2001
|
|
Oinarrizko ustea hauxe da: emakumea ezkontzen denean
|
bere
buruaz ahaztu behar dela. Ez du bere buruaz axolatu behar, senarraz, haurrez eta etxean bizi direnez baizik.
|
2005
|
|
Baina triku zakar haren barruan, emakume otzana eta bihozbera zen bereentzat; eta, beharra gertatzekotan,
|
bere
buruaz ahaztu eta dena emateko presta.
|
2006
|
|
Obra hori publiko horrentzat egina baldin bada, pertsona hark ez du sekula behar beste zabalduko bere ulermena, edo ez du sekula ahantziko bere interesa, bai adiskide gisa bai etsai gisa, bai arerio gisa bai iruzkingile gisa. Horrela, beraren sentimenduak okertzen dira; halaber, edertasun eta narrio berek ez dute izango pertsona horrengan izango luketen eragina bere irudimena behar bezala behartu izan balu eta une batez
|
bere
buruaz ahaztu izan balitz. Hortaz, beraren gustua argi eta garbi benetako arautik desbideratuko da eta, ondorioz, sinesgarritasun eta autoritate osoa galduko du.
|
2009
|
|
Valentinaren bizipozak kutsatuta etorri zen hitzaldira. Eta, hasi aurretik, desiratzen zegoen areto itogarri hartatik ospa egin eta etxeko zuloan gordetzeko, ke artean
|
bere
burua ahaztuz joateko. Ke atzean.
|
|
Maitasunaren etxea sumisiorako eskola izan da.
|
Bere
buruaz ahaztu behar izan dute.
|
2011
|
|
Espazioan gorputzarekin idazteko modu bat omen tai ji quang esaten dioten barne bidea, eta kaligrafia ere jardun beraren adar gisa ulertzen du txinatarrak. Ikasi nahi duenak,
|
bere
buruarekin ahaztu, eta gorputzari edo (idazteko garaian) eskuari utzi behar dio mugimendua gogora dezan, baina zazpi arau bete behar ditu, hala ere, trazuak ondo egiteko eta, besteak beste, ezker eskuin, goi behe, kanpo barne eta erdi eta albokoak hartu behar dira gogoan. Axola gutxiko kontua dirudi, baino badu garrantzia, zeren idazkera oso gertu dago Txinan, esan bezala, pinturatik eta, paper zuriaren gaineko tinta beltza dela medio, erraz nabarmentzen da zein trazu dagoen gainean eta zein azpian.
|
2014
|
|
esijitzen du1677, hori zinez agitzen den neurrian omen da nazioa legitimoa eta bizirauteko mereziduna1678 Norbanakoak konplitu du txalo batzuk hartuta; ez bakarrik nazioak, baizik haren historia heroikoak berreskuratu du berriro lehentasuna. Edozein enpresa handik gizabanakoak
|
bere
burua ahaztea galdatzen du eta jomuga handiaren uztarpean desagertzea1679 Indibiduoa Estatuari sakrifikatzea (beti lexiko hauxe darabil: –abdication?,, sacrifice?) ezinbestekoa da Frantziak behar duen erreforma moralerako; hori egin izanagatik goratzen da gizarte prusiarra, horretan ikusten da haren goraren arrazoia1680 Renanen printzipio orokorra da:
|
|
Aukera izan nuenean, arren eskatu nion ahalegin bat egiteko eta alde egiteko, garaiz zegoen bitartean; neure burua eskaini nion berarekin itzultzeko. Eta bera, baietz esan eta gero, bertan gelditzen zen; beste marfil bilaketa batera jotzen zuen; astetarako desagertzen zen;
|
bere
buruaz ahazten zen jende horren artean, bere buruaz ahaztu, aizu». «Hara!
|
|
Aukera izan nuenean, arren eskatu nion ahalegin bat egiteko eta alde egiteko, garaiz zegoen bitartean; neure burua eskaini nion berarekin itzultzeko. Eta bera, baietz esan eta gero, bertan gelditzen zen; beste marfil bilaketa batera jotzen zuen; astetarako desagertzen zen; bere buruaz ahazten zen jende horren artean,
|
bere
buruaz ahaztu, aizu». «Hara!
|
|
Bizitza berrian dena aurkikuntza izanik, dena joan eta etorri, Xabi
|
bere
buruaz ahaztu egin da zertxobait, nahiz eta oraindik segitzen duen komuneko konketa gainera igo eta bere buruari begira, ispiluak itzuliko dion irudiaren baitan edertasuna eta sendotasuna ikusteko ilusioaz. Besoak angelu zuzena osatuz jarri eta indar egiten duenean, pozik geratzen da ikusten duenarekin, besoetako gihar ederki zizelkatuekin, eta harrituta dago inork ez diolako inoiz ezer esaten;" hik dauzkak giharrak, Ugarte" bezalako esaldiek zoriontsu sentiaraziko zuketen.
|
2015
|
|
5 Bera zorionekoa da, bere burua ezagutzen, maitatzen eta bere buruaz gozatzen duelako, ezinezkoa izanik bestela izatea; ez du, ezin du izan askatasunik, eta ez litzateke izango perfekzioa
|
bere
burua ahaztu eta ez maitatzeko askatasuna izatea. Beraz, ene arima, zeure atsedenean sartuko zara, gorengo on honengan barneratzen zarenean, Hark ulertzen duena ulertzen duzunean, Hark maitatzen duena maitatzen duzunean, eta Hark gozatzen duenaz gozatzen duzunean.
|
|
Laugarrena da, funtsezkoena eta Jainkoarentzat atseginena, beraren ohoreaz eta aintzaz gogora gaitezela eta geure buruaz eta geure probetxu, atsegin eta gozotasunaz ahaztu gaitezela. Bada, nola egongo da
|
bere
buruaz ahazturik kontu handiz dabilena, zirkin egiten ausartzen ez dena, bere adimen eta desirei Jainkoaren aintza handiagorako mugitzen ere uzten ez diena eta Hark duen aintza dela-eta pozten ez dena. Haren Maiestateak adimena gelditzea nahi duenean, beste era batera okupatzen du eta ezagutzan guk lor dezakegun argia baino askoz goragokoa ezarriz, liluraturik gerarazten du, eta orduan, nola ez dakiela, alferrik galtzeko baino bestetako ez diren gure ahaleginekin baino askoz ere hobeki eskolatua geratzen da; izan ere, Jainkoak ahalmenak eman zizkigun haiekin lan egin dezagun eta hortik dator sari guztia; ez dago haiek liluratu beharrik, beren ofizioa egiten uztea baizik, Jainkoak goragoko ofizio batean jar ditzan arte.
|
|
Eta banoa bakarrean otoitz egin ohi nuen tokira, eta Jaunarekin hitz egiten hasten naiz, bil bil eginda, batzuetan ohi dudanez, zentzugabeko eran zer diodan ere ez dakidala; maitasuna da mintzatzen dena, eta arima joana dago guztiz, beragandik Jainkoagana den aldea ere ez sumatzeraino. Izan ere, Haren Maiestateak dion maitasunaz oharturik, maitasun horrek
|
bere
buruaz ahaztera darama eta Harengan dagoela iruditzen zaio eta, bien arteko distantziarik gabe, eta zentzugabeko gauzak esaten ditu. Gogoan dut hau esan niola, malko ugari isuriz arima hura bene benetan bere zerbitzuan jar zezala eskatu ondoren, nik ontzat banuen ere, ez nintzela asetzen, oso ona nahi nuela, eta honela esan nion:
|
|
8 Uste dut, Jaunak nahi duela arima konturatzea, hemen bat egitean baino gehiago gozatzen duela, eta horrela gainezkaldian oso ohikoa da Haren Maiestatearen gauza batzuk hari agertzea; eta ariman geratzen diren ondorioak handiak dira eta
|
bere
buruaz ahaztea, hain Jainko eta Jaun handia ezagutua eta goretsia izan dadila nahi izatearren. Nire iritziz, Jainkoarena bada, ezin daiteke gera berak han ezin zuela ezer egin eta bere ezereza eta esker txarra argitasun handi handiz ezagutu gabe, bere ontasun hutsez hain grazia handia egiten diona zerbitzatu ez duelako.
|
|
arima oraindik titia hartzen duen haur bat bezala dago bere amaren bularrean dagoenean, eta amak, hark ahogozatzen ez duela, esnea botatzen dio ahora goza dezan. ...hartu gabe borondatea maitatzen ari baita, eta Jaunak nahi du, pentsatu gabe, Berarekin dagoela kontura dadila eta irents dezala soilik Haren Maiestateak ahoan jartzen dion esnea eta har dezala atsegin gozotasun hartaz; jakin dezala Jauna ari ziola egiten mesede hura eta hartaz gozatzeaz goza dezala; baina ez dezala nahi izan nola gozatzen duen ulertzerik ezta zertaz gozatzen duen ere, une hartan
|
bere
buruaz ahaztu baizik, beraren ondoan dagoena ez baita ahaztuko hari komeni zaionaz. Izan ere, adimenarekin borrokatzera badoa hari parte eman eta berarekin ekartzeko, ezin du guztira egon; nahitaez utzi du ahotik esnea erortzen eta galdu egingo du jainkozko elikadura hura.
|
2017
|
|
Baina Beyoncerekin akordatu zen, adiskidea zuen eta laguntza behar zuen.
|
Bere
buruaz ahaztu eta Beyoncerentzat onena zela uste zuena egin zuen. Babari mezu bat idatzi zion.
|
|
Azkenean, nobela dibertigarri baten gora eta behera eta peripezia guztien hondarrean, teniente ateistak harrapatu eta hil egiten duenean, ez da santu baten martirio santua, ororen buruko graziaren garaipena: moxkor errukarri baten heriotza miserablea besterik ez da berriro; ordea,
|
bere
buruaz ahazturik, gaixoei eta hilzorian zeudenei ezkutuka sakramentuak eramatearren irabazia! Zeinek eta, berak hainbeste lagundutako judas batek saldu du.
|
2019
|
|
Sakrifizioa eta abnegazioa goraipatzen zaio, baina, askotan, guztiz hutsala iruditzen zaio, bi izakiren kargu egitea, zein ere diren, haiek hil arte?. Oso polita da
|
bere
buruaz ahaztea, baina jakin beharra dago noren edo zeren alde ahaztu. Eta okerrena da abnegazioa bera nardagarria egiten dela; senarraren begietan, tirania bihurtzen da, eta, beraz, gizona ihes egiten saiatzen da; nolanahi ere, senarrak berak inposatu dio abnegazioa emakumeari, justifikazio goren eta bakar gisa; ezkontzen direnean, gorputz eta arima ematera behartzen du emaztea; ez du onartzen elkarrenaganako obligazioa dakarrela emaztearen emate horrek.
|
|
Zahartzen denean, ironia bihurtzen zaio bere itxaronaldi zapuztua, eta zinismo sarritan mamitsu ere bai; ez ditu onartzen engainu maskulinoak, eta atzeko alde kontingente, zentzugabe, alferrikakoa ikusten dio gizonek altxaturiko eraikin ikaragarriari. Bere dependentziak ez dio uzten urruntzen, baina batzuetan zinezko eskuzabaltasuna aurkitzen du inposatzen zaion abnegazioan;
|
bere
buruaz ahazten da senarraren, maitalearen, semearen mesederako, eta, bere buruarengan pentsatzeari utzirik, bere burua eskaini eta ematen du, oso osorik. Gizonen gizartean gaizki moldatzen denez, bere portaerak asmatu eta moldatzera beharturik dago askotan; ezin da konformatu lehendik eginiko errezetekin, klixeekin; borondate ona baldin badu, arrangura bat izaten du, senarraren segurtasun ikaragarria baino zinezkoagoa.
|
|
Zeren hauxe baita masokismoaren paradoxa: subjektuak etengabe berresten du bere burua amore emateko ahaleginean bertan; entregatze gogoetagabean, bestearenganako mugimendu espontaneoan lortzen du
|
bere
burua ahaztea. Egia da, hortaz, tentazio masokista handiagoa izango dela emakumearentzat, gizonarentzat baino; bere egoera erotikoa objektu pasiboarena izateak pasibotasuna antzeztera bultzatzen du; joko hori autozigorra da, haren matxinada nartzisistek eta ondoriozko frigidotasunak bultzatua; egia da emakume asko masokistak direla, batik bat neska gazteak.
|
|
salbatzeagatik, bere burua guztiz ukatzen duela azkenerako. Sentimendu horrek kutsu mistiko bat hartzen du; jadanik ez dio eskatzen jainkoari mirets dezala, ontzat jo dezala; harengan urtu nahi du,
|
bere
burua ahaztu haren besoetan. –Gogokoa izango nuen maitasunaren santa bat izatea, idatzi du Madame d. Agoultek?.
|
|
Beren bizi guztia musika sortzeko erabili duten artista batzuek inguraturik badago ere, ez du sentitzen barrenean har horren hozkadarik, baina hezur eta mami lotzen zaio haiek maitatzeari, ulertzeari, laguntzeari: nekerik gabe egiten du hori guztia, eskuzabaltasun samur eta berezko batez, eta horrexegatik irauten du guztiz autonomo baita besteren alde
|
bere
burua ahazten duenean ere. Zinezkotasun peto peto horri esker, arrotzak zaizkio neska nerabearen gatazkak; eraman dezake munduaren gogorkeria, ez dago barrenean erdibiturik; orekatua da haur axolagabe bat bezala eta, aldi berean, emakume guztiz zentzudun bat bezala.
|
|
Hona zer exijitzen zaion beti emakumeari:
|
bere
buruaz ahazteko, eta amodioa. Montherlantek onartzen du emakumearekin samurtzea, baldin eta hark modua ematen badio bere gizon potentzia neurtzeko; Lawrence himno suhar bat eskaintzen dio haren alde bere buruari uko egiten dion emakumeari; Claudelek emakume zerbitzaria goresten du, mirabea, gizonari men eginez Jainkoari men egiten dion emakume sakrifikatua; Bretonek gizadiaren salbazioa espero du emakumearengandik, hura gai delako maitasunik erabatekoena agertzeko semeari, maitaleari; Stendhalenean ere, emakumezko pertsonaiak hunkigarriagoak dira gizonezkoak baino, bortizkeria grinatsuago batez atxikitzen zaizkiolako pasioari; laguntza ematen diote gizonari bere destinoa bete dezan, Prouhèzek Rodrigue salbatzen laguntzen duen gisan; Stendhalen eleberrietan, maiz salbatzen dute maitalea galbidetik, espetxetik edo heriotzatik.
|
|
Gauza handiak egiteko, funtsean hauxe falta zaio gaur egungo emakumeari:
|
bere
buruaz ahaztea. Hori lortzeko, ordea, norberaren burua aurkitu izanaren segurantzia izan beharra dago lehenbizi.
|
|
eta amodioaren liluramendua sentitzea ez da beti erraz ezkontzen gizartean zerbaitetara iristeko borondatearekin. Baina, batez ere, bere niari dion mirak mugatzen dio talentua emakumezko aktoreari kasu askotan; halako ametsak ditu bere presentzia soilaren prezioari buruz, ezen alferrikakoa iruditzen baitzaio lan serio bat egitea; bere figura nabarmentzen ahalegintzen da oroz gain, eta bufoikeria horren izenean sakrifikatzen du jokatzen ari den pertsonaia; aktorea ere ez da
|
bere
buruaz ahazteko bezain eskuzabala, eta horrek aukerarik gabe uzten du bere buruaz harago jotzeko: oso gutxi dira Rachelek eta Dusek bezala traba hori gainditurik beren burua arterako lanabes bihurtzen dutenak, artea beren niaren zerbitzuan jarri ordez.
|
2020
|
|
88. " Ikusten dudanean hegatxabala/ hegalak alai mugitzen eguzki errainuen kontra,/ eta
|
bere
buruaz ahaztuta jaisten/ gozotasunez beterik bihotza,/ ai, orduan alai dakusadan/ edonorengatik sentitzen dudan inbidia!/ Harritzekoa da ez zaidala bihotza/ gogoaren gogoz berehala urtzen!"
|
2021
|
|
Estatuak eta gizarteak ez ditu bere gain hartzen eta, ondorioz, erabateko arreta eta dedikazioa galdegiten dizkio amari. Beste behin
|
bere
burua ahaztuz eta mutilatuz, ama baino ezin du izan. Ondorioz, balioa eta zentzua ematen duten zinezko zereginei uko egin behar izaten die:
|
|
Ezkontzaren drama ez da emakumeari agindu dion zoriona ez bermatzea zorionak ez baitu bermerik, baizik mutilatu egiten duela emakumea: errepikapenera eta errutinara kondenatzen du[...] Sakrifizioa eta abnegazioa goraipatzen zaio[...] Oso polita da
|
bere
burua ahaztea, baina jakin beharra dago noren edo zeren alde ahaztu. (II:
|
|
2.6.7 Laburrean: norbanakotasuna eta burujabetza mutilatuta Horrenbestez, izaki inesentzial gisa bere izatea mamitu nahian,
|
bere
burua ahaztu, ukatu eta mutilatu egiten du emakumeak, immanentzian itoz. Hasteko, aldez aurretik ezartzen zaio bere etorkizuna, ezkontza eta amatasuna patu bakar gisa inposatuz.
|
|
Hasteko, aldez aurretik ezartzen zaio bere etorkizuna, ezkontza eta amatasuna patu bakar gisa inposatuz. Hori gutxi ez eta
|
bere
burua ahaztera, errepikapenera eta pasibotasunera kondenatzen du ezkontzak, senarraren zerbitzari gisa etxeko zeregin hutsal eta monotonoetara behartuz. Sexuan, lanetan, amatasunean edo zahartzaroan ere sakondu egiten da.
|
2022
|
|
«Lehenengoa da idazleak sakonki bera —norbera— izan behar duela, bere ekarpen pertsonala eman behar duela. Bigarrena da
|
bere
buruaz ahaztu behar duela, bere burutik atera behar duela, bere buruaz orrialde zuri bat egin behar duela».
|
|
Funtzio horrek zentrala izan luke edozein komunitate heldu eta politikoki libretan. Balioa eman behar zaio, baina ez zaintzari erabat emaniko amaren irudia zabalduz,
|
bere
buruaz ahazterainokoa bezain desinteresatua eta sakrifikatuarena. Iruditeria horretatik eratortzen da ez amen irudi egoista.
|
|
Oraindik Petrarcagan ez da erabatekoa, testua bukatzen baitu erruduntasun sentimendu batekin, eta San Agustin Hiponakoaren hitz batzuk irakurtzen: " et eunt homines admirari alta montium(...) et relinquunt se ipsos", alegia, gizajendea mendi gainak mirestera joaten dela, eta
|
bere
buruaz ahazten. Baina gainditzen du zalantzarik gabe Petrarcak berak bidean aurkitzen duen artzainaren eszeptikotasuna, gailurrera igo, zertarako??, eta atea irekitzen dio geroago lortuko den alferrikakoaren konkistari.
|
2023
|
|
Gizakiaren deliberoak eta ekintzak ez zuten arrazoian edo borondatean oinarritu behar. Gizakiak
|
bere
buruaz ahaztu eta Jainkoaren arabera bizi eta hil behar zuen. Bere aurretik zihoan Jainkoak gidatu behar zuen gizakia.
|