|
2010
|
|
|
nik ez baitakit amaren gurasoek alaba umetan estutu ote zuten, edo berezko estutasun bat ote zuen barruan, auskalo zer konplexuk edo beste zerk eraginda, ezinegon bat sortu ziona; gero, berak bere begiez ikusten zuèn mundu txikia, jaioterria? bere ezinegonaren eta
|
bere
beste gaitz guztien zergatitzat hartu, eta egoera horrek, jakina, kanpora bultzatu zuen, kanpora egiteko izan zuèn lehenengo aukeran, Madrilera, Villalbako markes jaun andereen etxera; amak, beharbada, modu inkontziente batean sentitzen zuen hura guztia hasieran, baita modu kontziente batean gero ere, herrira etortzen zirèn markes jaun andereen mundu ustez handiarekin topo egin zuenean; mundu h... mundu txiki batean jaio baitzen, bai, baina mundu zabala ere hantxe baitzuen, pauso batera baino ez, udako oporrak pasatzera etortzen zirèn handikien etxean, harik eta, egun batean, pauso hura ematea erabaki eta mundu zabalera jaio zen arte.
|
|
|
Natorren amarengana,
|
bere
beste gaitz hartaz hitz egin nahi bainizuke; hasieran, ni Elorrietara joan bitartean?, sintomak ez ziren hain bitxiak izan, bere jarrera aldaketa nabaria izan bazen ere: nabaria haren isiltasuna, inorekin hitz egiteko gogorik ez balu bezala, eta nabaria haren ibilera nagia, gero eta nagiagoa, pausoa ere moteldu balitzaio bezala; guk, hala ere, normaltzat hartu genuen amaren jarrera, espero ere, espero baitzitekeen halako erreakzio bat Pagoagako porrotaren ondotik; nola ez zen, bada, gure ama bere baitan itxiko, pneumonia ere ez zitzaion gozoa gertatu, egia esan!?, eta nola ez zuen galduko inguruarekiko interesa, berak amesten zuèn zerua, urrats batera baizik ez zuena, errotik erauzi bazioten?; tarteka, baina, bere zirkulutik ateratzen zen, eta orduan edonoren kontra ekiten zion, burua galdu arteraino ekin ere.
|
|
|
Natorren amarengana,
|
bere
beste gaitz hartaz hitz egin nahi bainizuke; hasieran —ni Elorrietara joan bitartean—, sintomak ez ziren hain bitxiak izan, bere jarrera aldaketa nabaria izan bazen ere: nabaria haren isiltasuna, inorekin hitz egiteko gogorik ez balu bezala, eta nabaria haren ibilera nagia, gero eta nagiagoa, pausoa ere moteldu balitzaio bezala; guk, hala ere, normaltzat hartu genuen amaren jarrera, espero ere, espero baitzitekeen halako erreakzio bat Pagoagako porrotaren ondotik; nola ez zen, bada, gure ama bere baitan itxiko —pneumonia ere ez zitzaion gozoa gertatu, egia esan! —, eta nola ez zuen galduko inguruarekiko interesa, berak amesten zuèn zerua, urrats batera baizik ez zuena, errotik erauzi bazioten?; tarteka, baina, bere zirkulutik ateratzen zen, eta orduan edonoren kontra ekiten zion, burua galdu arteraino ekin ere.
|
|
|
...—Euskal Herriko kultur balio nagusitzat dut euskara, ez ahaztu... —; ez dut, ez, ama epaituko, orain ez bederen... nik ez baitakit amaren gurasoek alaba umetan estutu ote zuten, edo berezko estutasun bat ote zuen barruan, auskalo zer konplexuk edo beste zerk eraginda, ezinegon bat sortu ziona; gero, berak bere begiez ikusten zuèn mundu txikia —jaioterria— bere ezinegonaren eta
|
bere
beste gaitz guztien zergatitzat hartu, eta egoera horrek, jakina, kanpora bultzatu zuen, kanpora egiteko izan zuèn lehenengo aukeran, Madrilera, Villalbako markes jaun andereen etxera; amak, beharbada, modu inkontziente batean sentitzen zuen hura guztia hasieran, baita modu kontziente batean gero ere, herrira etortzen zirèn markes jaun andereen mundu ustez handiarekin topo egin zuenean; mundu h...
|