|
2009
|
|
|
hementxe egongo naiz zain orduan; eta hala, itsasontziaren parean geratzen zela, aurrera eta atzera, atzera eta aurrera, gizon bat ikusi zuen Ianua Coelli ra hurreratzen, handik ordubetera gutxi gorabehera, eta Domingok irri egin zuen, gizon hark, aurpegiz ezagun egiten zitzaionak, beste bat oroitarazi ziolako, beharbada, Adarekin eta Maria Bibianarekin hiruzpalau hilabete lehenago ikusi zuèn Lobos de mar eko kapitaina, menturaz, hegal zabaleko fieltrozko kapeluak hartara eraman zezakeen?, edo bere burua inkontzienteki engainatzen ari zelako, hain zen handia Domingoren antsietatea eta hain handiak haren gogoa eta beharra, memento haren berezitasuna azpimarratzera, baita apaintzera ere, bide batez? bultzatzen zutenak, bere burua animatzeko besterik ez bazen ere; egoera hartan gauza bakar
|
batez
baitzegoen Domingo ziur: kapitainari itxura ona eman nahi ziola?
|
|
|
Lorategiko ezki enbor lodi
|
baten atzean
zegoen Domingo, zelatan, itxura batean, ezkiaren bestaldean zegokeen behatzaile balizko batek doi doi ikusiko zizkion eskuineko lokia eta alde bereko begia, etxeko ate nagusiari begira, bertatik Ada irteten eta eskua goratzen ikusi zuenean, baita goratzearekin batera halako mugimendu bat egiten ere, zera esan nahi balio bezala:
|
|
|
Lorategiko ezki enbor lodi
|
baten atzean
zegoen Domingo, zelatan, itxura batean –ezkiaren bestaldean zegokeen behatzaile balizko batek doi doi ikusiko zizkion eskuineko lokia eta alde bereko begia– etxeko ate nagusiari begira, bertatik Ada irteten eta eskua goratzen ikusi zuenean, baita goratzearekin batera halako mugimendu bat egiten ere, zera esan nahi balio bezala: " Arestian erabaki dugun planaren arabera, guztia prest dago, eta zatoz, Domingo"; eta Domingo zuhaitzaren gordelekutik atera eta aterantz abiatu zen; mutila urduri zegoen –egongo ez zen, bada! –, baita zalantzaren batek hartua ere –altxatu ere, altxatu ez zuen, bada, ate aurrean egin zuèn egonaldian, bizpahiru aldiz eskua, baita aldabari heldu ere, atean jotzera zihoalako keinuan, nahiz eta ahalegin bakoitza, azkenik, hutsean gelditu zen, damuaren indarrak edo eragotzita! –, harik eta, hurrengo saioan, atean bi bider jo zuen arte.
|
|
|
galdetu zion haietako bati zertan ari ziren, eta langileak erantzun zion biltokiak prestatzen ari zirela, biharamunean kargatu behar baitzuten ontzia, biharamunaren biharamunean partitzeko; galdetu zion, ondoren, non aurki zezakeen ontziko patroia, eta langileak erantzun zion berandu gabe iritsiko zela, zeren beraiek egiten ari ziren lana, bukatuxea zutena, gainbegiratzekotan geratu baitzen, arratsalde partean, ilundu aitzin; eta Domingok: ...taina, menturaz –hegal zabaleko fieltrozko kapeluak hartara eraman zezakeen–, edo bere burua inkontzienteki engainatzen ari zelako, hain zen handia Domingoren antsietatea eta hain handiak haren gogoa eta beharra, memento haren berezitasuna azpimarratzera –baita apaintzera ere, bide batez– bultzatzen zutenak, bere burua animatzeko besterik ez bazen ere; egoera hartan gauza bakar
|
batez
baitzegoen Domingo ziur: kapitainari itxura ona eman nahi ziola... eta hala, zetorrèn gizonaren norabidean bospasaei urrats egin eta burua apur bat makurtzen zuela, galdetu zion:
|