|
2004
|
|
|
Emma eta amaren artean, normalki, baina niri ere deitzen zidaten noizean behin. Eta, hala, egun hartan, amak niri deitu, eta hura kentzen ahalegindu ginen, biok ohe gainean zutik jarrita, hain zorte txarrarekin, non koadroa erori egin baitzitzaigun, nik
|
behar
bezala eutsi ez niolako. Bekatuan izan nuen, ordea, ordaina, koadroa oinaren gainera erori baitzitzaidan, erpinetako batek oinbularrean jotzen ninduela.
|
|
2005
|
|
|
Mateok sentitu zuen jertsearen azpian zeukan liburua beherantz ari zela irristatzen, prakek ez ziotela
|
behar
bezala eusten. Izerditan hasi zen, liburuzaina begira zeukalako eta argazki liburua edozein momentutan geratu zitekeelako agerian, handik edo hemendik.
|
|
2009
|
|
|
axola ez balitzaio bezala: bere gogoaren aldaketa haietan bazirudien ezen sufrimenduak ere bere atsedenaldiak eta bere hustualdiak behar zituela, bere izateari eta izatearen arrazoiari geroago
|
behar
bezala eusteko, neguaren hustualdiak egiten baitzuen udaberria, azken batean, ahalezko.
|
|
|
Beste batzuetan, ordea, bere desertuko esperientzia hartan sufrimenduaren ontzia bete balitz bezala, axolagabetasunaren antzeko sentimendua nagusitzen zitzaion, gehien axola zitzaiona ere –bere baitaren baitako haragi puska zafratua– axola ez balitzaio bezala: bere gogoaren aldaketa haietan bazirudien ezen sufrimenduak ere bere atsedenaldiak eta bere hustualdiak behar zituela, bere izateari eta izatearen arrazoiari geroago
|
behar
bezala eusteko, neguaren hustualdiak egiten baitzuen udaberria, azken batean, ahalezko.
|
|
2010
|
|
|
esan nion; amak ez zuen ezetzik esan; aitzitik, berak deitu eta berak eskatuko ziola esan zidan, bere arrazoia emanda: . Fraidearen bizitza erantzukizun handikoa da, eta mirari bat ongi etorriko zaizu, fedeari
|
behar
bezala eusteko?. Deitu zion amak aita nagusiari biharamunean; esan zion honek lasai egoteko, ezagutzen baininduen eta bai baitzekien nire jakintasun mailaren berri, batxilerra nuela, alegia, eta akademiako ikasketak, beste nobizioek ez bezala??
|
|
|
zalantza eta galdera asko pizten zizkidan, artean itzalean banituen ere, hain nengoen nora ezean, etengabeko inpaktuen ondorioz?; haietako galdera batek, baina, berandu gabe atera zuen bere muturra itzaletik, Elorrietako komentura joan behar bainuen, neure erlijio ibilbideari ekiteko?; nola ekingo nion, baina, neure ibilbide hari, baldintza haietan?; izan ere, gogoan nituen amaren hitz batzuk, Pagoagan egin genuèn azken egonaldiaren aurretik esan zizkidanak: . Fraidearen bizitza erantzukizun handikoa da, eta mirari bat ongi etorriko zaizu, fedeari
|
behar
bezala eusteko?; are gehiago: hain nengoen ziur mirariaren ordua iristear zela, non suzko esperantza eta balizko miraria bihurtu bainituen neure orduko fedearen oinarririk sendoen; mirariaren ordua, baina, joan zen, eta nola eutsiko nion, bada, neure fedeari, miraririk ezean?; nola sartuko nintzen frantziskotarren komentuan, porrotaren lurrikarak nire fedearen oinarriak hankaz gora jarri zituenean?; amari bezala, atertu zitzaizkidan niri ere zeruko haizeak, isildu zitzaizkidan txori kantariak, goibeldu zitzaidan bizipoza?; ni ere ez nengoen, beraz, neure onean, eta horregatik, beharbada, ama gezurretan hasi zela konturatu nintzenean?. Mirariaren zain geunden, eta bi ere izan ditugu.
|
|
|
Aita nagusiari telefonoz deitu, eta baimena eska diezaioket..." esan nion; amak ez zuen ezetzik esan; aitzitik, berak deitu eta berak eskatuko ziola esan zidan, bere arrazoia emanda: " Fraidearen bizitza erantzukizun handikoa da, eta mirari bat ongi etorriko zaizu, fedeari
|
behar
bezala eusteko". Deitu zion amak aita nagusiari biharamunean; esan zion honek lasai egoteko, ezagutzen baininduen eta bai baitzekien nire jakintasun mailaren berri —batxilerra nuela, alegia, eta akademiako ikasketak, beste nobizioek ez bezala—.. eta ama eta biok, pozik.
|
|
|
Egoera hark —alde batetik, Pagoagako porrotak, eta bestetik, amaren gezurrak eragindakoak— zalantza eta galdera asko pizten zizkidan, artean itzalean banituen ere, hain nengoen nora ezean, etengabeko inpaktuen ondorioz...; haietako galdera batek, baina, berandu gabe atera zuen bere muturra itzaletik, Elorrietako komentura joan behar bainuen, neure erlijio ibilbideari ekiteko...; nola ekingo nion, baina, neure ibilbide hari, baldintza haietan?; izan ere, gogoan nituen amaren hitz batzuk, Pagoagan egin genuèn azken egonaldiaren aurretik esan zizkidanak: " Fraidearen bizitza erantzukizun handikoa da, eta mirari bat ongi etorriko zaizu, fedeari
|
behar
bezala eusteko"; are gehiago: hain nengoen ziur mirariaren ordua iristear zela, non suzko esperantza eta balizko miraria bihurtu bainituen neure orduko fedearen oinarririk sendoen; mirariaren ordua, baina, joan zen, eta nola eutsiko nion, bada, neure fedeari, miraririk ezean?; nola sartuko nintzen frantziskotarren komentuan, porrotaren lurrikarak nire fedearen oinarriak hankaz gora jarri zituenean?; amari bezala, atertu zitzaizkidan niri ere zeruko haizeak, isildu zitzaizkidan txori kantariak, goibeldu zitzaidan bizipoza...; ni ere ez nengoen, beraz, neure onean, eta horregatik, beharbada, ama gezurretan hasi zela konturatu nintzenean —" Mirariaren zain geunden, eta bi ere izan ditugu.
|