|
2006
|
|
|
Itzalita ematen zuen sugarra piztu dio Fidelek sabel inguruan.
|
Batzuetan
bere buruari galdetzen dio zer arraio egiten ari den egunkarian lanean, hara eta hona heltzeko sekulakoak eginez, Fidel bezalako erdipurdiko batek dena pikutara bidaltzeko gero, edo, Fidelik ez balitz ere, gutxi batzuek irakurriko duten artikuluan bere indar guztiak alferrik galtzen. Ordu gutxiko kaduzidadea duen lanean jartzen baititu bere indarrak.
|
|
2007
|
|
|
Gaur ere dutela elkar ikusi erantzun dio honek, senarrak laneko afari bat duela eta etxean geratu duela haurrarekin. Ze inbidia ematen didazun, esan dio lagunak,
|
batzuetan
bere burua etxeko hormen artean preso sentitzen duela aitortu ondoren. Aprobetxatzeko esan dio, afaltzera irteteko senarrarekin edo zinera joateko, gero, haurren bat ekartzera animatzen badira, ez baitute aukerarik izango ezertarako.
|
|
2009
|
|
|
Teofilo Mariak, izan ere, bazuen joeratxo hura, aitagandik bereizten zuena eta une berezi
|
batzuetan
bere burua errazago engainatzera eramaten zuena, nahiz eta aitortu beharra dagoen Nazario Orbek berak ere halako sualdi bat izan zuela gaztetan, estasiaren ertzeko esperientzia atsegin batera eraman zuena, noiz eta, ezkonberritan, Leongo katedralera sartu baitzen; geroztik, baina, urte asko eta asko joan zitzaizkion Nazariori, baita, bitartean, esperientzia desatsegin batzuk egokitu ere. Benjamin Mariarekin bizi izan zuena okerrena, Domingorena ere hortxe hortxe?, fedea ulertzeko beste modu batera eraman zutenak, hitzen eta errituen indarrean oinarrituagoa fedearen beraren indarrean baino, bai baina ez, ez baina bai; une hartan eta kontrastean, ordea, Teofilo Mariaren fedea baiezko sutsuan kokatuta zegoen, eta fedeak ematen zion orduantxe indarra; esan nahi baita bazirudiela, aita semeen betarteei astiro eta arretaz erreparatuz gero, semea baino ahulago eta makalago zegoela aita, psikea ere, zuzen horizontal beti berdin bat izan beharrean, kurba gorabeheratsu bat delako, bere erritmoekin eta bere maximo eta minimoekin:
|
|
|
Teofilo Mariak, izan ere, bazuen joeratxo hura, aitagandik bereizten zuena eta une berezi
|
batzuetan
bere burua errazago engainatzera eramaten zuena... nahiz eta aitortu beharra dagoen Nazario Orbek berak ere halako sualdi bat izan zuela gaztetan, estasiaren ertzeko esperientzia atsegin batera eraman zuena, noiz eta, ezkonberritan, Leongo katedralera sartu baitzen; geroztik, baina, urte asko eta asko joan zitzaizkion Nazariori, baita, bitartean, esperientzia desatsegin batzuk egokitu ere –B... aita, beraz, kurbaren minimoan sartuta zegoen, eta hura zen guztia; minimo hura ez zen, baina, aita blokeatzeko ez isilarazteko adinakoa, itxura batean, zeren, bere papera bereganaturik –ez al zen, bada, aitatasunaren lekua semearen lekuen eta ez lekuen estalgarri? –, aurpegia semearengana erabakitasun handiz itzuli eta halaxe esan baitzion, irmo eta fermu:
|
|
2016
|
|
|
Bera izan zen lanbidearen gainbeheraren lekukorik onena; berak ikusi zituen eskualde guztiko zaintzaile guztiak banaka banaka beren lanpostua galtzen.
|
Batzuetan
bere buruari galdetzen dio nola iraun duen hainbeste, nola segitu izan duen bere lan horretan hainbeste urte, anakronismo bizi bat izateraino, aspaldi itzalitako garai baten hondar arkaikoa dela sentitzeraino. Nagusi zaharrak jarritako baldintza izan zitekeela pentsatu izan du maiz, enpresa saldu zuenean erosleari jarritako baldintza, agian zaintzaile zaharrarekin zuen adiskidetasuna gogoan semeari ere mesede egin nahian.
|
|
2019
|
|
|
berak ezagutzen zituen helduetatik, zergatik jokatzen zuten zentzuz hain gutxik.
|
Batzuetan
bere buruari galdetzen zion norekin uste ote zuten ari zirela hizketan.
|