2009
|
|
damuak antzerkitik zerbait izan zezakeen, bai, baina Adak bere antzerkian sinesten zuen; ongi portatuko naiz, esan zien aitari eta nebari; ongi portatuko naiz, izebari; ongi portatuko naiz, Maria Bibianari, erabaki ustez ezin irmoagoan; etxekoen lehen egunetako presiopean, halaxe ikusten zuen Adak, menturaz, etorkizuna?
|
bere
ahaleginaren ahaleginez eta borondate sendo baten bitartez, bere iraganaren itaxurak estaltzeko prest; are gehiago: estali ere, estali zuen zementu plaka batez iragana, halaxe irudituko zitzaion Adari, ausaz, memento batzuetan:
|
|
Zèn guztia eta zuèn guztia bere kabuz lortutako gizona zen Nazario Orbe, ahalegin ikaragarrian: bere fabrika, gero eta handiagoa, izerdi tantaz izerdi tanta lortu zuen, dirua alez ale, jakituria
|
bere
ahaleginaren ahaleginez, eta ospea eta sona, berriz, apurka apurka, prestigioaren eta onarpen sozialaren gailurra mailaz maila igo ondoren; halaxe irabazi zuen, orobat, jendearen errespetua, jendeak berak noiznahi erakusten ziona, bere erreberentziazko keinuekin, edo bere isiltasunarekin, Nazariok hitz egiten zuen bakoitzean; fabrikan, kalean eta toki guztietan jasotzen zuen begirunezko tratu hur... Nazariok bazekien, bai, Domingo inkontziente samarra zela, pentsatu baino lehen esaten baitzituen esan beharrekoak, isildu beharrekoak, alegia?, baina norbaitek jakinarazi zion jakitekoa, mutila bere kasa ohartzen ez bazen; hartarako zegoen bera, aita, mutila bere lekuan jartzeko, eta, hala, eskumuturretik heldu eta gero eta estutzenago ziola, esan zion:
|
|
Zèn guztia eta zuèn guztia bere kabuz lortutako gizona zen Nazario Orbe, ahalegin ikaragarrian: bere fabrika, gero eta handiagoa, izerdi tantaz izerdi tanta lortu zuen, dirua alez ale, jakituria
|
bere
ahaleginaren ahaleginez, eta ospea eta sona, berriz, apurka apurka, prestigioaren eta onarpen sozialaren gailurra mailaz maila igo ondoren; halaxe irabazi zuen, orobat, jendearen errespetua, jendeak berak noiznahi erakusten ziona, bere erreberentziazko keinuekin, edo bere isiltasunarekin, Nazariok hitz egiten zuen bakoitzean; fabrikan, kalean eta toki guztietan jasotzen zuen begirunezko tratu hur... Nazariok bazekien, bai, Domingo inkontziente samarra zela, pentsatu baino lehen esaten baitzituen esan beharrekoak –isildu beharrekoak, alegia–, baina norbaitek jakinarazi zion jakitekoa, mutila bere kasa ohartzen ez bazen; hartarako zegoen bera, aita, mutila bere lekuan jartzeko, eta, hala, eskumuturretik heldu eta gero eta estutzenago ziola, esan zion:
|
|
Adak baietz esaten zien aitari eta Teofilo Mariari, baietz esaten zion izebari, baietz Maria Bibianari, guztiari esaten zion baietz; bazirudien, beraz, arrastoan sartzeko bidean zegoela; Adak, gainera, damututa zirudien, zinez: damuak antzerkitik zerbait izan zezakeen, bai, baina Adak bere antzerkian sinesten zuen; ongi portatuko naiz, esan zien aitari eta nebari; ongi portatuko naiz, izebari; ongi portatuko naiz, Maria Bibianari, erabaki ustez ezin irmoagoan; etxekoen lehen egunetako presiopean, halaxe ikusten zuen Adak, menturaz, etorkizuna...
|
bere
ahaleginaren ahaleginez eta borondate sendo baten bitartez, bere iraganaren itaxurak estaltzeko prest; are gehiago: estali ere, estali zuen zementu plaka batez iragana, halaxe irudituko zitzaion Adari, ausaz, memento batzuetan:
|