2000
|
|
Honek ez du nahi esan bere gogoetak egokitzen ibiltzen zenik kritikekin ongi geratzeko, ezta gutxiago ere. Analisi askoren ondoren, egun badakigu bere ibilbide intelektuala, hau da,
|
bere
emaitzak —idazkiak eta gogoetak— zeharkatu dituzten ezaugarri konstante batzuk badaudela, esate baterako joera antimetafisikoa, tolerantzia linguistikoa eta kontzeptuala, edo eluzidazioaren helburua49 Bere ildo teorikoak Neurath pragmatikoarekin bat ez etortzera eraman zuen, baina harrezkero hobeki ikusiko zenez, Zirkuluaren erreserba ideologikoaren buruan jartzera ere bai.... Zirkulua desagertu eta gero, ikusmolde estandarrak Carnapen aldeko bideak jorratuko zituen:
|
2001
|
|
Hemen banakakoa denak eta orokortu ezin daitekeenak sortzen duen arazoa nabarmentzen da. Kant bere hirugarren Kritika n —Juzgamenaren Kritika n— arazo honi erantzuten saiatu zen, baina zeregin honen konplexutasuna izugarria zen eta
|
bere
emaitzak argiki asmoen atzetik geratu ziren (hau bereziki nabarmentzen da hirugarren Kritika honentzako hasiera batean idatzi eta ondoren alde batera utzi zuen lehen sarrera irakurtzean).
|
|
Igaro dena eta orain ez dagoena berriro presente egiteko, denboran aurrera egitean atzean utzi dena jasotzeko, hautemapenen arteko elkarketa sortzeko, beraz, erreprodukzioa behar da. Jarraian, hautemapenen arteko elkarketa hori sortu ondoren, gero gainera irudimen produktiboak irudi batu bat osatuko du, sintesia egingo du eta
|
bere
emaitza objektua izango da. Azkenik, adimenak irudiari sentsuzko alderdia kendu eta objektua berrezagutuko du batasun gisa, niaren identitateak ezartzen dituen kategorien bitartez.
|
|
Gure tesia zeharo bestaldekoa da. Guk esan dugu gogoa dela adimenaren eta
|
bere
emaitzen jaun eta epaile. Horien tesiak, aldiz, adimenezko zientziaren inperio osoa aldarrikatzen du.
|
2003
|
|
Itxuraz esker txarrekoa,
|
bere
emaitzetan konfiantzarik merezi ez duena, zientziak anarkismoarentzako aliatu izateari utzi dio. Arazo bilakatu da.
|
|
Feyerabenden aburuz, ez dago sinetsi beharrik, are gutxiago zientzi adituek gure agintari eta gidari izan behar dutenik. Adituen erabakiek, demokrazien beste arlo gehienetan gertatu lez, kontrol demokratikoaren menpe egon behar dute; herriak gainbegiratu behar du zientzi jarduera,
|
bere
emaitzak, aplikazioak, diru laguntzak eta guzti. Izan ere, tamalez, zientzia ideologia da azken buruan, berak sortutako mitoaren gainean eratutakoa; eta estatutik banatuta ez dagoen arren, egon luke, erlijioa dagoen bezala.
|
|
(4) Azkenik, teoria kontrastagarria den jakin behar dugu. Horretarako,
|
bere
emaitzak enpirikoki aplikatuko ditugu. Hots, teoria esperientziaren aurrean egiaztatzen dugu.
|
|
Erraz galde diezaiokegu geure buruari ez ote den filosofoaren eginkizuna bigarren mailakoa, zientzialariarenarekin erkatzen dugunean. Hau da, ea filosofiak ez ote duen zain egon behar zientzialariak
|
bere
emaitzak eman eta ortodoxian onartu arte, ondoren, soilik ondoren, azterlanari ekiteko. Horrela balitz, zientziaren filosofia zain legoke beti, zientziaren emaitzen zain, ondoren ‘ez dakigun zer edo zer’ egin ahal izateko, zientzialariak askotan eta gizarteak gehienetan egoki ulertzen ez duten ‘zer edo zer’ hori.
|
2004
|
|
Descartesek ezagutzaren bi ikuspegiok zalantzaren galbahetik pasaraziko ditu, baina bere jarrera ez da neutroa izango. Zientziak ere zalantzarako motiboak eskaintzen dizkion arren,
|
bere
emaitzak eta, batez ere, prozedurak, eskolako ikasketak baino askoz ere fidagarriagoak irudituko zaizkio. Izan ere, ezagutza teorikoari dagokionean, matematiken frogapenek erakusten duten segurtasuna askoz handiagoa izango da nagusigoaren indarraren bide hutsez ebazten diren eztabaidak baino.
|
|
Egia esan, ez, edo horrela ikusiko zuen Descartesek. Izan ere, Galileoren ekarpenen aurka egingo zutenek ez zioten eraso egingo, nagusiki behintzat,
|
bere
emaitza konkretuei, berak aurkitutako astroei edo legeen erabilpenari. Onartu egingo zen gertaera fisikoak interpretatzeko eta aurrez iragartzeko orduan fisika berria eredu aristotelikoa baino egokiagoa izan zitekeela, baina ez zen onartuko, ordea, egiara gehiago gerturatzen zenik teoria berria.
|
2007
|
|
Hemendik sortutako zailtasunak areagotu egiten dira, hain zuzen, bertan parte hartzen duten erakunde handien ordezkarien kopuruaren arabera, zeinak alderdi, klase sozial eta estatu ezberdinekin harremanetan dauden. Igoera horren azkeneko maila bonba atomikoekin loturikoa litzateke, alegia,
|
bere
emaitzetan gizadi osoa suntsituko lukeen gerratearekin. Horren aurrean, egiaz, gizakiak elkarrizketaren posibilitatearen aurrean pairatutako porrotak suposatzen duenaren inguruko galdera egin behar dugu.
|
|
Paideia, ezaguna den bezala, Kristo aurreko V. eta IV. mendeetako greziar hiri estatuetan sortutako ideia da, eta, Gudjons ek dioen bezala, aldi berean esan nahi du" bizitza forma praktiko bat" eta" filosofikoki zehaztutako giza formazio ideal bat" 29 Labur esan dezakegu, kontzeptu horrek giza prestakuntza orokor bat islatzen duela, zeinak aldi berean polis ean eraman beharreko bizitza sozio-politiko egoki bat eta bertutearekin loturiko bizitza indibidual on eta justu bat aditzera ematen duen. Paideiak, honela Bohm," hezkuntza fisikoa, politikoa eta estetiko morala biltzen ditu idealki"," bere helburua kultura orohartzaile bat da" eta"
|
bere
emaitza indibiduala gizaki osatua da, alegia, bere gaitasun fisiko, mental eta espiritual guztiak harmonikoki garatu dituena" 30 Zentzu honetan aipatu beharrekoa da, ere, paideia hori —gure" pedagogiaren" oinarrian dagoena— ez dela bestelako hizkuntzetan" hezkuntza" hitzarekin bakarrik itzulia izan, baizik eta baita" kultura" edota" humanitatea&qu... gizakiak bere buruaren humanizazio prozesuaren erantzukizuna hartu behar du, hain zuzen, berorren alde guztiak —eta aldi berean— kontsideratuz.
|
2009
|
|
Marxismoaren gertakizun historiko hori irakaspen aberatsaren iturria dugu: giza burujabetzaren mesianismoez, utopiez, eta lortzeko praktikez ere gogoeta egiten dutenek marxismoaren fenomenoa, honen historia, honen teoria eta praktika, bere bilakaera, agindutako askatasuna eta
|
bere
emaitza aztertu behar dituzte, nahitaez. Hausnarketa eta azterketa horiek zenbait hamarkadatan garatu dira eta zenbait iritsi desberdinetako intelektualek parte hartu du.
|
2010
|
|
Beti ere eragozpen nagusia —hizkuntza komunitateei buruzko ezagutza nahikoa garatu ahal izateko oztoporik handiena— bestelako bat izan da zalantzarik gabe, hain zuzen, hizkuntza komunitateari berari giza bizitzan bertan aurresuposatu izan zaion gehiegizko ebidentzia. Oharkabean geratu dira, halaber, ama hizkuntzaren
|
beraren
emaitzarik sakonenak, eta, zentzu horretan, errazago uler dezakegu zergatik ama hizkuntza zer den atzematen duen garai batek, egiaz, hizkuntza komunitatea zer den ere sakonago ulertzen duen. Orain arteko gure azterketatik, bada, zera bakarrik ondoriozta daiteke:
|
|
Eta hori horrela da, egiaz, nahiz eta ez den honakoa zalantzan jartzen: soilik hizkuntza energeia bezala arakatzen bada —hizkuntzaren jokabidea bere formetan eta lekutan arakatzen bada— izango da ere aukera, bai hizkuntza
|
bere
emaitzetan ulertzeko bai bere esanahia giza jarduerarako atzemateko. Nolanahi ere, baina, zera hasi gara jada zehazki ikusten:
|
2017
|
|
Beldurra jarrera magiko bat baino ez da xarmaduraz ezabatu asmo dituena distantziara* 3 eduki ezin ditugun objektu beldurgarriak. Eta
|
bere
emaitzen bidez, hain zuzen, atzematen dugu beldurra, munduko barne hemorragia mota berri bat bezala ematen baitzaigu: munduaren iraganbidea existentzia mota magiko batera.
|