|
2009
|
|
|
Izan ere, Nikolai atsekabeturik zegoen: hasteko, gogo txarrez hartu zuen enpresaria eta enpresarikumea etxean atxilotuta edukitzeko agindua, gizonak
|
bere
ametsak baitzituen, ganbarak eta etxeak zaintzen nekez gauza zitzakeenak?, inoiz armada gorriko komandante bihurtzea, bidaide guztiak, nazionalistak eta anarkistak, iraultzarako bide balizkoan garbitu ondoren, jakina; Nikolai, gainera, gogorra eta ausarta zen, eskrupulurik gabea, bere helburuak lortzeko baliabide guztiak ontzat hartu eta bere burua goratzeko joera zuena:
|
|
|
Zerrenda osatzeko, bazen beste gizon bat, jauregian bizi ez zen arren, igande askotan etortzen zena, gonbidatu gisa: aita Anizeto kalonjea; aita Anizetorena, baina, ez zen Reginaren kontua izan, harena ere izan baitzitekeen markesa anderearen jokabidea eredu zuen heinean, bere senarrarena baizik; Nazariok, izan ere, probintziako hiriburura ezkondu eta handik gutxira utzi zuen bibotea, aurrerantzean, kapela luzearekin batera, bere itxuraren bereizgarri izango zuena?,
|
bere
ametsak zituen, apaiz egindako bere anaiak ere, on Honoratok, gora egingo ez ote zuen Elizaren egituretan, gaur apaiz, bihar kalonje, etzi gotzain eta etzidamu auskalo, berak. Nazariok?
|
|
|
Aitak, beraz. Oxbornek?,
|
bere
ametsak zituen: semea maisu egitea zen lehena, eta kapelupeko untxiaren saioa ikustea bigarrena, Ildefonso Esparzak hala kontatzen zuen behintzat behin eta berriro, kontu haietaz ari zenean; lehen ametsa bete arren, baina, aitak ez zuen bigarrena bete, semeak maisu ikasketak bukatu zituèn egunean hil baitzen hura, bihotzekoak jota, semearen balentria ospatzeko pattar trago bat egiten ari zela, aitonak aitari oparitutako urontzitik; ama semeak han zeuden, esan ere, esan zion amak, lehen istantean:
|
|
|
Zerrenda osatzeko, bazen beste gizon bat, jauregian bizi ez zen arren, igande askotan etortzen zena, gonbidatu gisa: aita Anizeto kalonjea; aita Anizetorena, baina, ez zen Reginaren kontua izan, harena ere izan baitzitekeen markesa anderearen jokabidea eredu zuen heinean, bere senarrarena baizik; Nazariok, izan ere –probintziako hiriburura ezkondu eta handik gutxira utzi zuen bibotea, aurrerantzean, kapela luzearekin batera, bere itxuraren bereizgarri izango zuena–,
|
bere
ametsak zituen, apaiz egindako bere anaiak ere –on Honoratok– gora egingo ez ote zuen Elizaren egituretan, gaur apaiz, bihar kalonje, etzi gotzain eta etzidamu auskalo, berak –Nazariok– bere negozioan gora egin zuen bezala; baina Honorato gazterik hil eta hantxe zapuztu zitzaion Nazariori anaiarekiko ametsa; baina eta Honoratok on Anizeto izan zuen, irakasle ez ezik konfesore ... ospa zitzala hiletak aita Anizeto kalonjeak; handik sortu zen Nazarioren eta on Anizetoren arteko adiskidetasuna, gero eta handiagoa egin zena, gero eta estuagoa –aita Anizeto ere monarkikoa zen, fedekidea eta irizkidea–, harik eta Nazariok etxera gonbidatu zuen arte, bere kontseilari aholkulari Mateo Sukunza ingeniaria hil eta handik gutxira.
|
|
|
Izan ere, Nikolai atsekabeturik zegoen: hasteko, gogo txarrez hartu zuen enpresaria eta enpresarikumea etxean atxilotuta edukitzeko agindua, gizonak
|
bere
ametsak baitzituen –ganbarak eta etxeak zaintzen nekez gauza zitzakeenak–, inoiz armada gorriko komandante bihurtzea, bidaide guztiak –nazionalistak eta anarkistak– iraultzarako bide balizkoan garbitu ondoren, jakina; Nikolai, gainera, gogorra eta ausarta zen, eskrupulurik gabea, bere helburuak lortzeko baliabide guztiak ontzat hartu eta bere burua goratzeko joera zuena:... esan nahi baita Nikolai guztiz beste iritzi batekoa azalduko zela, baldin eta misio hartara taldeburu gisa bidali izan balute, kapeluan eta mahukan galoi batzuk josita, bere balizko karrera militarraren lehen urratsaren ezaugarri; aldiz, galoirik gabe bidali zuten; are okerrago:
|
|
|
Aitak, beraz –Oxbornek–,
|
bere
ametsak zituen: semea maisu egitea zen lehena, eta kapelupeko untxiaren saioa ikustea bigarrena, Ildefonso Esparzak hala kontatzen zuen behintzat behin eta berriro, kontu haietaz ari zenean; lehen ametsa bete arren, baina, aitak ez zuen bigarrena bete, semeak maisu ikasketak bukatu zituèn egunean hil baitzen hura, bihotzekoak jota, semearen balentria ospatzeko pattar trago bat egiten ari zela, aitonak aitari oparitutako urontzitik; ama semeak han zeuden –esan ere, esan zion amak, lehen istantean:
|
|
2010
|
|
|
esaten ez zidan, bada, marrazteko dohain guztiak nituela, etxeko artista nintzen, Damaso!?, marrazkilari edo pintore on bat izateko?!; harik eta egun batean aitaren iritziarekin talka egin nuen arte; esan nahi dizudana da gure aitak, aita guztiek bezala, nik uste?
|
bere
ametsak zituela, semeongan proiektatzen zituenak, alabena beste mundu bat zen: haiek ongi ezkontzearekin aski?, horregatik nahi baikintuen nor bere tokian eta nor bere bidean:
|
|
|
Orain artean aditzera eman dizudanagatik, ohartuko zinen, bai, neure idazki hau lantzeko prozesu honetan guztian oztopo bat baino gehiago izan dudala; izan ere, sortze lanekin —kreazioarekin— beti izan ditut arazoak: umetan ez, hala ere... hango eta hemengo jendeak —bai etxean, bai ikastetxean— esaten ez zidan, bada, marrazteko dohain guztiak nituela —etxeko artista nintzen, Damaso! —, marrazkilari edo pintore on bat izateko...!; harik eta egun batean aitaren iritziarekin talka egin nuen arte; esan nahi dizudana da gure aitak —aita guztiek bezala, nik uste—
|
bere
ametsak zituela, semeongan proiektatzen zituenak —alabena beste mundu bat zen: haiek ongi ezkontzearekin aski—, horregatik nahi baikintuen nor bere tokian eta nor bere bidean:
|