|
2000
|
|
|
Gure gaurko kezka arras bestelakoa da, hots, ea gerta daitekeen ohituren askatasunak ezkontideen arteko aspaldiko gorroto hori ordezkatu eta, dibortziorako errazkeria dela eta, bestelako askakerian erori. Askakeria hori, jakina, arautua izango litzateke eta burugabekeria legeztatu
|
baten
emaitza, ezkontza bera ordezkatuko lukeena.
|
|
|
Alta, hausnarketaren, ezinezko kalkuluaren eta emaitzaren behartasunaren elkarketak Neurath bere joera pragmatikoaren oinarrizko noziorantz hurbildu zuen, hau da, zio laguntzailearen kontzepturantz. Jakin badakigu pertsona batek, egintza
|
baten bidez
emaitzak lor ditzan, egintza horren posibilitate desberdinak behintzat kontuan hartu dituela. Alabaina, horietako bat aukeratzen badu abian jartzeko, eta egiterakoan mota orokorragoko printzipio bat erabiltzen badu, horrela sorturiko zioari, helburu zehatzekin zerikusirik ez duenari, zio laguntzailea nahi diogu deitu, laguntza bat baita zalantzati dagoenarentzat, nolabait esatearren.127
|
|
|
Vienako Zirkuluaren tesien aurkako erasoak beti ez dira izan analisi eta ezeztatze teorikoaren ahalegin
|
baten
emaitza. Eraso horien helburuek askotan espezializazio filosofikoaren muga guztiak nahi izan dituzte igaro, zio eta ondorio politiko eta soziologikoak ukitu nahian.
|
|
2003
|
|
|
Partaide guztien botoak erabakiko ditu funtsezko ikuspuntuak, esate baterako erabilitako irakaskuntza metodoak edo oinarrizko usteen egia, eboluzioaren teoria kasu. Ez dago beldurra izateko premiarik gizartea antolatzeko halako modu
|
batek
emaitza zitalak ekarriko lituzkeelakoan. Zientziak berak erabiltzen du bozketa, eztabaida eta boto ematearen metodoa, nahiz eta horren mekanismoa guztiz ez atzeman.
|
|
|
Maitagarrien ipuin horren arabera, zientziaren arrakasta sormenaren eta kontrolaren konbinaketa sotil baina arretaz orekatu
|
baten
emaitza da. Zientzialariak ideiak ditu.
|
|
2005
|
|
|
Hemen jarraian azalduko dugunarekin, beti ere, bere teoria linguistikoaren aspektu antropologiko pedagogikoen artean ikusitako" hizkuntzaren izaera formatiboa" oraindik gehiago jorratzeko asmoa dugu. Gizakiaren humanizazioa, esan berri dugun bezala, garapen intelektual eta bilakaera pertsonal
|
baten
emaitza da, alegia, situazio ezberdinen arabera izandako bizipen eta esperientzia berriei esker gauzatutako prozesu baten emaitza. Kontua da, ordea, hizkuntzak hemen berebiziko papera jokatzen duela, honek gizakiaren eta bere ingurunearen arteko bitartekaritza ahalbidetzen duen heinean; eta, beraz, hizkuntza horri esker bakarrik gaindi ditzakeela ere gizabanakoak bere indibidualitatearen mugak.
|
|
|
Hemen jarraian azalduko dugunarekin, beti ere, bere teoria linguistikoaren aspektu antropologiko pedagogikoen artean ikusitako" hizkuntzaren izaera formatiboa" oraindik gehiago jorratzeko asmoa dugu. Gizakiaren humanizazioa, esan berri dugun bezala, garapen intelektual eta bilakaera pertsonal baten emaitza da, alegia, situazio ezberdinen arabera izandako bizipen eta esperientzia berriei esker gauzatutako prozesu
|
baten
emaitza. Kontua da, ordea, hizkuntzak hemen berebiziko papera jokatzen duela, honek gizakiaren eta bere ingurunearen arteko bitartekaritza ahalbidetzen duen heinean; eta, beraz, hizkuntza horri esker bakarrik gaindi ditzakeela ere gizabanakoak bere indibidualitatearen mugak.
|
|
|
Hemen eta orain guretzat garrantzitsuena, hala ere, hizkuntzak gizakiaren garapen pertsonal edo etiko moral horretan duen eginkizuna zehaztea da. Interesgarria izan daiteke gogora ekartzea, eta honela adierazi dugu jada, Humboldten ustetan hizkuntza ezberdinak, egiaz," jarduera espiritualak behar dituen tresnak" edo, bestela esanda," hura iragateko beharrezkoak diren bideak" direla127 Gizakiaren formazioa ez da zabaltze kognitibo
|
baten
emaitza bakarrik, baizik eta baita ere autoerrealizazio pertsonal baten ondorioa, eta, zabaltze horretan bezala, autoerrealizazio honetan ere ezinbestekoa da hizkuntzaren parte hartzea. Hizkuntzaren funtzionaltasuna, beraz, ez da maila eraginkorrean geratzen baizik eta, harago, maila antropologikoan ere islatzen da:
|
|
|
Azken bi pentsalari hauek gai honi buruz eskaintzen dituzten azalpenak edo teoriak ez dira berdinak: hizkuntza, lehenengoarentzat, hots naturalen garapen
|
baten
emaitza da; bigarrenarentzat, berriz, komunikazio tresna baten inguruko adostasunaren ondorioa. Dena den, ezberdintasunak ezberdintasun, biak bat datoz puntu garrantzitsu batean, alegia, hizkuntza giza-izakiarekiko bigarren mailako edo ez funtsezko zerbait bezala kontsideratzerakoan edo, bestela esanda, gizakia hizkuntzarik gabe edota hizkuntzaren aurretik jada gizaki osatua dela aditzera ematerakoan.
|
|
|
" hizkuntza berri orori, gehiago edo gutxiago, batek edo besteak duen mundua ikusteko eta baita hizkuntza ulertzeko era propioa gainezartzen zaio" 143 Zentzu batean bederen saihestezina da hau, ze, bestelako gauzetan gertatzen den bezalaxe, gizabanako bakoitzak bere erara eskuratzen du hizkuntza arrotz bat, hau da, ez da hutsetik hasten baizik eta egoera historiko konkretu batetik. Gizakiaren ikas irakas prozesuak, orokorrean, ez dio inoiz" tabula rasa" moduko eskema bati jarraitzen eta, honen haritik, hizkuntzen jabetzea halaber gehiago da ikuspuntu jakin batetik abiatutako" espontaneitate aktibo"
|
baten
emaitza," errezeptibitate pasibo" baten ondorioa baino. Antzeko zerbait gertatzen da, ere, gizabanakoak bere lehen hizkuntza ikasten duenean:
|
|
2006
|
|
|
Filosofia —lehena bezala, azkena— inguruabarrean jaiotzen da, kultura oso
|
baten
emaitza izaten da, garapenetan eta kontraesanetan. Helade zaharrean ere, hala izan zen:
|
|
|
eternitatea bera izango da, betiera, bere buruari berak erakutsia eta azaldua. Parmenidesen eta Spinozaren Substantzia izango da, mintzoaren bitartez agertua, ez isiltasunaren bitartez, bilakaera historiko
|
baten
emaitza izango baita: egia, halatan, Kojevek dioenez, denborak sorturiko eternitatea litzateke.
|
|
2007
|
|
|
Sendabide tradizionalean egon ziren mota guztietako iruzurgileak salatzen dituzte, eta —filosofian, logos mythos bikotearekin gertatu zen bezalaxe— alde batera uzten dituzte elementu magiko eta gizagaindikoak: jainko andererik egon ba ote dagoen ez dute zalantzan jartzen baina, egon badaude ere, ez dute esku hartzen gaixotasunaren eta sendabidearen barruan112 Aitzitik, gaixotasunak kausa unibertsalak dauzka, ez da kapritxo edo aztikeria
|
baten
emaitza: berezko gorputzaldiaren desoreka batek ekartzen du gaixotasuna —janaria, ura, airea edo ariketa gabezia aipatzen dira113— Beraz, terapiaren helburua ere oreka hori berreskuratzea izango da114 Medikuntza —erretorika bezala, agian politika bezala— arte edo teknika (tecnh) bat da115.
|
|
|
Fisika hori postulatzeko lehen filosofoek darabilten metodoan ezin da ikusi guk zientziatzat hartzen dugun jarduera bat, besteak beste, ez dutelako esperimentazioa ezagutzen80 Aitzitik, lehen filosofia naturala egitura dogmatiko
|
baten
emaitza da:
|
|
2009
|
|
|
Genealogiaren ikuspegitik, ezagutza desiren arteko konpromiso ahul edo hauskor
|
baten
emaitza da. Konpromiso horretan, ezagutza oro interesen menpeko dela ez dakien faltsutze baten ondorio hutsa da egia.
|
|
|
Nietzscheren aburuz, zeharo kontrakoa gertatzen da. Intelligere ez da borroka
|
baten
emaitza eta ridere, lugere eta detestari ren arteko geroagoko itun egonezina. Ezagutzaren erroan dauden eta ezagutza bera ekoizten duten bulkada horiek ez dira objekturantz hurreratzen, ez dira berarekin identifikatzen; aitzitik, objektutik urrun kokatzen dira, berarekin hausten edo bera ez bezalako agertzen ahalegintzen dira, barrearen bitartez objektutik bere burua babesten saiatzen dira, deitoratze bidez objektua gaitzesteko, urruntzeko eta, azkenean, gorrotoa medio, objektua desegiteko eginahalak egiten dituzte.
|
|
2010
|
|
|
Gatazka horien ondorioa, muturrenekoa bederen," ordezkatze linguistikoa" izango litzateke, zeinek, Moreno Fernandezen hitzetan," komunitate batek hizkuntza bat —beste hizkuntza baten mesedetan— guztiz uztea suposatzen duen" 168: ordezkatze hori, beti ere, ez da bat batekoa, baizik eta mailaz mailako prozesu
|
baten
emaitza, non hizkuntza ahulean —eta arrazoi ezberdinengatik— hiztun kopuruaren gutxitzea, lexikoaren pobretzea eta, batez ere, erabilera eta funtzioen galera izaten den. Honela azaltzen digu hori Siguanek:
|
|
2011
|
|
|
Izatea, bestalde, ordena sortzaile
|
baten
emaitzatzat ere jo izan da; sortzaile hori bere izaerak berak behartzen du izatearen eta ez izatearen arteko espazio lanbrotsuan jardutera. Alabaina, halako izaki baten handitasunak, nahiz eta bera deskribaezina izan, ordenaren errealitatea indartzen du eta badirudi kaosa eta gaitza amaitzeko gai eta berme dela.
|
|
2016
|
|
|
Gene berekoia intentzio bakar eta absolutu bateko liburua da, kasi autorearen estiloa dagien aldebakarkeriaz ondua. Giza miseria guzti guztien azken arrazoi bat bakarra bilatzen badugu, ia segurua da, edo mitoan amaituko dugula (jatorrizko bekatua, Pandoraren kutxa), edo metafisikan (Spinoza edo Schopenhauerren gisara), edo ikusalde (biologiko, moral, psikologiko, soziologiko...) guztien nahaste borrastean, halako
|
baten
emaitzari geuk metafora zientifikoa deitu gura badiogu ere. Beharbada nahasteari nahaste izaten uztea genuke oraingoz bederen geratzen zaigun irtenbide apalki egokiena, ikuspideen pluralismoa eta horietako bakoitzaren autonomia errespetatuz.
|
|
2017
|
|
|
Horrela, bietako bakoitzak etengabe ukatzen duelarik bere baitarako hori Bestea denik, eta izateko duen izate horretan zeharo engaiaturik, jada ez du ukatzeko modurik bera alderantzizko ezeztapena den. Hemen, bat batean, emana agertzen da, baina ez bere baitakoa izatearen identitate
|
baten
emaitzatzat, baizik eta nolabaiteko kanpoko mamutzat, bi ezeztapenetatik ez batak eta ez besteak izateko ez duena eta, halere, biak bereizten dituena. Egia esateko, izate erreflexiboan jada aurkitzen genituen alderantzikatze negatibo horren lehen printzak.
|