu ziren, lerro lerroan zeudenak eta emakume gaztearen norabidean zihoazenak, misterioari misterioa erantsiz; edo hala iruditu zitzaion Domingori, txartelean idatzitako esaldiaren eta begien aurrean zuèn irudiaren arteko kointzidentziak eta bat egiteak bultzaturik edo; Domingo, ondorioz, istant haren magian harrapatuta zegoen, gertatuak kasualitatea baino gehiago behar baitzuen, itxuraz, patuak edo Probidentziak bideratutako zerbait, agidanez; hargatik begitandu zitzaion emakume gazte hura, beharbada, polita ez ezik, ederra ere; edertasun hura begiesten zegoela, baina –atso zaharra bankutik orduantxe altxatu zelako edo–, bihotzak jauzi egin zion; Domingok –beste alor batzuetan bere zalantzak izan zitzakeenak– bazekien, bai, zergatik egin zion jauzi:
|
|
2011
|
|
|
Publikoaren oihuen artean, Flaminio estadioko tenperatura gero eta beroagoa zen eta, apustu artekariak lanez gainezka zeuden. Txilinak jotzean, boxeolari biak nor
|
bere
izkinara joan ziren. Apustuen balantzak estatubatuarraren aldean pisu gehiago hartu zuen.
|
|
2014
|
|
|
Haur denboran galdu egiten zen.
|
Bertako
izkina batetik pasatzen zen mojen eskolara joateko. Heldu bihurtu denean ere ez du oso ongi ezagutzen.
|
|
|
Brunnhilde da ama gisa erreakzionatzen duena. Baina horretan ez da beste bi aiten ezberdina, bakoitzak
|
bere
izkinan euren semeak sakrifikatzen dituzte. Baina, orduan, non dago ezberdintasuna?
|
|
2015
|
|
|
Hantxe zegoen, parez pare. Denbora guztian zain egon balitz bezala,
|
berak
izkina noiz okertuko zain. Ordulariari begiratzeko tentaziorik gabe, pausoa estutu zuen Kepak.
|
|
|
Aldian behin, atera entziklopedia eta caton zaharren artetik eta begira gelditzen gintzaizkion; esan zezala berak zertan erabakitzen zen bizitza. Eta erretratuak negarra baizik ez zela esango zigun batean; ohartzeko bestela
|
bere
izkina batean azaltzen ziren bi neska haietaz, edo, batez ere, harrizko eskaileraren erdi erdian kokatutako mutil irribarretsuaz: Arregi hura, zeina, antzara zauritua eta lurrera eroria bailitzan, kolpeka hila izan baitzen kartzelan.
|
|
2017
|
|
|
Ematen du kontalari gisa ez duzula arrakasta handirik esan zuen ezkongabeak bat batean,
|
bere
izkinatik.
|
|
2020
|
|
|
Modu zirtolarian dator, zoriontsu, jendez inguratua sentitzean, publikoaren artean etengabe mugitzen. Azkenean
|
bere
izkinara erretiratzen da. Hasierako argiak labaintzera egiten du, guztiz desagertzen den arte.
|
|
2023
|
|
|
Hau izan duzu, hortaz, Harria, nire kontakizuna: zelan egun batean eskoriak
|
bere
izkina zikina utzi, burdinolak eragindako minatik atera eta dorrea gorde zuen, itsusi bezain harro".
|