|
2004
|
|
|
—Etor hadi hona, ttiki, bankete on bat egin behar diagu hire kontura —esaten zidan besteak
|
bere
hortz guztiak erakutsiz.
|
|
2016
|
|
|
Baina bere ahalegina alferrikakoa izan zen, zeren eta aurrean zeukan okindegiaren hormaren ordez horma irinez txuritua, baina une hartan eguzkiaren lehen printzekin gorrituabere anaia ikusi baitzuen; bere anaia erresidentziako lorategian berari agur esaten. " Hemen utzi behar al nauk", zioen Kropotkik
|
bere
hortzik gabeko ahoa barrezka zabalduz. " Hemen sartzen banauk denek pentsatuko diate hil egin naizela.
|
|
2017
|
|
|
Arrazoia karraskaria da arratoien gisara.
|
Bere
hortzei ez handitzen uzteko, zorroztu beharrean higatu egin behar dituelako eta alferrik errepikatutako arrazoiak etengabe ezjakintasunaren zuloa handitzen dutelako, batez ere.
|
|
2019
|
|
|
Barrena joa eta gaixorik eskean zebilen, arratoi koloreko asto txiki baten gainean, eta alportxa zeraman, gatz poto, olio adar eta aizto labanaz hornituta. Zankarrote zaharra larunbat arratsaldean abiatzen zen eta asteazken iluntzean itzultzen zen muga barrutiko herrietan zeharreko ibilbidetik, berekin zekartzala zentimoko eta bost zentimoko kobrezko txanponen zorrotxoa, urdai zaharminduekiko zorroa,
|
bere
hortzik gabeko oiak miaztu baino egin ezin zituen ogi koskorrak, eta norbaitek urdailera botako zituen piper lehorrak eta piper kordak. Zankarrote zaharrari adinarekin konkorra zitzaion sortua.
|
|
|
Bere zokoan orroaz ari zen.
|
Bere
hortz zorrotz eta mihi latzarekin paretak higatzen zituen eta artesiak suntsitzen.
|
|
2020
|
|
|
Duela ordu batzuk bizirik zegoen haragi hori, nik laztandu, muinkatu, xurgatu nituen haren bazter ezkutuenak; nire jarioek busti zuten, haren jarioek busti ninduten. Urpeko laster hotzek handitu dute, arrainen bat saiatu da
|
bere
hortz biguna haragi are bigunagoan sartzen, kanpotik berdexka dago baina galeria intimoenetan oraindik dauka nire listuaren, nire semenaren aztarnarik. Begira ezazue puntu beltz hori:
|
|
2021
|
|
|
Atenastarrek, K.a. V. mendeko arratsalde aztoratu hartan, etsaien amen amorrua eta etsipena entzun zuten, ankerkeriaren akusazio bihurtu zitzaiena. Azkenean, Hekuba erregina zaharrak, sute apokaliptiko batek argiturik,
|
bere
hortzik gabeko ahotik, biktimen zurztasun unibertsala salatuko du(" Ai ene, suak irentsi ditu jada muinoko gotorlekua, hiri osoa eta harresirik garaienak. Hautsak eta keak nire jauregia estaltzen dute.
|
|
|
Ez dira lerro hutsak, ama bera agertu da bat batean paperean: bere ahots hain goxoa, bere gaztaina koloreko ile kizkur antxa, begirada beroa, ebakortz atereak agerian uzten dizkion irribarrea, keinu lotsati bat duena bukaeran, horrexegatik hain zuzen,
|
bere
hortz desordenatuek lotsa ematen diotelako. Nire lapitzarekin deitu diot, hor dago.
|