|
2003
|
|
|
4) Ahozko aitortza. Maisu, epaile eta arima sendagilea da aitorlea, eta haren aurrean egonda, Jesukristoren
|
beraren aurrean
dagoela pentsatu behar du bekatariak. Are gehiago:
|
|
2008
|
|
|
Baina uste zeharo ezberdina da, aurrelan neketsu hori egin gabe, mintzairak oro, berez, giza hizkuntzak direlako arrazoi soilarengatik, guztiak maila berekoak direla eta egoera
|
berean
daudela pentsatzea. Izan ere, askotxo gara, irakaskuntzan dihardugunon artean behintzat, ez soilki yonkien, baizik eta gaurko batxiler batzuen hizkuntza egoera (berau euskara zein erdarak izan) europar unibertsitate mailako kontzeptuak adierazteko ez dela gai sinatuko genukeenok.
|
|
|
Beldurtu egin nauk.
|
Bere alde
hengoela pentsatu diat.
|
|
2011
|
|
|
kexak bertako langileek ume bati janaria ematen ari zitzaion ama bati kargu hartu diotelako, kexak bizikleta batekin bertara sartu nahi izan duen hiritarraren aldetik, kexak non jesarri ez dagoelako, kexak ilunegi dagoelako, kexak leku hotza delako... Plaza gisa saltzen dena ez dago plaza gisa erabiltzeko pentsatua, eta ezta ere
|
bertan
egoteko pentsatua (bankurik ia ez, iluntasuna...). Bertan egote horrek arazoak baitakartza berarekin:
|
|
2014
|
|
|
Horretarako zuk aipatzen duzun biluztasun horretara jo dut, eta gitarraren hautua ere horretatik dator. Juanba Berasategik erakutsi zizkidanean, kantuak entzunda sortu zituen diskorako irudiak, sekulako poza hartu nuen, hirurok barne gogoeta
|
berean
geundela pentsatu nuen, Tximela, Berasategi eta neu alegia.
|
|
2018
|
|
|
Egia esan, onartu dio bere buruari Agnetak?, Karlosek zerbait ezkutatzen zuela esaten zion senak hasieratik, gezurretan ari zitzaiola nolabait. Txalupa
|
berean
zeudela pentsatu izan du beti hala ere. Ezberdinak izateagatik berdinak zirela, neurri batean.
|
|
2019
|
|
|
Zirku bat bazen eta kristauak piztietara botatzen zituzten, hau da, lehoietara, gainera lehoiek etxean jokatzen duenaren abantaila zuten, eta nobelagileak idazten zuen, frogarik eman edo adituen iritzirik aipatu gabe, gizajo horien artean urdurienak zirenak ez zirela lehoien oldarraren zain gelditzen, lasterka hasten zirela, nolabait esan, heriotzaren bila, eta ez paradisuan sartzen lehenak izateko, saihetsezinaren zain egoteko kemenik ez zutelako baizik. Gaztaroko irakurketez gogoratze honek eraman zuen Raimundo Silva, ideien errekurrentziaren bide ezagunen bitartez, historia bizkorrago iraganaraztea, denbora bizkortzea
|
bere esku
zegoela pentsatzera, argitaletxera joaten ahal zen berehala, edozein aitzakia zela bide, adibidez, Lauretan medikuarenera joan behar dut, esadazue zer nahi duzuen, tonu horretan Costarekin mintzatuko zen, baina argi zegoen zuzendariaren idazkariak ez ziola deitu Produkzioarekin biltzeko, maila gorenetan arduratuko ziren bere kasuaz, eta honetaz konturatzeak, absurdoki, bere banitatea balakatu zue... Nahasmen honen erdian nahi izango luke gainerakoei nagusituko zitzaien sentimendu bat aurkitu, geroago erantzun ahal izateko, inork galdetuko balio, Eta nola sentitu zinen hori bezalako egoera izugarrian, Oso kezkatuta, edo axolagabe, edo libertitua, edo larritua, edo beldurtua, edo lotsatua, egia esan ez daki zer sentitzen duen, nahi duen gauza bakarra da laurak lehenbailehen iristea, ahoa irekirik zain duen lehoiarekin topatzea, erromatarrak esku zartaka ari diren bitartean, minutuak horrelakoak dira, gehienetan alde batera joan eta pasatzen uzten digute larrua harramazkatu eta gero, baina beti izango da irentsi egingo gaituen bat.
|