|
2008
|
|
|
lehenengoa gizon irritsua zen, lasaia bere ibileran, axolagabe begiratzen zuena batera eta bestera, zertaz kezkatu behar zuen, bada, baldin eta bere esku bazituen iparra eta hegoa eta lurraren norabide guztiak!?, arrangura handirik gabe, etxean, bere etxean? zorionaren sekretua aurkitu balu bezala; bigarrena, aldiz, pauso askoz ere urduriagokoa zen. Oscar Wildek zioen bezala, hirugarren eta azken fasean sartu ote zen markes jauna absenta edan izanaren ondorioz, halako eran, non gauzak diren bezalakoak ikusten baitzituen, hori okerrena???, begiak batera eta bestera jaurtitzen zituena, markes jaunaren ibilera zain zezakeèn bidaide ikusezin
|
batek
bertatik bertara egiaztatu ahal izango zuen zein zen begirada haien helburua eta helmuga, orain neska nerabe pinpirin bat eta orain aldaka bihurrikatzen zuèn emakume gazte sentsuala?, etxean inoiz aurkitutako zorionak jada zoriontsu egingo ez balu bezala; markes jaunak, beraz, nola erreakzionatuko zuten Madrilgo emakumeek, guztiak ere tropikoko giro bero-hezeak harrapatuko balitu, bat-batean et... minera, zer besterik zen, bada, markes jaunaren kopetako zimurren marka, barru-barruko min baten marka baizik!?:
|
|
|
Sukaldean kokatutako begi ahalguztidun
|
batek
bertatik bertara egiaztatuko zuen aitaren sua, orain bekozko iluna ipintzen zuen, eta orain hasperen nabarmenak egiten, gero eta suago zela; maisuak eta semeak, gainera, protagonismoa kendua zioten azken minutu hartan:
|
|
|
Sukaldean kokatutako begi ahalguztidun
|
batek
bertatik bertara egiaztatuko zuen aitaren sua –orain bekozko iluna ipintzen zuen, eta orain hasperen nabarmenak egiten– gero eta suago zela; maisuak eta semeak, gainera, protagonismoa kendua zioten azken minutu hartan: aitak bazituen, beraz, bi arrazoi muturra sartzeko, nola sartu baitzuen, ahotik gar batzuk jaurtitzen zituela, sua bere baitan jada kabitzen ez zitzaiolako-edo:
|
|
|
Lekuko batek ere ez zuen horixe baizik egiaztatuko: ...naren sekretua aurkitu balu bezala; bigarrena, aldiz, pauso askoz ere urduriagokoa zen –Oscar Wildek zioen bezala, hirugarren eta azken fasean sartu ote zen markes jauna absenta edan izanaren ondorioz, halako eran, non gauzak diren bezalakoak ikusten baitzituen, hori okerrena...? –, begiak batera eta bestera jaurtitzen zituena –markes jaunaren ibilera zain zezakeèn bidaide ikusezin
|
batek
bertatik bertara egiaztatu ahal izango zuen zein zen begirada haien helburua eta helmuga, orain neska nerabe pinpirin bat eta orain aldaka bihurrikatzen zuèn emakume gazte sentsuala–, etxean inoiz aurkitutako zorionak jada zoriontsu egingo ez balu bezala; markes jaunak, beraz –nola erreakzionatuko zuten Madrilgo emakumeek, guztiak ere tropikoko giro bero-hezeak harrapatuko balitu, bat... markes jauna, izan ere, orduantxe ohartu zen, menturaz, lurjabea zela, bai –lur-sail luze-zabalak zituen Andaluzian–, lur guztiak zituena... lur bat izan ezik; markes jauna, izan ere, meategi baten jabea ere bazen, kobre-zilar-urrezko harribitxi guztiak zituena... harribitxi bat izan ezik; horregatik ez zen jada markes jauna zoriontsu, agidanez, hain zen gose bere esku ez zuèn lur bakarraren, eta hain zen egarri, egarri guztiak aseko zizkiòn ur ezinezkoaren...
|