|
2005
|
|
|
Horretan dagoela, sarraila hotsa entzun eta kaleko atea ireki da. Handik sartu da Amets, baina Naroa ongi etorri musua ematera joan aurretik honek azkar
|
batean
atea bere atzean itxi eta haren kontra bermatu da. Naroak izerditan eta izu aurpegia duela ikusi du.
|
|
2012
|
|
|
Arratsean eta goizean, posta zaldiek, hirunaka, kalea zeharkatzen zuten uraskara edatera joateko. Lantzean behin, taberna
|
bateko
ateak bere txilinari eragiten zion, eta, haizea zebilenetan, dendaren ezaugarri ziren motxailearen kobrezko bizarrontzitxoak karranka entzuten ziren bi burdinziriren gainean. Dekorazio gisa moda grabatu zahar bat zeukan kristal baten kontra erantsita, eta ile horiak zituen argizarizko emakume soin bat.
|
|
2021
|
|
|
Trenetik jaitsi, etxe zahar eta zabarrez eta lantegi hondatuez osaturiko ikuspegia aurrean izan bezain laster, abandonaturiko lantegietako tximinietatik irteten zen ezerezaren eraginez grisetik beltzera aldaturiko eta hormen itzalpean gaztetan pasaturiko ordu luze, asper eta etsigarriak gogoratzerakoan, putzu beltzez zulaturiko galtzadan barna zihoala, bere gurasoen etxe txikerrera ailegatuta, bere herri zikin eta ziztrinarekiko arrangura berpiztu zitzaion, une batez ezustean ospa egitekotan egon zen, hori ez zen bere etxea, bere etxea Vienako Mariahilferstrassen zegoen, ez zen bere herria, ez zen aberria, mundu zabalean zehar auditorio on bat zuen edozein herri baino. Baina, bat
|
batean
atetik beragana lasterka, besoak altxatuta eta ia negar zotinka oldartu zitzaion gizon zaharkitua bere aita zen, ezin zuen zirkin bat ere egin, gizon urtetsu urdinzuri hark besarkatu egin zuen, besoez lurrean iltzaturik zuela barkatzeko eskatuz, eta bere ama etxe barruan zain, galdutako seme maitearen zain, bizitzaren azkeneko hatsari eutsiz. Hunkitu egin zen alafede, ez zuen espero bere aitarengandik halako eta ustekabeko barkazio eskerik, alderantziz, beldurrak zegoen ama hilzorian izanda berak eskatuko zion, bere bat bateko damuaz bere amaren azkeneneko minutuak biguntzearren.
|
|
2022
|
|
|
Nolabait esateko, printzeak bezala sentitzen zen, haien bizitzak ere ez baitu beste helbururik erregearen, beren aitaren nahia betetzea izan ezik. Brunok bere baitan islatua ikusten zuen ahalmen alemanaren arrandia hori, bikaintasun hori, Bussyko kaleetan zebilenean, herriren bat zaldiz zeharkatzen zuenean, etxe frantsesen
|
baten
atean bere ezproiei burdin hots hura aterarazten zienean. Baina frantsesek sekula ulertu zutena zen bera ez zela inolaz ere burgoia edo harroa, benetan apala baizik, eta bere eginkizunaren handitasunak beldurra ematen ziola.
|